Dagblaðið Vísir - DV - 19.08.1993, Blaðsíða 14

14
FIMMTUDAGUR 19. ÁGÚST 1993
Útgáfufélag: FRJALS FJÖLMIÐLUN HF.
Stjórnarformaður og útgáfustjóri: SVEINN R. EYJÓLFSSON
Framkvæmdastjóri og útgáfustjóri: HÖRÐUR EINARSSON
Ritstjórar: JÖNAS KRISTJÁNSSON og ELLERT B. SCHRAM
Aðstoðarritstjórar: HAUKUR HELGASON og ELlAS SNÆLAND JÓNSSON
Fréttastjóri: JÓNAS HARALDSSON
Auglýsingastjórar: PÁLL STEFÁNSSON og INGÓLFUR P. STEINSSON
Ritstjórn, skrifstofur, auglýsingar, smáauglýsingar: ÞVERHOLTI 11,
blaðaafgreiðsla, áskrift: ÞVERHOLTI 14, 105 RVlK. SlMI (91)63 27 00
FAX: Auglýsingar: (91 )63 27 27 - aðrar deildir: (91 )63 29 99
GRÆN NÚMER: Auglýsingar: 99-6272 Áskrift: 99-6270
AKUREYRI: STRANDG. 25. SlMI: (96)25013. BLAÐAM.: (96)26613.
FAX: (96)11605
Setning, umbrot, mynda- og plötugerð:
PRENTSMIÐJA FRJÁLSRAR FJÖLMIÐLUNAR HF.. ÞVERHOLTI 11
Prentun: ÁRVAKUR HF. - Áskriftarverð á mánuði 1368 kr.
Verð I lausasölu virka daga 130 kr. - Helgarblað 170 kr.
Fimm flokkurinn
Ef Alþýðuflokknum hlotnaðist embætti landbúnaðar-
ráðherra í nýrri ríkisstjóm eftir næstu kosningar, yrði
Sighvatur Björgvinsson ekki ráðherraefnið. Hans yrði
talin þörf í einhverju alvöruráðuneytanna, því að þing-
flokkurinn er fámennur og mannval ekki sérlega mikið.
Landbúnaðarráðherra flokksins yrði Gunnlaugur
Stefánsson, sem er meiri framsóknarmaður en meðal-
þingmaður Framsóknarflokksins. Hann er líka vanur að
fá sitt fram með hótunum í þingflokknum og er efstur á
lista yfir þá, sem friða þarf með ráðherraembætti.
Helzta vonin um stuðning Alþýðuflokksins við breytta
landbúnaðarstefnu er, að Gunnlaugur falh út af þingi.
Samkvæmt því er leiðin til úrbóta ekki að efla Alþýðu-
flokkinn í kosningum, heldur að halda honum niðri í því
sex þingmanna fylgi, sem skoðanakannanir sýna núna.
Yfirlýst og prentuð stefna stjómmálaflokka skiptir
litlu, þegar á reynir. Mestu máli skiptir, hver er ráð-
herra, því að hann er kóngur í ríki sínu samkvæmt stjóm-
arskránni. Sérstaklega er þetta mikilvægt í landbúnaðar-
ráðuneytinu vegna sérstöðu þess í stjómsýslunni.
Landbúnaðarráðuneytið gerir búvömsamninga mörg
ár fram í tímann og bindur hendur ókominna ríkis-
stjóma. í þessum samningum gætir það ekki hagsmuna
ríkisins, heldur hagar sér sem jafnan endranær eins og
yfirfrakki hinna mörgu hagsmunaaðila í landbúnaði.
Tilgangslaust er fyrir neytendur og skattgreiðendur
að vænta breytinga með nýjum og yngri þingmönnum
flokkanna. Gunnlaugur er með yngstu þingmönnum
Alþýðuflokksins. Sama er að segja um Sjálfstæðisflokk-
inn, þótt þar sé stundum kvartað út af landbúnaði.
í stað Ingólfs frá Hellu, Pálma frá Akri og Halldórs
Blöndals koma aðrir, sem ekki em minni ærgildissinn-
ar. Þar á meðal em Einar Guðfinnsson og Sturla Böðvars-
son, sem em ekki minni framsóknarmenn en meðalþing-
maður Framsóknarflokksins og Gunnlaugur Stefánsson.
Um Alþýðubandalag og Kvennahsta er óhætt að segja,
að þeir flokkar hafa yfirboðið Framsóknarflokk í ærghd-
isstefnu og munu gera það, ef öðrum hvorum hlotnaðist
embætti landbúnaðarráðherra. Andi Steingríms Sigfús-
sonar svífur yfir þeim vötnum vinstra vængsins.
