Dagblaðið Vísir - DV - 09.02.1995, Blaðsíða 13

FIMMTUDAGUR 9. FEBRÚAR 1995
13
Að mála sig út í horn
Jón Baldvin hélt um helgina
aukaflokksþing Alþýöuflokksins.
Ef dæma má af sjónvarpi hlýddi
dálítill hópur kalU foringjans og
safnaöist saman á Loftleiðum. Ekki
gat ég þó varist því aö hugsa til
Vilmundar heitins þegar söfnuður-
inn var sýndur á skjánum. Þama
sáust líka einstöku kverúlantar
sem ég taldi víst aö væru komnir
til Jóhönnu en kannski hafa þeir
bara farið til hennar í „transit“.
Vísifingur á lofti
Jón Baldvin pataöi og nú jafnvel
meö vísifingrinum einum og sagöi
söfnuöi sínum hvaö „Alþýöuflokk-
urinn viU“. „Ríkið, þaö er ég“ sagöi
annar kóngur forðum sem ekki
þjáöist heldur af minnimáttar-
kennd og var heldur ekki forsjáll.
Ekki tel ég líklegt að verulegar
athugasemdir hafi verið geröar viö
stefnumörkun foringjans. Mjög
hefur Jóhanna létt flokksstarf bæði
hjá krötum og kommum með
flokksstofnun sinni. Fróðir telja aö
jafnvel í Alþýöubandalaginu sé
kominn á sæmilegur friður eftir
stofnun Þjóövaka.
„í fyrsta lagi“
Hvaö er þaö svo sem „Alþýðu-
flokkurinn vill“? „í fyrsta lagi“ að
sækja um aðild aö Evrópusam-
bandinu og „í öðru lagi“ aö leggja
niður landbúnað á íslandi. Hvorugt
þessara márkmiða er líklegt til far-
sældar en þar sem hér talaði
áhrifamesti stjórnmálaforingi und-
anfarinna íjögurra ára er rétt aö
KjaUaiinn
Páll Pétursson
alþingismaður
veita orðum hans nokkra athygli.
Mesta glapræði sem íslensk
stjórnvöld gætu tekið sér fyrir
hendur væri aö gerast aðilar aö
Evrópusambandinu. Þaö þýddi að
viö yrðum aö afsala okkur sjálfs-
forræöi okkar og yfirráðum yfir
auðlindum okkar. Engu breytir
þótt Jón Baldvin stingi upp á því
aö binda þjóðareign á fiskimiðum
í stjómarskrá lýöveldisins. Hann
gæti auðveldlega fundiö íjóra lög-
fræðinga sem kæmust aö þeirri
niðurstöðu fyrir hann aö það væri
ekki stjórnarskrárbrot að gerast
aðilar að sameiginlegri fiskveiði-
stjóm Evrópusambandsins.
Það væri lítið stjórnarskrárbrot
og „á afmörkuðu sviði“ að afsala
„Með kosningastefnuskrá sinni hefur
Jón Baldvin málað sig og flokk sinn út
í horn. Aðrir flokkar verða ófáanlegir
til að vinna með honum að kosningum
loknum út á svona stefnu.“
Jón Baldvin Hannibalsson, formaður Alþýðuflokksins. - „Mesta glap-
ræði sem íslensk stjórnvöld gætu tekið sér fyrir hendur væri að gerast
aðilar að Evrópusambandinu," segir Páll í greininni.
yfirráðunum til Brussel samanber
reynsluna af „fjórmenningum ut-
anríkisráðherrans" sem gerðu fyr-
ir hann fræga úttekt á samningn-
um um Evrópskt efnahagssvæði.
Jón Baldvin hefur sjálfur viður-
kennt eftir á að með þeim samningi
hafi íslenska stjórnarskráin verið
brotin þar sem hann vill nú bæta
ákvæðum inn í stjómarskrána sem
heimila aðild að EES.
„í öðru lagi“
Það sem „Alþýðuflokkurinn vill“
„í öðru lagi“ er að leysa kjaradeil-
urnar með því að flytja inn búvömr
af offramleiðslu Evrópubandalags-
ins og hætta að framleiða þær hér
og auka atvinnuleysið. Á Loftleið-
um hugsaði Jón Baldvin fyrst og
fremst um hænsni en það kann að
hafa eðlilegar skýringar. Það
myndi ekki bæta þjóðfélagsástand-
ið hér að gera framleiðendur bú-
vara atvinnulausa. Það þýðir ekk-
ert að ætla aöilum vinnumarkaðar-
ins að senda bændum kjarabóta-
reikninginn.
Út í hornið
Jón Baldvin fjasaði um „ofur-
tolla“ sem hann sagði Halldór
Blöndal leggja á innflutta búvöru.
