Dagblaðið Vísir - DV - 14.05.1997, Blaðsíða 12

12
MIÐVIKUDAGUR 14. MAÍ 1997
Spurningin
Ætlar þú á Fugees-tónleik-
ana?
Rán Pétursdóttir nemi: Já, alveg
örugglega.
Sandra Rós Matthíasdóttir nemi:
Já, ef það er ekki uppselt.
Sandra Konráðsdóttir nemi: Nei,
ég ætla ekki á þá.
Þorgeir Karlsson nemi: Nei, ég
ætla ekki.
Kristinn Rúnar Kristjánsson
nemi: Nei, mér finnst hljómsveitin
leiðinleg.
Hólmfriður Sigurðardóttir nemi:
Nei, ég ætla ekki að fara.
Lesendur___________________
Foreldra vandamál ?
Foreldravandamál - ekki unglingavandamál?
Ásgeir Helgi Jóhannsson skrifar:
„Ekki barnið mitt“ er eitt vin-
sælasta orðtakið í orðaforða ís-
lenskra foreldra. - Barnið mitt slæst
ekki. Barnið mitt stelur ekki. Barn-
ið mitt lærir af mistökum sínum.
Barnið mitt mun aldrei velja sér
vini sem reykja. Barnið mitt um-
gengst ekki rumpulýð sem drekkur
áfengi.
Góðar fréttir fyrir ykkur foreldra
sem nota þetta orðalag. Auðvitað
getur ekki verið að ykkar eigið hold
og blóð sé að misþyrma sér og öðr-
um. Það hljómar líka fáránlega.
Hvemig gætu þau brugðist ykkur
sem hafið alið þau upp og gert allt
ykkar besta og veitt þeim allt sem
þið megið. - Ég gaf þér sjónvarp í
fermingargjöf, og þú launar það
með því að detta í það með dóttur
hans Sigga. Þaö er greinilegt að
Siggi og hans kona kunna ekki að
sjá um bömin sín. Bamið mitt ger-
ir ekki svona nokkuð.
Tími er kominn til að staldra við
og hugsa. Er endalaust hægt að
kenna öðrum um? Er endalaust
hægt að rétta sprengjuna áfram og
vona að hún springi annars staðar?
Kannski í Kringlunni? Þar komu
saman ungmennin sem vildu ólm
verða fullorðin. Eða er þetta
kannski það að vera fullorðinn? Er
það ekki að vera fullorðinn að geta
drukkiö sig út úr heiminum, rétt
eins og mamma og pabbi á síðasta
ættarmóti? Er það ekki þannig sem
við „sjáum“ tilfinningar okkar? Er
það ekki svona sem við nálgumst
hvort annað og „opnum okkur“ fyr-
ir hvort öðru? Era foreldrar ekki
viljugastir til að ræða málin undir
áhrifum?
Margir foreldrar þagna ekki þeg-
Oddur hringdi:
Ég las furðulegar greinar í Morg-
unblaðinu sl. sunnudag. Allt á sömu
opnunni. Ein greinin hét „Orkan
við Atlantshaf‘, þá pistil eftir Norð-
mann einn undir fyrirsögninni
„Færeyingar fari varlega", grein
um norska risann Troll og loks
pistil, óundirritaðan, sem bar heitið
„Olía finnst reyndar á íslandi en ..."
Þetta var nú svo sem ekkert at-
hugavert nema hvað þama var aug-
ar þeir em dmkknir. Þeir em upp-
fullir af heilræðum og umhyggju.
Ekkert er jafn sannfærandi og
drukkið foreldri með sígarettu
lafandi í munnviki og bjórglas í
hendi, muldrandi „þú veist að þetta
er óhollt" eða, „lofaðu mér að byrja
aldrei á þessu“!
