Dagblaðið Vísir - DV - 18.01.1995, Qupperneq 15

MIÐVIKUDAGUR 18. JANÚAR 1995
15
Valdabarátta innan Kvennalistans:
Grasrótin
misnotuð
Nú er svo komið að ákveðinn
hópur innan Kvennalistans í
Reykjanesi hefur beitt grasrótinni
til að fá vilja sínum framgengt í
prófkjörsmálum Reykjanessanga
og um leið til að hundsa vilja þeirra
kvenna er gáfu kost á sér og þeirra
kvenna sem völdu á framboðslista
angans fyrir næstkomandi alþing-
iskosningar.
Sætið frátekið
Sá Usti sem þegar hefur verið
vaUð á er að mati þessa hóps „ekki
nógu góður“. Við hinar sem völd-
um á hann getum bara valið upp á
nýtt. Sá hængur er þó á að 1. sætið
er frátekið og búið er að hrekja þá
konu sem valdist upphaflega í 1.
sæti burt.
Þegar ég gekk í Kvennalistann
var það meðal annars vegna þess
að þar voru viðhöfð önnur vinnu-
Kjallaiinn
Ragnhildur Eggertsdóttir
2. varaþingkona Kvennalistans
í Reykjanesumdæmi
Greinarhöfundur harmar að Kvennalistinn hafi ekki borið gæfu til að
halda sér við upphafleg áform.
„Ekki átti að „búa til atvinnupólitíkusa
og þess vegna var sú regla höfð að þing-
konur sætu ekki lengur en 6-8 ár á
þingi.“
brögð en í gömlu stjórnmálaflokk-
unum. Ekki átti að „búa til at-
vinnupólitíkusa“ og þess vegna sú
regla höfð að þingkonur sætu ekki
lengur en 6-8 ár á þingi.
Þetta átti að koma í veg fyrir eig-
inhagsmunahyggju þingkvenna og
gera þeim auðveldara að vinna að
málefnum Kvennahstans réttlátt
og af heiðarleika, en heiðarleiki og
réttlæti var eitt af því sem Kvenna-
Ustakonum fannst skorta mikið á
hjá hinum flokkunum. - Málefnin
voru það sem leggja átti áherslu á
ekki einstakUngamir innan
Kvennalista. KvennaUstinn var
kominn til að breyta til hins betra
í íslenskri póUtík.
Barist um völd
KvennaUstinn hefur líka gert
margt mjög gott og það velkist eng-
inn í vafa um, sem fylgst hefur
með, að áhrifa hans gætir verulega
innan þjóðfélagsins og þjóðfélags-
umræðan hefur breyst mikið frá
því hann varð að veruleika.
Nú er hins vegar komin upp sú
staða hjá Kvennalistakonum í
Reykjanesanga að barist er um
völd og samstaða með konum sem
gáfu kost á sér á Usta er að engu
höfð. Undirrituð sat í uppstillingar-
nefnd KvennaUstans í Hafnarfirði
þegar undirbúinn var Usti fyrir
bæjarstjómarkosningarnar í vor,
og þvi er ekki að leyna þá komu
þessi valdabaráttueinkenni óneit-
anlega í ljós, svo ekki sé meira sagt.
Og nú em þau sem sagt orðin ráð-
andi innan Kvennalistans í Reykja-
nesi.
Þetta er vægast sagt dapurlegt og
verður til þess að sú spuming kem-
ur óneitanlega mjög svo áleitiö upp
í hugann hvort KvennaUstinn sé
sá vettvangur þar sem vert er að
koma skoðunum sínum á framfæri.
Ég harma það að þessi skuU vera
staðan í dag og KvennaUstinn hafi
ekki borið gæfu til að halda sér við
upphafleg áform sem öll eru í fuUu
gildi í dag og vinna fyrst og fremst
að málefnunum, ekki að framapoti
einhverra kvenna og faUa þar með
í þá gildru, að aðlaga sig því sem
kvennaUstakonur áður gagnrýndu
svo mjög hjá öðmm flokkum og það
með réttu.
