Dagblaðið Vísir - DV - 17.01.1998, Side 28

28
Ifrelgarviðtalið
LAUGARDAGUR 17. JANÚAR 1998 DV
Davíö Oddsson forsœtisráöherra fagnar þeim áfanga í dag
aö verða fimmtugur. Þetta eru mikil tímamót í lífi hvers
manns. Hálf öld aö baki og framundan sá tími þegar menn
komast á „besta aldur“. Óhætt er aö fullyrða aö Davíö eigi aö
baki farsœlan feril, jafnt í stjórnmálum sem ööru. Vissulega
hefur hann þótt umdeildur, veriö jafnt vinsælastur sem óvin-
sœlastur í skoöanakönnunum, en upp úr stendur mynd af
sterkum stjórnmálaforingja sem hefur sett mark sitt á þjóömál-
in síöustu árin. Stjórnaö þjóöarskútunni í bráöum sjö ár og
höfuöborg landsins í níu ár þar á undan.
í tilefni afmœlisins veitti Davíð helgarblaöi DV viðtal sem
fram fór í vikunni í ráðherrabústaönum á Þingvöllum. Eins
og meöfylgjandi myndir bera meö sér kom DVfœrandi hendi
og afhenti Davíö 50 kerta afmœlistertu meö afmæliskveðjum
frá blaðinu. Þetta kom honum í opna skjöldu en veröur áreiö-
anlega ekki síöasta tertan sem hann fœr á þessum tímamótum.
Eins og gefur að skilja vantaöi ekki umrœöuefni í viötalinu
og fer útkoman hér á eftir.
- Hvernig tilfinning er það að
verða fimmtugur?
„Ég verð að sætta mig við það. Er
eins og önnur afmælisbörn, spenntur
fyrir afmælinu og hlakka til að hitta
fólk. Reyndar hef ég alltaf haft þá
skoðun að það sé ekkert flókið að eld-
ast. Menn eigi að taka því með mik-
illi ánægju. Hinn kosturinn er mun
verri - að eldast ekkert. Þá hefur eitt-
hvað gerst sem þýðir að maður er
annað hvort í Gufunesi eða Fossvogi.
Ég er líka þeirrar skoðunar að það sé
ekkert keppikefli að vera unglegur.
Ef ég er tvítugur vil ég gjarnan vera
tvítugur og ef ég er fimmtugur vil ég
gjaman líta út fyrir að vera fimmtug-
ur. Þess vegna tek ég vel mínum
gráu hárum og dettur ekki í hug að
fara að misbjóða þeim með lit eða
öðru slíku. Þetta eru bara sanninda-
merki þess að ég hef þraukað í fimm-
tíu ár.“
- Hvað er þér efst í huga við
þessi tímamót?
„Þetta era ekki skil sem marka
upphaf að endi heldur merki þess að
maður er kominn á þau tímamót að
geta sagt: Ég hef töluverða reynslu í
farteskinu. Hef víða farið, víða verið,
marga hitt og af mörgum lært. Ef
maður heldur heilsu og lífskrafti þá
getur maður verið til gagns með allt
þetta í farteskinu."
Stoltastur af fjölskyldunni
- Hverju ertu stoltastur af, þeg-
ar þú horfir um öxl?
„Ég er stoltastur af fjölskyldu
minni, konunni minni og syni. Að
við hjónin höfum hist svona snemma
og náð að eyða lífinu saman svona
lengi. Ég hefði talið mig hafa farið
mikils á mis ef ég hefði ekki borið þá
gæfu að hitta Ástríði og mynda með
henni þessi bönd. Eftir að ég hafði
fyrst hitt hana, fyrir utan Glaumbæ
aðfaranótt 5. janúar 1969, þá var ég
ákveðinn í að þessa konu vildi ég
endilega ná í. Ég bar mig dálítið eft-
ir þessu en fannst það ganga treg-
lega. Hún virtist ekki hafa sömu
sannfæringu og ég, að þarna væri
draumaprinsinn kominn. Fyrir eigi
allt of mörgum árum spurði ég hana
af hverju mér hafði gengið svona
illa. Þá sagði hún: „Mér fannst þú
vera svo mikill karl“. Ég var bara 21
árs og hún 17. Nú situr hún uppi með
mig fimmtugan. Það er svolítið gott á
hana!“
Notuð og stæld verkstjóm
- En á vettvangi stjómmálanna.
Hverju ertu stoltastur af í dag að
hafa náð fram?
„Ég hef haft tækifæri til þess að
vera lengi í forystu fyrir stærsta
flokk borgarinnar og síðan í tölu-
verðan tíma fyrir stærsta flokk þjóð-
arinnar.
Þetta hefur skapað mér tækifæri
til að hafa mótandi áhrif á borgar-
samfélagið. Þó að vissulega hafi fleiri
komið að þá held ég að verka minna
sjái víða stað í borginni. Tel reyndar
að verkstjórnaraðferð þá hafi verið
notuð eða stæld heilmikið síðan.
Með sama hætti gagnvart störfum
mínum fram að þessu í ríkisstjóm þá
held ég að meginárangurinn sé
ósýnilegur. Þ.e.a.s. að það hafl orðið
hugarfarsbreyting á landsstjórninni.
Það er búið að brjóta niður vinnu-
brögð sem áður tíðkuðust. Það er bú-
ið að setja hluti í skorður sem menn
leyföu sér að gera áður gagnvart
stjómmálum. Ég hef tilhneigingu til
þess að benda frekar á þessa „ósýni-
legu“ hluti vegna þess að þegar fram
í sækir munu þeir kannski skipta
mestu. Það mun líklega enginn muna
hvenær þetta gerðist en hefur þó orð-
ið á þessum tíma. Auðvitað hafa
margir aðrir en ég komið að málum
en þetta er samt hlutur sem ég er
stoltur af - og tel mig reyndar enn
vera að vinna að.“
7
ísfilm mistókst
gjörsamlega
- Er eitthvað sem þér finnst að
betur liefði mátt fara hjá þér, eitt-
hvað sem þú náðir ekki að klára?
„Ég gæti nefnt nokkur mál og ætla
ekki að telja þau öll upp. Sem dæmi
get ég nefnt eitt atriði sem maður fór
út í með miklar væntingar en skilaði
sér ekki. Það var þegar ég hafði for-
göngu um það, ásamt öðrum, að
stofna fjölmiðlafyrirtækiö ísfilm á
sínum tíma. Þar vora mjög öflugir
aðilar á ferð; Reykjavíkurborg, SÍS,
Morgunblaðið, Frjálst framtak, Al-
menna bókafélagið og hópur í kring-
um Indriða G. Þorsteinsson. Þessi
hugmynd mistókst gjörsamlega. Ég
tel að það hafi verið klaufaskapur af
okkar hálfu en ekki að hugmyndin
hafi verið galin. Jón Óttar Ragnars-
son og hans menn sýndu það síðar
hvaða möguleika við höfðum þarna.
Það sem ég hafði ekki skynjað nægi-
lega vel var að ég var að reyna að
blanda saman vatni og olíu þar sem
voru Sambandið, Morgunblaðið,
Frjálst framtak og Reykjavíkurborg.
Ef menn hefðu látið af gamalli þver-
móðsku, tortryggni og hatri hefðu
þessir aðilar geta staðið að mögnuð-
um sjónvarpsrekstri. Ég lenti í mikl-
um átökum út af þessu og þetta fór
algjörlega forgörðum. Skömmu
seinna varð Stöð 2 að veruleika."
Hraustlega blásið á 50 kerta afmælistertu sem DV færði Davíð. Á innfelldu myndinni mundar hann hnífinn.