Dagblaðið Vísir - DV - 11.02.1997, Blaðsíða 16
16
*
ÞRIÐJUDAGUR 11. FEBRÚAR 1997
Þó sól sé farin að hækka á lofti
liggur drungi skammdegisins enn
yfir og er ekki óalgengt að fólk
finni fyrir ákveðnu sleni á þessum
árstíma. En þó svo myrkrið sé
mikið og snjórinn liggi að miklu
leyti enn yfir er það engin ástæða
til að leggjast undir feld og breiða
yfir höfuð. Þetta er nefnilega
einmitt sá árstími sem starfsemi
alls kyns kvöldskóla og námskeiða
stendur sem hæst og ættu allir að
geta fundið eitthvað við sitt hæfi.
Hvort sem maður hefur áhuga á
að læra dans, þýsku eða heim-
speki þá þarf yfirleitt ekki að leita
langt til að finna kennslu við sitt
hæfi.
Tilveran ákvað að finna skemmti-
legt fólk sem er að láta gamla
drauma rætast og heimsótti Tóm-
stundaskólann á Grensásvegi í
Reykjavík en á hverju kvöldi iðar
þar allt af lífi. Þar má nefnilega
finna fjölda fólks sem af hinum og
þessum ástæðum hefur ákveðið að
leita sér meiri þekkingar á sínu
áhugasviði.
-ggá
Áslaug M. Sigurbjargardóttir í fatahönnun:
Er á leið í nám
í fatahönnun
raun ekki.
Ég hef gert
kápu áður
en ég er
h i n g a ð
komin til
að gera mér
það auðveld-
ara. Hér
Fyrst lá leiðin inn í tíma í fatahönnun þar sem
áhugasamur hópur kvenna lá yfir teikningum og
sniðum. Af einhverjum ástæðum var þar engan karl-
mann að finna en ekki virtist þessi hressi hópur
sakna þeirra neitt að ráði.
Þama var ung kona önnum kafín við að skoða snið
ásamt leiðbeinanda. Hún reyndist heita Áslaug María
Sigurbjargardóttir og tók vel í að spjalla við Tilver-
una. „Ég er búin að vera að sauma í nokkur
ár en fannst mig vanta grunninn. Ég er að
leita eftir að komast í nám í fatahönnun og
fannst þetta vera góð byrjun, rétta undirstað-
an til að auðvelda manni hlutina. Hér er ver-
ið að kenna tæknilegu hliðina, hvemig leggja a
línumar og hvernig breyta má síðan eftir á.
Þetta verður maður að kunna og mér líst
mjög vel á þetta.“ Áslaug sagðist aldrei
áður hafa farið á svipað námskeið i
saumana lærði hún af móður sinni.
„Hún er ekki lærð en hefur saumað
mikið og það var hún sem kenndi
mér undirstöðuna. Því er ég
kannski komin aðeins lengra en
sumir aðrir á námskeiðinu og er að
fara beint í búa til eitthvaö." Og er Aslaug María Sigurbjargardóttir var ekki að hika við hlutina þó námskeið-
Aslaug komin með einhverja hug- jg værj nýbyrjað og var strax byrjuð á kápu fyrir dóttur sína.
mynd um hvað hún ætlar að gera?
Áslaug heldur það nú. „Ég er með margar hugmynd-
ir í kollinum en ætla að byrja á að sauma kápu fyrir
dóttur mína sem ég hef lengi verið að hugsa um.“ Ás-
laug sýnir blaðamanni gervipelsaefnið sem hún
hyggst nota í kápuna en er þetta ekki erfitt? „Nei, í
læri ég tæknina sem gerir mér fært að sauma kápu á
tveimur vikum í staðinn fyrir að vera mánuð að því.
