Dagblaðið Vísir - DV - 06.09.1997, Qupperneq 18

LAUGARDAGUR 6. SEPTEMBER 1997 DV
dagur í lífi
Bikarúrslitadagur í lífi Sæmundar Víglundssonar knattspyrnudómara:
Hnúturínn stærri en venjulega
á spennunni og á leiðinni inn
stóðst ég ekki mátið og kíkti til
áhorfenda þar sem stemningin var
mikil og fólk virtist skemmta sér
hið besta. Veðrið var eins og best
varð á kosið, stillt og hlýtt,
kannski of hlýtt, eins og einhver
komst að orði.
Misjöfn viðbrögð
Nú, leikurinn hófst svo kl. 14 og
fljótlega, eða við fyrsta flaut, hvarf
hnúturinn í maganum. Leikurinn
stóð í 120 mín. og endaði með jafn-
tefli þar sem jöfnunarmarkið var
skoraö þegar innan við 30 sekúnd-
ur lifðu af leiknum. Slik dramatík
kallar fram æði misjöfn viðbrögð
eins og sást og heyrðist á vellin-
um. Um gæöi þessa leiks læt ég
aðra dæma um en að hafa fengið
tækifæri til að spreyta sig við að-
stæður sem þessar, þetta er jú
rjómi sumarsins í íslenska bolt-
anum, verður mér ógleymanlegt.
Það var þreyttur dómari sem gekk
af velli að leik loknum.
Ég gaf mér góðan tíma til að
teygja á lúnum vöðvum en það
geri ég alltaf til að fyrirbyggja van-
líðan þegar frá líður. Tæpri klst.
eftir að leik lauk var ég sestur upp
i bíl og lagður af stað heim. Á leið-
inni renndi ég eins og alltaf í gegn-
um leikinn í huganum meö augirni
gagnrýnandans.
Ég kom heim rétt tímanlega til
að geta séð fréttamyndir frá leikn-
um en einnig hafði ég í höndunum
upptöku af leiknum sem ég mun
skoða síðar. Ég hafði boðið konu
og syni út að borða þetta kvöld,
sem ég að sjálfsögðu stóð við, og
áttum við ánægjulega kvöldstund
yfir góðum mat þeirra Langa-
sandsbræðra. Um kl. 23 var skrið-
ið í rúmiö eftir erfiðan en mjög
ánægjulegan dag.“
„Vekjarinn gaulaði rétt fyrir
klukkan 8 og þar sem ég var einn
heima (fjöldskyldan flúði að heim-
an daginn fyrir leik) kom það í
minn hlut að slökkva á honum.
Eins og góðra bænda er siður var
það mitt fyrsta verk að kíkja til
veðurs sem oft hefur sést betra hér
á Akranesi en þennan morgun.
Vonaði ég að veörið yrði betra þeg-
ar líða tæki á daginn. Eftir góða
sturtu og afar lítinn morgunverð
(banana og lýsi) var lagt af stað til
Reykjavíkur. Þar hafði ég mælt
mér mót við aðstoðarmenn mina
kl. 10. Á leiðinni fyrir Hvalfiörð
upphugsaði ég hinar ýmsu uppá-
komur sem hent gætu í væntanleg-
um bikarúrslitaleik og hvernig
best væri að bregðast við þeim.
Það er ekkert mál að dæma svona
leiki á leiðinni fyrir Hvalfjörð en
ég vissi betur því bikarúrslitaleik
er ekki hægt að líkja við neina
aðra leiki. Ekki var laust við að
hnúturinn í maganum væri heldur
stærri en venjulega en undir slík-
um kringumstæöum líður mér
ekkert vel.
Rátta skapið
Rétt fyrir kl. 10 renndi ég í hlað
við Hótel Loftleiðir þar sem ég
hitti aðstoðarmenn mina, þá Pjet-
ur Sigurðsson, Ara Þórðarson og
Ólaf Ragnarsson. Eftir að við höfð-
um kastað kveðju hver á annan
var ákveðið að snæða síðbúinn
morgunverð sem samanstóð af
eggjum og beikoni.
