Þjóðviljinn - 06.11.1982, Blaðsíða 20

20
SÍÐA — ÞJOÐVILJINN Helgin 6. - 7. nóvember 1982,
dægurmál (sígiid?)
„ Við erum ekki bara ryksugur
Q4U: Árni, Danni, Ellý og Gunnþór tála
undir eigin borðhaldi.
Matseðill: Djús á ís í glas og skaðbrenndar
brauðsneiðar með á brott bráðnuðum osti.
Ábyrgðarmaður A. Myndir Jón Hólm.
Q4U - íslenska hljómsveitin
með nafnið sem er borið fram á
ensku: Kjú for jú - og getur haft
margar merkingar á þeirri tungu,
því að orðin queue og cue eru á
ensku borin eins fram og bókstaf-
urinn Q, eða „kjú“. Q4U getur
því þýtt: Q handa þér, biðröð
fyrir þig- handa þér eða eftir þér,
bíddu eftir sjálfum þér. Þar að
auki þýðir queue flétta eða tagl í
hári. Cue þýðir billjard-kjuði,
vísbending, „stikkorð“ (t.d. í
leikriti, sem merki um að leikari á
að segja eitthvað eða gera
eitthvað þegar hann heyrir visst
orð).
En það er ekki bara nafn
hljómsveitarinnar sem er á reiki,
heldur er svo einnig um félaga í
sveitinni sem reika úr henni og í
og hafa margir hverjir þótt hinir
skrautlegustu karakterar.
Nú eru í „Kjúinu“ Danni, fyrr-
um „Búkur“ og „Utan-
garðsmaður", Árni úr „Tauga-
deildinni" aflögðu og svo Gunn-
þór og Ellý, sem eru tvö ein eftir
af hinum upprunalegu Q4U. Þau
rifja upp bernskudaga Q4U, sem
telst hafa fæðst á hljómleikum í
MH, Menntaskólanum í Hamra-
hlíð, 14. mars 1982, og varsveitin
þá „meira að segja beðin að spiia
aftur":
- Vá, ntaður...pældTðí hvað
við vorum leiðinleg. Það lá við að
allt liðið skriði undir stóla og
borð og veinaði! Allir voru með á
hreinu að við værum algjörir
aular. Textarnir voru nú líka,
soldið ógeðslegir... um rottur og
blóð og svoleiðis. En þetta var
æðislega gaman þótt við værum í
meira lagi „agressíf" (árásar- í
gjörn) bæði útávið og innbyrðis. .
Okkur gekk illa að enda Iögin og
þau endurðu oft í hávaðarifrildi.
Við æfðum aldrei... byrjuðum
ferilinn á hljómleikum og kom-
um 11 sinnum fram á 1/2 ári án
þess að æfa nokkurn tímann. Það
voru eiginlega Isfirðingar sem
komu okkur í bílskúrinn.
Af einhverjum óskiljanlegunt
ástæðum vorum við fengin til að
spila á Ísafjarðarhátíð. Formaður
hátíðarinnar auglýsti okkur með
glæsibrag og sagði að hann hefði
leitað logandi ljósi að áhuga-
verðri hljómsveit til að troða upp
á hátíðinni, m.a.s. hefði hann
leitað út fyrir landsteinana, en
enga fundið betri en Q4!! ...Jú,
jú, svo kom að ballinu, en hvað
skeði? Það kom nákvæmiega
enginn, þ.e.a.s. fyrir utan dyra-
vörðinn og Q4U. Og við sendum
hér með kæra kveðju til ís-
firðinga, því að það er eiginiega
þeim að kenna að við fórum að
hugsa okkar gang og það endaði
með því að við fórum að æfa.
- Við erum líka orðin ofsagóð
núna, a.m.k. betri en nokkur
þorði að vona, og farin að líta
öðrum augum á það að vera í
hljómsveit, vinnum betur úr hug-
myndum. Það er líka góður andi
innan Q4U nú, ekki allt í háa lofti
eins og fyrst... maður er lfkaorð-
inn eldri og yfirvegaðri (hlátur)
... en að tveim sopum liðnum eru
ekki allir meðlimir á eitt sáttir um
hvort Q4U eigi að ráðast í að
halda hljómleika til styrktar
PLO (Palestínuaröbum).
- Peningarnir kæmust örugg-
lega aldrei til skila, segir ein
röddin. - Það væri miklu nær að
styrkja Rokk í Reykjavík. Deilan
er þó ekki útkljáð á stofugólfi
blaðamanns, heldur látin niður
falla að sinni.
