Dagblaðið Vísir - DV - 05.10.1998, Qupperneq 12

12
MÁNUDAGUR 5. OKTÓBER 1998
Spurningin
Sérðu eitthvað jákvætt
við skammdegið?
Katrín Baldursdóttir nemi: Nei,
ekkert.
Sigurður Kristmannson ellilíf-
eyrisþegi: I góðu veðri er það ágætt
eins og þegar er tunglskin.
Kristján Pálsson: Já, til dæmis jól-
in.
Tinna Traustadóttir, 13 ára: Það
er fínt að hafa myrkur.
Svava Ágústsdóttir, 13 ára: Já,
margt.
Stefán Jakobsson nemi: Myrkrið
er fmt.
Lesendur___________________
Jafnaðarmenn,
játum veikleikann
- bráðabani í framboðsmálunum
„Eigum við jafnaðarmenn ekki sterka eða málsmetandi menn, karla eða kon-
ur?“ er spurt í bréfinu. - Frá fundi forystumanna samfylkingarframboðs A-
flokkanna og Kvennalista.
Guðrún Gísladóttir skrifar:
Ég las nýlega forystugrein í blað-
inu Degi eftir annan ritstjórann,
Stefán Jón Hafstein, þar sem hann
efast um stórsókn okkar sem ætlum
að fylkja okkur um sameiginlegt
framboð A-flokkanna og Kvenna-
lista í næstu alþingiskosningum.
Hann segir m.a. að hér sé ekki
(enn) til sá sameinaði jafnaðar-
mannaflokkur sem þori, vilji og geti
sótt inn á miðju íslenskra stjóm-
mála þar sem meirihlutavaldið sé.
Jafnaðarmenn í öðrum löndum hafi
forgangsraðað á verkefnaskrá vel-
ferðarkerfisins, gengið í endurnýj-
un hugmyndalegra lífdaga og klæð-
ist óhræddir skartbúningi fjölmiðla-
aldar. Hafi gert það sem þarf til að
vinna meirihluta. - Það sé allt ógert
hér.
Maður hefur tilhneigingu til að
taka undir þetta, þótt það sé ekki
uppörvandi. Það er t.d. ekki neitt á
það treystandi að þótt jafnaðar-
menn í nokkrum löndum Evrópu
hafi riðið feitum hesti í síðustu
kosningum og hafi eignast vinsæla
forystumenn, sem sumir leiki stórt
hlutverk í alþjóðamálum, þá fáum
við hér sama brautargengi. Á það
má a.m.k. ekki treysta. Og hvers
vegna ekki á íslandi? - Jú, af því að
hér eru allt aðrar aðstæður ... (eins
og ritstjóri Dags orðaði það svo
kaldhæðnislega).
En hver er skýringin? Eigum við
jafnaðarmenn ekki sterka eða máls-
metandi menn, karla eða konur? Ég
tel það álitamál. Kannski sterka, en
ekki nógu málsmetandi, að mínu
mati. Það er t.d. ekki frambærilegt
að barátta í röðum þessara þriggja
afla um sæti á framboðslistanum sé
Árni Einarsson skrifar:
Enn og aftur horfum við upp á
vansæmd forystumanna Samein-
uðu þjóðanna og Öryggisráðs
þeirra um leið. Aftur og aftur koma
þessir forsvarsmenn saman til
fundar vegna óhæfuverka framinna
í ríkjum fyrrverandi Júgóslavíu, og
aftur og aftur lyppast þessir menn
niður og láta forsvarsmönnum
Serbiu eftir að murka lífið úr
til sýnis á þessu stigi. Eöa að ekki
skuli vera búið að ákveða fyrir fullt
og fast hvort stilla eigi upp á listana
eða viðhafa pröfkjör. Að mínu mati
kemur ekkert til greina annað en
prófkjör, a.m.k. i fjölmennustu kjör-
dæmunum.
Verðum viö jafnaðarmenn ekki
aö beita svipuðum töktum og tónum
og andstæðingamir, játast undir
góðærið og viðurkenna veikleika
okkar, sem fram að þessu hefur
mjög birst í svartagallsrausi og
halastjömuspádómum? - Verum já-
kvæðari, tölmn ekki um „varð-
hunda" sérhagsmunahyggju. Viður-
kennum að með því að „hugsa um
stríðshrjáðum íbúum nágrannahér-
aðanna.
