Þjóðviljinn - 24.12.1954, Síða 14

f •'
M
LANDNÁM NUTÍMAN
Islenzka þjóðin kefur á síðustu áratugum
verið að nema land sitt að nýju. Hún hefur
eignazt kaupskip og verksmiðjur, gerbreytt
verzlunarkerfi sínu, eignazt fullkominn húsa-
kost og breytt órækt í græn tún. Arangurinn
er betri lífskjör en nokkru sinni fyrr, — betri
lífskjör en flestar þjóðir heims njóta.
Samvinnufélögin hafa verið virkur þátt-
takandi í þessu landnámi nútímans. Þau hafa
tryggt landsfólkinu hagkvæma verzlun og
ýmist skilað tekjuafganginum aftur éða notað
hann með samþykki félagsfólksins til að
byggja ný atvinnutæki, ný mannvirki, nýjar
stoðir undir hin bættu lífskjör.
Víðsvegar um landið er leitað til kaupfé-
laganna, þegar þörf er nýrra framkvæmda,
nýrra verksmiðja til að auka atvinnu og fram-
leiðslu þjóðarinnar. Þannig hefur þúsundum
landsmanna verið tryggð lífvænleg atvinna
og þjóðinni hafa bætzt dýrmæt tæki, sem eru
eign fólksins sjálfs.
I samvinnufélögunum er það maðurinn,
sem ræður, en ekki fjármagnið. Þau eru byggð
upp af fólkinu sjálfu, eru undir þess stjórn og
starfa fyrir það. Þróttur, stórhugur og vilji
fólksins speglast í starfi samvinnufélaganna
— og þess vegna eru þau stór þátttakandi, oft
brautryðjandi, í hinu nýja landnámi. Árang-
urinn er fullkomnari og hagkvæmari vöru-
dreifing, meiri og betri framleiðsla úr íslenzk-
um afurðum, meiri atvinna. Með öðrum orð-
um: Árangur samvinnustarfsins er meiri þjóð-
artekjur, meiri velmegun,
(jleiiley jci
Samhand ísl. samvinnufélaga