Þjóðviljinn - 08.10.1978, Qupperneq 17

Sunnudagur 8. oktdber 1978 ÞJOÐVILJINN — StÐA 17
Mánudagsmyndir á næstunni
Ingibjörg Haralds-
dóttir skrifar um
kvikmyndir
Mánudagsmynd Há-
skólabíós um þessar
mundir er eftir Spánverj-
ann Luis Bunuel og heitir
,,Belle de jour" eða Fegurð
dagsins. Því miður tókst
ritara þessarar síðu ekki
að komast i bíó á mánu-
daginn var, en tekst það
væntanlega á morgun. Það
þarf Itklega ekkert að
útlista það fyrir lesendum
hver BuHuel er; hann er
einn fremsti kvikmynda-
snillingur okkar tíma og
höfundur margra mynda
sem markað hafa tímamót
fjallar um engilfagra unga konu
sem finnur hjásér hvöttil aö selja
sig gestum og gangandi meðan
maðurinn hennar er i vinnunni.
Ég hef þaö fyrir satt að aðsókn
hafi verið mjög göð s.l: mánudag
og einnig að ef framhald verður á
þvi muni Friðfinnur jafnvel sýna
myndina oftar en þessa þrjá
mánudaga.
Næsta mánudagsmynd verður
svo væntanlega Le Milieu du
mondeeftirSvisslendinginn Alain
Tanner. Sú mynd er reyndar á
dagskrá Fjalakattarins i dag.
Stundum dettur manni sisona i
hug að þessir tveir aðilar sem
bera þaðvið að sýna okkur góðar
kvikmyndir hér i höfuðborginni
mættu að skaðlausu hafa meö sér
nánara samband.
Cr mynd Truffauts. „Vasapeningar”.
í kvikmyndasögunni.
Nægirþar að nefna'Anda-
lúsíuhundinn, Viridiana,
Engil dauðans.
Buiiuel á rætur sinar að rekja
til súrrealismans. Hann hóf feril
sinn með þvi að framleiða Anda-
lúsiuhundinn i samvinnu við
Salvador Dali. Myndina kölluðu
þeir „örvæntingarfulla, ástriöu-
fulla morðhvatningu” og
hneyksluðu þá margan
góðborgarann. Siðan eru liðin 50
ár og enn er Bunuel svarinn and-
stæöingur borgarastéttarinnar.
En timarnir breytast, og nú vilja
sumir gagnrýnendur halda þvi
fram að borgarastéttin sé farin aö
hafa gaman af Bunuel. „Belle de
jour’ ’ er einmitt oft nefnd sem hin
fyrsta af myndum hans sem kom-
ið hafa góðborgurunum i gott
skap. Hún er frá árinu 1967, og
„Le milieu du monde” eða
Miðja heimsins er gerð 1974.
Höfundurinn, Tanner, er einn
þeirra svissnesku kvikmynda-
stjóra sem þótt hafa athyglis-
verðir á siöari árum. Hann er
einnig höfundur myndarinnar
„Jónas sem verður 25 ára árið
2000”, sem hefur vakið mikla
hrifningu hvarvetna. Eitt heista
viðfangsefni Tanners er sam-
tengingstjórnmála ogeinkalifs —
vandamál sem virðist einkum
hugleikið þeirri kynslóð Evrópu-
manna sem kennd er viö 1968.
Af öðrum mánudagsmyndum
sem væntanlegar eru innan tiðar
má nefna „Vasapeninga” eftir
Francois Truffaut, „Thc Twist”
eftir Claude Chabrol og „Mean
Streets” eftir Martin Scorsese.
„Vasapeningar” (L’argent de
poche) er framleidd árið 1975.
Truffautskrifaði handritið sjálfur
i samvinnu við konu að nafni
Suzanne Schiffman. Hann hefur
sagt að meö þessari myndi hafi
• Blikkiðjan
Ásgaröi 7, Garðabæ
önnumst þakrennusmiði og
uppsetningu — ennfremur
hverskonar blikksmíði.
Gerum föst verðtilboð
SIMI 53468
Auglýsið í Þjóðviljanum
Ofbeldi er snar þáttur i lífi New York-búa, og einnig í myndinni „Mean
Streets”.
þau viljað laða fram hlátur, en
ekki á kostnað barna eða full-
orðinna, heldur hafi þau viljað
hlæja með áhorfendum. Myndin
fjallar um bernskuna. Truffaut
hefuroft verið mjögpersónulegur
i myndum sinum, sagt frá eigin
lifi, bernsku sinni (t.d. i fyrstu
mynd sinni, „400 högg”) og
sokkabandsárum („Stolnir koss-
ar”).Nú ereinsoghannsnúi aftur
til þessara liönu tima, en i þetta
sinn segirhann ekki söguna útfrá
sjónarhorni barnsins, heldur er
hann fullorðinn maður aö rifja
upp bernskuminningar sínar, og
sér atburðina i ljósi seinni
reynslu. Myndin hefur hvarvetna
fengiö mjög góða dóma, þótt ekki
sé hún talin beinlinis timamóta-
markandi. Söguhetjurnar eru
12—13 ára skólakrakkar og grein-
ir myndin frá ýmsum atburðum i
lifi þeirra, skoplegum, sorglegum
og allt þar á milli.
Um Chabrol-myndina „The
Twist” veit ég þvi miður alls ekki
neitt, en „Mean Streets ” er þriðja
mynd Martins Scorsese, þess er
gerði Leigubilstjórann (Taxi
Driver) og „New York, New
York”.Mean Streets er eldri en
þessar tvær, gerð 1973. Ari slðar
gerði hann myndina „Alice býr
hér ekki lengur” með Ellen
Burstyn i aðalhlutverki, og hefur
sú mynd farið viða og vakið mjög
mikla athygli. Persónulega hefði
ég nú fremur kosið að sjá hana en
„Mean Streets”. Sú siðarnefnda
fjallar um italska smáglæpona i
New York. Robert de Niroleikur
aðalhlutverkið, einsog i Taxi
Driver. Gagnrýnendur vilja
halda þvi fram að Scorsese sé af-
ar sannferðugur i umhverfislýs-
ingum sinum, enda sé hann aö
lýsa þvi sem hann þekkti manna
best: hverfinu Little Italy i
austurhluta New York, hverfi
itölsku innflytjendanna, þar sem
hann er alinn upp. Þar þykjast
smákallarnir vera miklir menn,
en samanburður við hina raun-
verulegu Mafiuforingja og guð-
feður er þeim ekki i hag.
Þetta er semsé það sem
Háskólabió verður meö á mánu-
dagssýningum næstu mánuðina.
brosið