Þjóðviljinn - 31.12.1982, Blaðsíða 6

6 SÍÐA - ÞJÓÐVILJINN l'östudagur 31. desember 1982 ___________
Innlendur annáll 1982 (án ábyrgðar)
Byrjað á hlaupi
Fyrstu dagana í janúar hljóp Skaftá með
miklum bægslagangi og látum, og var það
eins og forboði þess hvernig árið yrði. Ég
man vart eftir öðru eins vatnsmagni, sagði
Böðvar Kristjánsson bóndi í Skaftárdal. En
kannski hefur hlaupið ekki verið fyrirboði,
heldur bara til heiðurs Sigurði Þórarinssyni
jarðfræðingi sem varð sjötugur 8. janúar.
Bla-bla-ópera
Sennilega hefur listalíf aldrei staðið með
jafnmiklum blóma á þeim kalda norður-
hjara íslandi eins og á árínu 1982. A þetta
ekki síst við um tónlistina, og einhver merk-
asti listviðburður ársins var þegar fslenska
óperan tók til starfa 9. janúar en þá var
Sígaunabaróninn frumsýndur við mikla
hrifningu. Reyndar sagði ein helsta drif-
fjöður óperunnar, Garðar Cortes söngvari,
að efni Sígaunabarónsins væri svona venju-
leg bla-bla óperusaga, en það látum við
liggja milli hluta. Tónlistin og stemmningin
blífur.
Hrafn geysist áfram
Hrafn Gunnlaugsson var mikið í fréttum
og auglýsingum á árinu. Fyrri hluta ársins
Fall Geirs Hallgrímssonar í prófkjöri Sjálfstæðisf iokksins olli mönnum nokkrum
vonbrigðum
Brambolt og bríarí
vann rannsóknarlögreglan að rannsókn á
spjöllum á Geysi í Haukadal, sem Hrafn
stóð á bak við, og seinna á árinu var flutt
frumvarp um verndun þjóðsöngsins - út af
Krumma. Um sumarið var svo frumsýnd
kvikmyndin Okkar á milli o.s.frv., og fór
það víst ekki fram hjá neinum. Svo voru
fluttir framhaldsþættir í sjónvarpi sem
Krummi leikstýrði. Sagt var að engum
hefði staðið á sama um allt þetta - nema
kannski listagyðjunni.
Skák og refskák
Þrennt bar hæst í febrúarmánuði: Skák,
pólitískt tafl og refskák við Alusuisse.
Reykjavíkurskákmótið bar hátt í hugum
manna og hæst kannski skák Helga Ólafs-
sonar við Alburt. Eftir æsispennandi og tví-
sýna viðureign varð Helgi að Iúta í lægra
haldi og bar ekki sitt barr eftir það meðan
Alburt skaust upp á stjörnuhimininn. Póli-
tíska taflið fór líka að verða spennandi og
flókið, enda kosningar í nánd. Refskák Alu-
Davíð Oddsson var kjörinn
borgarstjóri Reykjavíkur
suisscvið íslendinga bar þó hæst, og í febrú-
arlok boðuðu auðhringsmenn að þeir
mættu ekki á áður samþykktan fund með
Hjörleifi Guttormssyni. Álmálið var svo
mál málanna út allt árið og Hjörleifur
maður ársins.
Ólafur hleypur
Bandaríski herinn og Ólafur Jóhannes-
son utanríkisráðherra lögðu á það ofurkapp
að fá ný svæði undir hernaðarstarfsemi, og
voru þau mál ofarlega á baugi í mars. Þar
var um að ræða olíubirgðastöð í Helguvík.
Fyrst kom hik á Ólaf þegar frétt birtist í
Þjóðviljanum að fundist hefðu fornleifar
frá tímum papa í Helguvík, sem virtust
benda til að þar hefði verið kapella. Fréttin
birtist reyndar 1. apríl og var bara gabb. Hí
á Óla!
Blanda, blanda....
Blönduvirkjun var ofarlega á baugi í apríl-
mánuði, og kom þar ekki síst við sögu Páll
á Höllustöðum við Blöndu sem var á móti
virkjuninni. Gat hann fátt annað sagt en
Blanda, Blanda, og voru sumir farnir að
halda að hann ætlaði að detta í það. Eftir
mikið þóf urðu þó allir á eitt sáttir - a.m.k.
svona á yfirborðinu.
