Dagblaðið Vísir - DV - 05.10.1996, Blaðsíða 32

Dagblaðið Vísir - DV - 05.10.1996, Blaðsíða 32
32 %glgar\iðtal LAUGARDAGUR 5. OKTÓBER 1996 JjV LAUGARDAGUR 5. OKTÓBER 1996 %elgarviðtal« Superstar, þá gengur það upp. Ef það er íslensk tónlist þá hlýtur hún ekki brautargengi. Kannski er hún ekki nógu góð en ég hef trú á því að hún sé nógu góð. Hún hefur bara engan vettvang. Úti í hinum stóra heimi er sjónvarpið miðillinn fyrir tónlistina er. ekki á íslandi. Þó að tónlistin sé táknmál þjóðfélagsins í dag þá er enginn þáttur með tónlistarmynd- bönd á íslandi. Krakkar eru hættir að lesa bækur, þeir hlusta á tónlist í útvarpi og horfa á sjónvarpið þar sem þeir heyra ensku,“ ségir hann. Helgi telur nauðsynlegt að búa til þætti í íslensku sjónvarpi með tón- listarmyndböndum og styðja þannig við bakið á íslenskri tónlist. Hann segir að auðvitað hafi verið mikil umfjöllun um íslenska tónlist fyrir nokkrum árum og eðlilega gangi sú umfjöllun i bylgjum. Þetta hafi þó verið að gerjast lengi í sér og hann sé ekki að tjá sig um þetta núna af þeirri ástæðu einni að hann sé stadd- ur erlendis og fyUist því eldmóði heldur sé þetta mál sem þarf að halda vöku sinni yfir. „Ég las í ítölsku blaði að það væri búið að tilnefna Bob Dylan tU nóbels- verðlauna í bókmenntum. Það finnst mér frábært. Það eykur viröinguna fyrir tónlist okkar tíma,“ segir hann. Hraðlestin rennur áfram Helga verður tíðrætt um það að takast á við sjálfan sig og hversu þroskandi það sé fyrir hvern mann að skipta um umhverfi. Honum finnst það yndislegt að fá tækifæri tU að dveljast í „einskismannslandi" og fá tíma til að „hugsa og endurmeta sjálfan sig. Maður tekst á við sjálfan sig á aUt annan hátt þegar maður hefur ekki það öryggi sem maður á að venjast í sínu heimalandi. Kannski kemur ekki neitt út úr þessu og maður byrjar að fara hring- veginn enn einu sinni,“ segir hann. - En af hverju verður honum tíð- rætt um að takast á við sjálfan sig? „Ég held að það sé manneskjunni svo hoUt að takast á við sjálfa sig vegna þess að öU lendum við fljótt inn á ákveðinni braut og rennum síðan sjálfkrafa áfram. Maður finnur eitthvert öryggi og rennur áfram á teinunum eins og hraðlest, án þess að hugsa um það. Kannski rennur maður þangað sem maður viU ekki fara,“ svarar hann. r A krossgötum „í mínu tilviki þá er ég búinn að vera svo lengi í ákveðnu hlutverki, kannski hlutverki sem mig langar tU að losna út úr en hef ekki fengið tækifæri tU þess. Þó að maður sé sjálfur búinn að losa sig út úr þessu hlutverki þá eru allir aðrir með mann í því. Maður fær ekki tækifæri tU að horfa á sig á annan hátt en hin- ir sjá mann,“ útskýrir hann og legg- ur áherslu á að það sé hverjum manni hoUt að setja sig i önnur spor á öðrum stað. Helgi játar því að standa á kross- götum i lífi sínu. Hann segist vera búinn að fá nóg af „ákveðinni" járn- brautarlest og vUji fara að skipta um spor. Núna segist hann bara leyfa líf- inu að taka sína stefnu og taka því sem að höndum ber. -GHS að. Hvað það verður nákvæm- lega finnst mér mjög spennandi að vita,“ segir hann. Þröngsýnir gagnrýnendur Helga fmnst íslenskir rokkgagn- rýnendur vera