Dagblaðið Vísir - DV - 07.05.1998, Blaðsíða 10

FIMMTUDAGUR 7. MAÍ 1998 UV
i «Menning
*★★------
Ahugaleiksýning ársins
Samkeppni Þjóðleikhússins um athyglisverðustu
áhugaleiksýningu ársins vekur heilmikla spennu meðal
hinna fjölmörgu áhugaleikara um land allt og tugþús-
undanna sem sækja sýningar þeirra. Nú liggja úrslit tyr-
ir fimmta árið í röð en í ár sóttu fleiri félög en nokkru
sinni fyrr um að komast með í keppnina: alls fimmtán
með sextán sýningar.
Fyrir valinu varð nú í annað skipti Freyvangsleikhús-
ið í Eyjafirði og sýning þess á nýju leikriti eftir Ingi-
björgu Hjartardóttur, Velkomin í Villta vestrið. Helga E.
Jónsdóttir leikstýrir. í umsögn dómnefndar segir meðal
annars: „Leikhúsið hefur fengið íslenskan
höfund til að skrifa leikrit sem byggt er á
atburðum úr heimahéraði. Höfundurinn
spinnur spennandi sögu í kringum átök
kúabænda og hestamanna og gaman og al-
vara fléttast saman á haganlegan hátt ...
Sýningin er heildstæð, kraftmikil og lífleg
frá upphafi til enda...“
Fyrri sýning Freyvangsleikhússins sem
vann til þessarar viöurkenningar var
einmitt til komin á sama hátt; þá skrifaði
Böðvar Guðmundsson Kvennaskólaævin-
týrið um „atburði í heimahéraði" fyrir leikfélagið. Helga
E. Jónsdóttir stýrði einnig þeirri sýningu sem fékk frá-
bærar undirtektir, bæði heima í héraði og á fjölum Þjóð-
leikhússins.
Dómnefnd skipuðu að þessu sinni Stefán Baldursson
þjóðleikhússtjóri, Helga Bachmann leikkona og Mel-
korka Tekla Ólafsdóttir, leiklistarráðunautur Þjóðleik-
hússins.
Velkomin í Villta vestrið verður á stóra sviði Þjóöleik-
hússins eftir mánuð, sunnudagskvöldið 7. júní.
Helga E.
Jónsdóttir.
Umsjón
Silja Aðalsteinsdótdr
Bubbi Morthens - syngur tilbrigöi viö fornar þulur og sagnadansa.
Ingvi Þór Kormáksson
Á eftir Bubba kom fram ný
hljómsveit sem kallar sig MHM
og flutti frumsamda tónlist.
Þetta voru lipurlega samin lög
en flutningurinn dálítið flatur,
vantaði dirfsku í útsetningamar
og spilið svo að tónlistin virkaði
dálítið dinner- og dansiballaleg, sérstak-
lega fyrstu tvö lögin. Blústilfinningin var
þó til í hópnum og þriðja lagið var nokk-
uð sterkt. Þórunn Jónsdóttir (ef ég hef
náð nafninu rétt) er efnileg söngkona og
það er hljómsveitin líka. Lagasmíðar
þeirra minntu að sumu leyti á Magnús Ei-
ríksson sem reyndar steig á fjalimar næst
ásamt Kristjáni Kristjánssyni, KK. Þeir
félagar vora sallarólegir og tóku lífinu
létt eins og þeir væra í stofunni heima
eða í aftasta sætinu í rútubíl. Síðasta lag-
var magnaður. Þórður Högnason kontra-
bassaleikari, Eðvarð Lárasson gítarleik-
ari og Birgir Baldursson ná oft góðu sam-
spili sem virkar mjög frjálst. Það má segja
að lögin séu rokkaðrar ættar en hljóð-
færaleikurinn leitar í djass og meira
frelsi en rokktónlist býður upp á. Þau
luku sínu með sérkennilegri (auðvitað)
útsetningu á gamla slagaranum End of
the World.
Það var svo Mezzoforte sem sló botninn
í tónleikana með góðum performans eins
hendinni saman er stundum eins og vel
smurð vél fari í gang. Og ekki bilar hún.
Eyþór brilleraði (náttúrlega) á rafpíanó
og nýju mennimir báru með sér ferska
vinda. Eiginlega er nauðsynlegt að heyra
í Mezzoforte „live“ að minnsta kosti einu
sinni á ári til að geta sætt sig við tilver-
una. Eða hvað? í lokin tók svo hljómsveit-
in létt blúsdjamm ásamt Ellen og Bubba.
Takk fyrir fina skemmtun sem vonandi
verður framhald á að ári.
