Dagblaðið Vísir - DV - 12.01.1999, Síða 16

16
ÞRIÐJUDAGUR 12. JANÚAR 1999
Þeir sem náð hafa tökum á
þeirri list að renna sér á skaut-
um vita fátt skemmtilegra en að
líða um ísinn. En meðan flestir
skauta sér til afþreyingar fer
þeim fjölgandi sem velja hina
töfrandi íþrótt, listhlaupið
Svifið
um svellið
Unnur Eyfells, 75 ára, unir sér vel á skautum:
Slökun að komast í
samband við svellið
að er svo æðislega gaman
þegar maður er kominn í
samband við svellið. Þegar ég
er búin að ná taktinum og renn
áfram þá slappa ég af og mér líður
vel. Sama gildir um skíðin og
brekkurnar. Ég er svo mikið nátt-
úrubarn í mér. Ég fékk mína fyrstu
skauta sem barn og hef skautað alla
tíð síðan. Jafnaldrar mínir eru
hættir þessu en ég vil ekki gefast
upp og fer reglulega á svellið," seg-
ir Unnur Eyfells, 75 ára, tíður gest-
ur á skautasvellinu í Laugardal.
Unnur segir að það hafi ekki síst
verið manninum hennar heitnum,
Einari, að þakka að hún hefur farið
reglulega á skauta eftir að hún varð
fullorðin
„Við kynntumst á ísnum á Tjörn-
inni, það var okkar staður. Einar
var mikill íþróttamaður og áhuga-
maður um skauta og dreif mig alltaf
með. Hann var ákafur fylgismaður
þess að skautasvell yrði byggt í
Laugardalnum og síðar skautahöll.
En áður en skautasvellið í dalnum
kom til fórum við gjarnan á Tjörn-
ina á kvöldin."
Unnur var mikið á skautum sem
krakki. „Við vorum sjö systkinin og
höfðum gaman af að hreyfa okkur.
Þá var ekki sama afþreying í boði
og nú er og því um fátt annað að
ræða á veturna en fara á skauta.
Við skautuðum þá á lítilli tjörn hjá
Þegar ég er búin að ná taktinum og renn áfram þá slappa ég af og mér líð-
ur vel, segir Unnur Eyfells. DV-mynd ÞÖK
Háskólanum. Siðan fórum við á
Tjörnina."
Unnur segir að eftir að maður
hennar dó hafi hún ákveðið að
skautarnir yrðu ekki lagðir á hill-
una. „Ég dreif mig á svellið. Það var
erfitt að fara ein en ég lét mig hafa
það. Þetta er svo skemmtilegt."
viku en þyrftum að æfa tvær klukku-
stundir fnnm sinnum í viku til að ná
einhverjum árangri. Það þyrfti að vera
annað sveli fyrir okkur. Listhlaup er
alvöruíþrótt sem krefst ótrúlega mik-
illa æfmga. Við eigum mikið af ungu
og mjög efnilegu skautafólki en ef þetta
verður svona áfram sé ég ekki að ís-
land muni nokkum tíma eiga fulltrúa
á Evrópu- eða heimsmeistaramóti,"
segir Linda. -hlh
Linda Viðarsdóttir, 17 ára skautadrottning:
Listhlaup byggist á tækni
Anna Kristín Einarsdóttir, formaður listskautadeildar
Skautafélags Reykjavíkur, með börnum sínum, Lindu
og Jónasi Páli, á svellinu í Laugardal. DV-myndir E.ÓI.
Formaður listskautadeildar SR:
Sprenging með tilkomu skautahallarinnar
að hefur orðið alger sprenging i
skautaíþróttinni hér á landi. Það æfðu
180 á vegum félagsins fyrir áramót og
verða örugglega yfir 200 áður en langt um
líður. Áhuginn jókst mjög um leið og byggt
var yflr svellið í Laugardal," segir Anna
Kristín Einarsdóttir, formaður listskauta-
deildar Skautafélags Reykjavíkur og móðir
Lindu, sem rætt er við hér að ofan, og Jónas-
ar Páls.
Anna segir að í fyrstu hafl mest borið á
ungum krökkum en byrjendur séu aðallega
á aldrinum 4-20 ára.
„Þetta er tilvalin flölskylduíþrótt og mjög
skemmtileg. Ásóknin í æfmgatímana hefur
verið mjög mikil þrátt fyrir að við höfum
ekkert auglýst. Nú er svo komið að það er
fullt í nær alla æflngatíma, nema eitt nám-
skeið fyrir byrjendur. En þrátt fyrir áhug-
ann og afskiptin af félaginu erum við, ég og
maðurinn minn, ekki mikið á skautum. En
það er mjög gaman að fylgjast með framfór-
um krakkanna."
Flestar stúlknanna sem komnar eru
lengst í skautaiþróttinni kenna byrjendum
og lengra komnum. í æfmgaferðum þeirra til
Bretlands hefur breski þjálfarinn tekið mið
af þessu. Þá er von á búbót i þjálfunarmálum
þar sem ein stúlka, Kristín Harðardóttir, er
að læra skautaþjálfun erlendis og önnur, Jó-
hanna Kristjánsdóttir, æfir skautaíþróttina
samhliða námi í íþróttaskóla í Finnlandi.
