Þjóðviljinn - 16.03.1990, Blaðsíða 22
ÓLAFUR
GÍSLASON
J~ 2 3 & (0 1 V z <5 )o II 1 12 13
IS ib TT~ 18 T )°! y 20 21 V~
‘n 22 V ) \T~ n /s> 23 V 23 )) )é> )3 21 2T~
1 23> y )t> 2i (yJ iT !e> s? 23 5" 0 23 ¥
2iT n> \8 1 !(p s? I )1 S2 21 2(e> ¥
21 2Í Ý 22 w w~ 22 5* 2Ý £T II W ii
23 II 23> f' Z6) u )7~ ¥ Y 23 )l (p 3 D
V 2S 2 2 ié 1/ V 1*? 5 ¥ h 23 v- +
/ V £> 23 / f 2bk "R V 1 If ¥ 12
)J J )le> U 2Z 2*) 2 3 K/ II T 11
n v- n (0 23 /1 32 s X b X(e> ¥ zsr ie
22 10 V 2i 2 ZZ / T~ 2C, V Zb Zs
5 ) 2S V )/ 32 2 16' Z V 23 32 26 n 32
AÁBDÐEÉFGHIÍJKLMNOÓPRSTUÚVXYÝÞÆÖ
Krossgáta Nr. 87
Setjið rétta stafi í reitina hér fyrir neðan. Þeir mynda þá bæjarnafn.
Sendið þetta nafn sem lausn á krossgátunni til Þjóðviljans, Síðumúla
37, Reykjavík, merkt: „Krossgáta nr. 87“. Skilafrestur er þrjár vikur.
Verðlaunin verða send til vinningshafa.
1 2(o 22 2°) 20 9 2í> )b 23 II i
Lausnarorð á krossgátu nr. 84 var Undirhlíð. Dregið var úr réttum ð ijóö^safnið Hvarfbauaar
lausnum, og upp kom nafn Kristbjargar Eiðsdóttur, Laxeldisstöðinni í J - ,iðða Qjn,,rftar A
Kollafirði, Mosfellsbæ. Hún fær senda skáldsöguna Og sagði ekki eitt Manniiccnnar frá árumim
einasta orð eftir Heinrich Böll í þýðingu Böðvars Guðmundssonar. Mál ^ gg2 ^ál oa menninq qaf bókina
og menning gaf út 1983. út 1988 9 yy
FJÖLSKYLDAN
SIGTRYGGUR
JÓNSSON
MATUR
I J' í 1
L
Grilluö
rauðspretta
Besta aðferðin sem ég kann til
þess að matreiða rauðsprettu er
að grilla hana. Slík matreiðsla er
líka sáraeinföld og fyrirhafnar-
lítil. Handhægt er að hafa
rauðsprettuna af þeirri stærð að
einn fiskur dugi á mann, en oft
fást líka vænar rauðsprettur sem
duga fyrir tvo. Það skaðar ekki að
grilla fiskinn með haus og sporði
og uggum, en ef plásslítið er í ofn-
inum getur verið handhægt að
klippa uggana af og sporðinn
áður en grillað er. Gott er að
leggja álpappír á grindina í ofnin-
um ef grillað er í rafmagnsofni.
Áður en fiskurinn er lagður í
ofninn er ég vanur að setja á hann
kryddaða brauðmylsnu, sem bæt-
ir bragðið til muna.
Setjið brauðmylsnu í súpudisk
(ca. 200 gr eða hálffullan disk).
Merjið 3-4 hvítlauksrif út í. Saltið
með sjávarsalti og pipar. Bætið út
í slatta af estragon og kannski
nokkur anískorn og steinselju.
Hrærið síðan slatta af olíu út í
þannig að mylsnan blotni og
verði að hálfgerðu mauki. Ekki
sakar að setja skvettu af góðu
vínediki út í líka. Þekjið síðan
rauðspretturnar með þessu gumsi
að ofan og neðan þar sem þær
Iiggja á álpappírnum á grindinni.
Grindin er síðan sett inn í ofninn í
ca. 10 sm. fjarlægð frá glóandi
grillinu. Fylgist vel með að ekki
brenni. Þegar brauðmylsnan er
orðin vel brún eftir ca. 10 mínút-
ur er platan tekin út, fisknum
snúið varlega við og hann grillað-
ur á hinni hliðinni í 5-10 mínútur.
Með grillaðri rauðsprettu er
gott að borða fínsaxað hrátt
hvítkál og gúrkur með góðu vín-
ediki og jómfrúrolíu (grænni ól-
ívuolíu) út á. Og ekki skaðar glas
af svölu þurru hvítvíni með.
Mikilvægt er að fara rétt að
þegar rauðsprettan er borðuð,
þannig að beinin blandist ekki
saman við fiskinn. Hlutið ugga-
beinin fyrst frá með skeið eða
gaffli. Lyftið síðan efra flakinu
varlega af í tvennu lagi. Til þess
að komast að neðra flakinu er
dálknum lyft í heilu lagi frá sporði
fram á haus, sem fylgir með
þannig að neðra flakið situr bein-
laust eftir. Ef vill er hægt að
kreista nokkur sítrónutár út á
fiskinn áður en hann er borðað-
ur.
-ólg.
Að passa upp á félagslegt umhverfi
í pistli mínum í síðustu viku
ræddi ég um þau þrjú félagslegu
umhverfi, sem umlykja okkur,
þ.e. fjölskylduna, skólann/
vinnuna og félagana. Það er okk-
ur nauðsynlegt að þessi umhverfi
séu jákvæð og þroskandi til þess
að okkur líði vel og það getur haft
alvarlegar afleiðingar ef eitt eða
fleiri þessara félagslegu um-
hverfa eru neikvæð. Það er því
ekki úr vegi að ræða aðeins
hvernig við getum hlúð að þessari
félagslegu hlið.
