Dagblaðið Vísir - DV - 12.08.1999, Blaðsíða 10

10
FIMMTUDAGUR 12. ÁGÚST 1999
Spurningin
Hvað er rómantík?
Guöný Jónsdóttir nemi: Bara eitt-
hvað fallegt.
Sigurdís Helgadóttir, 12 ára: Sitja
við kertaljós.
Carina Guðmundsdóttir nemi:
Kertaljós og kampavín.
Elin Þorleifsdóttir nemi: Kertaljós
og rauðar rósir.
Hildur Ármannsdóttir nemi:
Notaleg stund með kertaljósi.
Sindri Einarsson laganemi: Það
er eitthvað sem veldur hrifningu og
hefur sjarma.
Lesendur
Langur laugardag-
ur á Laugavegi
- hvers vegna ekki alla laugardaga?
„Hvers vegna gerist þetta ekki alla laugardaga, jafnvel sunnudaga líka?“
spyr bréfritari. A löngum laugardegi á Laugavegi
Gunnar Guðjónsson skrifar:
Það var auglýstur „langur laugar-
dagur á Laugavegi" í flestum fjöl-
miðlunum fyrir síðustu helgi. Lang-
ur laugardagur - ef einhver skyldi
ekki vita - þýðir að verslanir á
Laugaveginum í Reykjavík eru opn-
ar frá morgni til kl. 17 eða 18 þann
dag. í góðu veðri, eins og við feng-
um í Reykjavík, þýddi líka að fjöl-
menni var i götunni og það var mik-
ill ys og þys og fólk virtist almennt
vera mjög ánægt að geta fengið sér
göngutúr þarna, skroppið inn í
verslun við og við til að skoða,
kaupa og spá í hlutina. Og á Lauga-
veginum hitti maður fólk sem ann-
ars hefur ekki verið í kallfæri lang-
tímum saman og það var stoppað og
rætt saman. Þetta var sem sé einn
allsherjar góðviðrisdagur eins og
þeir gerast bestir í borginni.
Ég var líka staddur í Kringlunni
þennan sama dag, á milli kl. 14 og
15. Þar var líka troðfullt af fólki sem
var í verslunarhugleiðingum. Mikiö
af hjóna- eða sambýlisfólki, ungu og
eldri borgurum. Það var sama sag-
an þama. Fólk virtist kunna vel að
meta þennan afgreiðslutíma á laug-
ardegi. Þegar maður sér slíka örtröð
fólks við þessar aðstæður hvarflar
að manni að á íslandi hljóti að búa
mun fleiri en þessi 260 þúsund sem
oftast er haldið fram. - Vitandi að
það var líka urmull fólks í Smára-
verslununum í Kópavogi, á Akur-
eyri, í Keflavík, auk alls þess mikla
fjölda sem lá og flatmagaði á sólar-
stöðum hérlendis og erlendis.
En það er þetta með þennan
„langa laugardag" í Reykjavík, bæði
á Laugavegi og t.d. í Kringlunni og
víðar þar sem fólk sækir í að heim-
sækja í verslunarerindum. Hvers
vegna gerist þetta ekki alla laugar-
daga, jafnvel sunnudaga líka? Er
svarið það eitt að verslunarfólk
verði nú einhvem tíma að fá sin frí?
Auðvitað tekur engin mark á slík-
um svömm. Það er langt síðan ein-
hvers konar vaktaform komst á hjá
verslunarfólki, a.m.k. í stórmörkuð-
um. Og ekki dettur manni í hug
„þrælahald" hjá verslunarfólki þar
sem þetta er alsiða í flestum borg-
um nágrannalandanna. Þar notar
fólk einmitt helgardagana eða ann-
an þeirra til að skoða sig um í versl-
unum og kanna verð og gæði hlut-
anna, þar sem virkir dagar em ekki
á lausu til að fara saman í slíkra
leiðangra.
Hvers vegna ætti þetta ekki að
geta verið líka hér á landi? Þaö er
staðreynd að jcifnt vetur sem sumar
er mikil örtröð fólks þar sem versl-
anir em opnar á laugardegi, ekki
bara til kl. 12 eða 14, heldur til kl. 17
eða 18. Það sýnir sig líka að góða
veðrið setur ekki hömlur á fólk að
sinna þessum erindum.
