Dagur - 24.11.1990, Blaðsíða 13

Laugardagur 24. nóvember 1990 - DAGUR - 13
Þríréttað á
hversdagsborðið
Gestur matarkróksins að
þessu sinni er Jóhanna Sig-
urðardóttir, íþróttakennari
við Hrafnagilsskóla, en hún
tók áskorun samkennara
síns Ragnheiðar Gunn-
björnsdóttur frá 10. nóv-
ember. Matarkrókurinn er
því áfram í hinum nýja
hreppi Eyjafjarðarsveit en
mun á nœstunni flytja sig til
Akureyrar því Jóhanna
skorar á Þórdísi Jónsdóttur,
kennara við Verkmennta-
skólann á Akureyri.
Jóhanna býður lesendum
Dags fyrst upp á ofnbakaðan
fiskrétt og hér verður lýst mat-
reiðslu hans í örbylgjuofni. Síð-
an býður hún upp á ananaspie
í eftirrétt og í þriðja lagi eina
köku í tilefni jólanna eins og
hún orðaði það.
Ofnbakaður fiskréttur
600 g fiskflök
1 dl. kókosmjöl
1 bolli hrísgrjón (eða makka-
rónur)
1 bolli ananaskurl
'ó rauð lítil paprika
Vi grœn lítil paprika
'/2 laukur í smærri kantinum
1 til 2 skinkusneiðar
1 tsk. sinnep
1 dl. rjómi (má nota majones
eða sýrðan rjóma)
'A tsk. salt (herbamare er best)
'/2 tsk. engifer
örlítið hvítlauksduft
'/2 tsk. karrí
90 g rifinn ostur.
Mjólk og kókosmjöl er hitað
saman í ofninum á stillingu 9
(miðað við örbylgjuofn) í 10
mínútur en þá lækkað í stillingu
4 og hitað í 4 til 5 mínútur.
Meðan á suðunni stendur er
fiskurinn skorinn í teninga.
Paprikan, skinkan og laukurinn
eru einnig skorin niður. Krydd-
inu er hrært saman við rjóm-
ann, sinnepið og ananaskurlið.
Að síðustu er sigtuð og kæld
kókosmjólkin sett út í. Hrís-
grjónin eru kæld niður í renn-
andi vatni eða látin standa við
stofuhita eftir suðuna. Þau eru
sett í botn eldfasts móts. Fiskur-
inn, paprikan, skinkan, laukur-
inn og hræran sett yfir. Að lok-
um er ostinum stráð yfir. Síðan
er bakað á stillingu 9 í örbylgju-
ofni í 10 til 12 mínútur. Réttur-
inn er betri ef meira magn af
rjóma er notað. Á sama hátt má
breyta hlutfalli kryddsins eftir
óskum hvers og eins.
Ananaspie
1 bolli sykur
1 bolli hveiti
1 tsk. matarsódi
1 egg
'/2 tsk. salt
V2 dós ananaskurl (en nota má
aðra niðursoðna ávexti).
Hráefninu er öllu hrært saman
og bakað í eldföstu móti við 200
gráður í miðjum ofni í 20 til 25
mínútur.
Borið fram heitt með ís eða
rjóma. Ef bakað er í örbylgju-
ofni þá er ofninn stilltur á still-
ingu 6 og bakað í 10 til 12
mínútur. Örlitlum púðursykri
er stráð yfir til að bakan verði
ekki of ljós að ofan.
Ein góð í tilefni jólanna
100 g smjörlíki
125 g sykur
1 egg
75 g hveiti
1 tsk möndludropar
3 matsk. sjóðandi vatn
1 msk. matarlitur (grœnn eða
rauður, rauður hefur reynst
sterkari).
Bakist í vel smurðu og hveiti-
stráðu formi við 150 til 175
gráður í 30 til 40 mínútur.
(Fylgist vel með bakstrinum).
Kakan er síðan hjúpuð súkku-
laðiglassúr.
í hann er notað: 150 g flórsykur
(5 til 6 msk.), 1 msk. brætt
smjör, 3 til 4 msk. heitt kaffi, 4
tsk. kakó.
Jóhanna vonar að réttirnir
smakkist vel. Hún segist vera
mikið fyrir að matbúa úr því
hráefni sem fyrir hendi sé í eld-
húsinu á hverjum tíma og miði
ýmsar uppskriftir að nokkru
leyti við það. Jóhönnu og litlu
dóttur hennar eru færðar bestu
þakkir fyrir komuna á blaðið og
fyrir mjög áhugaverðar upp-
skriftir. þi
vísnaþáttur
Nú birti ég nokkrar heima-
gerðar vísur.
Ófgar:
Fyrrum margur bóndinn bjó
bjartsýnn hress og glaður,
byggði hús og braut sinn mó,
bar sig eins og maður.
Nú er þjóðin fínna fólk,
feitt er kjötið grafið.
Opnir kranar kúamjólk
kýla út í hafið.
Nú er bændum voðinn vís.
Vinnugarpar slitnir
eins og það sem úti frýs
eru fyrirlitnir.
Trúarbrögð:
Flestir þræða farinn veg
fátækir í anda
þar með báðir, þú og ég
og þykjast réttir standa.
Aðrir hljóta höfuðbað
haldnir ofsatrúnni,
hleypa út á illfært vað
undra nærri brúnni.
Ekið um hestamannahérað á
köldu vori:
Frostið þjáir fylin smá.
Flötin grá og köruð.
Eins og má á merum sjá
munu stráin spöruð.
Svo tók að hlýna:
Norðragátt sem þuldi þrátt
þrýtur mátt og sefur.
