Dagblaðið Vísir - DV - 18.03.1997, Qupperneq 16

16
ÞRIÐJUDAGUR 18. MARS 1997
Mikið um að vera á bráðamóttöku Sjúkrahúss Reykjavíkur:
Rúmlega 100 manns leita
aðstoðar á hverjum sólarhring
Það var mikið um að vera á slysa-
og bráðamóttöku Sjúkrahúss Reykja-
víkur þegar DV-menn kiktu þangað í
heimsókn að kvöldlagi i síðustu
viku.
Á bráðamóttökuna getur fólk leit-
að allan sólarhringinn ef það slasast
eða veikist. Það er óhætt að segja að
mikil aðsókn sé á bráðamóttökuna
en þangað leita að meðaltali rúmlega
100 manns á hverjum sólarhring.
Að koma inn á bráðamóttökuna
minnir óneitanlega dálítið á hinn
vinsæla bandaríska sjónvarpsþátt,
Bráðavaktina. George Clooney og fé-
lagar eru að vísu ekki á staðnum en
þar er engu að síður einvalalið
lækna og hjúkrunarfólks sem er á
þönum að taka á móti og skoða sjúkl-
inga. Frammi á biðstofunni bíður á
þriðja tug manns eftir að komast að.
Jón Baldursson, yfirlæknir á bráð-
amóttökunni, er nýkominn á vakt-
ina. Með honum eru tveir læknar og
sex hjúkrunarfræðingar. Þeirra bíð-
ur greinilega löng og ströng vakt.
Týpiskt ástand
„Það virðist ætla að vera
óvenjumikið að gera núna. Ofan á
bætist að það vantar einn lækninn
þannig að við erinn bara þrír
núna. Þetta er eiginlega týpiskt
ástand en þetta hefst nú vonandi
samt sem áður,“ segir Jón yfir-
læknir.
Sjúklingar héldu áfram að
streyma inn á móttökuna en sem
betur fer virtist enginn alvarlega
slasaður. Sjúklingamir eru flokk-
aðir í þrjá forgangsflokka, eitt, tvö
og þrjú eftir alvarleika slysa. Þeir
sem eru í þeim þriðja þurfa að
bíða lengst þar en þeir sem eru
skráðir í fyrsta eru taldir alvarleg-
ast slasaðir.
Húmorinn í lagi
Einn sjúklingurinn mátti ekki
vera að því að bíða. Hann hafði skráð
sig inn í móttökuna en bætti því við
að hann kæmi aftur eftir tvo klukku-
tíma. Starfsfólk gantaðist með það að
hann hefði eflaust skroppið í bíó á
meðan. Húmorinn virtist í góðu lagi
þrátt fyrir strembna vakt og læknar
og hjúkrunarfólk sló á létta strengi
þegar hægt var.
„Það verður að vera hægt að halda
húmornum í lagi og það er mesta
furða hvað starfsfólkinu tekst vel til í
þessari þrotlausu keyrslu. Oft á tið-
um verður starfsfólk vitni að harm-
leikjum en svo koma tímar þar sem
vel tekst til og jafnvel mannslífum
bjargað og það er auðvitað yndisleg
tilfinning," segir Jón. -RR
Hjúkrunarfræöingarnir Elisa Arnardóttir og Eyrún Jónsdóttir aö störfum í aögerðastofu á bráöamóttökunni. Hér eru þær að setja gifs á fótinn á Hólmfríði
Sigurðardóttir, sem slasaöist þegar hún féll ofan í fiskræsi á Flateyri. DV-mynd Pjetur
Er giftur vinnunni
segir Jón Baldursson, yfirlæknir á
„Það er vissulega oft mikill hraði og
spenna hér á bráðamóttökunni og það
þarf að taka krítiskar ákvarðanir á
stuttum tíma. Starfsfólkið veit í sjálfu
sér aldrei hverju er von á þegar vakt-
in byrjar. Ég hef oft sagt að þeir sem
vinna á bráðamóttökunni þurfi að
vera vinnu- og spennuflklar. Ég verð
að viðurkenna að ég er giftur vinn-
unni minni,“ segir Jón Baldursson, yf-
irlæknir á bráðamóttökunni, en hann
hefur verið settur yfirlæknir þar síð-
an 1994.
