Þjóðviljinn - 29.04.1979, Blaðsíða 2

2 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Sunnudagur 29. aprll 1979
FINGRARÍM
Umsjón: Jónatan Garðarsson
Húmoristinn David Schnitter
syngur Georgia on My Mind af
tilfinningarikri kimni. Tenór-
leikur hans var stórgóhur og
ekki var kimnin sióri.
undan fagnaöarlátunum. Þaö
var bókstaflega allt á suöu-
punkti.
Sérstæður söngur
David Schnitter bætti heldur
betur viö stuöiö þegar hann
snaraöi sér aö einum míkrafón-
inum og söng Georgia on My
Mind af mikilli innlifun. Lék
hann á alls oddi og spann allra-
handa trillur viö textann. Húm-
orinn fyllti alla kima i Austur-
bæjarbiói svo aö Jazz Messeng-
ers sem og áhorfendur léku á
als oddi.
Næst fluttu Djass-boöberarnir
tvo þrumu boppara svo um
munaöi. Smá dans sveiflur
Davids Schnitter héldu gáskan-
um vakandi.
Aö loknu afkynningarþemanu
og þakkaroröum Blakeys stóö
Art Blakey er góöur leiötogi.
Drengirnir hans hafa ávallt
komiö fullmótaöir úr Jazz
Messengers, og meö sanni má
segja aö Blakey reki góöan
skóla. Sjálfur er hann snilldar-
trommari sem unun er aö hlýöa
á.
fólkiö upp og klappaöi köppun-
um lof i lófa er þeir gengu af
sviöinu.
Þrumandi lófatak rigndi yfir
salinn þegar djassþyrstir áhorf-
endur kröföu Djassboöberana
um meiri sveiflu. Þeir létu þó
ekki strax undan, en lófatakiö
hætti ekki fyrr en sveinarnir
voru byrjaöir aö spila á nýjan
leik. Enduöu þeir þessa minnis-
stæöu tónleika á blúsnum Moan-
in’ eftir Blakey sjálfan.
„Aldrei hef ég heyrt annaö-
eins”, sagöi einn „gamall djass-
sjúklingur” fyrir aftan mig um
leiö og hann fetaöi sig treglega
útúr salnum mánudagskvöldiö
23. april sl..
— JG
Neyslupunktar
poppara ,
Bob Dylan hefur óskaö eftir
þvi viö Mark Knopfler, gitarista
og söngvara bresku hljómsveit-
arinnar Dire Straits, aö hann og
Dick Withers, trommari sömu
sveitar, aöstoöi sig viö gerö
nýjustu plötu sinnar. Dylan er
nú aö hefja hljóöritun hennar.
Þýöir þetta aö nýjustu plötu
Dire Straits seinkar enn um
mánuöogkemur þviekki út fyrr
en i' júnímánuöi. Mark Knopfler
heftir unniö undraveröa sigra
sföan fyrsta hjómplata Dire
Straits kom út fyrir rúmu ári
siöan. Hafur hann tryggt sér
sæti meöal albestu gitarleikara
heims á þessum tima. Auk þess
aö aöstoöa Dylan á nýju
plötunni, mun Knopfler aöstoöa
Steely Dan viö nýjustu plötu
þeirra um þessar mundir.
Af Dylan eru einnig þær frétt-
ir aö hljómleikaplatan „Live at
Buddokan”, sem hljóörituö var
og útgefin fyrir Japansmarkaö
eingöngu, hefur nú veriö gefin
út á Bandarikja- og Evrópu-
markaö vegna fjölda áskorana.
Var platan búin aö vera til sölu I
verslunum i London um nokk-
urn tima á okurveröi.
Það voru ánægðir Jazz-
vakningarmenn sem
f ylgdu Art Blakey og Jazz
Messengers útá f lugvöll á
þriðjudagsmorguninn,
eftir vel heppnaða tón-
leika kvöldið áður. Tón-
leikarnir í Austurbæjar-
bíói voru með þeim
allrabestu sem haldnir
hafa verið hér á landi ef
dæma má eftir stemmn-
ingunni.