Y1 í sátt við sólarátt
sunnanáttin gefur.
Samkvæmt fjölmiðlafrétt:
Grimmdin finnur stund
og stað,
stirðna lík í högum
meðan frelsið fellt er að
frumskógarins lögum.
Torfi Guðlaugsson, þekktur
borgari á Akureyri, sendi þætt-
inum vísur og er ósvikinn
glettnissvipur á sumum.
í göngugötunni:
Pú átt enga þér líka
þokkafulla stæbíka,
lostafulla lærhfka
leit ég aldrei þ ’ftfka.
Tískan:
Tískan leiki ástar ól
ýmsum greiddi færi,
en nú er allt á kafi í kjól
kálfar, hné og læri.
Tvö heilræði:
Er sólin blessuð svíður haus
og svitinn bakið vætir,
brjóstahaldara- og brókarlaus
best er að þú mætir.
En efkólna aftur fer
ekki er þess að dylja,
í brjóstahaldi og brók er þér
best sem mest að hylja.
Hér skipta vísur Torfa um
svip.
Far vel vinur:
Ferðalanga bresta bönd,
brátt er gangi lokið.
Leiðin stranga harðri hönd
hefir vanga strokið.
Lífið þó að lítinn arð
legði hjúi sínu,
verður fyrir skildi skarð
á skapadægri þínu.
Ferðamenn, heita næstu vísur
og eru heimagerðar:
Sóðarnir á sokk og brók
settu eðjulitinn,
hinir fremur kusu krók,
keldan var svo skitin.
Ókuþórar okkar dags
óspart slysum valda
skjótast fram og leita lags,
lögum hlýðnir gjalda.
Upp úr síðustu aldamótum
var glímuíþróttin mjög í
heiðri höfð meðal ungra
manna. Var haldið glímumót
á Akureyri. Þangað héldu
nokkrir Þingeyingar og þóttu
hafa erindi lítið, enda þreyttir
af göngu. Fullyrt var að Indr-
iði á Fjalli hefði ort þetta um
förina:
Það má segja um þessa menn
að þeir eru ekki latir.
Tölta dægrin tvenn og þrenn
til að liggja flatir.
Guðrún Hallsdóttir, amma
Ólínu Jónsdóttur skáldkonu,
kvað þessa vísu þegar séra
Einar Jónsson flutti frá Mikla-
bæ að Hofi í Vopnafirði:
Ýtum fjær, á austurfrón
Einar færist mætur.
Eftir mæran messuþjón
Miklibærinn grætur.
Jóhann á Mælifellsá heyrði
háværa konu segja frá. Vísa
varð til:
Allt það sem ég öðrum vík
ei skal haft í minni.
Mína gaf ég fornu flík
fósturdóttur minni.
Ágætur maður rétti að mér
næstu vísur, en vissi ekki
höfundana: Hagmæltur flakk-
ari skaut þessu að manni sem
stóð að verki í smiðju sinni:
Þú ert að smíða þundur skíða,
þig munu prýða verkin slyng,
en ég er að skríða vesæll víða
vafinn kvíða og mótlæting.
Ung stúlka hafnaði mörgum
biðlum, en tók loks einum
sem var rangeygður:
Margir höfðu miðað á
markið það, en geigað hjá,
en þegar Nilli skaut á ská
skotið hitti og Bogga lá.
Hljómlist:
Hljóðfæranna sætur sónn
sjatnaði ekki í viku
þegar gamall grammófónn
giftist harmoniku.
Ást:
Elskar mikið auðargná
ei mun hvikull reynast sá.
í hverri viku henni hjá
harmoniku spilar á.
Einhvern tíma hafði séra
Hallgrímur Pétursson þetta
að segja um tóbakið:
Tóbakið hreint, fægjörla greint,
gjörir höfuðið létta,
skerpir vel sýn, svefnbót fín,
sannprófað hefég þetta.
Þegar tryggingarnar komu til
sögu, kvað Steingrímur Bald-
vinsson:
Fyrrum bóndans byrði var
bamamergð og fjárstofn kortur.
Nú eru ærnar ómagar
en aftur á móti er bamaskortur.
Steingrímur orti margt fleira
til gamans:
Þótt stálgrind traustast
steypu bindi
og styrkurinn hafi alltaf völd.
Veikbyggð fegurð eykur yndi
umfram rökin þurr og köld.
Þá koma heimagerðar vísur,
ortar í galsa fyrir mörgum,
mörgum árum:
Horfi ég á Önnu enn.
Yls að hjarta kenni.
Ég er eins og aðrir menn
ástfanginn af henni.
Þegar við mér bylgjublá
brúnaljósin skína
snertir ung og ylrík þrá
ástarkirtla mína.
Leyf mér halla höfði að
heitu brjósti þínu
svo ég megi heyra hvað
hjartað segir mínu.
Þessar heimagerðu vísur eru
áratugum yngri.
Haustið 1989:
Falla lauf og fölna strá
fyrir haustsins anda.
Fegurð rúin fjöllin grá
fyrír ofan standa.
Heilræði gamlingjans.
Ef þú hefur einhvern grætt
axarskaftið verður bætt
ef þú getur sótt um sætt,
síðan þinnar tungu gætt.
Eðvald Halldórsson kvað
þessar vísur:
Degi lýkur, glitrar grund,
gulli flíkar særinn.
Tregi víkur, styttir stund
stökuríkur blærínn.
Lúinn sest við liðinn dag
- Ijós í vestri skína.
Sé nú best við sólarlag
suma bresti mína.