Dagblaðið Vísir - DV - 30.07.1997, Side 12
12
MIÐVIKUDAGUR 30. JÚLÍ 1997
DV
Takmarka
kosningarétt
Valdimar hringdi:
Það er mér áhyggjuefni að eldri
borgarar skuli ætla sér að bjóða
fram í borgarstjómarkosningum.
Stjórn borgarinnar hefur ekki
verið beysin upp á síðkastiö en ef
einhverjir gamlingjar kæmust til
valda sé ég fyrir mér ófremdará-
stand.
Það má ekki gerast að elliært
lið geti í krafti fjöldans troðið full-
trúum sínum í einhverjar stöður
og farið svo að taka ákvarðanir
sem bera merki um sljóleika
þeirra eins og að banna bílaum-
ferð.
Ég legg því til að gamalt fólk
missi kosningarétt við ákveðinn
aldur eða einhvers konar próf
verði innleidd til að ganga úr
skugga um að allt sé í lagi á efstu
hæðinni, líkt og bílpróf gilda að-
eins í ákveðinn tíma.
Björgunar-
sveitir
Sigfús hringdi:
Síðast þegar ég vissi hétu þau
samtök manna sem gegna því
mikilvæga og aðdáunarverða
starfi að bjarga mannslífum
björgunarsveitir. Þetta er borð-
leggjandi. Því hefúr það verið mér
nokkurt umhugsunarefiii að þeg-
ar tugir eða hundruð manna hafa
látist og þúsundir eru í sárri neyð
vegna flóðanna í Þýskalandi skuli
þúsund björgunarmenn vera hér
á íslandi að leika sér.
Það ætti kannski að kalla þá
æfmgasveitir.
Mannorð
F.G. skrifar:
Mig langar að taka undir með
kjallarahöfundi í DV 28. júlí sl.
um að rætnar árásir á mannorð
ákveöinna áberandi manna í þjóð-
lífinu séu ekki réttlætanlegar.
Það hefúr stundum veriö sagt
að þegar menn fara út í pólitík
eða verði frægir á annan hátt, t.d.
með kvikmyndaleik, afsali þeir
sér ákveðnum hluta af einkalífi
sínu og verði að taka því þó að
þeir séu gagnrýndir opinberlega.
Þetta á ekki við um menn sem
eru í viðskiptum. Það er ekki
hægt að ráðast með offorsi að
þeim sem gengur vel að reka fyr-
irtæki.
Þar að auki hafa ávirðingar
Helgarpóstsins oft verið langt út
yfir öll skynsemismörk.
Allir ánægðir
Gunni hringdi:
Það er gaman að því hvað allir
eru í rauninni glaðir. Margir
halda að þeir séu fúlir en sem bet-
ur fer er til fólk sem veit betur.
Þetta var t.d. raunin með
starfsfólk fyrirtækisins Bakka í
Bolungarvík. Þeir héldu sig vera
óhressa með það aö fyrirtækið
stundar persónunjósnir um þá og
hengir niðurstöðumar upp á vegg
tvisvar á dag. En svo tilkynnti
Bakki að allir væru sáttir, þannig
að þetta var bara vitleysa.
Á sama hátt tilkynnti Guðrún
Ágústsdóttir á dögunum að víð-
tæk sátt væri um hið nýja skipu-
lag Reykvíkinga. Ég hélt að meiri-
hluti borgarbúa, ásamt sjálfum
mér, næði ekki upp í nefið á sér
yfir vitleysunni og yfirganginum
sem fram kemur í því, t.d. lokun
Hafnarstrætis, iðnaðaðarhverfi í
Grafarvogi og fólksbílana burt, en
það var víst bara vitleysa - eða
svo segir Guðrún.
Biskupskosn-
ingar
Á.G. hringdi:
Það er óðum að styttast í bisk-
upskosningar. Mér finnst að
kandídatamir ættu að leggja
meiri áherslu á mál málanna, en
það er hvernig þeir ætla að koma
lagi á þá ótemju sem kirkjan er
orðin. Næsta biskups bíður það
tvíbenta verkefni aö endurvekja
traust almennings.
Spurningin
Telur þú ástæöu til aö upp-
lýsa almenning um hvernig
bregöast skuli viö jarö-
skjálfta?
Kristinn Sigfússon: Já, það á að
upplýsa fólk, til dæmis í sjónvarpi,
þannig að það sé undirbúið.
Sigurður Andrésson tölvari: Já,
það þarf að upplýsa fólk bæði í ljós-
vökum og blöðum. Það þarf að sýna
fólki hvemig á að bregðast við þeg-
ar jarðskjálftar ríða yfir.
Lesendur
Frá vitnaleiðslum í endurupptökumálinu.
Ranglát ákvörðun
Skarphéðinn Einarsson hringdi:
Ég heyrði á Rás 2 í síðustu viku
pistil Illuga Jökulssonar sem er
snillingur í öllu sem hann lætur
fara frá sér.
