Þjóðviljinn - 06.11.1982, Blaðsíða 9

Helgin 6. - 7. nóvember 1982 ÞJÓÐVILJINN — StÐA 9
Þú kemur með þinn DAIHATSU
og keyrir burt á nýjum
DAIHATSU
CHARADE
Verð frá
124.700 kr. með öllu
þinn bíll
Mismunur
samningsatriði

IVIIblllUIIUI
samningsatriði
CHARADE
TAFT 4x4
Verð frá
220.900 kr. með öllu
h- þinn bíll
Mismunur
samningsatriði
Daihatsuumboöíö, Armula 23,- sími 85870 - 39179
Afsteypur af
Sjómanninum
Byggðasafnið í Görðum á Akra-
nesi hefur látið gcra afsteypur af
höggmyndinni „Sjómaðurinn“
eftir Martein Guðmundsson (1905-
1952) myndskera og myndhögg-
vara, sem hann mótaði á síðustu
æviárum sínum. Mynd þessa keypti
nefnd sú, sem kjörin hafði verið til
að reisa minnismerki sjómanna á
Akranesi, og lét stækka upp og
steypa í eir í Noregi og koma fyrir á
Akratorgi 1967.
Myndirnar eru um 50 cm á hæð,
mótaðar í gifs, og eru nákvæmar
afsteypur af frummynd listamanns-
ins.
Upplag cr takmarkað við 200
tölusett eintök.
Myndirnar verða til sölu í
Byggðasafninu í Görðum alla virka
daga kl. 14-18, og hefst sala þeirra
helgina 6-7. nóv. Tekið er á móti
pöntunum í s. 93-1255.
áður, þegar á móti blés. Svo mikill
var ákafinn og leit hennar að nýj-
um tjáningarformum að einn miðill
nægði henni ekki. Sviðið sem hún
spannaði var breitt; að því leyti að
þar hafa fáir íslenskir listamenn
staðið henni á sporði. Samt gerði
hún sér ævinlega far um að skilja
eðli efnisins sem hún hafði á milli
handanna, það skyldi fyrst og
fremst þjóna hugmyndinni.
Hún varð meistari í glermynda-
gerð, sín stærstu verk vann hún af
mikilli leikni í mósaík, teikning
hennar var hnitmiðuð og örugg.
Hvort senr hún brá á loft grisju ak-
varellunnar eða gljúpu tjaldi
olíumálverksins var hugsýn hennar
bundin litum sem alltaf voru sterkir
í tilfinningum hennar. Um það
vitna líka ljóð Nínu sem hún flíkaði
þó aldrei, þau eru myndræn og lit-
sterk og vísa beint inn í sálarlíf
hennar. Ýmist full efa og vonleysis,
eða blönduð hinni hressilegu kímni
Nínu sem vísar í tvær áttir í senn en
er alltaf einkennandi fyrir mann-
lega afstöðu hennar. Öll verk
hennar eru óður til náttúrunnar, í
þeim sameinast á ljóðrænan hátt
orð, hugsun og mynd.
1 þeirri hefð sem lengi ríkti var
ekki ætlast til þess að listakonur
létu frá sér fara annað en það sem
væri nett og átakalaust, sem sagt
kvenlegt og eftir því hljómuðu ein-
kunnirnar. Eftir að hafa lesið tugi
umsagna og blaðagreina um Nínu á
nær þrjátíu ára listferli hennar hef
ég ekki enn rekist á þau orð sem
svo oft var gripið til þegar hæla
þurfti listiðju kvenna.
Pegar Nína kom heim frá Banda-
ríkjunum 1949 með tvær einka-
sýningar að baki í New York, var
hún spurð að því hvort hún væri
sest þar að og hún svarar: „Ég er
alls ekki sest að og vonast til að
setjast hvergi að. Ég vil alls staðar
eiga heima."
Þannig var Nína síleitandi þótt
hún væri líka alltaf að finna það
sem henni hentaði. En svörin
vöktu nýjar spurningar og Nína
hafði kjark til að hefja nýja leit.
Nína Tryggvadóttir
í dag verður
opnuð sýning á
smámyndum eftir
hana í Listasafni
alþýðu, og bók
um hana kemur
út hjá Almenna
bókafélaginu
í dag, laugardag, verður opnuð í
Listasafni alþýðu sýning á smá-
myndum eftir Nínu Tryggvadóttur,
einn fremsta listmálara okkar fyrr
og síðar. Myndir þessar eru komn-
ar frá New York og hafa fæstar sést
hér áður. Þá gerist það ennfremur í
dag, að út kemur bók um Nínu með
fjölmörgum litmyndum af verkum
hennar hjá Almenna bókafélaginu.
Við tökum okkur það bessaleyfi að
birta hluta úr formála í sýningar-
skrá um Nínu eftir Hrafnhildi
Schram listfræðing:
Hún hefði orðið sjötug á næsta
ári ef henni hefði enst aldur, en hún
lést 1968, aðeins 55 ára gömul. Þótt
hún byggi flest sín fullorðinsár í
miðstöðvum menningarinnar úti í
heimi, London, París og New
York, hafa fáir listamenn verið
eins bundnir íslenskum uppruna
sínum í listsköpun og hugarfari, því
hin alþjóðlega myndlist hennar
grundvallaðist á íslenskri náttúru.
Til íslands sótti hún styrk sinn sam-
tímis því sem hún nærðist á er-
Nína Tryggvadóttir (1913-1968) í vinnustofu sinni í Reykjavík 1955.
lendum straumum í nútímalistinni.
Hún lærði af bestu listamönnum
sinnar tíðar, breyttist stöðugt en
þekktist samt á augabragði. Þótt
hún nýtti sér erlendar nýjungar í
listum tókst henni oftast að
varðveita sjálfstæði sitt og persón-
uleg einkenni.
Jafnvel eftir að sigurinn var
unninn og viðurkenningarnar
hlóðust að henni var hún eins
leitandi og frjálslynd í list sinni og