Þjóðviljinn - 13.02.1982, Blaðsíða 4

4 SIDA — ÞJÓÐVILJINN Helgin 13.— 14. febrúar 1982.
íslenska járnblendifélagið hf.
óskar að ráða
Málmiðnaðarmenn
á vori komandi til starfa i viðhaldsdeild.
Umsóknarfrestur er til 1. mars n.k.
Urmsóknum sé skilað á eyðublöðum sem
íást i Bókaverslun Andrésar Nielssonar
h/f, Akranesi og á skrifstofu félagsins i
Tryggvagötu 19 (^ollhúsinu), Reykjavik.
Jón Gunnlaugsson, tæknifræðingur veitir
allar nánari upplýsingar i sima 93-2644,
daglega milli kl. 10.00 - 12.30.
Grundartanga, 9. febrúar 1982.
Aöeins eitt
föðurland
Viö þurfum einmitt á slíkri
samstöðu aö halda. Einnig hér
heima. t hverju er slik samstaða
fólgin? Hún er fólgin i nákvæm-
lega því sama og barátta pólskra
verkamanna, sem við öll styðj-
um. Hún er fólgin i' reisn þjóðar,
sem er menningarleg heild og vill
halda áfram að vera það. Hún er
fólgin i'samstöðu fólks, sem talar
sama tungumál, á sér sameigin-
lega menningu. fólks sem getur
ekki orðið neitt annað en Pólverj-
ar. Óttinn við erlend yfirráð rekur
þetta fólk út á göturnar til að
verja það eina sem það á, sina
eigin sjálfsvitund.
Þessi sjálfsvitund er ekkert
sérfyrirbæri Pólverja. Þessi
sjalfsvitund er grunnurinn undir
tilveru okkar allra’, allra Islend-
inga lika. Klær heimsveldissinn-
stjórnmál á sunnudegí
Guðrún
Samstaða erlendis
— samstaða heima
Helgadóttir
skrifar
stjóm geti hafið sig yfir litilmót-
legar flokkadeilur um hin smærri
málefni. Vel mí vera að umrædd
rikisstjórn beri gæfu til að standa
einhuga um þetta sjálfstæðismál
þjóðarinnar. En þvi er á þetta
minnst hér, að lævislegur grunur
hefur sótt að mér upp á siðkastið,
að pólitiskur hégómaskapur ein-
stakra samráðherra iðnaðarráð-
herra hafi tekið völdin — einnig
hér. Nákvæmlega eins og i Pól-
landi. Það skyldi aldrei vera, að
öðrum ráðherrum þætti mikil-
vægara, að Hjörleifur Guttorms-
son hefði ekkiréttfyrirsér — þ.e.
stæði með pálmann i höndunum
frammifyrir erlendum auðhring
með þjóðina alla að bakhjarli, —
en að hagsmunum okkar og sóma
væri borgið?
Samstaða í
Alusuisse málinu
Það væri ekki i fyrsta skipti
sem sk'kt gerðist. Vanmáttar-
kennd og þar af leiðandi hroki
stjórnmálamanna er um það bil
að leiða heiminn á heljarþröm.
Svo mörg mistök hafa verið gerð,
að nær ógerlegt er að leiðrétta
þau. A.m.k. þarf til þess pólitiskt
þrek, sem þvi miður er harla
sjaldgæft. Og örvæntingin brýst
út i siauknum vopnabúnaði, sem
löngu er orðinn fáránlegt þrátefli.
Óttinn og örvæntingin leiða
ósjaldan af sér ofbeldi, jafnt i
samskiptum einstaklinga sem
þjóða.
t Alusuisse-málinu er við
hættulegan fjandmann aö etja.
Og sá óvinur svifst einskis, þegar
hagsmunir hans eru annars veg-
ar. Auðhringar á borð við Aiusu-
isse hafa sýnt á sér klæmar i
Chile, i Guatemala, i Nicaragua
og um heim allan, svo að ekki
verður gleymt. Þjóðir, sem búa
við örbyrgð og ólæsi hafa litið að
berjast með. Við erum betur i
stakk búin til að mæta slíkum
herrum, en þvi aðeins að við
stöndum saman. Menn geta deilt
við Hjörleif Guttormsson um iðn-
aðarstefnu tslendinga og sjálf
áskil ég mérallan rétt til þess. En
i Alusuisse-málinu má enginn ts-
lendingur bregöast og allra síst
þeirmenn.sem kjörnir hafa verið
til að gæta sjálfsvirðingar is-
lensku þjóðarinnar. Fulltrúar
hins erlenda auðhrings hafa ekki
dregið dul á það, að þeir vilja ekki
eiga skipti við hinn islenska iðn-
aöarráðherra og hafa gefið út læ-
vislegar yfirlýsingar i þá veru.
