Dagblaðið Vísir - DV - 05.10.1996, Qupperneq 31
JLJV LAUGARDAGUR 5. OKTÓBER 1996
%lk
Úlafía Hrönn Jónsdóttir leikkona er veik fyrir sárkennilegum kjólum:
„Nei, er hún ekki
í náttkjól!"
- var sagt um nýjasta kjólinn hennar þegar hún mætti á frumsýningu nýlega
í*’ ana.
Hún
segir
að
það
hafi
safnast
til sín kjólar úr
öllum áttum gegnum
tíðina, konur hafi
kannski komið til
sín með kjóla og
sagt: „Æ Lóla,
þessi kjóll er svo
mikið þú. Þú
skalt bara eiga
hann,“ út-
skýrir hún.
Þegar hún
hafi unnið
við heimil-
ishjálp
hafi
kona
gefið
henni
fúllan
af fal-
legum kjólum og
þannig hafi hún sank-
að þeim að sér.
Ólafla Hrönn segist
velta því talsvert fyr-
ir sér á morgnana
þegar hún vaknar
hverju hún eigi að
klæðast þann dag-
inn og það fari
mikið eftir því
hvemig henni
líður á morgn-
ana hvernig
„Ég spái
heilmikið í
fot og er
alltaf að spá
meira og
meira í þau.
Ég hef til dæm-
is í fyrsta
skipti í haust
velt því fyrir
mér hvernig haust-
tískan verði. Ég
hef gaman að fot-
um, sérstaklega
skrýtnum kjól-
um, og mér
fmnst gam-
Nýjasti kjóllinn hennar
Ólafíu Hrannar kostaöi
1.500 krónur. Hún mætti í
honum á frumsýningu og
þá var sagt: „Nei, er hún
ekki í náttkjól!“ Ólafía
Hrönn er hér með eina af
uppáhaldsfestunum sínum.
DV-myndir ÞÖK
an að vera í sérkennilegiun kjól-
um. Eftir aö ég fór að syngja þá
hafa líka margir kjólar komið
til mín og það má segja að
ég eigi orðið gott kjóla-
safn,“ segir Ólafia Hrönn
Jónsdóttir leikkona.
Ólafia Hrönn býr á
huggulegri efri hæð í gömlu
húsi við Skólavörðustíginn og
hefur þar gott pláss fyrir sig og kjól-
Ólafía Hrönn segir að sér áskotnist á einhvern óskiljanlegan hátt fallegir og
sérkennilegir kjolar. Það komi til sín konur og segi: „Æ Lóla, þessi kjóll er
svo mikiö þú. Þú skalt bara eiga hann.“
hún klæðir sig. „Ef mér finnst ég
falleg og vel vaxin þegar ég vakna
þá spái ég mikið í það í hvað ég fari.
En ef ég vakna sem hlussa þá pæli
ég ekkert í því,“ segir hún og kveðst
stundum ganga í kjól hversdags.
r
Atti eina skó
Ólafía Hrönn á nokkra kjóla, sem
hún heldur mikið upp á. Hún er til
dæmis búin að eiga svartan kjól úr
japönsku silki með ásaumuðum
plastskeljum í sex ár en nýjasti
kjóllinn er gamaldags náttkjóll með
þunnum sloppi og kostaði aðeins
1.500 krónur. Hún mætti í honum á
frumsýningu nýlega og segir að að-
eins ein kona hafi tekið eftir að
þetta var náttkjóll og það hafi verið
konan hans Sigga Sveins. Hún hafi
sagt: „Nei. Er hún ekki í náttkjól!"
„Hún tók eftir þessu af því að
mamma hennar átti eins kjól,“ út-
skýrir Ólafía Hrönn.
Margir hafa gaman af þvi að eiga
gott skósafn og segist Ólafía Hrönn
tilheyra þeim hópi núorðið. Hún
tínir fram á gólfið hvert skóparið á
fætur öðru, þykka og grófa fjallaskó
og finlega og sæta spariskó, vel
hirta skó og illa hirta skó og allt þar
á milli. Hún viðurkennir að hafa
lengi vel átt aðeins eitt skópar, sem
hún hafi gengið í öllum stundum,
en sé nú nýbyrjuð að safna skóm.
„Ég átti eina skó og var í þeim út
um allt. Fyrir einu ári breyttist
þetta. Ég veit ekki hvað gerðist. Ég
fór bara allt í einu að eyða pening-
um i fót og skó,“ segir hún og bætir
við að Tóta vinkona sín, Þórunn
Sveinsdóttir búningahönnuður, sé
sér mikil hjálp í fatamálunum.
Veik fyrir glingri
Ólafía Hrönn er veik fyrir glingri
og í skartgripaskríninu hennar,
sem ættað er frá móður hennar, er
ýmislegt glingur að finna. Hún tek-
ur fram fallegar kúlur og setur um
hálsinn og segir að sú festi sé í upp-
áhaldi fyrir utan semelíusteinana
sína. í skríninu er gott safn af falleg-
I sex ár hefur Ólafta Hrönn átt svartan kjól úr japönsku silki með ásaumuð-
um plastskeljum og er hann í miklu uppáhaldi.
um hálsmenum og einmana eyma- ilramma úr eyrnalokkunum.
lokkum og segir hún að einhvern -GHS
tímann sé meiningin að húa til speg-
Ólafía Hrönn er mikið fyrir glingur og á fulit skartgripaskrín af hálsmenum og einmana eyrnalokkum.