Dagblaðið Vísir - DV - 13.11.1998, Blaðsíða 8

matur
ARGENTÍNA ★★★ Bar-
ónsstíg lla, s. 551 9555.
í .Bæjarins besta steikhús
I hefur dalað." Opiö
■ 18-23.30 v.d., 18-3 um
helgar.
CAFÉÓPERA ★ Lækjargötu 2, s. 522 9499.
„Undarlegir stælar og takmarkahur áhugi á mat-
reiöslu." Opiö frá 17.30 til 23.30.
CARPE DIEM ★ Rauöarárstíg 18, s. 552
4555. „Hátt verðlag hæfir ekki tilviljanakenndri
og brokkgengri matreiðslu staðarins." Opiö kl.
18-20 virka daga, 18-23 um helgar.
CREOLE MEX ★★★★ Laugavegur 178, s.
553 4020. „Formúlan er líkleg til árangurs,
tveir eigendur, annar í eldhúsi og hinn I sal, og
fókusinn á matreiðsiuhefðum skilgreinds
svæðis, í þessu tilviki suðurstrandar Banda-
ríkjanna, Louisiana, Texas og Nýju-Mexíkó."
Opiö 11.30-14 og 18-22 á virkum dögum en
18-23 um helgar.
EINAR BEN ★★ Veltusundl 1. 5115 090.
„Leggur meiri áherslu á umbúðir en innihald.
Býður yfirleitt ekki upp á vondan mat og verður
því seintjafnvinsæll og Fashion Café eöa Planet
Hollywood." Opiö 18-22.
FIÐLARINN
Á ÞAKINU ★★★
Sklpagótu 14,
Akureyrl, s. 462
7100 „Matreiðslan
stóð ekki undir háu
verði en hún hefur
batnað. Þjónustan
var alltaf góð en nú
er of mikið treyst á
lærlinga." Opiö
12.30- 14 og
18-22.
HARD ROCK CAFÉ ★★ Krlnglunnl, s. 568
9888. „Staðurinn hæfir fólki, sem þolir tvöfalt
verð fyrir góða hamborgara og daufa ímynd þess
að vera úti að borða. Þjónustan jafn alúðleg og
ágæt og fyrr." Opiö 11.30-23.30.
HÓTELHOLT ★★★★★ Bergstaðastrætl 37,
s. 552 5700. „Listasafnið á Hótel Holti berí mat-
argerðartist af öðrum veitingastofum landsins.
Þar fara saman frumlegir réttir og nærfærin mat-
reiösla, sem gerirjafnvel baunir að Ijúfmeti." Opiö
12-14.30 og 19-22.30 virka daga, 12-14.30 og
18-22 föstu- og iaugardaga.
HÓTEL ÓÐINSVÉ ★★ v/Óðlnstorg, s. 552
5224. „Stundum góður matur og stundum ekki,
jafnvel i einni og sömu máltíð." Opiö 12-15 og
18-23 virka daga, 12-15 og 18-23.30 föstu-
og laugardaga.
IÐNÓ ★★★ Vonarstrætl 3, s. 562 9700.
„Matreiðsla, sem stundum fer sínar eigin slóð-
ir, en nær sjaldan hæstu hæðum. Enginn réttur
var að neinu leyti misheppnaður, en fáir minnis-
stæðir." Opiö frá 12-14.30 og 18-23.
ÍTALÍA ★★ Lauga-
vegl 11, s. 552
4630. „Eignarhaldiö
er ítalskt, kokkarnir
eru ítalskir og gæða-
þjónustan er hálf-
ítölsk. Það, sem tæp-
ast hangir I ítölskunni,
er matreiðslan." Opiö
11.30-11.30.
JÁTVARÐUR ★★★ Strandgötu 13, Akureyrl,
461 3050 „Skemmtilega hannaöur staður
með fínlegri matreiðslu, ef sneitt er hjá fiski,
svo og elskulegri þjónustu sem getur svarað
spurningum um matinn." Opiö 11.30-14 og
18-22.
KÍNAHÚSIÐ ★★★★ Lækjargötu 8, s. 551
1014. „Margt er það, sem dregur, matreiðsla,
verðlag og andrúmsloft, sem samanlagt gera
Kínahúsiö að einni af helztu matarvinjum mið-
bæjarins." Opiö 11.30-14.00 og 17.30-22.00
virka daga, 16-23 laugardaga og 17-22 á
surmudögum.
KÍNAMÚRINN ★★ Laugavegl 126, s. 562
2258 „Kínamúrinn eitt fárra frambærilegra veit-
ingahúsa hér á landi, sem kenna sig við aust-
ræna matreiöslu." Opiö 11.30 til 22.30 alla
daga nema sunnudaga frá 17.00 til 22.30.
LAUGA-ÁS ★★★★ Laugarásvegl 1, s. 553
1620. „Franskt bistró að íslenskum hætti sem
dregur til sín hverfisbúa, sem nenna ekki að
elda ! kvöld, barnafjölskyldur utan úr bæ og
ferðamenn utan af landi og frá útlöndum." Opiö
11-22 og 11-21 um helgar.
