Þjóðviljinn - 17.04.1977, Blaðsíða 7

Sunnudagur 17. aprn 1977 ÞJÓÐVILJINN — SÍÐA 7
í sjónvarpinu þetta kvöld var okkur sagt aö aldrei
þessu vant gætu atvinnuvegirnir ekki borið neina
kauphækkun. Astandiö væri svo slæmt aö
verkalýðurinn yröi aö hætta að lifa um efni fram.
Prjónaskapur og
menningarmál
Siguröur G.
Tómasson.

Um daginn stóö ég og virti
fyrir mér brunarústirnar i
Bernhöftstorfunni. Ég var ekki
einn um forvitnina, vegfarendur
stönsuöu margir til þess aö
horfa og þaö myndaöist eins og
örstutt hlé i bæjarerilinn þarna
um háannatimann á mánudegi.
Yfirleitt sögöu menn fátt, ein-
staka henti á lofti viöbjóöslegar
getsakir um framsóknarflokk-
inn og sumir kimdu i barm sér
þrátt fyrir alvöru málsins. Meö-
an ég stóö viö var enginn sem
opinberlega mótmælti óhróörin-
um. Ýmsir uröu samt grunsam-
lega snúöugir viö þennan
ófyndna söguburö og fannst mér
trúlegt aö þar færu framsóknar-
menn sem minntust oröa eins
leiötoga sins. „Framsóknar-
menn, þótt á móti blási um
stund, og illræðismenn blási eld
að glóðum kviksagna, og kyndi
undir slúöri um samvinnuhug-
sjónina og Framsóknarflokk-
inn, þá vitum viö þaö til sjávar
og sveita, aö reyknum léttir og
þegar honum léttir, þá mun þaö
sannast aö fáir bera allt mein
frá eldi, já.” (jáinu er venjulega
sleppt i tilvitnunum). Ég var og
er hjartanlega sammála þessu
og mér hitnaði i hamsi yfir ó-
réttlætir.u sem framsóknar-
flokkurinn er beittur uns hrökk
upp úr mér viö vörpulegan
mann sem norpaöi viö hliöina á
mér:
„Þetta er áreiðanlega bölvuö
lygi meö framsóknarflokkinn,
ha” Maöurinn virtimig fyrir sér
meö fjandsamlegu augnaráöi og
hreytti útúr sér „O, þetta hafa
áreiöanlega verið einhverjir
húsafriöunarmenn og kommún-
istar aö vekja athygli á frekj-
unni i sér. Þaö var bara verst aö
þaö brann ekki allt. Þá fengi
maður minnsta kosti stæöi fyrir
bilinn. Þeir skemma allt og
eyöileggja og heimta siöan allt
af rikinu sem er svo tekið af
okkur skattborgurunum. Þeir
þykjast vera verkalýössinnar
en eru svo flnir aö þeir nenna
ekki aö vinna. Þeir hafa enga
hugmynd um hvaö fólkinu er
fyrirbestu. „Að lokinni ræöunni
stökk þessi laglegi maöur inn i
vlöáttumikla bifreiö sina og
æddi af staö meö veröbólgu-
hraöa. Ég stóö eftir agndofa eft-
ir þennan kjarngóöa skammt af
sjálfstæöisstefnunni. Billinn var
meö G númeri. Kannski bjó
þessi maður I þvi húsi á Arnar-
nesi sem ég hélt alltaf (aö visu
séö úr Kópavogi) aö væri skóli
þangaö til ég sá aö þaö haföi
margfaldan bilskúr. Ég áræddi
ekki aö yrða á fleiri áhorfendur
enda sjálfsagt flestir af þessu
tæinu. Lögregluþjónninn sem
þarna sat I jeppa sinum hélt lika
að obbinn af þeim sem höföu
talaö við hann heföu taliö aö
ýtan og grafan geymdu þau
best. Ég rölti af staö og var súr
yfir þessu öllu. Svo datt mér i
hug að viröa fyrir mér mann-
grúann. Þar bar mest á stress-
töskum og skólafólki. Talsvert
var lika af húsmæörum I inn-
kaupaleiööngrum. En þau hjón-
in Jónina Jónsdóttir iönverka-
kona og Jón Pétur Pálsson
blikksmiöur voru rétt aö hefja
sina 50-60 tima vinnuviku og
komust þvi ekki til þess aö vera
meö neipar bollaleggingar viö
lögregluþjóninn, hvorki um
bernhöftstorfuna, framsóknar-
flokkinn né bflastæöi fyrir rauöa
moskvftinn sinn. Jónina sá aö
vlsu rústirnar tilsýndar þegar
hún fór meö peysur og aö ná I
lopa á þriöjudag. — Þá eins og
endranær stóö þarna hópur
borgara og gaf sér tlma til þess
aö norpa og ræöa litillega um
málin. En Jónína var timabund-
in, hún þurfti aö ná I börnin til
ömmu þeirra (sem auk þeirra
tveggja gætti fimm annarra),
kaupa I matinn, komast upp I
Breiöholt, ná I apótek fyrir lok-
un, og slðan elda ofan I fjöl-
skylduna. Auk þess, eins og
félagsfræðingar hafa komist aö
raun um aö er svo algengt meö
iönverkafólk, fann hún ekki
neina hvöt hjá sér til þess aö
taka þátt I þessum menningar-
legu umræöum um fúaspýtur,
sögulegar minjar og þess hátt-
ar. Umræöuefnið þarfir alþýö-
unnar var henni framandi
vegna óendanlegra anna
myrkranna á milli við hinn verk-
lega hluta á ákveönum parti
þess. Hún hugsaöi aö vlsu oft
sitt þegar hún stóö viö uppvask-
iö en afar sjaldan um aðsteöj-
andi menningarmál. Aö sögn
áreiöanlegra félagsfræöinga
hefur hún llka ósköp takmark-
aöan áhuga á stjórnmálum. Hún
les lítiö blöö en horfir á sjón-
varp, aöallega vegna þess aö
þaö er hægt aö prjóna meö þvl.