Og þar er komið að alvöru máls-
ins. Erlendur auðhringur er beint
eða óbeint að blanda sér i islensk
stjömmál og reyna að hafa áhrif
á löglega kjörna alþingismenn,
sem þeir telja liklegri til sam-
starfs. Rétt eins og i löndum Suð-
ur-Ameriku, þó að þeir fari var-
færnari leiðir. Sliku má enginn ts-
lendingur una. t þessu sjálfstæð-
ismáli landsmanna allra verður
aö leggja hreppapólitik til hliðar,
og hversástjórnmálamaður.sem
ber verður að svikum, hefur glat-
að trausti íslenskra kjósenda.
Ekki siður en kommúnistafor-
ingjarnir i Póllandi.
10.2.198.
Stríðsyfir/ýsing
Thatchers
En þvi minntist ég á ofannefnd-
an sjónvarpsþátt, að vitsmunum
hugsandi fólks var svo frekiega
misboöið, að með ólikindum er.
Þarna birtist á skjánum hver of-
beldisskepnan á fætur annarri, og
tók þá steininn úr, þegar Ronald
Reagan segir með tárin i augun-
um, aö sú þjóð veröi aldrei sigruö,
sem eigi sér hugsjón. Hann hefði
betur vitað þaö meðan Banda-
rikjamenn voru að brytja niður
vietnömsku þjóðina. Og nú hefur
hann tvöfaldað hernaðaraðstoð
þjóöar sinnar við stjórnina i' E1
Salvador, svo að fleiri myndir
geti birst i fjölmiðlum heimsins af
limlestu fólki og sviðinni jörð.
Enn hafa slikar myndir ekki birst
frá Póllandi, og enginn hefur
haldið þvi fram, að annað eins
eigi sér stað þar. Þá er ekki verra
að heyra Margréti Thatcher lýsa
stuðningi sinum við frjáls verka-
lýðsfélög i Póllandi þessa dagana.
t vikunni sem leið lagði atvinnu-
málaráðherra I rikisstjórn henn-
ar, Norman Tebbit, fram frum-
varp, sem felur i sér ákvæði um
skerðingu verkfallsréttar breskra
verkalýðsfélaga tilmikilla muna.
Þar er m.a. lagt bann við verk-
fóllum, sem ekki snúast eingöngu
Frank Sinatra syngi hugljúft lag
til stuðnings pólskum verkalýð?
Svona úr þvi að ABBA var klippt
úr þættinum og slökkt á kommún-
istann Henry Fonda i dagskrá til
mótmæla skertu tjáningarfrelsi?
—Nei, félagar, þetta er ekki hægt
að bjóða okkur upp á, þegar nú-
timafjölmiðlun veitir okkur öll
sem frelsið á heima, i ElSalvador
og öðrum ámóta rikjum Mið- og
Suður-Ameriku, þar sem alþýða
manna er limlest og drepin i
tugatali dag hvern. Samstaða,
verkalýðshreyfingin i Póllandi, á
samúð okkar allra, og þess vegna
hljótum við að mótmæla svo svi-
virðilegri misnotkun á málsstað
hennar.
innar gagnvart erlendu valdi, og
á ég þá við Alusuisse-málið. Er-
lendurauðhringur hefur orðið ber
að þvi' að svi'kja fé Ut Ur litilli þjóð
á sviviröilegasta hátt. tslenskur
iðnaðarráðherra leitar réttarsins
og þjóðar sinnar og leitar stuðn-
ings rikisstjórnar, sem hann er
aðiliað i trausti þess, að sú rikis-
Ameöan þessar linur eru skrif-
aðar, sjónvarpar Rödd Ameriku
þætti um PóUand til 100 landa.