Alþingi hefur með ályktun frá 28.
des. sl. falið landbúnaðarráðherra
eðlilegt vald á innflutningi búvara
og skákað Alþýðuflokknum frá
áhrifum á það mál.
Með kosningastefnuskrá sinni
• hefur Jón Baldvin málað sig og
flokk sinn út í horn. Aðrir flokkar
verða ófáanlegir til að vinna með
honum aö kosningum loknum út á
svona stefnu.
Páll Pétursson
Rógburður skolar til staðreyndum
I leiðara DV 25. janúar síðastlið-
inn skrifar ritstjóri blaðsins, Ellert
B. Schram, eftirfarandi: „í þessu
sambandi er það ómaksins vert að
rifja upp að Ögmundur var á sínum
tíma aðili að fyrirtækinu Svart á
hvítu, sem lenti í fjárhagserfiðleik-
um, og þáverandi fjármálaráð-
herra, Ólafur Ragnar Grímsson,
skar Ögmund niður úr snörunni
með því að létta veðbönd af húseign
hans ... Kannske er Ögmundur að
launa þann greiða? Kannske er
Ólafur Ragnar að taka út veðið sem
hann átti í Ögmundi? Er það svona
með þessum aðferðum, sem Ög-
mundur og Alþýðubandalagið vilja
færa fjármagnið þangað sem þess
er mest þörf?“
Tveimur dögum síðar fjallar Ell-
ert enn um undirritaðan og vill nú
skyndilega ekki hafa menn „fyrir
rangri sök“ en telur að ég verði að
sætta mig við að vera „skoðaður"
og um mig fjallað í ljósi þess „sem
almælt var“.
Staðreyndir málsins
•í tilefni af skrifum DV, fékk ég
það staðfest hjá fjármálaráðuneyt-
inu að árið 1988 gerði bókaforlagið
Svart á hvítu samkomulag við fjár-
KjaUarinn
Ögmundur Jónasson
form. BSRB
málaráðuneytið um uppgjör á
skuldum eins og reyndar tugir og
hundruð fyrirtækja höfðu gert án
þess að hafa sætt „skoðun" að hætti
Ellerts B. Schrams. Reyndar væri
ekkert við þessu að segja ef farið
væri rétt með staðreyndir en því
fer fjarri. Byggt er á ósannindum
og söguburði.
Þannig átti ég engra fjárhags-
legra hagsmuna að gæta í þessu
sambandi, ég var ekki hluthafi, á
eigum minum hvíldu aðeins þau
lán sem tekin höfðu verið til að
koma upp íbúðarhúsnæði mínu.
Það er því uppspuni frá rótum að
samningar fjármálaráðuneytisins
hafi á nokkurn hátt komið fjármál-
um mínum við. Það er rógur af
verstu tegund að ég hafi losnað úr
persónulegum skuldbindingum
fyrir tilstilli fjármálaráðherra.
Öllu snúiðvið
Ef til vill ætti að virða Ellert B.
Schram það til vorkunnar að um
árabil hefur miklum ósannindum
verið haldið á loft varðandi bóka-
forlagið Svart á hvítu og ekki að
undra að einhver hafi ruglast eitt-
hvað í ríminu. í atlögunni að mér
er staðreyndum algerlega snúið á
haus. Hið sanna er að árið 1989,
löngu eftir að Svart á hvítu hafði
gengið frá samkomulagi við fjár-
málaráðuneytið, rétti ég aðstand-
endum fyrirtækisins hjálparhönd
með því að axla persónulegar
ábyrgðir. Þetta hafði hins vegar
ekkert með neina samninga við
nein ráðuneyti að gera, kom engum
opinberum aðilum við og þaðan af
síður skattpeningum.
Nú vil ég ekki ætla að Ellert B.
Schram annað en hann hafi veriö
óviljandi . verkfæri óhróðurs-
manna. En hér sannast hins vegar
að óhróðurinn bitnar ekki aðeins á
þeim sem honum er beint gegn
heldur einnig hinum sem flytur
hann, í þessu tilviki DV og ritstjóra
blaðsins sem óneitanlega hefur sett
niður við þessi skrif.
Ellert B. Schram skuldar enn les-
endum blaðs sins og öllum almenn-
ingi sem hefur heyrt fjallað um
þetta mál á opinberum vettvangi
eftir að skrif hans komu fram,
skýringu á því hvernig það getur
gengið til að leiðari í blaði sem vill
láta taka sig alvarlega sé byggður
á slúðri, ósannindum og ærumeið-
ingum.
Ögmundur Jónasson.
