Dagblaðið Vísir - DV - 14.05.1993, Blaðsíða 12

12
FÖSTUDAGUR 14. MAÍ 1993
Spumingin
Varstu ánægð(ur) með lok
Alþingis um síðustu helgi?
(Spurt á Höfn i Hornafirði)
Eiríkur Júlíusson: Nei, mér fannst
þetta snubbótt. Þetta hefði átt aö
ræöast meira.
Sigurður Jónsson: Nei, ég held ekki.
Þetta var ekki nógu gott.
Eydis Dóra Einarsdóttir: Ég fylgdist
ekkert meö því.
Þórhallur Þorgeirsson: Ég hef bara
enga skoðun á því.
Guðrún Ragna Valgeirsdóttir:. Guö
minn almáttugur, ég fylgdist ekki
með því.
Elísabet Elíasdóttir: Mér fannst þetta
stutt og snubbótt.
Lesendur
Björgunarleið-
angrar
Ásta Benediktsdóttir skrifar:
Einhver erfiöasti vetur í mörg ár
er á enda, að minnsta kosti sam-
kvæmt aimanakinu. Þar sem fólk
kemur saman heyrist á tah þess hvaö
þaö er orðið þreytt á þessum um-
hleypingasama vetri. Giftusamlegar
björgunaraðgerðir hafa heppnast við
erfiðar aðstæður. Er ekki eitthvað
að þegar menn hlusta ekki á veður-
fréttir áður en lagt er af stað? Svo
eru höfö viðtöl við þetta fólk sem
algjörar hetjur. í sumum tilfellum er
ekki að heyra eða sjá að viðkomandi
þyki ástæða til aö þakka fyrir sig.
Nú má ekki misskilja orð mín. Ég
er sammála því þegar þjóðin stendur
saman sem einn maður og gleðst yfir
björgun mannslífa. Þó hefur maður
á tilfinningunni að margir sem ekki
þekkja til björgunarstarfa átti sig
ekki á því að aðilar í björgunarsveit-
um vinna þetta starf, í viðbót við
fullan vinnudag, algerlega kaup-
laust. Þessir aðilar eru oft í leit að
fólki í kolvitlausu veðri.
Það er fyrir löngu orðið tímabært
að einstaklingar eða hópar, sem fara
inn í óbyggðir, t.d. 1. okt.-l. apríl,
verði látnir greiða tryggingagjald,
t.d. 20 þúsund krónur, eins og tíðkast
í Sviss og fleiri löndum Evrópu! Lík-
lega er heppilegt að lögregla eða
Bréfritari vill að innheimt sé sérstakt tryggingargjald af fólki sem leggur í
óbyggðir og fer sér kannski að voða.
sýslumenn innheimti gjaldið eða
þjóðgarðsverðir á hverjum stað,
ásamt bændum á efstu bæjum í
byggð.
Fyllsta ástæða er fyrir Alþingi að
setja lög um þetta málefni. Þrátt fyr-
ir aö íslendingar séu alla jafna lög-
hlýðnir þá þarf að setja lög eða reglu-
gerðir. Þetta yrði þá vonandi til þess
að menn hugsuðu sig tvisvar um
áður en lagt er í hann - hlustuðu að
minnsta kosti á veðurfréttir og hefðu
með sér áttavita. Vel að merkja -
ekki er hægt að treysta 100% á veður-
fréttir. Lægðir skella á fyrr og eru
öflugri en reiknað var með. Ovíða
eru eins snögg veðrabrigði og hér á
landi. Enda eru útlendingar alveg
undrandi þegar veðrið breytist
stundum fjórum sinnum á dag og það
þótt á sumri sé.
Bandaríski löggudraumurinn
Óskar Bjarnason skrifar:
Aðferðafræði bandaríska lögreglu-
valdsins er nú tortryggð á heima-
veUi og um hinn siðmenntaða heim.