Meðan á morgunverðinum stóð
voru hin ýmsu mál tekin fyrir en
allt miðaði þetta samt að því að
koma sér i rétta skapið fyrir leik-
inn.
Um 11.30 var haldið á Valbjarn-
arvöll þar sem fram fór árlegur
leikur i knattspymu milli dómara
og þjálfara og líkt og i
fyrra voru þjálfaram-
ir gjörsigraðir. Kl.
12.30 var mætt til
leiks á aðalleikvang-
inum í Laugardal.
Þar hafa verið gerðar
stórkostlegar breyt-
ingar bæði utan og
innan dyra. Fljótlega
eftir komuna þangað
sáust leikmenn lið-
anna tínast til leiks.
Biðin erfið
„Bikarúrslitaleikjum er ekki hægt að líkja við neina aðra leiki,“ segir Sæmundur
Víglundsson dómari sem hér er meö fiautuna á réttum stað.. Gunnar Oddsson fylgir
honum eftir.
Eitt fyrsta verk
okkar dómaranna var
að kanna aðstæður og
hvort ásand leik-
vangs væri eins og
regto segja til um.
Ástand vallarins og
aðrar aðstæður vom
eins og búast mátti
við - 100%. Eftir
þessa venjubundnu
skoðun var haldið til
búningsherbergis þar
sem við hittum Pál
Júlíusson, eftirlits-
mann KSÍ. Hann
reyndi að slá á spenn-
una með því að
nudda aðeins axlir
dómarans og svei mér
ef það haföi ekki
áhrif. Nú tók við
versti timi dagsins,
þ.e. biðin þar til leik-
urinn hæfist, og
ágerðist nú hnúturinn í maganum
sem fyrst hafði látiö að sér kveða
um morguninn.
Nú voru góð ráð dýr
Er við voram að fara í gegnum
búningamálin og þann útbúnað
sem við notum við starf okkar
kom í ljós að leðurreim sem ég hef
um hálsinn og flautan hangir i
fannst ekki. Nú vora góð ráð dýr.
Það kom ekki til greina að fara út
í breytingar fyrir þennan leik og
ég vissi strax að ekki þýddi að
biðja félagana um leðurreim þvi
þeir nota ekki slíkt. Fór ég að leita
lausna og niðurstaðan varð sú að
notast yrði við reimina úr öðram
spariskónum, sem ég og gerði. Þeg-
ar um klst. var til leiks hófst upp-
hitun að hætti Pjeturs sem brást
ekki frekar en fyrri daginn. Að
henni lokinni fór aðeins að slakna
Finnur þú fimm breytingar? 427
Dóttir baö mig um að þeyta lúðurinn þegar ég næð i f hana, en þar
sem ég á engan bíl....
Nafn: _
Heimili:
Vinningshafar fyrír getraun nr. 425 eru:
Pétur Stefánsson. Matthildur Óskarsdóttir,
Álakvísl 11, Faxabraut 38d,
110 Reykjavík. 230 Reykjanesbær
Myndimar tvær virðast við fyrstu
sýn eins en þegar betur er að gáð kem-
ur í ijós að á myndinni til hægri hefur
fimm atriðum verið breytt. Finnir þú
þessi fimm atriöi skaltu merkja við
þau meö krossi á myndinni til hægri
og senda okkur hana ásamt nafni þínu
og heimilisfangi. Að tveimur vikum
liðnum birtum við nöfn sigurvegar-
anna.
1. verðlaun:
Kalimar-Spirit AF, 35 mm myndavél
frá Radíóbæ, Ármúla 38, að verðmæti
3.995 kr.
2. verðlaun:
Tvær Úrvalsbækur að verðmæti kr.
1570, Sekur eftir Scott Turow og Kóli-
brísúpan eftir David Parry og Patrick
Withrow.
Vinningamir verða sendir heim.
Merkið umslagiö meö lausninni:
Finnur þú fimm breytingar? 427
c/o DV, pósthólf 5380
125 Reykjavík