- Fyrir frumsýninguna á
„Rokícinu" var stífur mórall í
rokkbransanum, en eftir það var
hreinsað til_eftir að Ragga var
lamin. Það héldu allir að við
hefðum gert það og Bubbi mætti
með lið niður á æfingapláss til að
fá allt á hreint. Þá fóru allir að
tala saman og þetta varð allt af-
slappaðra. Annars er það oft svo
að leiðinlegur mórall verður til af
því að aðdáendur hverrar hljóm-
sveitar bera sögur á milli, sannar
eða lognar og meira og minna
ýktar.
- Nú er þetta allt orðið fast-
mótaðra, menn vita hvar þeir
standa - en samt er það leiðinleg
breyting frá því þegar við vorum
að byrja: þá gátu allir labbað upp
á svið og spilað, en nú eru sumir
orðnir stjörnur og þá myndast bil
á milli hljómsveita og áhorfenda.
Annars erum við, Egó, Bara-
flokkurinn og Þeyr einu hljóm-
veitirnar sem erum enn að spila af
öllum þeim hljómsveitum sem
fæddust um svipað leyti og Q4U.
Nú eru hættar að koma fram al-
mennilegar hljómveitir, þetta er
•Þá er hjálpi
,fn næst.
bara „flipp“ (rugl og vitleysa).
Rokk á að vera skemmtilegt -
eins og „Southern comfort“:
skemmtilegt, kraftmikið og á að
segja fólki eitthvað, fá mann til
að gera eitthvað. Við viljum
segja fólki eitthvað, t.d. bara að
við séum til og að það sé líka til.
- Að spila í Q4U er ákveðin
pólitík, ekki undir á-
kveðnu merki, en við höfum öll
ákveðnar skoðanir á málunum og
músikin er samkvæmt því þung,
örvæntingarfull og „meðvituð“
um umhverfið.
- Q4U hefur eins og Fræb-
bbblarnir fengið á sig nasista-
stimpil.
- Fólk vill alltaf afgreiða allt á
einfaldan hátt. Q4U virðist hafa
svipaða ímynd og Crass, DAF og
Þeyr: við erum kannski
„agressíf' og höfum daðrað
aðeins við anarkisma, en höfum
verið eyrnamerkt nasisma fyrir
vikið. Það er fáránlegt að stimpla
fólk svona pólitískt. Fólk reynir
að negla okkur með öllu sem við
látum út úr okkur. Eins og þegar
Ellý syngur lagið Böring, þá segja
allir: „Hún segir Göring!“.
- Enda er ég farin að segja
þetta til skiptis, ...þá hljóta allir
að vera ánægðir...
- Við erum alls ekki alltaf sam-
mála innan hljómsveitarinnar, ég
meina hér eru jafnvel Stalínistar
og allskonar -istar, en nr. 1.:
maður verður að hafa skoðun á
málunum og tónlist - poppmúsík
- er áhrifaríkasti miðillinn til að
koma slíku á framfæri...
- Það hlýtur þá að vera kröftug
vakning í gangi á himnum: John
Lennon og Jimi Hendrix á gítar,
Syd Vicious á bassa, John Bon-
ham á trommur... og Guð „pró-
dúsent" (framleiðandi).
- ímyndið ykkur: fyrirsögn í
blöðunum „íslendingur - jú nó hú
- gerir samning við Guð!...
væntanlega piata og blablabla...
fyrsta platan sem skorin er á ís-
landi“.Eg hugsa að það væri al-
veg hægt að sannfæra fólk um að
plata kæmi frá Guði, annað eins
gæti nú gerst í öllu þessu skrumi
sem er hellt yfir fólkið.
- Annars er Q4U að fara í stúd-
íó að taka upp. Ætli það verði
ekki jólaplatah í ár?: Springur
yfir Betlehem...nei: Bíður yfir
Betlehem biksvört jólabomba...
bomban mín og bomban þín,
bomban allra barna. Við eigum
fullt af sætum og fallegum lögum í
sálmastíl. Annars á Gunnþór
ekki einu sinni sinn bassa...
braut’ann í Hveragerði í sumar.
- Hverjir hlusta helst á
Q4U,... sækir hljómleika hjá
ykkur?
- Litlu krakkarnir- þeir yngri.
Það virðist vera eina fólkið sem
sækir hljómleika, svona 10-13
ára. Það er gaman að spila fyrir
það. Fólk á okkar aldri (kringum
20 ára) fæddist inn í diskóið og
kann ekki að fara á hljómleika.
