Dagblaðið Vísir - DV - 24.03.1997, Blaðsíða 4

4
MÁNUDAGUR 24. MARS 1997
Fréttir
Ráðist á íslending á göngu á Strikinu:
Skorinn svo
sauma þurfti
sex spor
Um sjötfu hross voru sýnd f Reiðhöllinni á sýningu Félags tamningamanna.
Sýning Félags tamningamanna:
DV-mynd E.J.
Kraftur, fegurð og
fagmennska
Félag tamningamanna stóð fyrir
þremur stórsýningum I Reiðhöllinni í
Víðidal um helgina. í félaginu eru
rúmlega fjögur hundruð manns og sáu
um fimmtíu þeirra um sýningaratriði
auk nema frá Hólaskóla og Andreas
Trappe sem var gestur sýningarinnar.
Töluverður munur er á aðstöðu
áhorfenda nú og fyrr þvi Reiðhöllin er
að komast í það horf sem ætlað var í
upphafi með númeruðum plast- sæt-
um, almennilegri lýsingu og hita.
Takmark sýningarstjóra var að hafa
mörg atriði og stutt og að sýningin
tæki ekki nema tvær klukkustundir
með hléi. Það tókst ágætlega og þó boð-
ið væri upp á tuttugu og eitt atriði
rann sýningin áfram án tafa. Leidd
voru fram um sjötíu hross, misjafnlega
vel komin undan vetri, hross sem eiga
eftir að koma fram á mótum í sumar.
Knapar lögðu áherslu á að sýna at-
riði sem tengjast vinnu þeirra og lögðu
sig í líma við að túlka einkennisorð
sýningarinnar: Kraftur-fegurð- fag-
mennska.
-EJ
Ráðist var á þrítugan íslend-
ing á göngu á Strikinu á mið-
nætti aðfaranótt laugardags þar
sem hann var á ferð ásamt öðr-
um íslendingum og Dönum.
Hann var skorinn með hnífi við
eyrað og þurfti að sauma sex
spor.
„Ég og félagi minn vorum að
spjalia saman á íslensku þegar
ókunnur maður vatt sér að okk-
ur og spurði hvort við værum að
tala við sig. Við neituðum því á
ensku og héldum áfram. Þá hróp-
aði hann á okkur að hypja okkur
burtu en við sögðumst ekki fara
neitt og þeir stukku á mig,“ seg-
ir Ólafur Sævarsson sem varð
fórnarlamb árásarmannanna.
Fjöldi þeirra er á reiki. Eftir því
sem Ólafur og félagar hans segja
virtist þeim fjölga eftir að árásin
hófst.
„Þeir réðust á mig nokkrir og
einn þeirra dró upp hníf, skar
mig í andlitið við eyrað og þurfti
að sauma sex spor,“ segir Ólafur.
Lögregla kom á vettvang meðan
árásin stóð yfir en við það
stukku árásarmennimir á brott.
Lögreglan náði þremur þeirra
strax og tekin var skýrsla af öll-
um.
Ólafur hefur búiö í Kaup-
mannahöfii í fimm mánuði en
hann er þar í námi. Aðspurður
segist Ólafur ekki hafa nokkra
hugmynd um hvaö mönnunum
gekk til. Hann er með áverka-
vottorð frá sjúkrahúsinu og mun
leggja fram formlega kæru í dag.
-jáhj
Andvari, Eiður og Svartur sigruðu
Kynbótahrossaeigendum var
boðið upp á dóma í Gunnarsholti
síðastliðinn fóstudag. Fimm kyn-
bótahross fengu fúllnaðardóm og
þóttu standa sig þokkalega.
Hæst dæmda hrossið var Tinna
frá Akureyri, sem Sveinn Ragnars-
son á og sýndi. Tinna er 7 vetra og
fékk 7,70 fyrir byggingu, 8,16 fyrir
hæfileika og 7,93 í aðaleinkunn.
Hún er undan Garði frá Litla
Garði og Von frá Akureyri.
Kyndill frá Kjarnholtum, 6 vetra
undan Hrafni frá Holtsmúla og
Glókollu frá Kjamholtum fékk 7,83
fyrir byggingu, 7,93 fyrir hæfileika
og 7,88 í aðaleinkunn. Magnús
Benediktsson sýndi hann.
Hnokki frá Bræðratungu, 5
vetra undan Páfa frá Kirkjubæ og
Stjörnu frá
Bræðratungu fékk
8,10 fyrir byggingu,
7,54 fyrir hæfileika
og 7,82 í aðalein-
kunn. Þórður Þor-
geirsson sýndi
Hnokka.
Á laugardaginn
var haldin tölt- og
skeiðkeppni stóð-
hesta í Gunnars-
holti og komu
þangað um 300
manns. Margir
komu langt að
þrátt fyrir bensín-
verkfall.
Keppt var í tölti Svartur frá Unalæk sigraöi í 100 metra skeiði meö fljótandi starti í
og 100 metra skeiði Gunnarsholti. Knapi er Þóröur Þorgeirsson. Dv-mynd e.j.
með fljúgandi starti.
Eftirtaldir stóðhestar
skipuðu verðlauna-
sæti og er nafn
knapans nefnt fyrir
aftan.
Stóðhestar 5 v. og
yngri: 1. Eiður frá
Oddhóli, Sigurbjörn
Bárðarson, 2. Gýmir
frá Skarði, Kristinn
Guðnason, 3. Skorri
frá Blönduósi, Vignir
Siggeirsson, 4. Svaði
frá Árbakka , Páll B.