„Það er gaman að sjá hvað bömin eru fljót
að ná tökum á skautunum. Við kennum ann-
ars eftir fyrstu stigum kerfis sem notað er í
Bretlandi sem er almenn skautakennsla og
hefur gefist mjög vel. Þar er annars almenn
kennsla fyrstu sex áfangana en síðan velja
nemendur listhlaup eða hokkí.“
Anna tekur undir með Lindu að það þurfi
meiri tíma til æfinga eigi þeir fremstu í
skautaíþróttinni hér á landi að ná langt.
Slagurinn um tíma á svellinu í Laugardal sé
harður.
„Við eigum mjög efnilegt skautafólk og
nauðsynlegt að gefa því tækifæri til að æfa
oftar. Þeir sem hafa séð til stúlknanna eru
yfirleitt mjög hissa á hvað þær geta, hafa
ekki haft hugmynd um að hér væri verið að
æfa af alvöru. En betur má ef duga skal,“
segir Anna. -hlh
Listhlaup á skautum byggist á
tækni, hvernig maður notar
blöðin á skautunum, hvort sem
verið er að stökkva eða renna. Það er
ekki óalgengt að gera þurfi sömu æf-
ingu mörg hundruð sinnum til að ná
einu stökki. Það getur þurft heilt ár tii
að ná fullkomnu valdi á stökki. Maður
verður þvi að vera þolinmóður og hafa
viljastyrk," segir Linda Viðarsdóttir, 17
ára stúlka í Árbænum, ein af upprenn-
andi skautadrottningum landsins.
Linda er í hópi 5-6 stúlkna á svipuðu
reki sem lengst eru komnar
í listhlaupi á skautum á íslandi.
Þrátt fyrir rrngan aldur eru stúlkumar
allar byrjaðar að miðla af reynslu sinni
og þekkingu og kenna byrjendum og
lengra komnum hjá Skautafélagi
Reykjavíkur í skautahöllinni í Laugar-
dal.
Linda byrjaði að æfa listhlaup á
renndu sér saman. Síðan lá leiðin oft
þangað upp eftir þar sem grunnurinn
var lagður að skautaferlinum. Linda
fór sjaldnar niður í bæ, á Tjömina,
enda lengra að fara. Hún segist ekki
vilja skauta á Tjöminni nema nota
gamla úflaskaða skauta. „ísinn er yfir-
leitt það grófúr að ég vil ekki eiga á
hættu að skemma blöðin á skautunum.
Þau era dýr.“
Linda segir stúlkumar sem era með
henni í listhlaupinu flestar hafa byrjað
á svipuðum aldri, 11-12 ára, og hafa þá
skautað lengi. „Við höfúm reynt að ná
eins langt og okkur er unnt miðað við
aðstæður en einnig farið utan til æf-
inga og keppni. Því betri sem við verð-
um því betri undirstaða er það fyrir
skautaíþróttina á íslandi. Við erum
flestar að kenna með æfmgunum."
Vantar stráka
Linda segir vanta stráka í listhlaup-
ið, aðeins einn strákur, 11 ára, geti
talist mjög efnilegur. „Strákamir vilja
frekar vera á hokkískautum en þá geta
þeir ekki stokkið neitt af viti. Tennum-
ar framan á blöðum listskautanna hafa
svo mikið að segja i stökki. Þá era blöð-
in á listskautunum öðravísi og skerpt á
annan hátt en blöð hokkískauta. Þessir
skautar era eins og svart og hvítt.“
Litli bróðir Lindu, Jónas Páll, 9 ára,
æfir einnig listhlaup og hefúr keppt
tvisvar - upprennandi skautamaður.
Hann fékk fljótt áhuga á skautum og
stóra systir hefúr hjálpað til að glæða
áhugann.
Þurfa fleirí æfingar
Linda segir að með tilkomu skauta-
hallarinnar hafi orðið bylting í aðstöðu
skautafólks. „En áhuginn er svo mikill
að erfitt er að fá ísinn til að æfa hst-
hlaup eins og alvöraíþrótt. Og svo er
lokað yfir sumarið. Við æfum tvisvar í
skautum þegar hún var 11 ára. Hún
hefur tekið þátt í þremur íslandsmót-
um og tvisvar orðið islandsmeistari í
sínum aldursflokki. Þá vann hún ann-
að tveggja Reykjavíkurmóta sem hún
tók þátt í.
Auk þátttöku í mótum hér heima
hefúr hún tvisvar keppt í Bretlandi og
farið þangað í æfmgabúðir.
„Ég fann mig fljótt í listhlaupinu.
Reyndar var aðstaðan léleg fyrstu árin
þar sem við vorum stundum að æfa í
leiðindaveðri, roki og snjókomu eða
rigningu. Þá vorum við lengi að ná ár-
angri og vorum við ekkert að hugsa
um mótshald."
Byijaði með afa
Linda segir afa sinn hafa komið sér
á skauta í fyrsta skipti en hann hafði
gaman af að renna sér. Hann fór með
hana á Rauðavatn
þar sem þau