þröngsýnir og hafa mjög takmarkaðan sjóndeildar- hring og hann segir að engin virö- ing sé borin fyrir popptónlistinni og því sem verið sé að gera í þeim geira á íslandi. „Á íslandi er enginn stuðningur við íslenska tónlist, enda er hún hálfþartinn að deyja út. Það eru bara „dínósárarnir" sem halda út, Sólin, Bubbi... og Páll Óskar og Emilíana Torrini syngja ekki ís- lenska tónlist," segir hann. „Ef það er eitthvað útlenskt: Stone Free, Hárið, Rocky Horror eða Jesus Christ „Þetta er kannski að einhverju leyti bless viö síöustu ár,“ segir Helgi Björnsson, söngvari ■ SSSól. Helgi hefur þótt stórkostlegur leikari og heillaöi margan leikhúsgestinn upp úr skónum sem elskhugi danskrar heföarkonu í leikritinu Ljón á síöbuxum eftir Björn Th. Björnsson fyrir nokkrum árum. Helgi Björnsson, lengst til vinstri, sem danski elskhuginn á æfingu á stykkinu Ljón á síöbuxum. sé hættur, að við komum ekki til með að semja eitt einasta lag saman eða gefa neitt út,“ segir Helgi og bæt- ir við að nú langi sig til að nota tím- ann á Ítalíu til að vinna að hugðar- efnum sínum, „ýmsum hlutum" sem hann hafi lengi langað til að gera. Lítið svigrúm á íslandi „Mig langar til að skrifa ýmislegt sem hefur blundað í mér, kvik- myndahandrit sem ég er búinn að ganga með í maganum lengi og semja mína eigin tónlist. Hér fær maður kannski smáfrið og fjarlægð til að sinna þessum hlutum," segir Helgi. Hann vúl ekki gefa neitt upp um kvikmyndina eða söguþráð hennar en segist lengi hafa haft mjög ákveðnar hugmyndir um kvikmynd sem sig langi til að gera. Myndin sé á svo miklu byrjunarstigi að ekkert sé hægt að segja um hana, það sé ekki einu sinni vist að hún líti dags- ins ljós. Þá er hann að vinna leynt og ljóst að sólóplötu sem hann langar til að gefa út en ekki virðist hann gefa mikið út á frama í tónlistarbransan- um á Ítalíu um leið og hann viður- kennir að á íslandi bjóði það ekki upp á mikið svigrúm að vera rokktónlistarmaður. Sækja örugglega í sig veðrio Helgi rifjar upp að árið 1991 hafi Sólin farið til Bretlands að tilstuðlan Jakobs Magnússonar, sem hafi unn- ið ótrúlega mikið og gott starf í Bret- landi en það hafi ekki verið metið að verðleikum. Sólin gerði samning við Diva Records og vann í eitt og hálft ár að því að brjóta sér leið inn á Bretlandsmarkað en þetta samstarf gekk ekki upp og stóð Sólin þá frammi fyrir því að leggja vinnu í að býrja á byijunarreit aftur eða fara heim. Björk er frægust íslenskra tónlist- eirmanna og segir Helgi að hún hafi óneitcmlega rutt brautina og búið til ákveðið hugrekki hjá samlöndum sínum. Þess hafi gætt fyrir nokkrum árum og þess gæti enn þá meira í dag. Menn hafi meira sjálfstraust enda sé meira mark tekið á íslandi eftir að hún er búin að brjóta leiðina. íslendingar eigi örugglega eftir aö sækja í sig veðrið í Bretlandi, hvort sem það verði Eyþór og Móa, Botn- leðja, Kolrassa krókríðandi eða ein- hver annar og „vonandi þau öll“, seg- ir hann. Stórkostlegur sem elskhugi Helgi er menntaður leikari og út- skrifaðist fyrir rúmum tiu árum frá Leiklistarskóla Islands. Hann hefur vakið mikla athygli fyrir frcunmi- stöðu sina á leiksviðinu