Pálsson.
Stóðhestar 6 v. og
eldri: 1. Andvari frá
Ey, Magnús Bene-
diktsson. 2. Logi frá
Skarði, Sigurbjörn Bárðarson, 3.
Hljómur frá Brún, Hulda Gústafs-
dóttir, 4. Andvari frá Skáney,
Þórður Þorgeirsson, 5. Þröstur frá
Búðarhóli, Þráinn Þorvaldsson.
100 metra skeið: 1. Svartur frá
Unalæk, Þórður Þorgeirsson. 2.
Ferill frá Kópavogi , Leifur Helga-
son, 3. Mjölnir frá Dalbæ, Magnús
Benediktsson, 4. Kópur frá
Mykjunesi , Sigurbjörn Bárðar-
son.Svartur frá Unalæk og Ferill
frá Kópavogi fengu sama tíma í
skeiðinu, 8,4 sekúndur, en Svart-
ur lá tvo spretti en Ferill einn og
því er Svartur settur í efsta sætið.
Logi Laxdal keppti sem gestur
með geldinginn Sprengjuhvell og
fékk besta tímann 8,1 sek.
-EJ
Dagfari
Verkföll
Þegar þetta er skrifað eru verka-
lýðsforingjar og vinnuveitendur að
gera síðustu tilraunina til að kom-
ast hjá verkfollum yfir páskana.
Málin era nefnilega allt í einu
komin í óefni. Það var aldrei mein-
ingin að láta verkfóll standa yfir
páskana. Það var aldrei meiningin
að lenda í þessu klúðri.
Nú gæti maður haldið að þetta
ástand sé sök einhverra vondra
manna út í bæ. Almenningur hafi
knúð aðila vinnumarkaðarins til
að grípa til varna, til að láta ekki
óviðkomandi aðila traðka á hags-
munum vinnuveitenda og verka-
lýðs. Einhver kynni að halda að
hér væru stjóravöld hugsanlega að
klekkja á láglauanafólkinu. Nú eða
þá olíufélögin og Mjólkursamsalan,
en þar hafa menn hafið verkfóll,
einmitt til að berjast fyrir réttlát-
um kjörum. Að lokum er sá mögu-
leiki auðvitað fyrir hendi að vinnu-
veitendur hafi verið vondir við
verkalýðinn eða þá að verkalýður-
inn hafi verið ósanngjam gagnvart
vinnuveitendum, og þess vegna sé
allt komið í hnút og menn lentir í
verkfóllum yfir hátíðirnar, án þess
að þeir hafi raunverulega viijað
það.
Ef verkföll skella á, sitja launþe-
garnir uppi launalausir yfir pásk-
ana, sem aldrei var heldur mein-
ingin, því verkfóll ganga jú út á
það að bæta kjörin en ekki að rýra
þau.
En allt er þetta misskilningur.
Verkfóllin eru ekki neinum óvið-
komandi að kenna. Verkföllin era í
raun og veru algerlega óvart.
Það sem liggur fyrir er að fjöld-
inn allur af stéttum og verkalýðsfé-
lögum hafa samið eða era tilbúin
til að semja. Krafa um sjötíu þús-
und lágmarkslaun var byggð á mis-
skilningi, vegna þess að það kom í
ljós að nánast enginn þeirra sem
fer i verkfall eða hefúr verið í verk-
falli, þiggur laun sem eru undir
sjötíu þúsund krónum.
Upphlaupið í stóra samninga-
nefndinni hjá Dagsbrún stafaði
ekki af slæmum samningum, held-
ur því að stóra samninganefndin
var óhress með að formaður Dags-
brúnar skyldi skrifa upp á samn-
inga áður en hann fékk leyfi til að
skrifa upp á samninga. Þeir voru
líka vondir yfir því að hvergi var
minnst á sjötíu þúsund krónumar
og héldu enn að það væri krafan
sem hefði verið sett fram og áttuðu
sig ekki á því að formaðurinn gat
ekki sett fram kröfu, sem var langt
fyrir neðan það sem menn fá borg-
að.
Halldór misskildi hinsvegar
þennan misskilning og áttaði sig
ekki á misskilningnum fyrr en of
seint. Þess vegna varð hann undir
í atkvæðagreiðslunni og samning-
amir vora felldir og þeir sem vora
á móti samningunum vissu ekki að
þeir væru í meirihluta og ætluðu
aldrei að fella samningana heldur
að sýna Halldóri að hann gæti ekki
búist við að hafa alla með sér þeg-
ar hann skrifar undir samninga,
sem era gerðir til að leiðrétta mis-
skilning sem er misskilinn fyrir
misskilning.
Út á þennan misskilning fór allt
í klessu og klúður og menn sátu
uppi með verkföll til að knýja fram
sjötíu þúsund króna lágmarkslaun
fýrir þá sem hafa verið í verkfalli
en hafa mun hærri laun en sjötiu
þúsund.
Vandinn í stöðunni hefur verið
sá að bjarga andliti þeirra sem
samþykktu verkfallið fyrir mis-
skilning, þannig að þjóðin fái það
ekki á tilfinninguna að kröfurnar
hafi verið settar fram fyrir mis-
skilning og að menn hafi farið í
verkfall fyrir misskilning.
Kjarabaráttan þessa stundina
gengur sem sagt út á það að forða
sér frá verkfalli, sem rýrir kjörin í
stað þess að bæta þau.
Dagfari