LÆKJARBREKKA ★★ Bankastrætl 2, s. 551
4430. „Matreiðslan rambar út og suður, góð,
frambærileg eða vond eftir atvikum." Opiö
mánudaga-miövikudaga 11-23.30, fimmtu-
daga-sunnudaga 11-0.30.
MADONNA ★★★ Rauðarárstig 27-29, s.
893 4523 „Notaleg og næstum rómantísk
veitingastofa með góðri þjónustu og frambæri-
legum Ítalíumat fyrir lægsta verð, sem þekkist
hér á landi." Opiö 11.30-14.00 og 18.00-
22.00.
Melra á næstu síöu -*
Hvert sem fólk þvælist um veröldina vill það smakka eitthvað sem tilheyrir viðkomandi stað
- borða eins og innfæddir. Nema þegar það er heima hjá sér. Það á alla vega við um íslendinga.
Þegar þeir fara út að borða heima á klakanum fá þeir sér eitthvað franskt, ítalsk, kínverskt,
mexíkóskt, indverskt, taílenskt, amerískt - jafnvel danskt - allt nema íslenskt. Fókus kannaði
möguleika íslenska eldhússins hjá Sigurvini Gunnarssyni matreiðslumeistara og komst að því
hvað það er sem við getum sannarlega kallað íslenskt. Niðurstaðan varð Ijúffeng:
^ Z-f r I I r r )
J 'S J _J —J —J —J
n
i I i-
r ) r | H\' f
j - i _j._
Það eru aðeins tveir réttir sem
geta kallast alíslenskir og eru
hvergi annars staðar til í veröld-
inni. Þetta er annars vegar allur
súrmatur eins og hann leggur sig
og svo gamla góða skyrið. Súr-
maturinn eru uppruninn hérna
og allur sá verknaður. Úti í heimi
tíðkaðist að salta mat, sem og hér
heima, en við bjuggum oft á tíð-
um við saltskort og því tóku for-
feðurnir upp á því að setja mat-
inn í súr. Þetta er mesta lostæti
og etið enn þann dag í dag en sú
neysla einskorðast við þorrann.
Aðra sögu er hægt að segja um
skyrið okkar sem er enn þá mjög
vinsælt. Það er búið að þróa þetta
hráefni til andskotans og ótrúleg-
ustu varíasjónir í öllum helsu
matvörubúðum. Við ættum öll að
þekkja skyr.
Þorrablótið
Hákarlinn er íslenskur
en þó til sem slíkur alls
staðar í heiminum.
Verkunin á honum er
að hann er grafinn og
kæstur (geymdur í
langan tima án fyrir-
hafnar). Þetta er étið á
þorrablóti og þykir
ekki verra að hafa ís-
lenskt brennivín
með. Það er að vísu
eitt sem er sérstakt
við íslenska hákarl-
inn og það er að hann
veitingahús
Hákariinn er ekki ba
heidur er hann g
er basískur. Sem merkir að
hann er nánast besta
magameðal í heimi og nýtist frá-
bærlega sem brjóstsviðatafla.
Súri hvalurinn er orginal þar
sem hann er súr. Hvalur er
náttúrlega étinn af öllum nema
meðlimum Greenpeace en þá er
hann ekki súr. Hráefnið sjálft er
hvalspik og í því er náttúrulega
fita og alveg óhemjumikil orka.
Það mætti því segja að vaxtar-
ræktakauðar landsins ættu að
Eyjalundinn er soðínn,
saltaður og reyktur.
dur n
xs.,-
btx
hætta að éta orkupill-
ur og éta súrsað hval-
spik.
Kútt- og sundmagar
er mjög sérstakur rétt-
ur sem skapaðist vegna
nýtninnar sem stunduð
var hér fyrr á öldum.
Þessir magar eru loft- 1
blaðra (vöðvi) á þorsk-
inum og öðrum fiski.
Verkunin er að þetta er hert, soð-
ið og súrsað. Mjög gott tii að
narta í yfir góðri bíómynd.
Hið ástkæra svið er nú étið úti
mm
um allt og er eitt-
hvað sem við tókum
með okkur frá nors-
urunum um svipað
leyti og pabbi Leifs
Eiríkssonar var að
hamast við að eigna
okkur soninn. En
þetta þykir enn þá
fint og er jafnvel
étið þótt enginn sé
þorrinn.
Fuglar
Súrsuð og kæst egg voru stað-
bundin, t.d. á Breiðafjaröareyjum
og við Mývatn þar sem hægt var

Mekka á Manhattan
Ekki mundu mörg islenzk veit-
ingahús standast samanburð, ef
þau væru flutt til Manhattan. í
þeim hópi væru örugglega Lista-
safnið á Holti, Þrír Frakkar og
Laugaás, hvert í sínum flokki
verðs og gæða. Líklega einnig
Tjömin og Primavera, en ekki
miklu fleiri, kannski Rex og Ját-
varður á Akureyri. Þótt fleiri séu
góð, þá stæðust þau ekki sam-
keppnina fyrir vestan, þar sem
margir berjast um hituna á
hverju sviði.