undanfarin ár þó að ekki hafi hann kannski ver- ið í mörgum hlutverkum. Hann lék fyrst í Ástin sigrar eftir Ólaf Hauk Símonarson og var Sæli i Landi míns fóður eftir Kjartan Ragnarsson og svo hefur hann verið í ýmsum stykkjum, leikritum og söngleikjum, til dæmis Rocky Horror í Loftkastal- anum í fyrra. Helgi sló eftirminnilega í gegn í Borgarleikhúsinu sem Ólafur Ijó- svíkingur í Ljósi heimsins fyrir sjö árum. Hann þótti stórkostlegur sem elskhugi danskrar hefðarkonu i leik- ritinu Ljón á síðbuxum eftir Björn Th. Björnsson og stóð sig afbragðsvel í söngleiknum Kysstu mig Kata eftir Cole Porter fyrir nokkrum árum. Með sina sterku útgeislun þykir „lo- ver týpan" Helgi sterkur leikari - það hefur hann sýnt og sannað. En hefur hann sinnt leiklistinni nóg? „Á ákveðnum tíma stóö ég frammi fyrir því að geta ekki sinnt bæði leik- listinni og hljómsveitinni. Það var einfaldara fyrir mig að segja „OK, það er auðveldara að taka leiklistina upp seinna en vinsælt band“ þannig að ég ákvað að gefa leiklistinni ákveðið frí og keyra áfram með bandið. Nú er kannski komið að öðr- um krossgötum, að því aö ákveða hvort kominn sé tími á eitthvað ann- lægðin uppi á stóru sviðunum þar sem við erum búnir að vera undan- farin ár,“ útskýrir hann. Nokkrir tónleikar verða teknir upp með hugsanlega útgáfu í huga, jafnvel nú fyrir jólin, og lokatónleik- arnir verða svo haldnir með pomp og pragt í Reykjavík eftir þrjár vikur. Helgi segir að þeir verði endapunkt- urinn í sögu sveitarinnar í bili en Stöð 2 mun taka þá upp og sýna. „Ég er ekki hættur að syngja en það eru kannski kaflaskil í þessum eilífa hring um sveitir og ballstaði ís- lands,“ segir hann. Bless við síðustu ár Hljómsveitin SSSól er orðin tíu ára gömul. Hún byrjaði feril sinn sem tónleikaband eingöngu, gaf út tvær plötur og spilaði i upphafi ein- göngu á tónleikum en fór svo að spila á böllum. Tveimur árum eftir að SSSól varð til fór bandið í ferð um landiö og spilaði órafmagnað á hverj- um stað. Helgi segir að með þeirri ferð megi kannski segja að bandið hafi farið inn á ákveðið svið og það sé því kannski ágætlega við hæfi að taka upp þráðinn núna í ljósi þess að komið sé að ákveðnum krossgötum. „Ef maður ætlar að lifa af rokktón- listinni á íslandi þá verður maður að fara inn í ákveðinn hring, það eru dansstaðir og sveitaböll. Þar sem þetta er mitt lifibrauð þá eru mögu- leikarnir ekki margir. Maður verður að fara inn á þessa braut því að það framfleytir manni ekki að halda tón- leika þrisvar á ári með 250 áhan- gendum þannig að maður spili það sem mann langar mest til að gera. Svo þarf að taka mið af markaðin- um. Þetta setur manni ákveðnar skorður og hleypir ekki endilega út öllu sem mann langar mest til að gera,“ segir hann. „Þetta er kannski að einhverju leyti bless við síðustu ár en mér finnst alltaf erfitt að segja að maður Kaflaskil í eilífum hring Helgi og fiölskylda hans hafa tekið á leigu litla íbúð í gamalli og þröngri götu við suðurbakka Arno-árinnar, miðsvæðis í Flórens, og eru þau þeg- ar búin að dveljast þar í nokkrar vik- ur, koma sér fyrir og farin að kynn- ast nágrönnunum. Það hefur lengi verið