Núna er enn ein hrinan gerð að
SÞ og nú af hálfu utanríkisráðherra
Breta. Öryggisráð SÞ kemur saman
og beinir nokkmm orðum til Milos-
evic Júgóslavíuforseta um að hann
þaggi niöur í morðsveitum sínum.
En hann brosir bara í kampinn og
lofar öllu fögra. - Síðan halda
morðin og pyntingamar áfram.
sig“ em meiri líkur á að geta einnig
hjálpað öðrum.
Hér á landi situr nú nokkuð öflug
ríkisstjóm sem státar af því að hafa
skapað góðæri til lands og sjávar.
Era likur á því að fólk kjósi aðra
yfir sig en þá sem ætla að standa
eins að málum og núverandi ríkis-
stjórn? Viðurkennum að við viljum
viðhalda sama góðærinu, ekki ein-
hverju öðra og óskilgreindu góðæri.
- Látum skeika að sköpuðu og leyf-
um kjósendum að velja á mÚli
tveggja svipaðra stefnumiða, en á
sömu forsendum og með öðrum
mönnum. - Leyfum ekki bráðabana
veröa okkar hlutskipti endalaust.
þjóðanna
Svona málsmeðferð er skömm
Sameinuðu þjóöanna og veikir
þessi samtök sem eru þó eina hald-
reipi okkar Vesturlandabúa, t.d.
gegn árásiun og ögran í garð þjóða
í þessum heimshluta.
Er nú ekki tímabært að við ís-
lendingar geram samþykkt gegn
slíkum leikaraskap sem SÞ stunda
þessa dagana?
Skömm Sameinuðu
Óttaviðbrögð læknastéttarinnar
Konur fyrir framan Ríkisendurskoðun á Skúlagötu. - Gögn um meinta spill-
ingu hjá Tryggingastofnun afhent.
Ásdís Frímannsdóttir, varaform.
Lífsvogar, skrifar:
Hin óttalegu viðbrögð læknastétt-
arinnar og umsnúningur í umræð-
unni um gagnagranninn benda til
þess að gagnagrunnurinn sé
kannski í raun mjög þarft og tíma-
bært hagsmunamál sjúklinga, og
e.t.v. hið eina sem veiti læknum
landsins það nauðsynlega aðhald
sem hingað til hefur ekkert verið.
Alþjóð er ljóst að sjúkraskýrslur
og ýmis önnur gögn um sjúklinga
hafa víða legið á glámbekk og að
margar hverjar hafa verið með
röngum og/eða ófullnægjandi upp-
lýsingum. Þá hafa samtökin Lífsvog
rekist á það - loks þegar fengist
hafa afhentar umbeðnar sjúkra-
skýrslur - að krotað hefur verið yfir
aðgerðar- og dánarstund með tús-
spenna. í meintum læknamistökum
hefur ekki verið óalgengt að Lífsvog
fái þær upplýsingar frá heilbrigðis-
kerfinu að skýrslur séu að meira
eða minna leyti „týndar"!
Komið hefúr fyrir að læknar hafa
ekki séö neitt athugavert við að
hafa mynd af nöktum líkama sjúk-
lings liggjandi framrni á afgreiðslu-
borði á lögfræðistofu. Einnig hefur
það verið gegnumgangandi reynsla
Lífsvogar, hvað varðar þau mál sem
hafnað hafa inni á borði samtak-
anna, að hvorki sjúkrahúsin í land-
inu né viðkomandi læknar hafi, lög-
um samkvæmt, virt tilkynninga-
skyldu sína til landlæknisembættis-
ins þegar eitthvað hefúr farið úr-
skeiðis i meðferð sjúklinga.
Embætti umboðsmanns sjúklinga
hefur enn ekki litið dagsins ljós en
án þess getur ástandið í málefnum
sjúkra og öryrkja á íslandi einungis
batnað með hertu eftirliti á heil-
brigðisstéttum. Sjálf munu samtök-
in ótrauð halda áfram baráttunni
fyrir betra, heilbrigðara og réttlát-
ara mannlífi á íslandi. Og að sjálf-
sögðu þiggja með þökkum hvers
konar stuðning áhugafólks um
hagsmuni sjúklinga og öryrkja.
