Dagblaðið Vísir - DV - 18.03.1994, Side 12

12
FÖSTUDAGUR 18. MARS 1994
Spumingin
Kaupir þú einhver tímarit?
Jón Guðjónsson: Já, WMte Dwarf,
tímarit um spil.
Þorvarður Benediktsson: Mjög sjald-
an, einstaka sinnum tölvutímaritið
P.C. Format.
Róbert Kristjánsson: Ég er ekki
áskrifandi aö neinu en kaupi stund-
um tímarit um hugleiki.
Þorgeir Frímann Óðinsson: Já, Dan-
gerous Joumey og White Dwarf sem
eru tímarit um hugleiki.
Guðjón Sigmundsson: Nei, það get
ég ekki sagt.
Sigmundur Sigmundsson: Ég kaupi
einstaka sinnum timaritiö Sakamál.
Lesendur_____________________
í fjötram umhverf isins
Tálmar á vegi hins hreyfihamlaða eru margir og möguleikar hans til eðli-
legs lifs þyrnum stráðir, segir m.a. í bréfi Sigurðar.
Sigurður Einarsson, framkvstj.
Sjálfsbjargar, skrifar:
Það er ánægjulegt til þess aö vita
hve margir íslendingar telja jafnrétti
þegna landsins mikilvægt og aö jafna
þurfi lifskjör; berjast gegn atvinnu-
leysi, en jafnframt gefa þeim at-
vinnulausu tækifæri til mannsæm-
andi lífskjara; að heilbrigðiskerfið
skuli þjóna öllum, jafnt ríkum sem
fátækum, ungum og öldnum, og að
hreyfihömluðum og öðrum fótluðum
skuli gert kleift að lifa eins ríkulegu
hfi og mögulegt er, miðað við fötlun
þeirra.
Barn sem er fætt hreyfihamlað eða
hefur lent í slysi og þarf að nota
hjólastól eða hækjur mætir sínum
fyrstu hindrunum í tröppum og
þröskuldum heimihsins. Þar við
bætist að aðeins örfáir skólar á ís-
landi eru aðgengilegir hreyfihömluð-
um börnum og á það jafnt við um
framhaldsskóla og flesta vinnustaði.
Að flytja úr heimahúsum í eigið hús-
næði skapar ný vandamál í erfiðu
umhverfi. Einnig endar sá sem ekki
er hreyfihamlaður framan af ævinni
oft á gamals aldri með því að fylla
þann flokk af náttúrlegu sliti æviár-
anna og margir lenda í slysum eða
veikjast af sjúkdómum sem valda
hreyfihömlun.
Sjálfsbjörg vill, nú á „ári fjölskyld-
unnar“ og í tilefni af 35. alþjóðadegi
fatlaðra, sunnudaginn 20. mars,
hvetja almenning, fyrirtæki og stofn-
anir, opinberar og óopinberar, til að
taka höndum saman og hafa ætíð í
huga aö tröppur og jafnvel venjulegir
þröskuldar geta verkað á hreyfi-
hamlaða eins og stórfijót yfirferðar.
Að geta valið sér skóla eftir náms-
Valgerður Kristjánsson skrifar:
Sem hstunnandi vekur það furöu
mína og gremju að í gagnrýni Aðal-
steins Ingólfssonar í DV þann 5.
mars sl. skuli hann svo gjörsamlega
sniðganga í umfjöllun sinni eitt af
áhrifamestu verkunum í sýningu ís-
lenska dansflokksins sem er sýnt í
Þjóðleikhúsinu. - Hér á ég við Mán-
ans ar eftir Auði Bjarnadóttur.
Þar sem um frumflutning nýstár-
legs dansverks var að ræða við
flautukonsert Atla Heimis Sveins-
sonar tel ég þaö mikla óvirðingu við
danshöfundinn, Auði Bjarnadóttur
dansara, svo og við lesendur DV, að
Aðalsteinn Ingólfsson sem gagnrýn-
andi blaösins hafi ekkert um þennan
hstviðburð að segja.
