Þjóðviljinn - 13.02.1982, Blaðsíða 22

22 StÐA — ÞJÓÐVILJINN Helgin 13.—14. febrúar 1982.
MINNING
Pétur Sæmundsson
bankastjóri
Fæddur 13.2. 1925 — dáinn 5.2. 1982
Ég get ekki, svo sem vert væri,
fjallað um hin margháttuðu
trúnaðarstörf vinar mins Péturs
Sæmundsen, sem hann gegndi á
sviði iönaöarmála, bankamála,
félagsmála og sagnfræði. Þau ár,
sem ég hef verið formaður Iðn-
lánasjóðs, var Pétur annar fram-
kvæmdastjóri sjóðsins með
Braga Hannessyni. Þeim störfum
sinnti hann af sérstakri natni og
starfsgleði, ótrúlegri atorku og
glöggskyggni, en málefni Iðn-
lánasjóðs voru Pétri heilög mál.
Ég vil fyrir hönd stjórnar Iðn-
lánasjóðs og alls starfsfólks
sjóðsins flytja við fráfall Péturs
sérstakar þakkirfyrir samstarfiö
og hin ómetanlegu og heilla-
drjúgu störf hans i þágu sjóðsins
alla tið er hans naut við.
Ég starfaði með Pétri i stjórn
Norræna iðnþróunarsjóðsins og
var hann formaður fram-
kvæmdastjórnar hans hin siðustu
ár. Einnig sátum við mörg ár
saman í bankaráði Seðlabanka
tslands. A þessum starfsvett-
vangi var unun að vinna með
Pétri, og þar fengum við sam-
starfsmennimir notið mannkosta
hans og starfshæfni. Mat hans á
aðstæöum var hlutlægt og
ákvarðanatakan ætíð i samræmi
við það. Hann var fylginn sér en
tók rökum, hann var raunsær og
sérstaklega fljótur að átta sig á
aðalatriðum hvers mál, en hafn-
aði umsvifalaust öllum draunhæf-
um málalengingum.
Framsækin öfl i uppbyggingu
iðnaðar á tslandi og þeir aðilar,
sem i alvöru láta sig varða iðn-
þróun og hagsmuni iðnaðar, hafa
við fráfall Péturs Sæmundsen
misstmikilhæfan forustumann og
liðsmann. Þar er nú stórt skarð
fyrir skildi.
Ég hef misst mikinn og góðan
vin.
Við Pétur kynntumst fyrst i
gagnfræðaskóla. Eftir það skildu
leiðir, þar til Magnús Kjartans-
son varð iðnaðarráðherra 1971 og
ég fór að sinna ymsum iðnaðar-
pólitiskum verkefnum og hitti þá
Pétur aftur i miðjum forystu-
hópnum. Tókst með okkur mikil
og náið samstarf, sem fljótlega
þróaðist i einlæga vináttu. Sam-
starfið við Pétur var mér mikil
þroskalind, ráðleggingar hans til
heilla og vinarþel til sifeDdrar
uppörvunar. Ég hef margs að
minnast og mikið að þakka.
Viö Pétur vorum ekki sammála
ipólitik. Aldrei skyggði það á vin-
áttu okkar. A hinum pólitiska
leikvangi lékum við á sitthvorum
kanti,en sóttum þá báðir að sama
markinu. Við gáfum oft góða
bolta inn til miðframherjanna,
sem við ætluðumst til mikils af,
en þaö fór eftir atvikum, eins og
gengur.hvort skotið varfram hjá
eða hæft i' mark.
Ég átti oft með Pétri einum
samverustundir, sem mér eru
ógleymanlegar. Þá ræddum við
gjarnan um menn og málefni um-
búðalaust og lifið og tilveruna. A
þeim stundum fann ég, hvað Pét-
ur Sæmundsen var storbrotinn
persónuleiki, hvað hugarheimur
hans spannaði yfir miklar vfðátt-
ur og hvað hann var raunsær og
réttsýnn á sjálfan sig og umhverf i
sitt.