„Aðalhlutverk deildarinnar er að
taka á móti sjúklingum sem eru alvar-
lega slasaðir eða veikir. Það er tölu-
vert um að hingað leiti fólk sem er lít-
ið eða jafnvel ekkert slasað. Fólk ger-
ir þetta aðallega af því að það veit
ekki hvert það á að snúa sér, eins og
t.d. til heimilislæknis. Þetta er vanda-
mál sem allar bráðamóttökur eiga við
að stríða. Við þjónum fyrst og fremst
Reykjavíkursvæðinu en töluvert er
um að fólk komi utan af landi ef það
er alvarlega slasað
eða veikt. Það má
segja að við
þjónum í
heildina
ö 1 1 u
Norður-
Atlants-
hafinu ef
út í það er
farið.“
bráðamóttöku
hingað rúm-
lega 100
sjúklingar á
s ó 1 a r -
hring. Það
sem gerir
o k k u r
starfsfólk-
inu
í geði er
biðin sem
sjúkling-
a r n i r
þurfa
o f t

Rúm-
lega 100
a solar- á bráöamóttökunni.
hring
„Aðaltörnin er á daginn og að næt-
urlagi um helgar. Að meðaltali koma
Friörik Sigurbergsson barnalæknir og Jón Baldursson
yfirlæknir voru á léttu nótunum þrátt fyrir mikla keyrslu
DV- mynd Pjetur
að ganga í gegnum. Hér þarf að fjölga
starfsfólki mikið og sérstaklega þegar
Evrópureglurnar taka gildi um tak-
markaðan vinnutíma," segir Jón. -RR
Erfiðast á bráðamóttökunni
- segja hjúkrunarfræðingarnir Elísa og Úlöf
Hjúkrunarfræðingarnir Elísa
Amardóttir og Ólöf Krisfjánsdóttir
vora á fullri ferð við að sinna sjúk-
lingum þegar DV-menn bar að
garði. Þær gáfu sér þó smástund til
þess að spjalla við blaðamann DV
meðan þær bundu um sár Jóhanns
Sævarssonar sendibílstjóra sem
hafði meitt sig á fingri í vinnuslysi
fyrr um daginn.
„Það er oftast mjög mikið að gera
hér á bráðamóttökunni og spennan
er vissulega fyrir hendi því það er
aldrei að vita hvað að höndum ber.
Ég hef starfað víðar sem hjúkrunar-
fræðingur og ef ég ber þetta saman
þá er erfiðast að starfa hér,“ segir
Elísa.
Biðin það versta
- segir Hólmfríður Sigurðardóttir
„Það sem er verst er biðin eft-
ir að komast að. Að öðru leyti
kvarta ég ekki og starfsfólkið er
mjög flnt hérna,“ segir Hólmfríð-
ur Sigurðardóttir, 23 ára gömul,
en verið var að setja gifs á
vinstri fót hennar eftir upp-
skurð. Hólmfriður lenti í vinnu-
slysi á Flateyri þegar hún féll
ofan í fískræsi.
„Ég kom hingað til að láta
taka af mér gifs þar sem ég fékk
mjög slæman sinadrátt í
kálfann. Ég var skorin upp fyrir
tveimur vikum og þá var sett
gifs alveg frá ökkla og nánast
upp í mitti,“ segir Hólmfríður og
hún var síðan send inn í aðgerð-
arstofú þar sem látið var nýtt
gifs á fótinn. -RR
„Það er erfitt að bera þetta saman
við að vinna á öðrum deildum. Þar
er oftar sama fólkið í einhvem tíma
en hér er keyrslan miklu meiri og
alltaf að koma
fólk inn. Mi
finnst þetta
m j ö g
skemmtilegt og krefjandi starf og oft
á tíðum mjög spennandi," segir Ólöf
sem er nýbyrjuð að starfa á bráða-
móttökunni.
-RR
Elísa Arnardóttir og Ólöf Kistjánsdóttir hjúkrunarfræöingar gera að sárum
Jóhanns Sævarssonar, sem meiddist á fingri. DV-mynd Pjetur