Sem betur fer taldi Morgunblaðið
sér sæma að gera þessu nýja dans-
verki betri skil og birtist sú umfjöll-
un 6. og 13. mars. Og viti menn; í
blaðinu finn ég í viðtali við Aðalstein
Kolbeinn skrifar:
Við íslendingar vorum ekki lengi í
veiðiparadís Smugunnar. Nú eru
Norðmenn búnir að gera slíkan
samning við Evrópusambandið að
Smugusvæðið og allt fiskvemdar-
svæöiö við Svalbarða er í raun kom-
ið undir verndarvæng og löggæslu
ESB. Þetta þýðir að við Islendingar
eigum ekki afturkvæmt á þessar
slóðir með okkar skip. Nú getum við
svo fimbulfambaö fram og til baka
um það hvort það var skynsamlegt
af okkur að fara til Smuguveiðanna
yfirleitt og reita þar með þessa ná-
granna okkar og frændur, Norð-
menn, til reiði sem kemur okkur
hastarlega í koh nú.
Hringið í síma
milli kl. 14 og 16
-eðaskrifið
Nafn og simanr. verður að fyjgja bréfum
getu og vinnu eftir hæfileikum og
kunnáttu, en ekki eftir hkamlegu
atgervi, ætti að vera sjálfsagt. Hver
og einn ætti að geta ráðið hvaða
verslun hann kýs að skipta við,
hvaða afþreyingu og matsölustaði
hann sækir og að geta séð þær kvik-
myndir sem höfða til hans en ekki
bara að komast á þá fáu staði sem
Ingólfsson hans eigin úthstun um
vönduð vinnubrögð í gagna- og heim-
ildasöfnun um hstamenn. - „Síðan
könnum við þær hugmyndir sem að
baki verkanna eru og höfum til hlið-
sjónar ummæh listamannanna
sjálfra um þau, lesum gagnrýni um
verkin og athugum hvar þau standa
gagnvart tímanum. Við skoðum
verkin í samhengi erlendrar hstar
og könnum tengsl þeirra við alþjóð-
lega hstasögu." (A.I. Mbl. 13.3. 94.)
Þarna sé ég svart á hvítu að Aðal-
steinn gerir sér fullkomna grein fyrir
mikilvægi umljöUunar og/eða gagn-
rýni sem heimild fyrir hstunnendur
framtíðarinnar. Vænt myndi mér
þykja ef Aðalsteinn færi nú sjálfur
eftir sínum eigin orðum því sem htið
dæmi um hans eigin ónákvæmni í
umræddum dómi - fyrir utan að
segja ekki neitt - þá misnefnir hann
verk Auðar hrapallega og kallar það
Ár mánans í stað Mánans ar.
Hitt vita flestir að Norðmenn eiga
eftir að velgja okkur undir> uggum
þegar þeir eru að fullu búnir að koma
sér fyrir innan Evrópusambandsins
eru í aðgengilegum húsum.
- Það er von Sjálfsbjargar á 50 ára
afmæh íslenska lýðveldisins aö vitn-
eskjan um marga þá smáu hluti sem
hægt er að gera til að auka jafnrétti
þegnanna sameinist hinum góða
vilja þorra landsmanna og losi fjötra
umhverfisins af hreyfihömluðum,
okkur öllum til hagsbóta.
íslenski dansflokkurinn hefur nú
um árabil unnið af miklum eldmóði
að nýsköpun í þessari ungu hstgrein
hér á landi og hefur lagt mikla alúð
í vinnu sína, þrátt fyrir htið fjármagn
og skilning stjórnvalda. Flokkurinn
á athygli og þakkir skildar fyrir þetta
ötula og erfiða starf sem hann nú
þegar hefur innt af hendi.
Af framansögðu má það vera ljóst
að hstdans á íslandi þarf á öllum
þeim stuðningi að halda sem hann
fær, svo og á allri faglegri umfjöhun.
Vona ég að það hafi verið vegna
tímaskorts sem Aðalsteinn hripaði
þessa flausturslegu umsögn en ekki
vegna þess að hstgreinin sé honum
ekki jafn hjartfólgin og aðrar hst-
greinar. Þætti mér miður ef Aðal-
steinn legði ekki sjálfur sömu alúð
við gagnrýni á þessari listgrein og
aðrar því ekki munu komandi kyn-
slóðir græða mikið á umfjöllun hans
um Mánans ar.
og verða einráðir á saltfiskmörkuð-
um Miðjarðarhafslandanna. Ég efast
um að nokkur uggi frá okkur verði
þar tíl sölu í árslok.