Skemmtilegra er að fara út að
borða í New York en Reykjavík, af
því að fjölbreytnin er meiri i gæð-
um og verði, heföum og andrúms-
lofti. Raunar er borgin við Hud-
son tekin við af borginni við
Signu sem heimsins mesta gósen-
land matgæðinga, af því að París
er sérfrönsk, en Manhattan suðu-
pottur heimskringlunnar allrar,
þar á meðal fjarlægra Austur-
landa, sem geta kennt okkur
margt í matargerðarlist.
í Reykjavík væri ekki markað-
ur fyrir Kóreustað á borð við
Hangawi, þar sem gestir sitja á
sokkaleistunum á gólfinu og
snæða grænmetisrétti í nánast
guðrækilega austrænu umhverfi.
Og hér heima er aðeins boðið upp
á daufa eftirlíkingu af japönsku
sushi, undursamlegum smárétt-
um úr hráu sjávarfangi, svo sem
fást í annarri hverri þvergötu í
miðri Manhattan. Hér eru ekki
vel stæðir Kóreumenn og Japanir
á hverju strái til að halda slíkum
stöðum uppi.
Verð er ekki miklu hagstæðara
en í Reykjavik. Algengt er á góð-
um stöðum að þríréttað með kaffi
kosti um 36 dali eða 2.500 krónur
á mann, en hér færi hliðstætt verð
yfir 3.000 krónur. Dýrustu staðir
bandarískrar matreiðsluhefðar
halda sér á 54 dala eða 3.700 króna
verði, sem er lægra en hæsta verð
í Reykjavík. Það eru aðeins allra
dýrustu frönsku og japönsku hús-
in, sem sleikja 72 dali eða 5.000
krónur á mann, svipað og allra
dýrstu matsalir Reykjavíkur.
Hér er ferskara sjávarfang, en
þar er Qölbreytnin meiri. Hér eru
menntaðri þjónar og kokkar, en
stundum íhaldssamari. Vestan
hafs forðast góðir kokkar fitu og
feitar sósur og leggja meiri
áherzlu á fersk og falleg salöt. í
New York er harðlega bannað að
reykja á veitingahúsum, en hér
sjást víða ekki einu sinni reyk-
laus svæði, heldur er tóbaksreyk
leyft að spilla matarilmi um allan
sal í trássi við reglugerðir.
Ekki þarf að leita uppi sérstak-
lega dýr veitingahús á Manhattan
til að fá betra lambakjöt en okkar
bragðdaufa fóðurkálskjöt, sem við
ímyndum okkur gott. Og auðvitað
er nautakjöt betra á góöum stöð-
um vestan hafs en á hliðstæðum
„Bkkí Nrt að litti upni »ér«
Minhattafi tll ai fá betra
lambakjðt en akkar bragð*
datífa tóðurkáiikjet »am
viá ftwgtdum ekkur aatt,tt
stöðum hér á landi. Bandarísk
steikhús eru enn sem fyrr kapít-
uli út af fyrir sig.
Veitingahús eru sterkur þáttur
í lífi íbúa New York. Þeir borða
meira en helming máltíða sinna
úr mat, sem eldaður er annars
staðar en heima. Þeir fara út að
borða oftar en þrisvar í viku að
meðaltali og borga meira en 30
dali eða 2.100 krónur í hvert sinn
á mann. Þeir halda því betri aga á
bransanum heldur en íslendingar,
sem vilja gera annað fyrir pening-
ana sína en borða fyrir þá.
Hástig bandarískrar matreiðslu
er á nokkrum stöðum á Manhatt-
an, sem eru að skapa bandaríska
klassík, leita víðar fanga en í
Frans, losa sig undan franskri
formfestu, létta yfirbragð og and-
rúmsloft, án þess að hvika neitt frá
gæðum matreiðslunnar. Þetta er
önnur þróun en í Kalifomíu, sem
orðin er uppspretta veitingastaða
með umbúðir í stað innihalds.
Topparnir eru notalegir staðir á
borð við Union Square Café, Got-
ham Bar & Grill og Grammercy
Tavern, sem eru unaðslegri heim
að sækja heldur en dýrari drauma-
staðir á borð við Lucas Carton, Ta-
illevent og Grand Vefour í París.
Þess vegna er við hæfi að segja, að
Manhattan sé að verða Mekka
matargerðarlistar.
Bandarískt kaffi er jafn þunnt
og vont sem fyrr, en gott espresso
fæst á öllum góðum veitingahús-
um. Þunnt gervi-espressó úr
hnappavél, sem boðið er víðast
hvar í Reykjavík, hef ég ekki séð á
veitingastöðum á Manhattan.
Jónas Kristjánsson
f Ó k U S 13. nóvember 1998
FÓKUSMYND: BG