íslenska vatnið
Einari Ingvi Magnússon skrifar:
Þegar ég kom heim til íslands eft-
ir langa dvöl erlendis gerðist ég
drykkfelldur mjög á hið íslenska
bergvatn. Þessi unaöslegi svala-
drykkur fæst frítt úr kaldavatns-
krönunum hér á landi og er eðal-
drykkur í flokki dýmstu veiga.
Fyrstu dagana drakk ég stíft og
handlék vatnsglasið um leið og ég
virti fyrir mér þessa tæm lind með
lífsvatni hinnar íslensku náttúm.
Mér blöskraði að fólk valdi sér frek-
ar gosdrykki, kaffi eða bjór þegar
þorstinn bankaði upp á. Ég hef
reynt að halda mig við bergvatnið
tæra á meðan ég hef dvalið hér á
landi því slíkan drykk fær maður
ekki á menningarstöðum erlendis.
Það gerðist þó um daginn að ég
freistaðist til að kaupa mér flösku af
gosdrykk. En þegar ég las innihalds-
lýsinguna missti ég alla löngun. Það
sem ég var að súpa reyndist vera;
litarefni, þráavcimarefni, rotvamar-
efni, bindiefni, bragðefni, sýra, syk-
ur og kolsýrt vatn með 6% appel-
sínusafa. Ég lauk ekki úr flöskunni.
Ég hefði að vísu getað keypt mér
íslenskt bergvatn með matarsóda og
kolsýru á kr. 115 hálfan lítra en ég
vissi að ég fengi betra vatn úr kran-
anum heima.
Frábær mynd um Persaflóastríðið
Alvarleg veikindi komu upp hjá hermönnunum í Persaflóastríðinu og voru
þau rakin til efnavopna sem írakar beittu gegn andstæðingum sínum.
Ragnar skrifar:
Ekki veit ég hvort þeir eru marg-
ir eöa fáir sem notfæra sér þessar
nýju sjónvarpsstöðvar, en þær em
orðnar allmargar og fjölbreyttar. Ég
er einn þeirra sem keyptu sér mót-
tökuloftnet (svokallaðan ,,disk“) á
þakið til að geta náð sjónvarpsefni
frá gervihnettinum Astra 1. Þar er
um auðugan garð að gresja frá
breskum og þýskum sjónvarps-
stöðvum. Og ekki þarf að taka fram
að þetta sjónvarpsefni er öllum að
kostnaðarlausu. Ríkissjónvarpið er
flestum ófullnægjandi, en margir
eiga þess ekki kost að sjá neitt ann-
að, því miður.
Nú em eins og áður sagöi komn-
ar fleiri innlendar sjónvarpsstöðv-
ar, þar á meðal er ein rásin frá Hall-
mark, sem sýnir alveg frábærar
kvikmyndir, og þó ekki gamlar. í
vikunni var sýnd þar ný leikin
mynd um Persaflóastríðið. Myndin
var í tveimur hlutum og voru þeir
sýndir hvor á eftir öðmm. í mynd-
inni var lýst aðdraganda stríðsins
og hvemig liflð gekk fyrir sig í
tveimur fjölskyldum sem áttu her-
menn sem sendir voru til Persaflóa-
svæðisins.
Alvarleg veikindi komu upp hjá
hermönnunum og voru þau rakin
til efnavopna sem írakar beittu í
stríðinu. Veikin lamaði margan her-
manninn er heim kom og létust
nokkrir þeirra. Málið fór fyrir
bandaríska þingið og var rakið lið
fyrir lið. Það sem út úr rannsókn-
inni kom staðfesti að írökum höföu
veriö seld efni sem þeir síðar not-
uðu til að framleiða efnavopn er
þeir svo beittu í Persaflóastríöinu.
Mynd þessi var einstaklega vel gerö
og leikin. Svona myndir og aðrar
sem sýndar eru undir merki Hall-
marks sjást afar sjaldan í Sjónvarp-
inu. Það gerir sjónvarpsdagskrá
Ríkissjónvarpsins að þriðja flokks
sjónvarpsstöð.