Eitt var það i fari Péturs, sem
við nánari kynni vakti sérstaka
athygli mína. Það var hin tak-
markalausa virðing hans fyrir
þjóðlegum verðmætum og hversu
mjög hann unni öllum þjóðlegum
fróðleik,ekki sistum heimabyggð
sina. A þessu sviði var banka-
maðurinn sistarfandi, þótt ekki
færi það hátt, og þekkja sveitung-
ar hans verkin hans þar svo og
meðstjórnendur hans i Sögulélag-
inu. Samofin áhuga hans á sögu
þjóðarinnar var ást hans og lotn-
ing fyrir landinu og var Pétur
hinn raunsanni náttúruverndar-
maður.
Einu sinni leitaði ég til Péturs
með mikinn vanda i máli, sem
varðaði miklu i minu lifi. A svip-
stundu sá hann lausn málsins og
það beinlfnis lýsti af ráðsnilld
hans og gjörhygli, að maður tali
nú ekki um vináttuna og um-
hyggjuna, sem undir bjó.
Pétur verður jarðsettur á af-
mælisdaginn sinn 13. febrúar og
auðvitað f Húnaþingi. Pétur var
lengibiiinn að vera mikið veikur,
en sýndi þá ekki siður en endra-
nær mikinn kjark og karl-
mennsku uns yfir lauk. Guðrún,
kona hans, sem i hvivetna stóð við
hlið manns sins af mikilli reisn
gegnum tiðina, lét ekki sitt eltir
liggja siðasta spöiinn.
Guðrún og synir. Við Ragna
vottum ykkur dýpstu samúð og
hluttekningu en íhugum okkar er
þyngri harmur en tárum taki.
Ingi R. Helgason
Kveðja frá
Sögufélagi
Við fráfall Péturs Sæmundsen
bankastjóra minnumst við i
stjórn Sögufélags góðs sam-
starfsmanns, félaga og vinar.
Hann var kjörinn i stjórn félags-
ns árið 1973, og gjaldkeri þess
var hann frá árinu 1978 til dauða-
dags.
Pétur Sæmundsen sameinaði
>á ákjósanlegu eðliskosti að hafa
il að bera i senn rikan áhuga á
ögulegum fróðleik, varðveislu
hans og útgáfu, sem og þau hygg-
ndi, er i hag koma, en þar vil ég
elja örugga þekkingu á hagnýt-
um málum eins og fjárhagslegum
rekstri. t þeim efnum var ekki
hægt að hugsa sér betri mann en
n
Pétur og þess naut félag okkar i
rikum mæli. Hann vann hinu átt-
ræða fræðafélagi af miklum
áhuga og dugnaði, sem honum
var f blóð borinn, hvort sem var
með setu á stjórnarfundum, um-
sjón með fjármálum og bókhaldi,
eða hann brá sér i vinnufötin með
okkur til flutninga á bókum
félagsins.
Pétur Sæmundsen var einlægt
hollráður, skjótráður og hrein-
skilinn i skoðanaskiptum, svo að
okkur i Sögufélagi þótti sem ekki
gæti verið betur fyrir hlutum séð
en þar sem hann lagði hönd að
verki. Hér kom og til hressilegt
viðmót hans og einstaklega hýr
lund, ekki sist á þeim stundum,
þegar hann gladdist yfir velferð
félags okkar og sá, að mál þok-
uðust i rétta átt.
