Þjóðviljinn - 05.01.1990, Blaðsíða 2

Þjóðviljinn - 05.01.1990, Blaðsíða 2
SKAÐI SKRIFAR Eg gagnrýni íslensk sjónvarpsleikrit Ég, Skaði, er sannfærður um það, að óáran sú sem yfir þjóðina gengur só alltaf söm að stærð og umfangi eins þótt tímarnir breytist. Það er semsagt alltaf eitthvert hallæri í landinu. Áður fyrr gengu yfir okkur svartadauði, stórabóla og eldgos ösku- mikil. Nú sitjum við hinsvegar uppi með ríkisstjórn Steingríms Her- mannssonar og íslensk sjónvarpsleikrit og má ekki á milli sjá hvort er þungbærara. Þetta var ég svona að hugsa upphátt eftir að ég sá nýjasta íslenska sjónvarpsleikritið á nýjársdagskvöldið var. En það vildi svo til að hjá mór sat frændi minn Valur, en hann er filmufrík af versta tagi og ræðst eins og sá grimmi ránfugl sem hann heitir eftir með ofsa á hvem þann sem efast um að frelsun heimsins búi í uppbyggingu myndskeiðanna. Hvaða rugl og íhald er þetta í þér Skaði, sagði Valur. Fannstu ekki þessa ísköldu óhugnaðarspennu sem fikraði sig upp eftir sálinni þegar enginn vissi hvort brjáluðu konunni tækist eða tækist ekki að henda litlu stúlkunni í sjóinn? Mér fannst það meiningarlaust, sagði ég. Bull er þetta í þér, karlskratti, sagði Valur. Getur líf og dauði verið meiningarlaus? Svo finnst mér ómerkilegt að láta kvenmanninn sem er að reyna að semja ódauðlegt kvikmyndahandrit, já og vel á minnst, af hverju gera persónur í íslenskum bíómyndum aldrei annað en fela sig í afkima til að geta samið ódauðleg handrit? Já mér fannst semsagt ómerkilegt að láta þennan lögulega kvenmann fá allan leyndardóm vitavarðarins réttan að sér í draumi fyrirhafnarlaust. Þú skilur þetta ekki skaði, sagði Valur. Þetta er einmitt hið sérís- lenska kvikmyndafiff. Við erum svo sykkisk og dulræn, við fáum vitrun um það sem aðrir grafa upp með einhverjum bjánalegum Sherlock- stælum. Ertu kannski á móti íslenskri menningu eða hvað? Nei, sagði ég. Og vertu ekki með þetta lýðskrum hér meðan enginn heyrir. Ég er bara á móti því að eyða miljónum í að segja ekki neitt. Segja ekki neitt? sagði Valur hneykslaður. Já, sagði ég. Þessu fólki liggur andskotann ekkert á hjarta. Mórall- inn er, að einstæðar mæður sem ætla að komast upp í kvikmynda- heiminum eiga ekki að fara með börnin sin með sér út á klettótta strönd þar sem klikkað fólk býr. Vissu fleiri og þögðu þó. Þú skilur ekki það sem máli skiptir, sagði Valur. Og það er að þetta fólk skiptir engu höfuðmáli í listrænni mynd. Aðalpersónurnar eru alls ekki kvikmyndaskvísan og vitavörðurinn. Ekki það nei? sagði ég. Alls ekki. Aðalpersónan er kvikmyndavélin sjálf, sem dansar með sitt forvitna auga og gerir hafið drungalega og klettana ferlegu að römmum táknum um örlög mannfólksins hér á heimsenda köldum, já persónusafnið er hafið og grjótið og kvikmyndavélin sem tengjast í römmum þríhyrningi myndskeiðappgjörs manneskjunnar við sjálfa sig um aldir alda. Jæja, sagði ég. Þú lætur svona. Ég skipti mér ekki af því. Eitthvað var þetta nú skárra en næstsíðasta skelfingin, Nóttin nóttin, eða hvað hún hét. Það var líka stórsnjöll mynd, sagði Valur. Það eru