Þjóðviljinn - 20.06.1981, Blaðsíða 10

10 SIÐA — ÞJÓÐVILJINN Helgin 20.-21. júní 1981
rtitstJórnargreti n
Nú um þessa helgi er sól
lengst á lofti hér á norðurslóð.
Enn einu sinni lifum við nótt-
lausa voraldar veröld, sem bæt-
ir fyrir svo margt frá myrkum
dögum vetrarins.
Allt lifnar í náttúrunnar riki
og bregður á leik, og mannfólkið
sem stundum á það til að gera
sér rellu út af smámunum
kemst varla hjá þvi að hrifast
með.
Viða um heim eru bekkir svo
þéttsetnir af fólki að fátt lifir
eftir upprunalegra tengsla
mannsins við dýrð óbrotinnar
náttúru.
I slikri veröld er það mikil
gæfa að eiga fá saman okkar
stóra land með allar sinar við-
áttur, sitt tæra loft, sitt hreina
vatn.
héruð, þá glötum við þúsund ára
rétti okkar til fullra yfirráða i
þessu landi frá ystu skögum til
innstu dala. Við erum ekki ein i
heiminum.
Siðast en ekki sist leggja góðir
landkostir okkur þá kvöð á
herðar, að við rækjum skyldur
okkar i samfélagi þjóðanna, —
að við miðlum þeim, sem svo
miklu lakar eru settir af okkar
mikia auði, og tökum þátt i að
greiða hungurþjóðum leið til
sjálfsbjargar. Þvi aðeins
tryggjum við rétt okkar, að við
höldum einnig sæmd okkar.
Og við skulum muna það vel
að réttur okkar til landsins og
gæða þess er aðeins heleaður af
þúsund ára starfi og striti þess
fólks sem færði okkur ekki að-
eins landið heldur einnig lifið.
Sólstöður
Sú gæfa verður að visu aldrei
metin til fjár, en svo er einnig
um flest þaö annað sem mestu
varðar.
Landkostir tslands eru miklir
i fiskimiðum, gróðurmold og
orkulindum, en þegar erlendir
menn úr fjölbýli sækja okkur
heim þykir mörgum þeirra þó
hin óbrotna náttúra, vatn okkar
og loft öðru dýrmætara.
Vonandi auðnast okkur sjálf-
um að viröa rétt hversu mikið
við eigum að þakka i þessum
efnum.
En engin gjöf er án kvaðar.
Þeir góðu landkostir, sem
náttúran býður okkur leggja
einnig skyldur á herðar.
Þá skyldu að umgangast nátt-
úru landsins með virðingu og
ræktarsemi, og að sérhver kyn-
slóð skili landinu til þeirrar
næstu betra en hún tók við þvi.
Þá skyldu að nýta auðlindir
landsins sjálfum okkur og öðr-
um til farsældar án rányrkju og
náttúruspjalla.
Þá skyldu að byggja landið
allt með svipuðum hætti og ver-
ið hefur. Fari svo að við reyn-
umst ekki menn til að byggja
landið allt, lika hin harðbýlli
Þeir sem ekkert vilja af þvi fólki
vita — og hafa máske með góð-
um gáfum aldrei heyrt þess get-
ið að við vorum öldum saman
hungruð nýlenduþjóð — þeir eru
a.m.k. ekki liklegir til að auka
sæmd islenskrar þjóðar né til
þess að treysta rétt okkar til
landsins, hvað sem öðru liöur.
Og nú eru sólstöður. Landið að
búast i sinn fegursta skrúða.
En það vorar misjafnlega
snemma á tslandi. Vorköld jörð
er ein sú búmannsraun, sem
enginn bóndi getur tryggt sig
gegn að fullu. Stundum vorar
seint fyrir sunnan og austan,
eða þá fyrir norðan og vestan.
En öllum vorhretum linnir um
sið.
Við sem búum á höfuðborgar-
svæðinu höfum notið mikils sól-
fars á þessu vori, og á mölinni
gleymir margur þeim hugar.
hrellingum sem bændur verða
fyrir af kali i túnum og vor-
kaldri jörð.
