Þjóðviljinn - 10.02.1989, Side 20

Umsjón:
KRISTÍN VALSDÓTTIR
ANDRÉS GUÐMUNDSSON
BARNAKOMPAN
Eyrún Eggertsdóttir 6 ára gerði þessar tvær veðursögur.
Palli var að búa til snjókarl. Palli nefnir snjó- Kári er hundfúll því þótt hann blási og blási
karlinn Sigga. Siggi snjókarl er tveggja mánaöa fýkur hatturinn ekki af gömlu konunni
en Palli er sjö ára.

Hérna fer seglskipið Santa María. Inn í söguna vantar nokkur orð sem eiga
að passa inn í seglið.
Kross-
gátan
Skipið er búið að sigla marga daga um Atlants—1—. Skipverjar voru að verða
matarlausir en gátu þó veitt nokkra fiska í gamalt —2— sem þeir voru með. Þeir
villtust af því þeir höfðu ekkert—3—. Mýsnar nöguðu það í litla bita. Sæmundur
skipstjóri sendi mann úpp í —4— en hann sá ekkert nema úfinn sjóinn svo langt
sem augað eygði. Sjómennirnir höfðu safnað vatni í —5— svo allir gátu svalað
þorsta sínum. —6— synti umhverfis skipið. Skipið var á ieið til eyðieyju að ná í
—7— sem langafi Sæmundar hafði grafið fyrir langa löngu þegar —8— hafði
elt hann og ætlað að ræna gullinu.
Leikur meö vatn
Margir hafa gaman af alls kyns vatnsleikjum hvort
sem það er að sulla í polli eða hella á milli íláta. Hér
kemur vatnsleikur fyrir krakka sem hafa áhuga á
grúski. Það að hlutir fljóti er mörgum ráðgáta og
sumum finnst lítið samhengi í því að járnnagli sökkvi
en járnskip fljóti. En það er fleira en hluturinn sem á
að fljóta sem skiptir máli. í þessari litlu tilraun breytið
þið eðli vatnsins og þá gerast skrýtnir hlutir. Settu
vatn í glas. Fáðu þér síðan hráa kartöflu eða ósoðið
egg og settu í vatnið. Þessir hlutir sökkva til botns en
þá skalt þú bæta í vatnið nokkrum matskeiðum af
salti. Hvað gerist þegar saltið er uppleyst? Sekkur
kartaflan?
Draugasagan
Einu sinni var stelpa sem hét Elísabet en var
kölluð Elsa. Eitt kvöld fóru mamma hennar og pabbi
út að skemmta sér. Þá þurfti hún Elsa að vera ein
heima. Fyrst vildi hún ekki vera ein heima en
neyddist til þess. Þegar foreldrar hennar voru farnir
varð hún svolítið hrædd. Svo kveikti hún á sjónvarp-
inu en í því var ekkert skemmtilegt svo hún slökkti og
fór að hátta og ætlaði að fara að sofa. Þá heyrði hún
eitthvað skrítið frammi. Hún hélt að mamma og
pabbi væru komin en hún sá engan. Svo heyrði hún
eitthvað inni í eldhúsi, eitthvað sem datt. Hún fór
þangað og sá brotið glas á gólfinu. Hún hljóp inn í
herbergi og upp í rúm, svo vissi hún ekkert fyrr en um
morguninn þegar mamma hennar kyssti hana á
kinnina því að hún þurfti að fara í skólann. Elsa sagði
mömmu sinni að það væri draugur í eldhúsinu og
hann hefði brotið glas og að hún hefði orðið svo
hrædd að hún hefði stokkið upp í rúm og sofnað. Þá
sagði mamma: Nei, Elsa mín. Þú bara sofnaðir og
þig dreymdi þetta. Þetta var bara draumur en nú
skalt þú drífa þig í skólann. í skólanum sagði Elsa
öllum krökkunum frá því þegar hún var ein heima og
þegar hún sá brotna glasið.
Sóley Renee Onken, 11 ára
■jbujuæj 8 ‘njsi>|||n6
Z ‘|Je>|ei| g ‘nuunj g ‘jniseiu p ‘jjo>| e ‘jeu z ‘fBij i
:nje6ssoj>| e usnen
20 SÍÐA — NYTT HELGARBLAÐ Föstudagur 10. febrúar 1989