DV
Glatað skólakerfi
Margrét Magnúsdóttir skrifar:
Ég tek heilshugar undir for-
ystugrein i DV í dag (16. mars)
þar sem ritstjóri DV, Jónas
Kristjánsson, ræðir um skólana,
rangmat um félagsleg vinnu-
brögð og að hópvinna komi ekki
i stað vinnu, fúsk og leikir ekki í
stað vinnu og fyrirhafnar. Skól-
inn okkar er að mínu mati eitt
samfeUt glatað skólakerfl. Bömin
í yngstu bekkjunum eru ekki lát-
in taka námið sem vinnu og þeim
er ekki kennt að tjá sig í mæltu
máh samhliða lestrarkennslunni.
Það hlýtur að verða að taka
grunnskólanum tak umsvifalaust
og þá koma krakkarnir betur
undirbúnir í skólanaá síðari stig-
um.
ístenskirsjömenn
ogfæreyskir
Guðmundur Ámason skrifar:
Hvemig skyldi standa á þvi að
það skuli vera sjómenn sem hvað
fastast standa á rétti sínum - eða
ímynduðum rétti, hvemig sem
menn túlka hann - með kröfu um
veiðar í fiskveiöilögsögunni, al-
veg burtséð frá þvi hvað til skipt-
anna er. Svona framkomu geta
hinir almennu launþegar ekki
leyft sér, og allra síst á þessum
timum. Þetta háir okkur íslend-
ingura verulega og kemur okkur
senn á kaldan klaka. Sjómenn í
Færeyjum haga sér nákvæmlega
eins og þeir eru komnir feti fram-
ar en starfsbræöur þeirra hér á
landi - að setja þjóðfélaginu þar
stóhnn fyrir dyrnar sem eru að
lokast endanlega.
SR-mjölidgefur
arðinn!
Gunnlaugur hringdi:
Það virðist sem ríkinu sé um-
hugaðra um suma þegna sína en
aðra. Það sannast á sölu SR-mjöls
til núverandi eigenda þessa fyrir-
tækis. Útborgun upp á 125 millj-
ónir króna gefur nýjum eigend-
um nú arð sem nemur 65 mihjón-
um eftir nokkurra mánaða rekst-
ur. Ég held að þetta dæmi sé ein-
mitt þess eðlis að gera verði opin-
bera rannsókn á því hvort út-
reikningar sem notaðir voru af
hinu opinbera við söluna hafi átt
við nokkur rök að styðjast. Það
er eins og ísland sé orðið algjört
bananalýðveldi í fjármálum inn-
byrðis.
Mátefnateysi
Ingibjargar
H.J. skrifar:
Ingibjörg Sólrún Gisladóttir
hefur dregið Reykvíkinga á asna-
eyrunum með því að hafa haldið
því fram aö hún biði eftir mál-
efnasamningi R-hstans áður en
hún tæki ákvörðun um stöðu sína
sem borgarstjóraefni hans. Þetta
kom í ljós mánudaginn 14. mars
sl. í viðtali á Stöð 2 en þá sagði
hún að það væri „kannski alveg
full ástæða til þess að láta það
koma fram á þessari stundu að
auðvitaö mun ég taka þátt í þessu
Reykjavíkurframboði“. Þá þurfti
engan málefnasamning og engan
lista! Hún var greinilega ekki að
hugsa um málefnin þegar hún
ákvað að gefa ekki upp ákvörðun
sína fyrr en í þessu viðtali, ætlaði
bara aö finna rétta tíraapunktinn
til uppsláttar í fjölmiðlum.
R-listinn-Rauði
iistinn
Kjartan skrifar:
Meö tilkomu hins nýja fram-
boðs hér í Reykjavík, hsta fjög-
urra flokka, er komiö fram sam-
eiginlegt framboð vinstri flokk-
anna. Ég lít því svo á að þessi
listi, sem hingað til hefur verið
einkenndur með bókstafnum
„R“, sé listi vinstri manna og
hinna rauðu í póhtíkinni. Listann
má svo skilgreina sem hsta ring-
ulreiðar og hentar vel að nefna
hann Rauða hstann.
Hvað verður þá um saltfiskinn okkar?
Endi bundinn á veiðar í Smugunni