A þessu sólrika vori eru tún
viða meira kalin en verið hefur
um langt skeið og var þó sumar-
ið 1979 eitt hið lakasta i þeim
Kjartan
Ólafsson
skrifar
efnum viða á landinu. A.m.k.
um norðanvert landið er gras-
spretta einnig seint á ferð og
skaflar rétt nýlega horfnir af
túnum nú um sólstöður.
Bændur og búalið eru þeir
þegnar landsins, sem nánust
tengsl hafa við náttúru þess, oft
á tiðum eins konar tengiliðir
okkar hinna. Það er skylda okk-
ar auðuga þjóðfélags að hjálpa
bændastétt landsins til að mæta
búsifjum af völdum misæris,
fari svo að hér verði meiriháttar
grasbrestur. Okkar þjóðfélag
skal byggjast á samhjálp og
samvinnu, þar sem hver styður
annan og svo sannarlega á hér
ekki að þurfa neinu stóru að
kviða nú á tækniöld þótt mis-
jafnlega ári um grassprettu.
Hér hafa ýmsir haft miklar
áhyggjur af „offramleiðslu”
landbúnaðarvara á siðustu ár-
um, og vist má til sanns vegar
færa, að mjólkurframleiðslan
hafi verið orðin i mesta lagi á
timabili. — En sérstök ástæða
er til að minna á það nú, að á
siðustu þremur árum hefur orð-
ið slikur samdrdttur i mjólkur-
framleiðslunni að ekki má neitt
út af bera svo hér verði ekki
mjólkurskortur á komandi
vetri.
A siðasta ári var mjólkur-
framleiðslan hér á landi um 107
miljónir litra og hafði minnkað
um 11% á tveimur árum. Innan-
landsneysla mjólkur á siðasta
ári var hins vegar 105,2 miljónir
litra og sjá menn þá hve litlu
mátti muna. Og hér er einnig á
það að lita að á fyrsta ársfjórð-
ungi þessa árs Var innvegín
mjólk til mjólkurbúanna enn
13% minni en á siöasta ári.
Þetta mættu menn gjarnan
ihuga áður en þeir hrópa hátt
um offramleiðslu i landbúnaði
okkar.
Við skulum halda áfram að
nýta gæði landsins og virða
náttúru þess. Þá mun okkur vel
farnast.
— k.
Friðargangan 20. júní
Tímaáætlun:
Gangan hefst kl. 8.30
Keflavik Kl. 8:30 Rútuferðir
Avarp: Bergljót Kristjánsdóttir. Og siðan göngum við af stað. af höf uðborgar- svæðinu:
Vogar: Kl. 10.45 Aning stutta stund. Böðvar Guðmundsson syngur Sjá lista á bls 7.
Kúagerði: Kl. 14:00
Ávarp: Þorgrimur Starri Björgvinsson. Þorvaldur Arna- son syngur, Þorleifur Hauksson les ljóö, Birgir Svan
Símonarson les eigin ljóö og Hjörtur Hjartarson syngur eigin lög og annarra.
Straumur: Kl. 16.00 Rútuferðir
Áning stutta stund og fjöldasöngur.
Hafnarfjörður: Kl. 18.30 frá BSÍ
Avörp: Kristjan Bersi Ólafsson og Astriður Karlsdóttir. Vilborg Dagbjartsdóttir les eigin ljóð. Hjörtur Hjartarson til móts við
syngur.
Kópavogur: Kl. 20.00 gonguna:
Fundarstjóri: Kagna Freyja Karlsdóttir. Avörp: Gils írá BSI til móts við
Guðmundssonog Birna Þórðardóttir. Sigurður Pálsson les gönguna:
eigin ljóð. Böðvar Guðmundsson syngur. Kl. 9.00
Stórfundur á Lækjartorgi kl. 22.00 Kl. 10.00
Fundarstjóri:Böðvar Guðmundsson.Avörp: Jón Helgason Kl. 11.00
og Guðrún Helgadóttir. Einnig flytur Berit As frá Noregi stuff ávarp. Hún hefur tekið virkan þátt i undirbúningi Kl. 13.30
Friðargöngunnar frá Kaupmannahöfn til Parisar. Kl. 14.30
Bergljót
Astriöur
Jón
Þorgrimur Starri
Gils
Guðrún
Kristján Bersi
Birna
Berit As