Ég vil taka það fram að að mínu
mati á Kristín Halldórsdóttir allt
gott skihð og er ágætlega hæf kona
en ég tel að það sem nú er að ger-
ast sé ekki rétt, hvorki af henni né
þeim konum sem stóðu að því, að
hún gaf kost á sér í 1. sæti listans
eftir að búið var að velja Helgu Sig-
urjónsdóttur í þaö sæti, en það að
Helga var valin í 1. sætið sýnir að
konur treystu henni til að vinna
að málefnum KvennaUsta af heið-
arleika og alúð.
Ragnhildur Eggertsdóttir
Kennarastéttin hefur að mínu
mati oft orðið fyrir ómaklegum
árásum fólks vegna langra leyfa.
Kjarasamningar okkar við ríkið
fela þessi leyfi í sér enda er kennur-
um gert að vinna lengri vinnudaga
yfir veturinn en gengur og gerist.
Starf okkar felst ekki eingöngu í
kennslu. Það felst einnig í undir-
búningi, yfirferð verkefna og ýms-
um öðrum störfum sem of langt
mál yrði að telja upp hér. Ég hef
stundum verið að velta því fyrir
mér hvort öU þessi umtöluðu leyfi
séu upphaflega tilkomin vegna
þarfa kennara. Hvaö haldið þið?
Starfið hefur breyst
Undanfarin ár hefur verið lögð
mikil áhersla á þaö í umræðum um
skólamál aö uppeldi bama hafi í
vaxandi mæU færst inn í skólana.
- Þetta er rétt.
í nútímasamfélagi gefst foreldr-
um sífeUt minni tími til að ala böm-
in sín upp, aga þau og sinna þörfum
þeirra fyrir mannleg samskipti.
Kennurum hefur því verið fært
þetta uppeldishlutverk upp í hend-
urnar án þess að sérstaklega sé
gert ráð fyrir því í vinnutí ma þeirra
eða annarri skipulagningu á störf-
um þeirra. Starf kennarans felst
ekki lengur einvörðungu í því að
nota töfluna, krít og kjaft, eins og
KjaHaiinn
Jarþrúður Ólafsdóttir
grunnskólakennari
gamaU skólastjóri minn orðaði það
svo skemmtilega, heldur er hann
huggari, verndari og uppalandi auk
þess að sinna kennsluhlutverki
sínu sem einnig hefur mikið breyst
undanfarin ár.
Kennari nútímans þarf að fylgj-
ast með nýjungum í starfmu. Hann
þarf að kynna sér nýtt námsefni í
fjölmörgum námsgreinum og einn-
ig hvemig nýta má ýmsa tækni til
að ná sem best til barnanna. í þessu
skyni verður hann að sækja nám-
skeið og kynningarfundi sem yfir-
leitt er ekki boðiö upp á nema á
sumrin. Því miður eiga ekki allir
kennarar kost á því að sækja end-
urmenntun þar sem fjármagn til
endurmenntunar er skorið við
nögl. Kröfugerð okkar kennara
byggist á þeirri staðreynd að starf
okkar hefur breyst. Til okkar eru
gerðar aðrar kröfur en fyrir þrjátíu
árum.
Eina löglega leiðin
Þrátt fyrir fógur fyrirheit stjóm-
málamanna um vilja til að leiðrétta
kjör kennara hefur ekkert gerst í
mörg ár og nú er svo komið að
ekki verður lengur við unað. Við
erum 5000 manna stétt og teljum
okkur eiga heimtingu á því aö á
okkur sé hlustað. Verkfall er al-
gjört neyðarúrræði en er eina lög-
lega leiðin sem við höfum til að
þrýsta á viðsemjendur okkar um
viöræður. Það er sorgleg staðreynd s
að viðræður í kjarasamningum
virðast aldrei geta farið í gang fyrr
en á síðustu stundu, löngu eftir að
kjarasamningar renna út. Kennar-
ar lögðu fram kröfugerð sína fimm
vikum áður en kjarasamningar
þeirra og ríkisins runnu út. Tími
til viðræðna hefur því verið nægur.
- En hvað gerist?
Kennarastéttinni er tjáð að hún
sé ekki viðræðuhæf um launalið
kröfugerðar sinnar fyrr en aðilar
vinnumarkaðarins koma fram með
sínar kröfur.