1 sjónvarpinu þetta kvöld var
okkur sagt frá þvl aö aldrei
þessu vant gætu atvinnuvegirn-
ir ekki boriö neina kauphækkun.
Astandiö væri þvert á móti svo
slæmt aö verkalýöurinn yröi aö
hætta aö lifa um efni fram.
Vinnuveitendasambandiö vildi
hinsvegar minna á þá staðreynd
aö viö byggjúm í harðbýlu landi
og þetta yrðu menn aö viöur-
kenna, t.d. meö þvi að lengja
dagvinnutima verkafólks.
Atvinnulífiö yröi aö fá tækifæri
til þess aö rétta úr kútnum. Ef
fólk vildi nú heröa ólina pinulftiö
gæfist örlltil von um aö hægt
yröi aö bæta kjörin einhvern
tima i framtlðinni. Fjármála-
ráöuneytiö tilkynnti aö vegna
rekstraröröugleika sjúkrahús-
anna heföu daggjöld þeirra ver-
iö tvöfölduð og vegna slæmrar
stööu ríkissjóös væri ekki hægt
aö hækka ellilaunin.
Ég sá ekki meira af fréttunum
þviég var að fara I leikhús. Mér
var boðið á frumsýningu.
Reyndar var llka frumsýndur
nýr læknaþáttur I sjónvarpinu
og á hann horföu prjónandi iön-
verkakonur um land allt vitandi
það aö vinnan göfgar manninn.
A frumsýningunni I leikhúsi var
mikiö af fólki sem hefur áhuga á
menningunni. Þar var Jón
Bergs formaður vinnuveitenda-
sambandsins meö konu sinni og
þar var Matthias A. Mathiesen
fjármálaráðherra og frú. Ekki
voru þær frýr meö prjónana
sina meö sér. 1 hléinu sá ég
þessa merkismenn báða þar-
sem þeir stóöu og ræddu viö
aöra merkilega menn I Krystal-
sal Þjóðleikhússins. Ekki heyröi
ég hvað þeir ræddu um, en
tvennt finnst mér liklegast:
Þarfir alþýöunnar og
menningarmál.
Sovétríkm
1977
Við bjóðum upp á 4
ferðir til Sovétrikjanna á
þessu ári
A Tvær þeirra veröa 18. júní og 13.
ágúst til Moskvu/ Armeniu/ Gedroiv í
Kákasus og Volgagrad (Stalingrad).
★ Aörar tvapr verða 16. júlí og 3.
september til Moskvu/ Leningrad og
Baltnesku landanna, Eistlands, Lett-
lands og Litháen.
★ Ferðir þessar verða farnar um
Kaupmannahöfn. Verður gist eina
nótt á leið utan og eina nótt á heim-
leið í tveimur fyrri ferðunum.
í öllum þessum ferðum verða tvær
skoðanaferðir á dag og ferðast
mikið, en þó þannig að ekki verði til
óþæginda.
★ I öllum þessum ferðum gefst
ferðamönnum kostur á að sjá og
skoða menningu og lönd, sem
liggja f jarri okkur, kynnast Sovét-
rikjunum og sósíalískri uppbygg-
ingu þeirra, en fá ríki hafa mótað
meir söguna á þessari öld.
Ferðamönnum verður gefinn kost-
ur á að fara á ballet i ýmsum borg-
um, á konserta, i leikhús, í sirkusa
o.s.frv., en á þessum sviðum standa
sovétmenn framarlega.
★ Ungur leiðsögumaður, Vilhjálmur
Þór, sem dvalist hefur i Moskvu og
talar rússnesku, verður með í ferð-
unum, en auk þess munu verða
leiðsögumenn frá ferðaskrifstof-
unni Inturist meðan dvalist er í
Sovétríkjunum.
★ Verði er mjög stillt í hóf og er allt
flug með þotum, gisting, fullt fæði,
skoðunarferðir og leiðsögn innifal-
ið í verðinu. Takmarkaður sæta-
fjöldi er í hverri ferð og þegar
nokkuð bókað. Pantið þvi timan-
lega.
★ í lok ársins, eða annan nóvember,
munum við svo efna til ferðar til
Moskvu og Leningrad á 60 ára bylt-
ingarafmælið.
Bæklingar liggja frammi. Póst-
sendum.
Æíié-,.
LANDSYN - ALÞYÐUORI0F
FERÐASKRIFSTOFA SKÓLAVÖRDUSTlG 16 SÍMl 288
TELEX: 2076 — LANSYN — IS REYKJAVlK, ISLAND