Það er ekki óalgengt að ég rek-
ist á það í starfi mínu að fólk er
orðið útbrunnið löngu fyrir
aldur. Það er ef til vill rangt að
taka svona til orða, því enginn
þarf að verða útbrunninn, þó svo
að líði á ævina. Við þurfum bara
að varast að svo verði. Þegar ég
tala um að fólk sé útbrunnið, á ég
við að líf þess einkennist af til-
gangsleysi og vonleysi og löngun
til þess að gera eitthvað í málinu
en er að mestu horfin. Þetta fólk
bíður ekki eftir lífinu eins og ég
ræddi um fyrir nokkru, heldur
meira eða minna eftir að því
ljúki. Þá er það til að fólk verði
aðeins útbrunnið gagnvart einu
þessara umhverfa. Oftast er um
að ræða vinnuumhverfið, en get-
ur einnig verið fjölskylduum-
hverfið.
til þess að koma í veg fyrir
þessa hluti þurfum við að rækta
hina jákvæðu þætti og passa upp
á að tilgangsleysið og vonleysið
nái ekki yfirhöndinni. Við þurf-
um að muna eftir því að við sjálf
erum það mikilvægasta sem við
eigum og því verðum við að sjá til
þess að okkur líði vel. Ef það fer
að bera á því að okkur finnist við
engu áorka í vinnu, við séum að
gera sömu hluti upp aftur og aftur
án sýnilegs árangurs, verður til-
gangurinn einnig óljós og hverfur
einnig smátt og smátt. Til þess að
koma í veg fyrir þetta þurfum við
að ræða þessa hluti við samstarfs-
fólk, vera vakandi fyrir því, sem
betur mætti fara og hagkvæmara
gæti reynst. Koma þessum at-
hugasemdum á framfæri og vinna
að því að auka vellíðan og ánægju
með árangur. Ekki er alltaf hægt
að framkvæma breytingar fyrir-
varalaust og oft upplifum við að
engu sé hægt að breyta, en þá
verðum við að muna eftir því að
með því að þegja breytum við ör-
ugglega engu, en með því að bera
ábyrgð á okkur sjálfum og líðan
okkar og koma hugmyndum okk-
ar á framfæri erum við þó að gera
tilraun til breytinga og það er í
raun eini möguleikinn til þess að
eitthvað gerist. Jafnvel þótt
breytingar virðist í stjarnfræði-
legri fjarlægð, erum við að sinna
okkar eigin þörfum með því að
gera eitthvað í málinu og því hef-
ur það í för með sér aukna vellíð-
an.
Það eru alltof margir, sem gera
sjálfa sig óvirka og ýta þannig
undir að þeir verði útbrunnir, j
með því að telja sjálfum sér og
öðrum trú um að þeir geti hvort
sem er engu breytt. Með þeirri
neikvæðu afstöðu vinnur einstak-
lingurinn í raun gegn eigin sjálfs-
virðingu. Ef við gerum tilraun til
þess að fullnægja eigin þörfum
viðhöldum við sjálfsvirðingunni
og þá sýnum við sjálfum okkur
fram á að okkur sé ekki sama um
líðan okkar. Þá er einnig gott að
hafa í huga að skipta um vinnu-
stað reglulega, þó ekki of oft.
Flestir sérhæfa sig í einhverri ák-
veðinni starfsgrein, en þeir geta
líka skipt um vinnuumhverfi og
getur það oft haft mikið að segja.
Við verðum þó að gæta þess að
við séum að skipta um vinnuum-
hverfi til þess að auka þroska
okkar og sækja fram á við en ekki
aftur á bak.
í fjölskylduumhverfinu þurf-
um við að passa upp á þessa sömu
hluti. Við þurfum að sjá til þess
að okkur líði vel og að ekki komi
til stöðnunar eða tilgangsleysis á
þeim vígstöðvum. Ekki þarf það
alltaf að kosta svo mikla peninga,
en það virðist mér oftast vera við-
kvæði hjá fólki. Við þurfum að
sjá til þess að við breytum til öðru
hvoru, festumst ekki alltaf í sama
farinu og að við fáum tilbreytingu
inn í lífið. Alltof algengt er að við
finnum Lausnina, með stóru L,
og festumst svo bara í nýju ferli.
Við erum sveigjanleg og þurfum
að viðhalda því. Finna upp á nýj-
um hlutum reglulega og viðhalda
skemmtun, gleði og ánægju í líf-
inu. Það að fara að stunda lík-
amsrækt, leikfimi og slíka hluti er
gott útaf fyrir sig og þarf líklega
alltaf að vera með, en við getum
ekki litið á það sem hina endan-
legu lausn. Það verður einnig
með tímanum hluti af ferli og það
þurfum við að brjóta upp öðru
hvoru. Gönguferðir, ný áhugam-
ál, nýjar tilraunir eða rannsóknir
með og á nánasta umhverfi, að
breyta til með uppsetningu hús-
gagna eða lita á veggjum, að gera
eitthvað með allri fjölskyldunni,
að gera eitthvað bara með mak-
anum, án barnanna og margt
fleira eru hlutir, sem geta ögrað
hinu fasta ferli og haft jákvæðar
afleiðingar fyrir líðan innan fjöl-
skyldunnar. Líðan okkar er það
sem skiptir okkur öllu máli.
Þeir sem hafa áhuga á að fræðast um eitthvert
ákveðið efni varðandi fjölskylduna geta skrifað.
Merkið umslagið: Fjölskyldan; Nýtt Helgarblað,
Þjóðviljanum, Síðumúla 6, Reykjavík.
22 SlÐA — NYTT HELGARBLAÐ Föstudagur 16. mars 1990