Með hveijum deginum sem liður
eykst harkan í launafólki. Það
sættir sig ekki lengur Við kjara-
samninga sem fela í sér „að hella
meira vatni í súpuna svo að allir
fái nóg“ heldur vill það fá bita af
nautinu líka.
Jarþrúður Ólafsdóttir
„Það er sorgleg staðreynd að viðræður
1 kjarasamningum virðast aldrei geta
farið í gang fyrr en á síðustu stundu,
löngu eftir að kjarasamningar renna
út.“
Vínkynningar
Menningar-
viðburður
„Mér finnst
ófært að það
séu þrír eða
fjórir menn
þjá ÁTVR
sem ákveða
hvaða vín
fólk á kost á
að nota með
mat. Ég hef
verið a svona Úllar Eyatelnaaon
vínkynning- “eWngsmaður.
um og þá skynjar maður best
hversu misgóð vín eru og einmitt
þar hefur fólk möguleika á að
finna vin við sitt hæfi. Þá þarf
fólk ekki að vera að fara eftir því
sem aðrir mæla með og verða
fyrir vonbrigðum. Svona vín-
kynningar og vínsmökkun fer
fram um allan heim. í vínræktar-
löndunum er vinsmökkun og vín-
kynning aldagömul hefð. Stund-
um finnst mér eins og íslandiö
okkar sé síðasta landið í sovétinu
þegar um boð og bönn er aö ræöa.
Fyrir utan alla þessa þröngsýni
varðandi vin þá er meira að segja
bannað að flytja inn osta. Sem
betur fer viröist sem þessir
múrar séu aðeins að byija að
brotna. Við verðum að fara að
opna fyrir svona vínkynningar
þannig aö vínmenning okkar ís-
lendinga fari af brennivínsstig-
inu og yfir á léttvínsstigið. Þá um
leið verður vínneysla jákvæðari
og eðlilegri en þegar fólk er bara
aö drekka vodka og brennivín.
Það er rétt að í landinu eru lög
sem banna að auglýsa vín. Með
vínkynningu er verið aö sveigja
lögin svo lítið. En það má líka
segja að þessi lög séu vond og það
beri að breyta.“
Lagabrot
Ólafur Haukur Árnason,
framkvæmdastjóri
Áfengisvarnaráós.
„Rökinfyrir
því aö banna
vínkynningu
og vínsmökk-
un hér eru
einföld. í
fyrsta lagi er
það bannað
með lögum að
auglýsa vín. í
öðru lagi má
benda á og
spyrja hvort það yröi þolaö aö
auglýst væri að sígarettur yröu
prófaðar í einhveiju veitingahús-
inu. Menn gætu komið, gengið í
sígarettuklúbb og fengi að prófa
ýmsar tegundir. Myndu menn
sitja rólegir undir því? Ég tel að
varðandi vínkynningu og vín-
smökkun eigi þaö sama við.
Þarna er verið að hvetja til auk-
innar áfengisneyslu. Þaö er ekki
bara að þetta sé í andstööu við
áfengislögin heldur er þetta líka
í beinni andstöðu við það sem
Alþjóða heilbrigðisstofnunin er
að hvetja til. Hún segir aö þar sem
varnir gegn hvatningu til vín-
neyslu eru í sæmilegu lagi, megi
alls ekki slaka á. En þar sem þess-
ar vamir eru ekki í lagi þar sé
rétt að koma vörnum á. Þaö má
í þessu sambandi benda á að
Frakkar eru komnir með strangt
bann við áfengisauglýsingum í
fjósvakamiölum og er þar nú ura
að ræöa eitt stærsta vinfram-
leiðsluland veraldar. Með þessu
sýnist mér að Frakkar séu að feta
sig öfuga leið viö okkur. Þeir eru
að reyna aö draga úr vínauglýs-
ingum en við íslendingar erum
að byrja að slaka á því banni sera
hér er í gildi og leitt hefur ti! þess
að við höfum verið með minni
áfengisneyslu en aðrar þjóðir
Evrópu í áratugi