Það missti alveg af strætó ...eða
fór á undan honum. Eldra liðið -
gömlu hipparnir - hefur engan
áhuga á okkur. Gerðu bara góð-
látlegt grín að okkur. Við erum
að vísu ekki með neitt „písmerki“
(friðarmerki) á lofti eins og hipp-
arnir, enda er öll bjartsýni horfin,
engin dagsbrún á lofti.
- Við gömlu hipparnir höfum
nú aldeilis fengið það óþvegið frá
ykkur pönkurum - eða „nýbylgj-
um“ - bæði hvað varðar hugsjón-
ir og hljómlist. Mér finnst að með
því að gagnrýna okkur séuð þið í
leiðinni að segja að það sem þið
eruð að gera nú sé ómerkilegt, að
allt líði hjá og muni falla í
gleymsku og skipti því ekki máli
upp á framtíðina.
- Þú ert bara að lifa lífinu, ekki
að fara einhverja braut... í
eitthvert fast form. Þú breytist.
Þú lærir. Þú kannski hugsar þér
að eitthvað sé svona, en svo er
þetta bara ekkert svona. Þú veist
það bara að lífið er upp og ofan.
Það er kannski ferlega gaman en
svo kemur ofsa „bömmer". Það
er gaman í 10 mínútur og síðan
gerist eitthvað ferlegt, eitthvað
sem gerir mann alveg brjálaðan
og við sýnum viðbrögð við því.
- Við í Kjúinu erum að endur-
spegla okkar samtíð. Það er hægt
að gera það vel eða illa. Við
reynum að gera það vel og ef það
tekst erum við góður minnisvarði
um okkar samtíð, alveg eins og
öll listaverk sem hafa lifað. Ef vel
tekst til eru góð listaverk fyrir-
boði fyrir framtíðina, eins og
Velveg underground voru á sín-
um tíma.
- Eruð þið þá semsagt að
endurspegla, ekki boða neitt?
- Við höfum náttúrulega boð-
skap..., annars gætum við ekki
spilað. Allt sem við gerum tengist
einhverjum atburðum og eins því
sem við upplifum hvert um sig,
þó að það sé kannski ekki voða
merkilegt í augum annarra.
Hverjum og einum finnst hann
vera miðja heimsins, en enginn
getur hugsað um aðra mann-
eskju: Hún er miðjan! Þannig að
okkar músík kemur frá fjórum
miðjum: Fjórar miðjur fyrir þig!
Við erum ekki bara ryksugur,
heldur gefum frá okkur líka. Og
það er ekki nógu gott að vera allt-
af að flokka fólk í pönkara eða
eitthvað annað...við erum öll
fólk í sama heimi, bara mismun-
andi persónur. Hippar voru
mikilvægir á sinni tíð og við gæt-
um ekki verið að gera það sem
við erum að gera núna ef þeir
hefðu ekki verið til. Þeir gerðu
mikið fyrir okkur, frelsuðu heila
kynslóð. Við byggjum mikið á
þeim grunni. Þeir komu með ...
eitthvað... og við höldum því
áfram, en erum búin að týna
þeim...
- Bítlarnir, sem urðu seinna
hippar, eru fyrstu rokkstjörnurn-
ar, og ég held ég megi segja fyrstu
skemmtikraftarnir sem hlustað
var á sem fólk... Þeir komu með
tilfinningar í stórum stíl... sögðu
álit sitt á hinu og þessu og það var
tekið mark á þeim en ekki litið á
þá sem einhveija hálfvita úti í
bæ...
- En það er samt skrýtið með
allar „grúppur" sem byrja svona
og hafa eitthvað að segja, að þær
koðna flestar niður í einhverju
svona stjörnuskýi... verða að rúll
andi maskínu sem hala fé í sí-
fellu... skiljaekkert eftirsig. Það
eru yfirleitt alltaf fyrstu plöturnar
hjá öllum sem eru góðar, eftir
það fer allt út og suður. Annars
verð ég að viðurkenna að maður
selur æðislega ódýrt það sem
maður er að gera:
Maður í grœnum föturn
stendur á stól,
kona með bláar varir
í rauðgulum kjól,
haldast í hendur í þokunni
á sjúklegum stað,
umkringd af gestum
helstrœtis hundrað.
Á sviðinu er kona að hrista sig,
kallar það dans,
miðaldra húsfrú í salnum
leitar sér manns,
með þungbœrar hrukkur og augu
sem segja því frá
hve mörg þúsund vikur af von-
leysi
leggjast mann á.
- Maður gerir það nú frekar en
að þegja.