Marklausar em yfirlýsingar um landbúnaðarmál frá
unghðahreyfingum og öðrum stofnunum innan stjóm-
málaflokkanna. Allir fimm þingflokkamir eiga það sam-
eiginlegt að setja ærghdið ofar mannghdinu. Fé th fæðing-
ardeildar verður að víkja fýrir búvömstyrkjum.
Fimmflokkurinn á þingi heldur þjóðinni í heljargreip-
um, sem kosta hana um átján th tuttugu mihjarða króna
á hverju ári. Lífskjörin em lækkuð ár eftir ár, svo að
unnt sé að halda úti innflutningsbanni búvöm, niður-
greiðslum, uppbótum og beinum landbúnaðarstyrkjum.
Kreppan sýnir bannhelgi fimmflokksins á landbúnaði.
Ærghdisstefnan er rekin með fuhum dampi, þótt þrengst
hafi í þjóðarbúi. Kjósendur geta ekki gert sér neinar
vonir um, að fimmflokkurinn hrófli við þessu ástandi,
hvort sem hann heitir Alþýðuflokkur eða öðm nafni.
Þegar unghðar flokkanna vaxa upp og komast á þing,
verða þeir eins og Gunnlaugur Stefánsson, Einar Guð-
fínnsson og Sturla Böðvarsson eða eins og hinir, sem
samþykkja bannhelgina með þögn sinni. Meðan fimm-
flokkurinn ræður ferðinni, blífur stefiia Framsóknar.
Það verður fyrst eftír daga fimmflokksins, að mann-
ghdi verður sett ofar ærghdi. Það verður, þegar kjósend-
ur hafa mannað sig upp í að reka fimmflokkinn úr starfi.
Jónas Kristjánsson
Tvöfalt siðgæði
í íþróttum
í íþróttastarfi hér á landi ríkir
tvöfalt siðgæði. AnnarsVegar hefð-
bundnar hugsjónir hreyfingarinn-
ar og siðareglur þjóðfélagsins. Hins
vegar aðferðir forsvarsmanna fé-
laga viö eigin hagsmunagæslu.
Tímabært er að endurmeta siðferð-
isgrundvöll íþróttahreyfingarinn-
ar þegar hinar gömlu hugsjónir eru
ekki lengur virtar.
Ákveðnar íþróttagreinar þarfn-
ast formlegra siðareglna um hegð-
un forystumanna og samskipti fé-
laga. Nefna má af handahófi örfá
dæmi sem sýna hið tvöfalda sið-
gæði.
Að kaupa sér titla
Það þykir ekki tiltökumál að
íþróttafélög kaupi til sín heilu
kappliðin og þeim tekst beinlínis
að afla sér meistaratitla þannig.
Þess eru fleirl en eitt dæmi að í
byrjunarhðum íslandsmeistara
hafi þrír af hverjum fjórum leik-
mönnum verið aðfengnir. Aðferðir
forsvarsmanna við að fá til sín leik-
menn eru hvorki í samræmi við
hugsjónir íþróttahreyfingarinnar
né venjur um samskipti fólks.
Nýlega gengu níu leikmenn í
meistaraflokki kvenna úr sinu
gamla félagi til hðs við annað.
Formaður deildarixmar sem hlaut
liösstyrkinn kvað félagið ekki hafa
getað skipað meistaraflokk kvenna
fyrr. Verið væri að byggja upp starf
fýrir stúlkur og þijár væru komnar
á meistaraflokksaldur. Þær væru
of fáar í hð en hann gæti samt ekki
hugsað sér þær verkefnalausar!
Við félagsskiptin gættu alhr þess
að forráðamenn gamla félagsins
fengju ekki pata af því sem var að
gerast.
Vinnubrögð af þessu tagi eru
löngu rótgróin og þykja tæpast
fréttnæm. Sum félög leita að fram-
tíðarleikmönnum á meðal bama
og unglinga í öðrum félögum. Á
stóra móti bama í knattíþrótt voru
valin tvö úrvalsUö. Bamaþjálfari
frá grónu félagi stjómaði öðm Uð-
inu. í því var 10 ára drengur frá
minna félagi sem sýndi góð tilþrif.
Þegar þeir gengu saman af velU
sagði þjálfarinn eitthvað á þessa
leið: „Hvemig væri að koma til
okkar og leika með betra Uði?“. -
Fljótlega skipti drengurixm um fé-
lag.
Fullorðnir menn fylgjast skipu-
lega með íþróttamótum yngstu ald-
ursflokka að því er virðist til þess
að komast að því hvar efnilegustu
ungUngana sé að finna. Viss félög
em alræmd fyrir að lokka til sín
böm og unglinga frá öörum.