Þegar undirritaður léöi máls á
þvi að taka við forsetastarfi i
Sögufélagi fyrir nær fjórum ár-
um, réð þeirri ákvörðun fyrst og
fremst sú vissa, að félagið átti
slikan mann að sem Pétur Sæ-
mundsen til að gegna þar mikil-
vægu trúnaðarstarfi og hafa reiðu
á hlutunum. Og hann reyndist
mér og okkur öllum i stjórn Sögu-
félags traustur og hreinskiptinn
drengskaparmaður, sem ómetan-
legt var að fá að starfa með. Hann
var hreinn og beinn, og allt, sem
hann sagði, stóð sem starfur á
bók. Að honum er mikil eftirsjá
og skarð fyrir skildi, er hann fell-
ur frá langt um aldur fram.
Ab leiðarlokum þakkar stjórn
Sögufélags Pétri Sæmundsen fyr-
ir allt, sem hann vann félaginu,
og við minnumst ætið góðs
drengs, sem starfaði með okkur
um árabil að sameiginlegu hugð-
arefni i þágu islenzkrar menning-
ar.
Við sendum eftirlifandi konu
hans, frú Guðrúnu sonum þeirra
og fjölskyldu, innilegar samúðar-
kveðjur.
Einar Laxness
Vegna mistaka við birtingu i
siðasta Sunnudagsblaði er
lúkarsvisa Asa i Bæ birt á ný.
Beðið er afsökunar á mistök-
Sœvar
í Gröf
Lúkarsvísur
Faðir og sonur: Binni i Gröf og Sævar árið 1944
Við munum hann frískan í fasi
með fögnuð í augunum björtu
svo lengi sem lyft verður glasi
og lifa sæbarin hjörtu.
Hvort sem lagði hann dýpst á dröfn
eða dorgaði uppvið sand,
fleyinu stýrði heilu í höfn
og hoppaði karskur í land.
Ungur stóð'ann við öldu stokk
af öðrum góðum bar,
en þegar reyndi á þennan skrokk
þá vissum við hver hann var.
Með línu handfæri nætur net
í nepju og veðradyn
á Gullborgu slógu þeir met á met
því magnað er fransarakyn.
Suðaustan 14 i siglum hvín,
af seltunni þyrstir mann,
bergja þá vinirnir brennivín
og bokkunum reddar hann.
Látum þá bítast um arð og auð
eignast banka og hrað,
gleðjast við orður og gáfnafrauð,
við gefum skít í það.
Hver þekkir drauminn sem bakvið býr
það brjóst sem heitast slær,
lífið er undarlegt ævintýr
sem enginn skilið fær.
Kammersveit Reykjavíkur
með tónleika á morgun kl. 14
Samhentir feðgarnir sigldu höf
og saman var gaman að slást,
því sonur 'ans Binna,
hann Sævar í Gröf
siðastur manna brást.
Kvöldrauðan jökul við blámann ber
og bjarmar við skýjahlið,
í síðasta róðurinn Sævar fer
og siglir á ókunn mið.
Sunnudaginn 14. febrdar efnir
Kammersvcit Reykjavikur til
tónleika, sem helgaðir eru tón-
skáldinu Igor Stravinsky.
Á þessu ári eru liðin hundrað ár
frá fæðingu hans. Á tónleikunum
veröur flutt ilrval kammerverka
Stravinsky, allt frá einsöngs- og
einleiksvet-kum upp i verk fyrir
kammerhljómsveit. Dumbarton
Oaks. 011 verkin að einu undan-
skildu heyrast nú i fyrsta sinn á
tónleikum i Reykjavik. A tónleik-
unum koma fram 20 hljóðfæra-
leikarar og söngkonurnar Sigrún
Gestsdóttir og Rut Magnússon.
Stjómandi á tónleikunum verður
bandaríski fiðluleikarinn og
stjómandinn Paul Zukofsky.
Tónleikarnir verða haldnir i
Gamla Biói og hefjast kl. 16.
Miöasala verðurí Gamla BIói frá
kl. 14.
L_
Við munum hann frískan í fasi
með fögnuð í augunum björtu
svo lengi sem lyft verður glasi
og lifa sæbarin hjörtu.
Ási í Bæ.
J