draumur fjölskyldunnar að fara til Ítalíu og dvelja þar í vöggu evrópskra lista og menningar og seg- ir Helgi vel koma til greina af sinni hálfu að búa á Ítalíu um lengri tíma en enn er þó aðeins stefnt að eins árs dvöl. Sjálfur verður hann með annan fótinn á íslandi næstu tvo til þrjá Helgi er leikari aö mennt og hefur tekið þátt í nokkrum sýningum. Hér er hann í hópi leikara í sýningunni Rocky Horror sem var á fjölunum í fyrra. Helgi seg- ir aö íslensk tónlist eigi erfitt uppdráttar en allt sem sé útlenskt, til dæmis Rocky Horror, gangi upp. *.«.» r,,i uera búinn aö fa nog a „ u-uwt- T'“ár “u —iJífSíSS-r^tssxsi þ«««- ZSSXSBon,,m ur á íslandi. til sautján ára til Flórens á Ítalíu. Vilborg fer til áframhaldandi náms í bókmenntum og heimspeki og bömin þeirra setjast á skólabekk. Elsti sonurinn, Orri, lærir ítölsku, Bjöm Halldór, 12 ára, er byrjaður á fullu í ítölskum grunnskóla og spark- ar bolta með jafnöldrum sínum í knattspyrnufélaginu á staðnum. Litla daman, Hanna Alexandra, 3ja ára, er í leikskóla. hinir konsertarnir vom, heldur verður þetta meira okkar eigið. Við ætlum að setja upp palla á staðnum og sú nálægð sem þannig fæst þjónar þessu kassagítardæmi betur en fjar- Helgi Bj'örnsson er fluttur ásamt fjöl- skyldu sinni til Flór- ens á Ítalíu. Eigin- kona hans, Vilborg Halldórsdóttir, verð- ur þar í námi í vetur og börnin, Orri, Björn Halldór og Hanna Alexandra, eru í skóla. Helgi veröur meö annan fótinn á íslandi næstu mánuði, leik- ur í stuttmynd og er meö sólóplötu í bí- gerö. DV-mynd Alessandro Frassinelli „Ég er að nema sjálfan mig. í fyrsta skipti í langan tíma veit ég hvað ég heiti. Ég hef ekki vitað það lengi því að maður hefur verið svo brjálæðislega upptekinn af því sem hefur verið að gerast kringum mann. Ég hef alltaf þurft að vera á fleiri en einum stað í einu og verið svo upp- tekinn af því að framfylgja öllum skyldum og kvöðum sem lagðar eru á mann þegar maður er kominn í ákveðna stöðu í þjóðfélaginu. Það er erfitt að vera þekktur í svona litlu þjóðfélagi eins og ísland er,“ segir Helgi Bjömsson, söngvari hljóm- sveitarinnar SSSól. Helgi er fluttur með eiginkonu sinni, Vilborgu Halldórsdóttur leik- konu, og þremur börnum á aldrinum mánuði. SSSól er að fara í sína síðustu tón- leikaferð um landið nú í lok október og mun spila órafmagnað á eigin leiksviði fyrir framhaldsskólanema sem hljómsveitin ætlar sér að láta setja upp á hverjum stað, auk þess sem Helgi hefur tekið að sér ýmis verkefni sem hann verður að ljúka og leikur meðal annars í auglýsingu og stuttmynd. „Við ætlum að gera þennan túr svolítið MTV-legan og þá ætlum við ekki að fara bara upp á sviðið á hverjum stað heldur búa til okkar eigin svið og tjalda okkar eigin tjöld- um. Hver konsert verður ekki bara uppi á gamla sviðinu, þar sem allir Leikarinn og söngvarinn Helgi Björnsson er fluttur til Flórens og stendur þar á krossgötum: Þreyttur á rokkhraðlestinni skipta vinnur að því að gefa út sólóplötu og gengur með kvikmynd í maganum
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64

x

Dagblaðið Vísir - DV

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.