Þar fjallaði hann um úrskurð
Hæstaréttar um að taka ekki upp
Geirfinns- og Guðmundarmálið.
Hann veittist harkalega að Hæsta-
rétti og gerði mikið grín að manni
sem hann kallaði Hall, saksóknar-
anum sem skipaöur var í málinu, og
líkti honum við hirðfifl.
Hann sagði að smán og blygðun
myndu fylgja mannorði þeirra
manna sem tóku þessa ákvörðun
um að taka málið ekki upp þvi það
er greinilegt að það er mörgum
spumingum ósvarað í þessu máli.
Þá hafa þeir sem komið hafa nálægt
því margir hveijir ekki staðið sig í
stykkinu.
Ég held að frumrannsókn þessa
máls sem byijaði í Keflavík hafi í
raun og veru slegið rothögg á málið.
Kannski hafa menn setið inni sak-
lausir og einnig er ljótt að vita að
pyntingar viðgangast á íslandi eins
og virðist hafa átt sér stað í þessu
máli.
Seinna mátti lesa þennan pistil í
Degi-Tímanum og var hann snfild-
arlega gerður og Illugi Jökulsson
greinilega sár út i þessa, að mínu
mati, ranglátu ákvörðun um að
verða ekki við ósk Sævars og gægj-
ast inn í þetta mál til að sjá hvað
þarna hefúr gerst.
Hafdís Alfreðsdóttir: Já, ég tel
fulla ástæðu til að það sé gert.
Hundar réttdræpir?
Beta skrifar:
Það er óhugnanleg þróun sem
verður sífellt greinilegri í höfúðstað
okkar. Allt er réttdræpt. Ráðist er á
fólk í miðbænum og því misþyrmt að
tilefnislausu.
Þessar árásir eru þó venjulega af
hendi misjafnlega kófdrukkinna eða
hreinlega sturlaðra manna. Hins veg-
ar er farið að bera á því að menn sem
virðast hinir rólyndustu og dagfars-
prúöustu eru famir að taka sig til og
murka lífið úr saklausum skepnum.
Á dögunum hengdi ellilífeyrisþegi
hund og barði til dauöa. Þá gerist
það í síðustu viku að opinberir
starfsmenn nema fjölskylduhund á
brott, bamahund, og drepa hann á
innan við klukkutíma.
Sumum finnst það vera tómar
kerlingabækur aö vera góður við
dýrin en það var góður heimspeking-
ur sem sagði að ef menn misþyrmdu
dýram yrðu þeir smátt og smátt svo
harðbijósta að þeir færa að mis-
þyrma fólki líka.
Þessir menn ættu því ekki að for-
dæma ofbeldismenn og morðingja
því þeir era engu betri sjálfir og jafn-
vel upphafíð á vandamálinu.
Sigrún Blomsterberg: Já, svo að
maður viti hvað á að gera þegar
kemur jarðskjálfti og maður lokist
ekki inni í húsinu sínu.
Bréfritarar telja 4 til 5 lög ekki falla undir skilgreininguna á tónleikum.
Inga Magnúsdóttir, vinnur i
íþróttahúsi: Já, auðvitað, það er
mjög nauðsynlegt.
U2-tónleikar
Elinborg Þorsteinsdóttir, vinnur
i fiski: Já, ég tel gott fyrir almenn-
ing að vita það.
Sveinhildur Torfadóttir og Vigdís
Magnúsdóttir skrifa:
Loksins. Meiriháttar. Frábært.
Þessi orð komu upp í huga okkar
er Ríkissjónvarpið auglýsti að sýnd-
ir yrðu tónleikar þann 25. júlí með
U2, bestu rokkhljómsveit síðustu
tvo áratugi.
Loksins sáu aðdáendur góðrar
rokktónlistar ástæðu til að koma
sér vel fyrir fyrir framan sjónvarp-
ið á fostudagskvöldi. Það gerist nú
ekki oft.
En þetta var of gott til að vera
satt. Þessir svokölluðu tónleikar
reyndust vera fjögur lög og byijun á
því fimmta.
Eiga þetta að kallast tónleikar?
Þvílík blekking. Það vita nú allir að
tónleikar af þessu tagi era meira en
fjögur lög.
Fyrst umsjónarmaður erlends
efhis ákvað loksins að sýna tónleika
sem höfða til mjög breiðs hóps eins
og umræddir tónleikar gera, þá
hefði hann í það minnsta átt að sjá
sóma sinn í því aö sýna þá í fullri
lengd. Við erum afar vonsviknar og
vitum að við erum ekki þær einu.
Við vonumst til þess að viðeig-
andi aðilar hjá Ríkissjónvarpinu
bæti fyrir þessi leiðu mistök sín og
sýni tónleikana í heild sinni sem
allra, allra fyrst. Allt er hægt ef vilj-
inn er fyrir hendi.