Þjóðviljinn - 05.08.1979, Síða 15

Sunnudagur 5. ágúst 1979. ÞJÓÐVILJINN — SIÐA 15
Gengið
góðu fólki
inga. Meöan viö hækkum okkur
til Hrafntinnuskers höfum viö
fyrir augum sum af fegurstu
fjöllum landsins, Kirkjufell,
Hágöngur i Vatnajökli, Báröar-
bungu og noröar Kerlingafjöll og
Hofsjökul og Loömund, nær og i
hallandi vestri blasir viö Lang-
jökull, Hrútfell og Rauöfossa-
fjöll og Hekluhryggurinn,.
Eftir góöan spöl i gulhvitum
sandöldum komum viö aö vatna-
skilum. Jökulgiliö er á vinstri
hönd, en Austur-Reykjadalir á
hægri hönd. Hér eru upptaka-
kvislar Markarfljóts. Viö æjum
viö viö volgan læk á grasbala
milli bleikra hvera. Þaö er léttur
tónn i félögunum i fótabaöinu og
eins og engum liggi á. Erum viö
kannski aö losna undan streitu
daganna og timans?
Flestir þekkja Markarfljótiö
þar sem þaö brýst ógnandi og
brúnaþungt undan Merkur-
bæjunum og fellur suöur um
Landeyjar. Færri þekkja þaö hér
friösælt og hjalandi undir sólar-
himni. Hér er fljótiö ungt vatn, en
eldist á leiö sinni til sjávar og
gránar á lund, þvi aö i þaö fellur
vatn sem hefur legiö I hundraö
ár, kannski þúsund — i frysti-
geymslum Suöurjöklanna.
Siöasta brekkan er fram-
undan. Viö stefnum i skaröiö á
milli Reykjafjalla og Skersins og
náum skálanum eftir fjögurra
tima göngu.
Sigurbjörg Þorsteinsdóttir er
þegar búin aö sækja vatn og brátt
taka primusarnir aö suöa á miöj-
um degi og fólkiö tekur pásu meö
tei og brauöi.
En dagurinn er ekki aldeilis
allur. Magnús Guömundsson far-
arstjóri gefur ekki nema klukku-
tima hvíld. Viö örkum uppi Sker
og eftir þvi endilöngu aö ishellun-
um margfrægu sem aö visu eru
nú i stærra lagi en þó ekki form-
fagrir sem stundum áöur.
1 bakaleiö til skála geng ég á
bæjarfjallifynafnlausan hnúk sem
tengist Hrafntinnuskeri en er
jaröfræöilega skyldari Reykja-
fjöllum. Þarna sit ég klofvega á
vöröu nokkra stund, sól hefur
sigiö i vesturveg og skin bleik á
Hábarminn, ofani Hnausa og
Hattver og Jökulkvislin er eins og
fléttaö silfurband.
Viö hringborösviöræöur I skála
um kvöldiö komu upp áhyggjur
vegna nafnleysis þessa hnúks og
komu fram tillögur ýmsar; Skeri,
Skerhóll, Skerhnúkur, sem mest
fylgi hlaut.
A fjöllum boröar enginn sér til
afþreyingar ef veöur er blitt
og þvi tók boröhald þessa sextán
manna hóps furöu skamma
stund. Eftir kaffidrukk fer ég aö
huga aö tjaldi minu og er rétt aö
klára aö hæla þaö niöur i vikurinn
þegar framvaröarsveitn, Böövar,
Sigurbjörg, Þorsteinn, Guörún og
Guömundur steöja framhjá á leiö
uppá kolla Reykjafjalla, en hinir
félagarnir tinast á eftir hver eftir
sinni tegund, en ég,sem hef fengiö
snert af djúphugsunum og er hálf
utanviö mig af allri feguröinn\
kýs aö rölta einn og sér teljandi f
huganum gufustrókana af hvera-
svæöunum i Reykjadölum og
Jökultungunum. Svo faöma ég
sveitta jöröina, þreifa mosann og
teyga ilminn af fáskrúöugri flór-
unni og hveraleirnum og hálf
skriö upp fjalliö til aö lita dýrö
Torfajökuls meö hinum. Hann er
likastur skaröri silfurskál meö
gullleggingum.
Svo leggst ég á bakiö og horfi i
himininn.
t Hrafntinnuskeri. Séö til Fjallabaksvegar og Eyjafjallajökuls.
■

Gengiö upp hjá Brennisteinsöldu
Hrafntinnusker — Landmannalaugar — Hrafntinnusker — Landmannalaugar