Einar Áskell norður í land
Leikferð Möguleikhússins í Reykjavík um Norðurland
er hafin og fengu Hvammstangabúar að hitta Einar
Áskel í gærkvöldi. 1 kvöld kl. 18
verður sýning í Fjölbrautaskólan-
um á Sauðárkróki, á morgun á
Dalvík, á Akureyri laugardag,
Húsavík sunnudag og á Ólafsfirði
þriðjudaginn 12. maí.
Leikritið var framsýnt í byrjun
febrúar og hefur notið gífurlegra
vinsælda; hefur verið uppselt á
allt að þrjár sýningar á dag. Sýn-
ingin er ætluð bömum frá tveggja
til níu ára eða þar um bil og hafa
um 7000 börn séð hana á þessum
þremur mánuðum.
Leikritið er gert eftir hinum vinsælu sögum sænska
höfundarins Gunillu Bergström um strákinn Einar
Áskel og er byggt á þremur bókum hennar í þýðingu Sig-
rúnar Ámadóttur, Flýttu þér, Einar Áskell, Svei-attan,
Einar Áskefl og Góða nótt, Einar Áskell. Pétur Eggerz
samdi leikgerðina í samráði við höfundinn; hann leik-
stýrir lika verkinu og leikur fóður Einars Áskels. í leik-
dómi í þessu blaði var orð á því haft hvað hann væri
„skemmtilega líkur pabbanum á teikningunum í bókun-
um.“ Þar sagði ennfremur: „Lausnin á Einari Áskeli er
snjöll: hann er stór brúða, í stil við teikningar bókanna,
sem Skúli Gautason stýrir og talar fyrir."
MirabeOe við
Smiðjustíg skflur eftir
ljúfar minningar um
fínan ætiþistU og fín-
ni spergU. Við vandað
hráefni bætist gamal-
frönsk matreiðsla alla
leið yfir í profíteroles
og créme brúlée. Eftir
enn eina koUsteypuna
í eignarhaldi reyk-
vískra veitingastaða
er MirabeUe komin á
gott skrið.
UndirtitiU staðar-
ins er Café-Brasserie,
þótt hann sé hvoragt.
Kaffihús býður ekki
þríréttaðan mat á
4.000 krónur, áður en
kemur að víni. Og
brasserie þarf að hafa
eitt af þrennu, mat-
reiðslu frá Alsace,
áherzlu á bjór eða
messing í innrétting-
mn. Ekkert af þessu
er á MirabeUe.
Evrópska andrúms-
loftið byrjar framan við vandfundið hús-
ið, þar sem lítið miðborgartorg rúmar
bæði tré og bUastæði. Stemmningin sígur
síðan, þegar gengið er hjá berskjaldaðri
fordrykkjastofu upp ljótan og frekjulegan
stiga, sem endar á miðju gólfi í kuldalegu
lagerplássi.
Þetta er opinn geimur í ljósum litum,
með óhefluðum viði í útveggjum og beru
steinlofti, einfóldu gleri í gluggum og vel
slípuðu trégólfi. Gluggatjöldin eru svo síð,
að þau dragast i gólfinu. Yfirstærðar vín-
rekkur stúkar opið eldhús og yfirhlaðið
fatahengi í salarmiðju sídregur að sér
augað.
Brúnin lyftist aftur, þegar setzt er að
borðum við hvíta dúka og munnþurrkur,
sem eru úr taui, jafnvel í hádeginu. Gróft
Opinn geimur í Ijósum litum, meö
óhefluöum viöi í útveggjum og beru
steinlofti, einföldu gleri í gluggum og
vel slípuöu trégólfi. Gluggatjöldin
eru svo síö, aö þau dragast í gólfiö.
og gott brauð kemur á borð,
stundum með sojakomum og
stundum með olífubitum. Smörið er
tvenns konar, venjulegt og sterkkryddað
með hvítlauk og papriku.
Vatn er drukkið úr óbrjótanlegum, is-
lenzkum þjóðernis-kaffiglösum, sem kom-
in eru í tízku í veitingabransanum sam-
kvæmt formúlunni, að tízkan þurfi að
Veitingahús
Jónas Kristjánsson
vera svo ljót, að auðvelt sé að skipta um
hana tvisvar á ári. Þessi ruddalegi glasa-
stíll er lika á Einari Ben.
Góð og hefðbundin var reykt laxakæfa
með steinselju og tómati. Enn betri
vora gufusoðinn spergifl og ætiþist-
ill með anísblandaðri smjörsósu. og
stökkum kúrbít. Betri spergil hef ég
ekki fengið hér á jaðri freðmýrabelt-
isins.
Fiskisúpa var fremur góð, en fisk-
hlassið í henni
miðri var fremur
þurrt, þorskur
og lax. Tómat-
súpa var bragð-
mikil og bragð-
góð, full af græn-
meti.