Dæmt í eigin sök
Ekki þykir við hæfi að menn
dæmi í eigin sök. Þó að þeir sökum
formgalla komist í þá aðstöðu að
geta dæmt í eigin málum er það
talin siðblinda. Drengskapur og
heiðarleiki er taUð aöalsmerki
KjaUaiinn
Stefán Ingólfsson
verkfræðingur
íþróttamanna og ofarlega á blaði í
siðareglum hreyfingarinnar. Mörg
íþróttafélög taka þó vegtyUur og
titla fram yfir drengskapinn.
Fyrir nokkrum ámm gerðist það
að dómari sendi tíl aganefhdar
kæm á fyrirhða ákveðins liðs fyrir
óprúðmannlega framkomu eftir
leik. í aganefndinni áttu sæti tveir
félagar fyrirUðans. Vegna ófuU-
kominna reglna voru þeir ekki
skyldir að víkja sæti þó brotið varö-
aði félag þeirra. Félagið stóð í
harðri baráttu um meistaratitU og
fyrirUðinn var einn sterkasti
hlekkur Uðsins. Með atkvæðum
félaganna var málinu vísað frá
„vegna formgaUa".
Forsvarsmönnum íþróttahreyf-
ingarinnar gengur sjálfum stund-
um illa að tíleinka sér hugsjónir
hennar. Hreyfingin hefur lengi
beitt sér gegn neyslu vímuefna,
ekki síst áfengis. Fyrir nokkrum
árum kom fram tíllaga á íþrótta-
þingi um áfengisneyslu áhorfenda
á íþróttamótum. Menn vom ein-
huga um að berjast gegn því að
áhorfendur neyttu áfengis á
þykkt lokadag þingsins. Síðar sama
dag þáöu þingfulltrúar engu að síð-
ur sjálfir áfengi í boði opinberra
aðila. ÞingfuUtrúar sem fordæmt
höfðu drukkna áhorfendur stóðu
sjálfir með glas í hendi að loknu
íþróttaþingi.
Stefán Ingólfsson
„Viss félög eru alræmd fyrir að lokka til sín böm og unglinga frá öör-
um,“ segir m.a. í grein Stefáns.
íþrottamotum. TiUaga var sam-
„Drengskapur og heiðarleiki er talið
aðalsmerki íþróttamanna og ofarlega á
blaði í siðareglum hreyfingarinnar.
Mörg íþróttafélög taka þó vegtyllur og
titla fram yfir drengskapinn.“
Skoðanir annarra
Skipulögð útrás?
„Fá verkefni standa utanríkisþjónustunni nær
um þessar mundir en einmitt þau að stunda skipu-
lega leit að og greiða fyrir rétti okkar tíl fiskveiða
víða um heim... Hvers vegna ekki að kanna mögu-
leika á beinni útgerðarstarfsemi annars staðar? Við
verðum að finna fleiri leiðir tíl þess að byggja afkomu
okkar á en þá eina að bíða eftir því, aö þorskstofninn
nái sér á strik. Það getur tekið nokkur ár og jafnvel
fram til aldamóta. Ætlum við aö lepja dauðann úr
skel þangað tíl?“ Úr forystugrein Mbl. 17. ágúst.
Forsendur hagræðingar
„Nauðsynlegt er að breyta þeim markaðsaðstæð-
um sem ríkt hafa í innlendum bankarekstri ef auka
á hagkvæmni þessa reksturs. Tvennt þarf að gera. í
fyrsta lagi þarf að auka frelsi á innlendum fjár-
magnsmarkaði. Þannig þarf að afnema þær hindran-
ir sem eftir em á fjármagnsviðskiptum milh íslands
og annarra ríkja... í öðru lagi þarf hið opinbera að
draga sig út úr innlendum bankarekstri. Þetta er
nauðsynlegt ef takast á aö auka hagkvæmni og
áhættudreifingu á bankamarkaðnum."
Þórarinn G. Pétursson hagfr. í Vísbendingu 16. ágúst.
Ríkisfjármál í vítahring
„Tónninn frá stjómvöldum er nú sá að allir eigi
að draga saman. Ríkisvaldið þarf að minnka umsvif
sín. Forystumenn atvinnulífsins keppast við að
tryggja sig, draga saman og segja upp fólki. AUt leið-
ir þetta til þess að efnahagsvandinn hrannast upp,
þrátt fyrir það að samdráttur þjóðartekna sé ekki
eins mikiU og Þjóðhagsstofnun spáði þegar fjárlög
vora afgreidd. Það er kyrkingur í atvinnulífinu og á
meðan svo er era ríkisflármáUn í vitahring sem Ula
mun ganga að rjúfa."
Úr forystugrein Tímans 17. ágúst.