Afskiptaleysi foreldra virðist
vera orðinn erfðasjúkdómur sem
lýsir sér síðar í virðingarleysi ung-
menna á íslandi gagnvart sjálfum
sér. - Lausn hins almenna foreldris
virðist einskorðast við íþróttir og
þvílíkan félagsskap. Enn og aftur
vilja foreldrar finna lausnina ein-
ljóslega reynt að draga úr því að ís-
lensk stjórnvöld láti kanna hvort
hér sé olíu að fínna. Er þó búið að
staðfesta fund allþykkra setlaga við
norðanvert ísland. Fyrir liggur að
gera frekari mælingar og tilrauna-
boranir til að komast að hinu sanna
um olíuna.
Engin tilraun hefur verið gerð til
að kanna málið þótt ekki vanti
áhuga erlendra olíufyrirtækja á því
aö standa að könnuninni. Eða hvers
hvers staðar annars staðar en hjá
sjálfum sér. Þau geta ekki agað
börnin sín sjálf, þau ætlast til að
íþróttafélögin geri það.
Nú er svo komið fyrir flestum
íþróttafélögum á landinu að
drykkjuskapur er ein helsta aðferð-
in til að fagna sigri eða drekkja
sorgum yfír tapi. íslenskir foreldrar
eru að fá afskiptaleysi sitt í haus-
inn. íslenskir foreldrar verða að
skilja hlutverk sitt sem ábyrgir
uppalendur. - Hættið að berja höfð-
inu við steininn, takið ábyrgð á eig-
in lífi áður en þið farið að segja okk-
ur hvað ábyrgð er.
en...
vegna ætti að vera áhugi á olíubor-
un við Færeyjar og Grænland en
ekki ísland sem liggur nokkuð mið-
svæðis milli þessara svæða?
Er nokkur ástæða til að bíða frek-
ar en orðið er og fá erlenda aðila til
að gera tilraunaboranir, okkur að
kostnaðarlausu. Eða er sjávarútveg-
urinn það eina sem við eigum að
halda okkur við, og stóriðja, svona
rétt í kaupbæti?
Olía á íslandi,
Veiðileyfagjaldið
- og baráttan um skattleysiö
Halldór Gíslason skrifar:
Mikið er rætt um veiðileyfagjald,
hvort setja skuli eða ekki. Ég fylgi
þeim hópi fólks sem telur sjálfsagt
að koma þessu gjaldi á. Ég er hins
vegar eindregið fylgjandi því að
þeir sem lengst hafa staðið í útgerð
og rekið sín fyrirtæki af elju og að-
haldi, og helst með talsverðum arði,
haldi þeim rétti sínum óskertum.
Ég sé ekki að þjóðin sé bættari með
að einhver og einhver sé að sulla í
þessari atvinnugrein alveg án tillits
til þekkingar og reynslu.
Veiðleyfagjald er nauðsyn og að
sjálfsögðu ætti að vera hægt að
lækka skattheimtuna talsvert með
þeirri breytingu. Þeir sem telja að
veiðileyfagjald komi ekki til greina
vegna óhóflegrar skattbyrði á
landsbyggðarfólk fara villir vegar.
Það er ekki nokkur kúnst að jafna
slíkt.
Það væri meiri aumingjaskapur-
inn á tölvuöld. Það er því vísvitandi
blekking þeima áköfustu sem eru á
móti veiðileyfagjaldinu að halda
því fr£im að íbúar Reykjavíkur og
nágrennis verði ofan á í baráttunni
við skattleysið. Eimmgis til þess að
æsa upp landsbyggðarfólk gegn
Reykvíkingum. - Eða hvers vegna
ætti landsbyggðin að verða undir í
þessum efnum? Hún á heldur ekki
að fara með sigur af hólmi í veiði-
gjaldsmálinu. Við skulum bara
standa að málinu á jafiu-éttisgrund-
velli. Þá fá allir sína skattalækkun.
En veiðileyfagjald umfram allt.
Engin spuming.