einhverjir bjánar sem ekki kunna gott að meta sem halda að höfundur hennar hafi verið að lýsa misheppnuðu skemmtanalifi í Reykjavík eða eitthvað svo- leiðis. Þetta fólk er svo menntunarlaust að það ætti að bíta gras. Skilja menn ekki, að saga unga mannsins var hin eilífa saga um hreinsunar- eldinn, goðsagan í þríveldi, Ódysseifur í Hadesar skuggaveröld, Orfe- us að leita að Evrídís, Dante að marséra um sitt helvíti og hefur ekki lengur Virgil sér til aðstoðar því að nútímamanneskjan hefur glatað virkum menningartengslum við fortíðina og eigrar um í sínu nútímavíti, þar sem kampavínið og mellurnar eru dýrari en nokkurt kredítkort þolir. Ég nennti ekki að hlusta lengur á þetta kjaftæði. Valur minn, sagði ég. Sú mynd var auðn og tóm eins og saman- lagðir timburmenn þjóðarinnar eftir jólasukkið. Aldrei hafajafn margir menn lagt á sig eins mikinn tíma og fyrirhöfn til að segja jafn lítið og í þeirri voluðu mynd. Jæja, sagði Valur. Og hvað var það svo sem sagt var að þínum fáfróða dómi? Það kom þarna undir lokin, sagði ég, þegar kærustuparið var farið að kyssast eins og í Hollywood. Og það var þetta: Sá sem getur teiknað á ekki að vera að puða við að læra læknisfræði. Meira var það nú ekki. RÓSA- GARÐINUM SÆLIR ERU HÓGVÆRIR Ég held að allir sem koma nálægt fjármálum hljóti að telja að staða okkar fyrri aðaleigenda (Stöðvar tvö) hafi styrkst verulega við samningana á gamlársdag. Það er betra að eiga 50 prósent í litlu en 100 prósent í engu, sagði Hans Kristján Árnason. D V UPP STÍGUR STEINGRÍMSSÓL Meðal annars er greint frá því að forspár maður telji sig sjá ljóma yfir Islandi seinni hluta næsta árs. Steingrímur Hermanns- son í áramótaávarpi TIL ÞESS KOM HANN KARLINN Hér heima finnst mér hæst bera komu Jóhannesar Páls páfa, það er að segja sá atburður er hann kraup á kné og kyssti Miðnes- hrepp. Morgunblaóið HVARERÍHEIMI HÆLI TRYGGT? Ég er mikill Coca cola drykkju- maður, en í byrjun desember fann ég breytingu á bragðinu af þessum ágæta drykk. Morgunblaðið VIÐSTÍGUMNÚ ORÐIÐ SVO MERKI- LEG MENNINGAR- SPOR Er það mat Landlæknis að nú séu íslendingar engir eftirbátar ann- arra norðurlandabúa hvað „stress“ varðar. Tíminn MIKIL ER FIRRING- IN NÚ TIL DAGS Hálffertugur maður hefur verið ákærður fyrir skírlífisbrot. Mann- inum er gefið að sök að hafa átt samfarir við konu án þess að hún gerði sér grein fyrir því hver hafði samfarir við hana. D V SVO MÆLTI ZARAÞÚSTRA Það er þá enginn einn ákveð- inn spámaður að spá fyrir forsæt- isráðhera íslands? - Það spáir enginn sérstaklega fyrir hann. Það gerir hann sjálfur og þá helst uppi á fjöllum í fallegu umhverfi í kyrrðinni, sagði Steingrímur Hermannsson. DV FUNDIN EILÍFÐARVÉL Aldraður frændi minn hringdi í mig og fór að ræða um þann vanda sem steðjaði að þessum (nýju) búgreinum. Hann lagði til að seiðin yrðu notuð til að ala loðdýrin eða öfugt. DV 2 SIÐA — NÝTT HELGARBLAÐ Föstudagur 5. janúar 1990

x

Þjóðviljinn

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Þjóðviljinn
https://timarit.is/publication/257

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.