Laxness
og línuvírinn
í lok apríl var mikið húllumhæ í kringum
áttræðisafmæli Halldórs Laxness, leiksýn-
ingar, tónleikar, útvarps- og sjónvarpsdag-
skrár, blaðagreinar, viðtöl og bókaútgáfur.
Kepptust allir við að hylla Nóbels-skáldið.
Fornar deilur og væringar allar horfnar.
Einn gamall kommi orti þó þetta í bríaríi:
Pað vill henda marga menn
að missa línuvírinn,
en gaman vœri ef gerðust enn
gersku ævintýrin.
Davíð ofaní sprungu
Kosningabaráttan fyrir sveitarstjórnar-
Albert Guömundssonog Eggert
Haukdal höfðu líf
ríkisstjórnarinnar í hendi sér
kosningar setti svip sinn á vormánuði. Miklu
moldviðri var þyrlað upp og beindust sjónir
manna ekki síst að kosningunum í Reykja-
vík. Þar fór mest púður í að rífast um hvort
Rauðavatnssvæðið væri byggilegt eður ei.
Voru þá ortir Davíðssálmar hinir nýju. Eitt
erindið hljóðar svo:
Davíð röskur, Davíð snar,
Davíð þreytir tungu,
Davíð hér og Davíð þar,
Davíð ofaní sprungu..
íhald og
kvennaframboð
Úrslit kosninganna urðu þau að íhaldið
vann mikinn sigur og endurheimti meiri-
hluta í Reykjavík, og var það þungt mörgum
vinstri manninum. A kosninganóttina safn-
aðist Heimdallur saman á Lækjartorgi og
kveikti í Stjórnarráðinu, og þótti það líka
illur fyrirboði. Sem betur fór tókst að
slökkva áður en tjón hlaust af. Kvenna-
framboð náði góðum árangri og fékk menn
kjörna, bæði í Reykjavík og á Akureyri. Og
kommarnir f Neskaupstað héldu að sjálf-
sögðu velli.
Samningaþóf
og samningar
Kjaramál settu sinn svip á júnímánuð
með verkföllum og samningaþófi. Vinnu-
veitendasambandið heimtaði launalækkun.
í lok mánaðarins skrifaði ASÍ svo undir
samninga og sagði Ásmundur Stefánsson
þá að þeir væru viðunandi miðað við fram-
vindu efnahagsmála. Ekki voru þó allir
sammála því - eða þannig.
Ellert gegn Ellert
Heimsmeistarakeppnin í knattspyrnu fór
fram um mitt sumar og vakti mikla athygli
hér á landi. Ríkisútvarpið fékk einkarétt á
sjónvarpsútsendingum, en fyrirtækið Ví-
deósón stal myndum úr danska sjónvarpinu
og sýndi. Ellert B. Schram kom þannig við
sögu að hann var forsvarsmaður Vídeósón,
í útvarpsráði og formaður Knattspyrnu-
sambandsins. Var talið líklegt um tíma að
hann færi í mál við sjálfan sig.
Eggert í túninu
Eggert Haukdal kom við sögu þar sem
hann ákvað að yfirgefa skútu ríkisstjórnar-
innar eftir að hafa staðið við borðstokkinn í
nokkra mánuði og hikað við að stökkva.
Vísir menn sögðu að þá fyrst hefði hann
ákveðið sig þegar Geir lofaði honum stöðu
kirkjumálaráðherra í næstu ríkisstjórn sinni
þar sem þeir sátu saman í túninu heima á
Bergþórshvoli(sbr. ljósmynd Morgun-
blaðsins).
Þetta eru allt aum ’
^ íngjar, Albert, þeir geta
ekkert án okkar,hvorki Gunnar
né Geir, við smellum fingri
iOg stjórn kemur og fer, og svo
ksetti ég hrossiö inn á túnið
Éktil prestsins og þú varðst .
Pkforseti borgarstjórnar A
Sk. þótt Davíö sé Jka
fýlu...