Skammt er síðan tilviljun réð aö á
myndband var fest ófagurt sýnis-
hom af „löggæslu" í Kalifomíu þegar
hópur löggæslumanna misþyrmdi
þeldökku fómarlambi, liggjandi á
götu. Reiði almennings, sem á eftir
fylgdi, stafaði af því að sýnishornið
var dæmigert fyrir ríkjandi viðhorf
innan lögregluvalds sem gróflega
hefur vikið frá þeim siðferðilegu
meginreglum sem samfélagið hefur
sett en tekið upp ofbeldishugarfarið
sem leiðarljós í starfi.
Annað dæmi um hrikalegt klúður
er aðgerðin gegn sértrúarsöfnuði í
Texas_nýverið. Dauða 84 safnaðar-
meðhma, þ. á m. saklauss bama-
hóps, ber hræðUega aö í kjölfar
óskUjanlegrar skriðdrékaárásar á
viðkvæm híbýh fólks. Geðræn
vandamál foringja safnaðarins vom
vissulega til staðar en þessi hræði-
lega blóðfóm á saklausum bömum
var þarfleysa sem stafaöi af óvitur-
legum og glæfralegum fyrirætlunum
lögregluvaldsins.
Islensk stjórnvöld og íslenskt lög-
regluvald ber að vara við að horfa
til bandaríska lögregluskólans í leit
að fyrirmynd. Þarlend löggæsla hef-
ur engan vanda leyst en magnar
stöðugt ofbeldisölduna og óöryggi
almennings. íslensk löggæsla má
aldrei þróast í óábyrgan ævintýra-
leik með vopnaglamur að keppikefli.
Ofbeldi framkaUar ofbeldi, það hafa
feUspor bandarískrar löggæslú sann-
að.
Samningar við útlendinga
Konráð Friðfinnsson skrifar:
Sum frumvörp þingmanná vekja
furðu manns, að ekki sé meira sagt.
Eitt slíkt var endurflutt í lok þing-
tímans nú í vor. Fmmvarpið íjallaði
um það að kannað yrði hvort ekki
væri unnt að smeygja íslenskum
fiskiskipum inn í landhelgi erlendra
ríkja, auðvitað með samningum. Sem
betur fer hafnaði hæstvirtur sjávar-
útvegsráðherra plagginu og fóm mál
á þann veg að flutningsmaður hætti
við.
Gera menn sér almennt grein fyrir
hvað svona tUlaga getur raunvera-
lega þýtt fyrir þjóðina? Verði hún að
lögum og mönnum tekst ætlunar-
verk sitt þá merkir það einfaldlega
að við munum þurfa að láta þá er-
lendu hafa eitthvað í staðinn - mjög
sennilega óveiddan fisk í eigin land-
helgi. Þó er ég ekki viss um að þetta
hafi vakað fyrir frumvarpsmönnum
á sínum tíma.
Að tama segi ég af þeirri ástæðu
að mér þykir umræðan hérlendis
oftar en ekki snúast um það að samn-
Bréfritari spyr aö því hvernig menn ætli að spyrna við fótum ef og þegar
útlendingar vilja leggja fé sitt í útgerð ellegar fiskvinnslu hérlendis.
ingabrölt okkar erlendis sé ávallt af
hinu góöa og hættulaust með öllu.
EES-búningurinn ætti þó að hafa af-
sannað allar slíkar hugleiðingar
manna og það með óyggjandi hætti.
Þeirri hugmynd hefur að undan-
förnu vaxið ásmegin að hyggilegt sé
fyrir íslendinga að fjárfesta á er-
lendri grund. Útgeröarfélag Akur-
eyringa reið á vaðið og keypti stóran
hlut í þýsku togarafyrirtæki. Þarna
tel ég Islendinga vera komna inn á
hættulega braut. Ég spyr í framhald-
inu: Hvemig ætla menn að spyrna
við fótum ef og þegar útlendingar
vilja leggja fé sitt í útgerð ellegar fisk-
vinnslu hérlendis? Ég er smeykur
um að fátt yrði um svör.