Þorskasteik
var nákvæmlega
rétt grilluð, bor-
in fram á svepp-
um í soðnu rauð-
víni! Piparri-
staður steinbítur var örlítið meira
eldaður, en samt góður, borinn
fram með pönnusteiktu grænmeti
og daufri hvítlaukssósu.
Finar vora steiktar andabringur
með ætiþistli, rjómasoðnu spínati,
grilluðum kartöfluþráðum og appel-
sínusósu, sem skilaði sér hæfilega í gegn
í bragði.
Créme brúlée var léttur búðingur með
nettri karamelluskán, afar góður eftirrétt-
ur. Profíteroles reyndust hins vegar vera
þungar og kaldar vatnsdeigsbollur með ís
og heitri súkkulaðisósu. Kaffi var gott.
Að lokum má súpa
hveljur yfir reikningi,
sem nemur 4.000 krón-
um á mann. Hag-
kvæmara er að koma í
hádeginu, þegar tví-
réttað kostar ekki
nema 1.270 krónur á
mann, þótt ekkert sé
gefið eftir í mat-
reiðslu, aðbúnaði og
afbragðs þjónustu.
Brúðubíllinn til Stokkhólms
Á sunnudaginn hefst í sjöunda sinn í Stokkhólmi
brúðuleikhúshátið samtaka brúðuleikhúsfólks, UNIMA
FIGURA BALTICA. Eins og nafnið bendir til er þetta há-
tíð landanna við Eystrasalt: Rússlands, Póllands, Eystra-
saltslandanna, Þýskalands, Sví-
þjóðar, Danmerkur og Finnlands
en auk þeirra era Noregur og ís-
land í samtökunum. Alls sýna 20
hópar þessa viku sem hátíðin
stendur, frá 10. til 16. maí.
Islenski Brúðubíllinn er boðinn
á þessa hátíð og mun sýna verkið
Bibbi-di-babb-di-bú í brúðuleik-
húsinu Tittut. Það eru brúðuleik-
ararnir Helga Steffensen, Sigrún
Erla Sigurðardóttir og Frímann
Sigurðsson sem fara með sýning-
una utan en í henni koma fram
fjöldamargar brúður, allt frá litlum hanskabrúðum upp
í stórar brúður sem leikarinn klæðist. Þessi sýning var
sýnd í Brúðubílnum sumarið 1996 víða um land. Leik-
stjóri er Sigrún Edda Bjömsdóttir og er handritið eftir
hana og Helgu Steffensen.
Næsta framsýning Brúðubilsins á heimaslóðum verð-
ur í Fjölskyldugarðinum í Reykjavík 4. júní. Þá verður
sýnt leikrit sem nú er í æfingu og heitir Brúður, tröll og
trúðar.
Þriðja landlæga djass- og blúshátíðin á
vegum SÁÁ var haldin í Borgarleikhús-
inu á mánudagskvöld. Ágóðinn af henni
rennur til uppbyggingar starfs með ungu
fólki. Eins og fram kom í stuttri tölu Þór-
arins Tyrfingssonar læknis í upphafi tón-
leikanna er vandamálið, sem við
er að glíma, cflvarlegt, en við
snúum okkur að tónlistinni
Fyrstur reið á vaðið Bubbi
Morthens. Hann leitar um þess-
ar mundir nokkuð í eldri íslensk
bragform, til dæmis þulur, og
textinn við fyrsta lagið sem
hann flutti minnti dálítið á forn-
an sagnadans. Hversu góður
söngvari hann er kom berlega í
ljós í „kúbverska laginu" og
ekki var gítarspilið síðra. Sama
má segja um síðasta lagið sem
hann flutti en það fjallaði um
Kidda Færeying og fleiri.
ið var dálítið eftir því, Óbyggðimar kalla;
meira spunnið í þau fyrri.
Þá var komið að Kombóinu og Ellen
Kristjánsdóttur. Þau fluttu þrjú eigin lög
á sinn sérstaka hátt. Labyrinth (held ég
að það heiti) er gott lag og flutningur þess
og hennar var von og vísa. Þar sem tveir
hljómsveitarmenn voru ekki á landinu
voru þeir fengnir að láni Jóel Pálsson
saxafónleikari og áðumefndur Eðvarð á
gítar.
Þegar tvíeykið Jói og Gulli taka til
Djass
Mirabelle:
Gott og dýrt
Smásögur Hannesar
í fyrramálið kl. 10.15 verða fluttar á rás
1 tvær smásögur eftir Hannes Sigfússon
skáld sem lést á síðasta ári. Karl Guð-
mundsson leikari les þá sögumar Gler-
augnaköttinn og Þögn. Sögumar samdi
Hannes um tvítugt, en hann varð sem
kunnugt er eitt helsta ljóðskáld sinnar
samtíðar.
Landlæg hátíð