Ekki einkamál
fréttastjóra
Sjónvarps
Guörún Matthíasdóttir hringdi:
í fréttum í gær (þriðjudag) kom
fram að lögfræðingur RÚV hefði
ekki séð lagalegan flöt á að aðhaf-
ast í máli ungs fréttamanns hjá
Sjónvarpinu og fréttastjórans. Nú
er fréttamaðurinn ungi búinn að
fóma starfi sínu, en kerflð og
fréttastjórinn halda sínu í skjóli
einhverra lagakróka. Mikið held
ég að fréttastjórinn sé glaður en
fréttamaðurinn sár. Ég borga af-
notagjöld og skatta og lít á RÚV
sem þjónustustofnun fýrir mig og
aðra íslendinga. Umfjöllun fjöl-
miöla um þetta mál á umliðnum
mánuðum gefur mér þá mynd að
siðferðislega er fréttastjórinn bú-
inn að glata því trausti sem mað-
ur í hans stöðu verður að hafa, og
ég endurtek; verður að hafa gagn-
vart umbjóðendum sínum.
Fréttastofan er ekki hans einka-
mál og ber að Iíta á málið i því
samhengi og aðhafast í málinu.
Hagkaup
verður
Hraðkaup
Erlendur hringdi:
Óttalegt klúður ætlar þetta að
verða á matvöramarkaðinum. Nú
er fyrirtækið Baugur (þ.e. Hag-
kaup) komið með verslun hér á
Akureyri, Hraðkaup, og á aö
keppa við KEA-matvöraverslan-
irnar héma. Ég er ekki viss um
að við á Akureyri tökum þessu
neitt frekar fagnandi í byrjun en
þeir Hagkaupsmenn syðra þegar
þeir bragðust ókvæða við KEA-
Nettó í Mjóddinni í Reykjavík. Ég
vil þó ekki sjá neitt stríð í þess-
um málum. Best er að aðilar í
matvörageiranum fái að keppa
sín á milli og láti svo lítið að sýna
okkur, viðskiptavinunum, kurt-
eisi og alúð í þjónustu. Þá ganga
allir sáttir, hver til sinnar versl-
unar eða á milli þeirra eftir því
hvar kaupin gerast best.
Guðjón fyrir
landlækni
A.Þ.J. hringdi:
Nú stendur fyrir dyram að
ráða nýjan landlækni í stað Ólafs
Ólafssonar sem staðið hefúr í eld-
línunni sem yfirmaður í heil-
brigðisgeira og staðið sig með
mikilli prýði. Því oft hefur eldlín-
an verið snörp og þá reynir fyrst
á forsvarsmenn. Að öðram lækn-
um ólöstuðum tel ég aö Guðjón
Magnússon, fyrrv. formaður
Rauða krossins og einnig aðstoð-
arlandlæknir, sé sá sem ætti að
setjast í stól landlæknis. Kurteis
maður og ber af sér mjög góöan
þokka. Hann kom oft fram í sjón-
varpsfréttum hér áður og kom
fram sem ábyrgur fagmaður í
hverju og einu sem sneri að heil-
brigðiskerfinu.
Gleymdust
skærin góðu?
Guðjón hringdi:
Mig rak í rogastans eitt síðdeg-
ið fyrir stuttu er ég, úrvinda eftir
erfiði dagsins, steig út úr strætis-
vagninum mínum. Ég hélt ég
hefði farið úr á röngum stað, því
við mér blasti þeta líka fina,
rauða biðskýli í stað gamla, góða
biðskýlisins sem ég hafði yfirgef-
ið um morguninn. Og ég sem hélt
að frú borgarstjórinn hefði verið
að vígja dönsku glæsiskýlin
nokkram dögum áður. Uppi í
Breiðholti vora komin rauð skýli
sem vikið höfðu fyrir nýjum ann-
ars staðar í borginni. Engin
skæri, og engin viðhöfn! Sitjum
við Reykvíkingar ekki viö sama
borð eða megum við vænta glæsi-
biðskýlanna dönsku einhvem
tíma seinna?