Þjóðviljinn - 20.06.1981, Blaðsíða 12

12 SÍÐA — ÞJÓÐVILJINN Öelgin 20.-21. júnl 1981
tónbálkur
Ásunnudagskvöld, þ. 21 júní n.k. verða f immtu og síðustu tónleikar á Skerplu Musica Nova. Verða þeir í Háskólabíói og hef jast kl. 23.30. Þetta eru sólstöðutónleikar og er Skerplan liðin á mið- nætti, en þá hefst Sól- mánuður.
A efnisskránni eru tvö ný verk eftir Snorra Sigfús Birgisson, fyrst „Æfingar” fyrir pianó, sem höfundur flytur sjálfur og er þaö frumflutningur, og siðan leikur Óskar Ingólfsson klari- nettleikari „Rotundum” fyrir einleiksklarinett, en það samdi Snorri haustiö 1978 og var það frumflutt á sinum tima i Amsterdam. Það ætti orðiö aö vera óþarfi að kynna Snorra, þvi hann er einn af okkar „aktivustu” músiköntum. Hann er (einsog heyra mátti á mörgum tónleik- um i vor, og með bróöurnum Þórhalli fiðluleikara á snilldar- tónleikum i Norræna húsinu) einn af okkar klárustu pianist- um og áhugaverðustu tónskáld- um af yngri kynslóðinni, sem mikils má vænta af i náinni framtið.
TAROT
á tónleikum
Gulltrompið (sólin)
Þrettánda trompið
?,!

4-' y *f=
m -h-X -*s- *• P~T-T" 5-Sh.— =t->- filt í B G*>f Lok<- skvtlt 5* 6 — Yf i ) —BoMÍtiá á.lpl(j|
T
nia.)7<^ -i \

( r-ris'1)
~ C< u-1 f

t

i-TI

e
i
fc:
<YV>
§Hp
:o ap*Co
(@ — rf f- • i —. ——p. - ^—y
M 1° *= Y ri Í L ÍL [t±
- 'Y ^ "TT y 3T TJl
1— m t; — 4
...... '/a'Biíö so—. pr*.
Æfingar fyrir pianó voru
samdar á siðasta ári og i byrjun
þessa árs. Menn mega ekki mis-
skilja eða ofskilja nafnið, þetta
eru engar Czerny-æfingar og þó
ekki heldur mjög i ætt við
Chopin-etydur, en býsna dular-
fullar „essejur” eða „tilraunir”
og innhverfar. Sem pianómúsik
eru þær samt niðþungar og varla
i færi nema virtúósa að flytja
þær. En Snorri veröur áreiðan-
lega ekki i vandræðum með það.
Kveikjuna að þessum „æfing-
um”, sem eru tuttugu og ein að
tölu, er að finna i trompum
Tarot-spilanna. Þessi spil, sem
sumir segja að upphaflega hafi
verið helgimyndir i egypskum
hofum, sem prestarnir hafi
breytt i spil fyrir persneska inn-
rásarribbalda, mörghundruð
árum fyrir Krist, hafa borist til
Evrópu með sigaunum, ein-
hverntimann á miðöldum og er
gjarnan spáð i þau um örlög
manna svo um munar. Nokkrir
kaflar heita sömu nöfnum og
tilsvarandi spil, sumir titlarnir
eru heimatilbúnir og niunda
æfingin er nafnlaus vegna þess
að i niunda trompinu (einsetu-
maður — klausturlifnaður) fel-
ast mikilvæg leyndarmál.
Æfingarnar eru tileinkaðar
Hreini Friðfinnssyni mynd-
listarmanni, sem dvalið hefur
undanfarin tiu ár i Amsterdam,
Umsjón
Leifur
Þórarinsson
en þar var Snorri viö nám all-
lengi.
Seinna verkið á þessum sól-
stööutónleikum er Rotundum
fyrir einleiksklarinett og er það
tileinkað Óskari Ingólfssyni,
sem frumflutti það á sinum
tima og leikur það einnig að
þessu sinni, i fyrsta sinn á ts-
landi. Heiti verksins er fengiö
að láni frá alkemistum, gull-
gerðarmönnum, sem notuðu
betta orö —Rotundum— til að
lýsa sérstakri kristöllun i til-
raunaglösum sinum. Sumir
segja að þeir hafi ekki eingöngu
fengist viö aö búa til gull úr ó-
æöri málmum heldur hafi smátt
og smátt runniö saman fyrir
þeim leitin að gullgeröarfor-
múlunni og löngun til að skilja
sinn innri mann þar til á endan-
um aö „efni” var orðið sama og
„andi”, „gull” hið sama og
„innri friöur”.
Það er engum blöðum um aö
fletta að þetta eru stórspenn-
andi tónleikar og reyndar mjög
óvenjulegir, glæsilegur endir á
Skerplunni. Sólin mun að venju
stiga dans um miðnættið þann
21. júni og geta menn fylgst með
þvi i hléinu á milli verkanna.
Nýlistartónleikar
í Norræna húsinu
Fjóröu Skerplutónleik-
ar Musica Nova voru í
Norrænahúsinu í fyrra-
kvöld. Þar voru komnir
bandarískir listamenn,
Philip Corner tónskáld og
píanóleikari og Malcolm
Goldstein sem er fiðlu-
leikandi tónskáld og
frömdu þrælskipulagða
gjörninga við mikinn
fögnuð. Þessir tónleikar
voru haldnir i samvinnu
við Nýl istasaf nið, en
Corner tekur þátt í ráð-
stefnu og samvinnu ný-
listamanna, sem fer
fram vestur á Snæfells-
nesi þessa dagana, nánar
tiltekið í Laugalækjar-
skóla.
Verkin sem þeir félagar fluttu
voru eftir þá báða og þóttu ræki-
lega nýstárleg og voru áheyr-
endur auövitað mishrifnir, sum-
ir máttu vart vatni halda, aðrir
grettu sig, svekktir. Þarna var
leikiö á hljóöfærin með lagi sem
ekki er kennt i tónlistarskólun-
um hér, og miðast við að ná sem
fjölbreyttustum blæbrigðum út-
úr instrúmentunum. Þá komu
ýmsir aðskotahlutir til sögunn-
ar: núningur grjóthnullunga ,
klofnir trékubbar og meira aö
segja rennandi vatn, en þetta
virkaði allt ótrúlega sannfær-
andi og á sinn hátt einlægt, þó
ekki væri um að ræða sónötur og
fúgur eða yfirleitt neitt i likingu
við það sem við höfum vanist úr
klassiskri evrópu tónlist.

Þvi miður var Ijósmyndarinn rekinn út áöur en Corner og Goldstein komust í stuðið.