- Eg ntundi þegja ef mig lang-
aði að þegja. Mig langar bara
ekkert að þegja. Það er verst að
flest sem maður segir er mis-
skilið. Fólk sér alveg ótrúlegustu
hluti út úr því, heldur að allt
hljóti að vera útpælt með duldum
merkingum.
- Það er náttúrlega áhætta
sem maður tekur þegar upp á svið
er komið.
-Æ dónt ker! Mér er alveg
skítsama í raun og veru. Mér
fannst gaman þegar við vorum
óvinsæl. „Kikk“ að standa þarna
og allir alveg: ÖÖÖÖÖÖOÖÖ-
ÖÖÖ. Það var horft á okkur al-
veg eins og við værum imbar. Það
var gaman. Öllum illa við mann.
Yndisleg tilfinning. En það er
líka yfirleitt sama liðið sem segir
manni satt nú, hvort við erum
góð eða léleg. Þótt það gæfi svona
mikinn skít í okkur þá er eins og
það hafi innst inni haft einhverja
trú á okkur. Þeir sem gáfu mestan
skít í okkur fylgja okkur núna.
Við bara tókum okkar tíma til að
gera það sem við erum að gera
núna. Við erum ekkert að flýta
okkur. Við höfum alveg yndis-
lega mikið af tíma... 30 ár...
- Ég ætlaði nú bara að lifa 10 ár
í viðbót... en við finnum þá bara
einhverja aðra til að halda nafn-
inu gangandi og gera það ódauð-
legt! Gott nafn.
- Þegar mér (G) datt það í hug
var fullt af „grúppum" að koma
fram sem hétu Lalli og leðurjakk-
arnir, Garðar og gubburnar og
Guð má vita hvað, en Q4U er svo
fljótandi, hægt að þýða það eins
og hver vill í það og það skiptið.
Þetta er eins og með óþekkta
stærð, þú getur alitaf leikið þér
með hana. Mér finnst líka að fólk -
eigi aé» túlka sjálft það sem við
gerum.'
- Þetta eru fallegir stafir,
Q4U. Ég (E) elska stafina. Það er
hægt að teikna alveg meiriháttar
myndir úr þeim. Q er flottur staf-
ur, enda nota ég hann í lista-
mannsnafnið: Quite.
(Þess má geta að Ellý er
teiknari og teiknaði t.d. barm-
merki með nafni hljómveitarinn-
ar - og er tilleiðanleg til að selja
það hverjum sem hafa vill).
- Ég (A) er með Ellý á „blak-
kmeil“. Hún verður að borga mér
hundrað kall á viku til að ég segi
ekki hvað hún heitir.
- Ée(A)veithvaðhúnheitir...
- 0000'- Gleymdu því. Ég skal
borga þér 200 kall. Ég fær hvergi
vinnu undir Ellýar-nafninu, svo
að ég nota skírnarnafnið í svo-
leiðiserindagjörðum... fyrir utan
það að ég dulbý mig og set á mig
hárkollu þegar ég þarf að sýna
mig á vinnumarkaðnum... Ann-
ars er best að nota tækifærið og
auglýsa eftir vinnu: Ég er atvinn-
ulaus!!! Hef lagt ýmislegt fyrir
mig, allt frá auglýsingateiknun
upp í fiskvinnu. Hagstæðasta til-
boði verður tekið. Er í hrúts-
merkinu... ekkert svartsýn.
Það hefur m.a.s. verið sagt við
mig að ég væri bjartsýnasta
manneskja á jarðríki. Það var
forstöðukonan á barnaheimili
sem ég vann einu sinni á. Hún
fattaði bara ekki að það var kæru-
leysi en ekki bjartsýni. Það er
gott að vera kærulaus. En það er
líka gott að vinna á barnaheimili.
Ég hef æðislega gaman af krökk-
um... og köttum. Þetta er falleg-
asti ljóti köttur sem ég hef séð.
Djöfull vildi ég eiga hann (segir
Ellý um leið og heimilisdýrið
hreiðrar um sig á borðinu). Ann-
ars á ég kött, kettlingafullan. Ég
vona að hún eignist ekki fleiri en
6. Það er meira en nóg ómegð.
- Ég vildi að það væri hægt að
lifa af músikinni. Maður verður
að skipta lífinu til að geta lifað, en
það er æðislega erfitt og ég veit
ekki hvort maður lifir það af.
- Er eitthvað séríslenskt við
poppið hér á landi, er þetta að
mestu bara eftiröpun utan úr
heimi, eins og margir halda fram?
- Á miðöldum fengu menn
sögur utan úr heimi og gerðu þær
að íslenskum þjóðsögum. Á 20.
öld má segja að það sama gerist,
en við sköpum okkar eigin