Svo langar mig að nýta þær hugmyndir sem ég hef,
hér læri ég að búa til snið og fleira og það verður
mjög spennandi að sjá hvemig það kemur út.“ -ggá
Þórunn Hafstað í fatahönnun:
Langaði að læra þetta almennilega
Tilveran tyllti sér hjá stúlku sem reyndist heita
Þórunn Hafstað og var hún önnum kafin við að
vinna að buxum. Þórunn sagði að henni litist bara
vel á námskeiðið þó hún væri nýbyrjuð. „Ég hef
aldrei gert neitt þessu líkt áður og er svo að segja
nýbyrjuð að sauma. Ég hef þó haft áhuga og var að
vinna í Iðnskólanum í sumar við fatasaum en það
var enginn faglegur bragur yfir því og þess vegna
langaði mig að læra þetta almennilega. Síðan sá ég
námskeiðið auglýst og ákvað að prófa.“ Þórunn
sagði að megináherslan í námskeiðinu væri á að
kenna nemendunum að koma sínum eigin hug-
myndum á blað í stað þess að vinna allt beint upp
úr blöðum. Þórunn sagðist álíta að námskeiðið ætti
eftir að nýtast sér vel. „Svo er bara svo gaman að
þessu. Það er alltaf skemmtilegt að geta hannað og
saumað sín eigin föt.“
-ggá
Þórunni leist vel á námskeiöiö og
finnst gaman aö geta hannaö og
saumaö eigin föt.
Kristófer Frank í olíumálun:
Læt loksins
verða af þessu
í næstu stofu við fatahönnun-
ina var einnig mikil sköpunar-
gleði ríkjandi þó svo hún væri af
öðrum toga. Þar sátu áhugasamir
nemendur af báðum kynjum og
lærðu olíumálun. Eins og flest
önnur námskeið í Tómstunda-
skólanum er námskeiðið í olíu-
málum nýbyrjað,
þetta reyndist vera
annar tíminn og
voru nemendur
hinir ánægðustu
með upphaf nám-
skeiðsins.
Tilveran sneri
sér að ungum
manni sem reyndist
heita Kristófer
Frank (sem blaða-
manni fannst
reyndar býsna lista-
mannslegt nafii) og
var hann að byrja á
sínu fyrsta nám-
skeiði í olíumálun.
En hefur áhuginn
blundað lengi? „Já,
lengi. Það er bara
fyrst núna sem
maður lætur verða
af þessu. Ég hef
mjög lítillega verið
að dunda við teikn-
ingu heima en ekki
olíumálun og ákvað
að prófa þetta til að
sjá hvort þetta ætti
við mig. Þetta er
kannski svolítið öðruvísi afþrey-
ing en maður er vanur.“ Kristófer
segir að það hafi helst vantað
hvatninguna og tilsögnina. „En
nú þegar það er komið er hugsan-
legt að maður haldi áfram. Og nú
er bara að reyna að finna hvort
þetta á við mann, það verður bara
að koma í ljós.“
Kristófer segir olíuna mjög
skemmtilegt efni sem gott sé að
eiga við, mun betra en hann hafi
haldið. „Við erum nú að byrja á
grunninum, að læra litasamsetn-
ingu, áferð og annað í þeim dúr.
Og seinna þegar það er komið för-
um við út í flóknari verkefni,"
sagði hann að lokum og hlakkaði
greinilega til að halda áfram að
spreyta sig í listinni. -ggá
Kristófer Frank segir olíumálunina skemmtilega
og ööruvisi afþreyingu.
Sigurður Hallvarðsson í olíumálun:
Dunda við þetta í ellinni
Blaðamaður Tilverunnar gat
ekki stillt sig um að dvelja aðeins
lengur á meðal hressra olíumál-
unamema og fékk því herramann
að nafiii Sigurð Hallvarðsson í ör-
lítið spjall og spurði hann hvort
Siguröur er ekki á sínu fyrsta listnámskeiöi
því fyrir 25 árum var hann í námi hjá Sigfúsi
Halldórssyni.
þetta væri hans fyrsta námskeið i
málun. Sigurður hélt nú ekki.
„Nei, ég hef einu sinni áður farið
hér á námskeið, það er nú orðið
langt síðan, og fyrir 25 árum var
ég í námi hjá Sigfúsi Halldórs-
syni.“ Sigurður segir að
sig hafi langað til að rifja
þetta upp og því skellt sér
aftur á námskeið. En
hvað er svona gaman við
þetta? „Það er bara að
koma á námskeiðið, hitta
gott fólk og fá að fondra
við þetta. Ég hef alltaf átt
gott með að teikna en hef
lítið gert að því, þó maður
þykist ætla að gera þetta
heima vill oft verða lítið
úr því. Nú á að taka þetta
með trompi og dunda sér
við þetta í ellinni!"
-ggá