Athugasemd frá ritstjóra
Þann 25. janúar sl. skrifaði undir-
ritaður leiðara sem fjallaði um
þann tvískinnung Ögmundar Jón-
assonar að taka sæti á lista Alþýðu-
bandalagsins í Reykjavík sem
óháður frambjóðandi. í framhjá-
hlaupi var minnst á þær staðreynd-
ir, annars vegar að Ögmundur
tengdist fiárhagslegum vandræð-
um Svarts á hvítu og hins vegar á
þá vafasömu stjómvaldsaðgerð þá-
verandi fiármálaráðherra, Ólafs
Ragnars Grímssonar, að taka
gagnabanka fyrirtækisins sem veð
fyrir skuldum fyrirtækisins viö
ríkissjóð.
Undirritaður hafði fyrir því
heimildir sem hann treysti og tók
mark á að þessi umdeilda ákvörð-
un ráðherrans hefði losað Ögmund
úr þeirri „persónulegu áhættu"
sem hann tók á sig.
Ef þær upplýsingar eiga ekki við
rök að styðjast er undirrituðum
ljúft og skylt að biðjast velvirðingar
á tilvitnuðu orðalagi í leiðaranum.
í þessu máli verður hver að eiga
það við samvisku sína hvað rétt er.
Og við það situr.
Ellert B. Schram
„En hér sannast hins vegar að óhróður-
inn bitnar ekki aðeins á þeim sem hon-
um er beint gegn heldur einnig hinum
sem flytur hann, í þessu tilviki DV og
ritstjóra blaðsins..
Lækkun hlutaskipta
átogbátum
Hlutaskiptum
verði breytt
„Undanfar-
iö hefur verið
hér í Vest-
mannaeyjum
mikil um-
ræða um út-
gerð og þá
þróun sem
hér hefur ver-
ið; að bátum,
sem einkum Slguréur einarsson,
Stunda tog- iramkvmmdasllórl.
veiöar, hefúr fækkað mikið. I við-
tali við vikublaöiö Fréttir í Vest-
mannaeyjum í seinustu viku hélt
ég því fram að í þessu sambandi
þyrfti að skoða allar leiðir til að
tryggja rekstur þessara báta og
draga úr kostnaði við hann. Mér
finnst að sjómannafélögin hér
hafi haft áhyggjur af þessu
ástandi án þess að komna með
nokkrar tillögur til úrbóta. Égtel
að sjómannafélögin ættu að bjóða
það að hlutaskiptum á þessum
skipum yrði breytt og þau lækk-
uð til þess aö tryggja frekar at-
vinnu fyrir sjómenn. Skipsrúm á
þessum togbátum hafa undanfar-
in ár verið meö þeim eftirsóttustu
hér vegna mikifla tekna. Þegar
samningar um hlutaskipti á skip-
um f þessum útgerðarflokki voru
gerðir var miðað við mikið fleiri
menn um borð í þessum skipum
en reynslan er í dag. Það hlýtur
að vera athugandi fyrir þessa sjó-
menn á þessum skipum að taka
á sig launalækkun og halda frek-
ar plássum sínum. Þess vegna tel
ég koma sterklega til athugunar
að hlutaskiptum verði breytt til
að tryggja rekstrargrundvöllinn.
Engin rök til
lækkunar
„Það eru
engin rök til
þess að lækka
hlutaskipti
togbáta í
Vestmanna-
eyjum frekar
en annars-
staðar. Þetta
gildir um alla
skiptapró- Ellíla Bjömaaon, (or-
sentu að það
eru engin rök til þess að hún
verði lækkuð. Þegar sjóðakerfið
var stokkað upp síðast, þá var
skiptaprósentan lækkuð um
ákveðinn hundraðshluta með þvi
að þá var tekin upp kostnaðar-
hlutdeild. Hún er breytileg eftir
þvi hvemig oliuverðíð breytist á
markaðnum. Þetta þýöir að á bil-
inu 24 til 26 prósent fara fram hjá
skiptum áður en sjómaðurinn
fær sitt. Sjómaðurinn fær svo
hundraðshluta af því sem eftir er.
Yfirleitt þegar er talað um pró-
sentureikning þá er gengið út frá
tölunni hundrað en í þessu tilfelli
vill svo einkennilega til áö þama
er miöað við 70 til 76 prósent. Sem
sagt aö skiptaprósentan miðast
við 28 prósent af t.d. 75 prósentum
sem er öðrum en okkur óskiljan-
legt. Það er þess vegna út í hött
hjá Sigurði Einarssyni að koma
með það fram að það eigi að
lækka skiptaprósentuna. Hann
getur kannski fært rök fyrir því
að sjómenn hjá honum hafi á
stundum það góðar tekjur að þær
megi lækka. Það hafa ekki alltaf
veriðjólin hjá honum. Mérfinnst
aftur á móti athugandi hvort ekki
eigi að leggja af hlutaskiptakerfið
því þeir sem eiga bæði skip og
vinnslu hagræða þessu eins og
þeim hentar í gegnum fiskverðið.
-rt