Lipur leikur
Þaö sem einkenndi þessa tón-
leika ööru fremur var lipur og
kraftmikill leikur hinna sex
djassboöbera. Art Blakey hóf
leikinn meö einföldu trommu-
sólói af marsa-æt't og piltarnir
fylgdu á eftir meö þéttan blást-
ur. Þaö var óhemjugóö
stemmning strax i upphafi og
hefur þaö eflaust haft áhrif á
tónlistarmennina. Þeir félag-
arnir léku fyrstu þrjú lögin
hvert af ööru án kynningar. En i
fjóröa laginu stóö Blakey upp og
kynnti strákana i hljómsveitinni
og næstu tvö lög.
Bobby Watson, ungur altó-
saxófónisti, hóf siöan lagiö Free
for All eftir Wayne Shorter. Var
leikur hans yfirlætislaus i fyrstu
en smám saman jókst kraftur-
Aldrei hef
ég heyrt
inn I leiknum og stemmningin i
salnum um leiö. Þessi 26 ára
drengur sýndi feikigóöa snilld
þegar hann töfraöi fram fallega
altó-tóna. Bobby er frá Kansas
einsog lærifaöir hans Charlie
„Bird” Parker og ætlar sér ef-
laust aö ná langt einsog „Bird”.
Hringöndun hans gaf leiknum
skemmtilegan blæ sem áhreyr-
endurnir kunnu vel aö meta.
Siöasta lagiö fyrir hlé var
Machine Man eftir tenórista
hljómsveitarinnar David Schn-
itter. Og aö sjálfsögöu enduöu
þeir á hinu fræga þema sem
Jazz Messegners Blakeys og
Horace Silvers notuöu sem
lokalag i upphafi ferils boöber-
anna.
Yfir sig hrifið
1 hléinu tók Fingrarlm nokkra
gesti tali og var þaö samdóma
álit allra aö tónleikarnir væru
hreinlega frábærir. Meöal
þeirra var Askell Másson tón-
skáld. Var Askell mjög hrifinn
af hinum ungu tónlistarmönn-
um sem skipa Jazz Messengers
og sagöi ma.: „Þaö er hreinlega
hvergi feil aö finna i leik þeirra.
Þeir eru mjög öruggir i leik sin-
um. Þetta er frábært.”
Eftir hlé hófu Jazz Messeng-
ers leikinn á góöum boppara en
þvinæst var falleg ballaöa sem
Valerie Ponomarev sólóaöi sig I
gegnum. Var leikur hans tær og
hreinn og verulega góöur.
Fylgdi hljómsveitin honum svo
þétt gegnum lagiö.
Eftir þessa hugljúfu stemmu
keyröi Blakey af krafti yfir i
Blús-marsinn eftir Benny Gol-
son. Þennan mars hafa Jazz
Messengers haft á prógramm-
inu allar götur frá 1959. Þó
stemmningin og fagnaöarlætin
Altósaxistinn Bobby Watson er
efnilegur blásari sem örugglega
á eftir aö bera mikiö á I framtiö-
inni.
annað eins
Dennis Irwin bassaleikari hefur
lagt fleira fyrir sig en bassa-
leikinn. Hann þykir góöur
trommari og aö auki blæs hann
dável á klarinett og saxófón.
Sovétinn Valerie Ponomarev blés af tilfinningu og mýkt.
James Williams sýndi góö
tilþrif I pianóleik sinum. Leikur
hans er lýriskur af skóla McCoy
Tyner.
hafi veriö meö ólikindum allan
timann ætlaöi allt um koll aö
keyra þegar marsinn hófst.
Bobby Watson átti fyrsta sóloiö
og var ekki aö sökum aö spyrja
aö fagnaöarlætin jukust til
muna og landinn klappaöi og
stappaöi i takt viö marsinn. A
eftir Bobby léku rússinn Valerie
Ponomarev, David Schnitter og
pianistinn James Williams
hvert snilldarsólóiö af ööru.
Húsiö hreint og beint nötraöi