Við,sem aldrei höfum beitt aðrar
manneskjur valdi, tökum einlæg-
an þátt i sorglegri þróun mála i
Póllandi,þróun, sem á rótsina að
rekja til rangra pólitiskra
ákvarðana. Þessar röngu póli-
tisku ákvarðanir eru hvorki verri
né betri en aðrar slikar i öðrum
löndum. Þær mætti lika skýra, ef
einhver hefði áhuga á þvi, en i
hinum vestræna heimi er áhuginn
eingöngu á þvi að sýna fram á, að
sósialismisé röng pólitik. En svo
einfalt er málið ekki. Mistök
pólskra kommúnista voru fólgin i
þviaö leggja áherslu á ranga at-
vinnuuppbyggingu. Þeir lögöu of-
urkapp á iðnvæöingu og stóriðju, i
stað þess að styrkja landbúnað
sinn. Pólskar verksmiðjur fram-
leiddu t.d. ál, sem ekki var hægt
að selja á kostnaðarverði, sama
gilti um stálframleiðslu þeirra,
og efnahagshrun blasti viö.
Pólskur verkalýður, sem flykkst
hafði til borganna úr landbúnað-
arhéruðunum, vegna þess að i
þau voru f jármunimirekki settir,
var vonsvikinn, og gerði upp-
reisn. Og i' örvæntingu voru sett
herlög. Hin endanlega niðurlæg-
ing misviturra stjórnmálamanna
blasti við. Pólskir stjórnmála-
menn vita jafnvel og aðrirstjórn-
málamenn, að hlutir gerast ekki,
þeir eru gerðir. t stað þess að
ræða mistökin, er gripið til of-
beldis.
um kaup og kjör. öll verkföll Soli-
darnosc hefðu verið ólögieg sam-
kvæmt þessu ákvæði'. Samúðar-
verkföll með erlendum verka-
lýðsfélögum eru einnig bönnuð,
svoað breskir verkamain geta þá
ekki lengur lýst stuðningi sinum
við pólska verkamenn né heldur
flugumferðarstjórana, sem
Reagan rak á dögunum. Með
þessu frumvarpi er einmitt
frjálsum verkalýðsfélögum i
Bretlandi sagt strið á hendur. Og
hvað er svo eðlilegra i þætti sem
þessum en aö Mafiu-maðurinn
tækifæri til að sjá i gegnum svona
gri'n.
Misnotkun
málstaðar
En raunar er þetta ekkert grin.
Þetta sama fólk er nefnilega ekki
að sýta örlög pólskrar alþýðu.
Það er að nota þróun mála i' Pól-
landi I sina eigin þágu, sem er að
sýna framá.að slikir hlutirgerist
einkum i sósialiskum löndum.
Það er i klóm heimsauðvaldsins,
anna ógna li'ka tilveru okkar hér
norður i Ballarhafi. Kristján Eld-
járn, fyrrverandi forseti okkar,
sagði einu sinni i áramótaræðu
(og segiði svo að áramótaræður
forseta haf i ekkert gildi), að mað-
urinn eigi sér aðeins eitt föður-
land. Viðerum það sem við erum,
og við getum ekkert flúið það. Til
þess erum við alþingismenn að
verja og gæta þessarar forsendu
fyrir þvi að við erum til.
En gerum við það? Nú standa
yfir viðræður um tilverurétt og
ákvörðunarrétt islensku þjóðar-
m Til sölu
^ Tilhnrti nskact í \ró
Tilboð óskast i vélbúnað og tæki sorp-
eyðingastöðvar Reykjavikurborgar á
Ártúnshöíða. Hér er um að ræða tvo
stálsivalninga 20 metra langa og 3.5 metra
i þvermál ásamt legum og drifum, 19 raf-
mótora og nokkur færibönd, hristisiur o.fl.
Búnaður þessi verður til sýnis frá og með
15. þ.m. til 17. þ.m. kl. 13—16. Tilboð i
lausa hluti ásamt niðurrifi og brottflutn-
ingi á þeim föstu verða opnuð hjá
Innkaupastofnun Reykjavikurborgar
föstudaginn 19. febr. n.k. kl. 14.
INNKAUPASTOFNUN REYKJAVIKURBORGAR
Frikirkjuvegi 3 — Simi 25800