Dagblaðið Vísir - DV - 25.07.1998, Síða 24

LAUGARDAGUR 25. JÚLÍ 1998 JjV
24
>IBelgarviðtalið
„Paö er ekkert aö berjast á móti sjónum, ég þekki hann. Sjórinn er ekki duttlungafullur. En aö berjast á móti einhverju í landi, verkalýösfélagi eöa yfirvöldum, þaö er svo lúmskt aö þaö gerir maöur ekki. E
Hafsteinn Jóhannsson hefur siglt skútu sinni kringum hnöttinn án þess að koma nokkurs staðar við. Nú
„Þegar menn sjá hafmeyjar eru þeir þreyttir, fullir eða að verða
brjálaóir. Það er kannski byrjun brjálœðisins að í einsemdinni
byrjar maður að tala við sjálfan sig - heldur kannski ekki uppi
samrœðum en segir hluti sem annars eru hugsaðir.
Maður missir ekki málið. “
egar ég sit andspænis Hafsteini um borð
í Eldingunni, sem hann hefur löngum
verið kenndur við, sé ég víðáttuna í aug-
um hans og frelsið. Hann hefur látið verða af
því sem flestir leyfa sér aðeins að láta sig
dreyma um. Hann smíðaði sér skútu og sigldi
kringum hnöttinn og nú er hann nýkominn
frá Noregi á litlum hraðbát.
Ég hef reynt að ímynda mér hvemig það er
að vera i fimm metra löngum bát í ölduróti;
sjá hvergi til lands; sjá aðeins himin og haf. í
huganum verð ég óendanlega smár frammi
fyrir þessum ötlum sem maður leiðir ekki
hugann að nema þegar maður hittir mann
eins og Hafstein.
Hafsteinn er fæddur árið 1935 á Akranesi og
alinn þar upp. Hann er með tvö algengustu
gen þeirra Skagamanna: Knattspymugenið
ræktar hann með félögum sínum í Noregi og
sjómannsgenið hefur verið ríkt í honum þrátt
fyrir að hafa lítið verið til sjós í veiðiskyni.
Nú býr hann í Harðangursfirði í Noregi og
vinnur i álveri þar.
Hafsteinn er ekki fjölskyldumaður.
„Nei. Fjölskyldumaður getur ekki gert
svona. Því að eiga fjölskyldu fylgir ábyrgð og
þá gerir maður ekki svona. Það er kannski
þess vegna sem það eru fáir sem hafa gert eins
og ég.“
Óþekkur á yngri árum
„Sem stráklingur var ég á síldarbátum og
togurum en það varð ekkert úr sjómennsk-
unni hjá mér því ég var svo sjóveikur."
Hann hefur löngum verið kenndur við að-
stoðarskipið Eldinguna. Hann er þekktur fyr-
ir að kafa niður að skrúfum skipa og leysa net
úr þeim.
„Ég er þekktur fyrir margt en mest fyrir
óþekktarskap á yngri árum. Síðar sem kafari
við bjarganir."
Er hann þá uppreisnarmaður?
„Nei, nei. Ég er ægilega þægur og góður og
segi já við öllu. Annars værir þú ekki héma,“
segir Hafsteinn hlæjandi. „Það var mikill gal-
skapur í mér þegar ég var ungur. Það sem hin-
ir gerðu fullir gerði ég edrú. Það var litið ill-
um augum. Þá var ég bara stráklingur og ég
brosi að þessu þegar ég sé hvað menn á sama
aldri gera í dag. Þetta vora bara strákapör.
Það var aðallega á gamlárskvöld, þegar
menn héldu upp á nýárið. Þá sprangu rúður
og annað. Það voru ekki gerðar neinar til-
raunir með þær sprengjur sem maður hafði.
Það var bara látið vaða. Þær vora sterkari en
reiknað var með. Það fóru því nokkrir tímar
eftir hvert gamlárskvöld í að setja í rúður þar
sem ég hafði brotið þær. Þetta var samt ósköp
saklaust."
Víkingablóð
Þegar fólk skreppur milli Noregs Og Islands
þá ferðast það yfirleitt með flugvélum eða
Norrænu. Fáir láta sér detta í hug að skjótast
þetta á hraðbáti. En Hafsteinn telst kannski
ekki alveg venjulegur ferðalangur. En ekkert
fæðist af engu.
„Ég sigli mikið með unglinga. Það er mjög
sjaldan sem ég er með fullorðna því að þeir
hafa aldrei tíma. Tveir unglinganna vildu eiga
hraðbát og þeir vissu að bróðir minn átti
þannig bát á íslandi. Það varð til þess að ég
fór með bátinn til Noregs. Síðan smíðuðum
við tvo báta eftir honum.
Einn strákanna ætlaði að koma með til ís-
lands á sínum bát. Við ætluðum að sigla sam-
an. En hann guggnaði. Hann er stór og sterk-
ur og stór í kjaftinum en þegar kom að brott-
farardegi þá guggnaði hann. Ég fór því einn.
Ég sagði nú við hann að hefði hann haft
meira víkingablóð en brennivín í æðunum og
hefði haft gott hjarta en ekki hænuhjarta þá
hefði þetta ekki verið neitt mál fyrir hann. Ég
talaði við hann eftir að ég fór og hann sér eft-
ir því að hafa ekki farið með. Hann var bara
ragur."
Kaldur í fimmtán tíma
Hafsteinn lagði af stað frá Husnes í Harð-
angursfirði 26. júní og sigldi til Leirvíkur á
Hjaitlandseyjum. Leiðin er 206 sjómílur og var
hann 15 tíma á leiðinni. Á Hjaltlandseyjum
beið hann í þrettán daga eftir því að fá hag-
stætt veður. 10. júlí hélt hann áfram för sinni
og sigldi til Færeyja.
„Frá Noregi og til Færeyja var ágætis-
„Þetta er frjálst líf. Pegar komiö er á sjóinn eru engar áhyggjur. Þá er maöur fjarri yfirvöldum og presti.
Allir sem eru lausir viö yfirvöld eru frjálsir."
h... ■: J .
Sjórinn er ekki