Er mönnum nákvæmlega sama um
það hver á og rekur fyrirtæki í land-
inu? Hefur nútímaþegninn gleymt
oki og kúgun danskra kaupmanna á
öldum áöur? Ég minni á að svona
ferli gerist ekki á einni nóttu heldur
á löngum tíma. Ég minni á að slíkt
gæti hæglega endurtekið sig og mun
gerast aftur haldi menn ekki vöku
sinni.
Verðumað
beygjaokkur
Bjarni hringdi:
Það eru slæmar fregnir þegar
stórþjóð Bandaríkjamanna
breytir afstöðu sinni gagnvart
okkur í hvalveíðimálum. Hún
ætlar að beita okkur viðskipta-
þvingunum ef við hefjum veiðar
að nýju. Við vitum eins og er aö
óhætt er að veiða ákveðna stofha
af hvölum en því miður virðast
Bandarikjamenn ekki ætla ,.að
taka rökum.
Það ætti að vera réttlætismál
fyrir okkur að hunsa frekjulegar
skipanir Bandaríkjamanna en
þegartekiðertillit til þeirra hluta
sem í veði em þá verðum við að
beygja okkur. Þeir em ein helsta
váöskiptaþjóð okkar og við meg-
um einfaldlega ekki við við-
skiptaþvingunum. Ég vona að
ráðamenn hafi það að leiðarljósi
þegar tekin verður ákvörðun um
það hvort hefja eigi hvalveiðar
að nýju.
Sýniötvisvar
áviku
Hörður hringdi:
Ég er eiim af mörgum aðdáend-
um sjónvarpsþáttarins 60 mínút-
ur á Stöð 2. Alltaf þegar ég hef
tækifæri til horfi ég á þáttinn en
ég er einn af þeim sem vinna
vaktavinnu og verö því oft að bíta í það súra að missa af þessum
merka pætu. Það eru ekki alli myndbandstæki til ac Þess vegna beini ég þ r sem eiga ) bjarga sér. eim tilmarl-
um til Stöðvar 2 að endursýna
þennan þátt á einhve tíma á öðrum degi v] jum öðrum kunnar.

Bjargiö Kolbeinsey Sólveig hringdi: Á síðustu áruin hafa stöðugt
verið að berast frétt Kolbeinsey sé að hvi borði jarðar. Sjáva smám saman að vin og núorðiö er lítið ef ir af því að ;rfaaf yfir- rfóllin eru na á eynni ir af henni.
Kolbeinsey hefur v erið okkur
miKiivæg pegar vio landhelgishnu okk fylgja réttindi og ýmis síðar gætu komiö í lj Þvíverðurað vinda að því að bjarga he IlUUUlIl vio ar. Henni auðæfisem ós. bráöan bug mi frá tor-
tímingu, til dæmis með þvi að hella á hana steypu til að verja hana frekari áföilum. Ég hef heyrt af þvi að Japanir hafi fariö þannig aö til að bjarga eyju sem svipað var ástatt um. Hví getum við ekki farið að dæmi þeirra?
Betrisuma skrá rdag-
Hjalti hringdi: Undanfarin ár heí ur dagskrá
Stöðvar 2 hrakað kemur fram á sumai er alla jafna áskrifan mjög þegar limann. Ég di að Stöð 2
upp áskriftinni á su þessa. Ég vona að S leggi metnað sinn í mrin vegna .öðvarmenn að viðhalda
gæðum dagskrármn ar nú yfir
sumarið því þá myndu þeir
Margir þeir sem segja upp
askriftinni a sumnn sleppa þvi aö endurnýja aö hausti og það getur varla verið opinber stefna að fæla yiðskiptavininn frá með
þessum afieiðingum. Afmeðns dekkii igla- i
Sæbjöra hríngdi: Nú þegar komið er an maí finnst mé hversu margir bils vanrækt að skipta yí framí miðj- r áberandi jóntr hafa ir á sumar-
dekkin. Ég vona að ló að grípa til aðgerða sem keyra enn á na greglan farí gegn þeim gladekkjum
og tæta upp götur ba 3jarins.