Heimilislæknar
og sérgreina-
læknar
Sent frá Félagi íslenskra heim-
ilislækna:
Að gefnu tilefni vill stjóm Fé-
lags íslenskra heimilislækna taka
eftirfarandi fram. Stjóm félagsins
styður heils hugar fijálsan rekst-
ur og um hreinar dylgjur er að
ræða þegar sagt er að formaður
félagsins, Katrín Fjeldsted, hafl
staðið á móti slíku. Þvert á móti
rekur félagið kæramál fyrir Sam-
keppnisstofnun til að knýja á um
rétt til sjálfstæðs reksturs. Mis-
skUningur er hins vegar að heim-
ilislæknar sækist almennt eftir
að komast inn í hóp svokallaðra
sjálfstætt starfandi heimUis-
lækna sem eru heimUislæknar
sem hafa gert sérsamning við rík-
ið. Hið rétta er að heimUislæknar
fara fram á að geta gert sambæri-
lega samninga um frjálsan rekst-
ur og aðrir sérgreinalæknar hafa
gert en þar er átt við samninga
L.R. og T.R.
Norskar bú-
vörur hingað?
Sigfús skrifar:
Þótt fréttir hermi að nú standi
tU að semja við Norðmenn um af-
nám eða lækkun hrossatoUa og í
staðinn eigum við íslendingar að
fá landbúnaðarafúrðir frá Noregi
dettm- mér ekki í hug að svo
verði. Hvorki norskar né annarra
þjóöa búvörur verða fluttar hing-
að til lands á næstu ámm, jafnvel
ekki á næstu áratugum. Slíkar
em heljargreipar þeirra sem ráða
í landbúnaðarkerfinu hér á landi
að almenningur, sem feginn vUdi
eiga aðgang aö fjölbreyttari bú-
vörum, að maður tali nú ekki um
ódýrari, á enga von tU þess að sá
dagur renni upp. Það er sífeUt tal-
að um þessi mál og að losa eigi
um höftin og einn og einn inn-
flytjandi reynir á kerfið, en feUur
aUt í baklás þegar á á að herða.
Gleymum öllu frelsi í þessa vem.
Vertu jákvæð,
Jónína
Elín Guðjónsdóttir hringd:
Mér hefði ekki dottið í hug, eft-
ir aö hafa lesið bráðskemmtUegt
og um leið fróðlegt viðtal við
hana Jónínu okkar Benediktsdótt-
ur, þessa hraustu og aðdáunar-
verðu athafnakonu, að hún um-
tumaðist svona. gjörsamlega svo
að segja daginn eftir. En eftir aö
hafa hlustað á morgunútvarp
Bylgjunnar og svo lesið grein
hennar í Morgunblaðinu held ég
að einhver annar en hún sjálf hafl
róið ámm að því að espa Jónínu
tU hafa frumkvæði í þessu írafári
hennar eftir á. Ekkert sem ég las
í viðtalinu í DV var þess eðlis að
ekki stæðist mál, ef svo má að
orði komast. Ég segi því: Vertu já-
kvæö, Jónína, og láttu ekki svona
eftir aUt sem þú ert búin aö af-
reka.
Ný forusta VSÍ
lofar góðu
Birgir hringdi.
Ég lít með tilhlökkun tU þess
tíma þegar samningai- verða end-
urnýjaðir á vinnumarkaðinum,
og sem að líkindum verður fyrir
næstu áramót. Ég hef trú á að
hinir nýju og tUtöluega ungu
menn verði mun skynsamari og
beiti nýjum og fljótvirkari aðferð-
um tU að ná saman við launþega-
samtökin en hinir gömlu og að ég
vU segja stöðnuðu forsprakkar
VSÍ virtust vera. Vinnustaða-
samningar eru t.d. eitt af því sem
ætti að brydda upp á. Vonandi
verður forysta launþegasamtak-
anna þess fýsandi að ræða ný-
breytni í þessum efnum. Eitt er
víst; svokölluð „þjóðarsátt" verð-
ur ekki endurnýjuö með neinum
hætti.