Bankaleynd af
fiskviðskiptum
Gunnlaugur hringdi:
Hvemig er hægt að neita Fiski-
stofu um að fá skjöl um ákveðin
viðskipti með fisk. Fiskistofa er
þó sá opinberi aðili sem ber sam-
an framleiddar fiskafurðir og hrá-
efniskaupin. Til þess verður
Fiskistofa að hafa tilskilin gögn
við höndina. Það er auðvitað
óeðlilegt að Fiskistofa þurfl að
fara dómstólaleiðina til að fá upp-
lýsingar hjá bankastofiiunum.
Fyrr má nú vera bankaleyndin.
Og það á milli opinberra stofii-
ana.
Framhalds-
þáttasjónvarpið
Gyða hringdi:
Það er ef til viU að bera í
bakkafullan lækinn að kvarta um
dagskrá ríkissjónvarpsins. Hún
var góð um páskana. Sjónvarpið
má eiga það. Síðan ekki söguna
meir, eða svo gott sem. Nú em
komnir framhaldsþættir svo um
munar. Ég tek dæmi frá mánu-
deginum síðasta. Öll dagskráin
morandi í framhaldsþáttum. Kl.
19 framhaldsþáttur númer 19 af
26. Kl. 19.25 er þáttur númer 50 af
72. Hugsið ykkur! Svo koma frétir
og veður. Kl. 20.30 17. þáttur af
26. Þá kemur nýbyijaður þáttur
númer 2 af 26 og síðast kl. 22.00
þáttur númer 2 af 4. Og loks
svona til þrautavara var þáttur-
inn Markaregn endursýndur.
Verðlausir
bæklingar
Pétur Ámason hringdi:
Sífellt er verið að henda inn um
bréfalúguna bæklingum, tilboð-
um og myndablöðum frá hinum
og þessum fyrirtækjum. Það er
hins vegar móðgun við fólk að
senda þeim bæklinga, litskrúðuga
og vel gerða, án þess að nokkurt
verð sé gefið upp á þvi sem aug-
lýst er. Ég er nýbúinn að fá bæk-
ling sendan um garðáhöld og ekk-
ert verð var gefin upp. Halda
þessir aðstandendur bæklinganna
að maður sé hálfviti og fari á stað-
inn til að spyija um verðið? Hví
að gera manni svona glennur?
Bæklingar eru hreint glórulausir
án verðupplýsinga. Burt með slík-
ar sendingai'.
Landsbyggðar-
þingmenn iðnir
við kolann
Elín Jónsdóttir hringdi:
Það er eftirtektarvert á Alþingi
tslendinga, ekki síst þessa síðustu
daga þingsins, að landsbyggðar-
þingmenn biða í röðum til að
komast í pontu til að biðja um
peninga í hitt og þetta. Reykjavík
er eina bæjarfélagið sem stendur
óstutt í þessu landi og það er við-
burður ef einhver þingmaður
Reykvíkinga biður um fé hvað þá
heldur að þeir mótmæli þessari
aðfor að ríkiskassanum og al-
mennum skattborgurum. Nú á
t.d. enn og aftur að kría út fé til
að girða fyrir snjóflóð í byggðum
Vestfjarða. Og kaupa upp hús á
mesta hættusvæðinu! Hvenær
linnir þessum fíflagangi?
Göngubrýr yfir
umferðaræðar
Garðar skrifar:
Ég tel fylliega tímabært fyrir
borgaryfirvöld að huga að því
hvort ekki megi koma upp göngu-
brúm yfir mestu umferðaræðarn-
ar hér í borginni. Einkum þar
sem íbúabyggð er beggja vegna og
verslanahverfi axmars vegar.
Þannig háttar til víða í borginni.
Það má minnast á Miklubrautina
við Háleitisbraut, Hringbrautina
við eða á móts við JL-húsið (Nóta-
tún vestur í bæ) og víðar. Þarna
fara hundmð manna yfir til að
sækja í verslanir og skóla. Vin-
samlegast kannið málið.