Dagblaðið Vísir - DV - 30.09.1999, Blaðsíða 20
24
FIMMTUDAGUR 30. SEPTEMBER 1999
Sumum veitist erfitt að
velja sér framhaldsnám
við hæfi og fyrir kemur
að menn renna hlint í
sjóinn. Nú eru margir í
Gauti Eiríksson ætlar að verða kennari:
þeirri stöðu að vera ný-
byrjaðir í námi og það eiga viðmælendur Til-
Kvíði ekki lágum launum
verunnar sameiginlegt í dag. Þau Gauti,
Berglind og Heim-
Mér líst bara vel á mig héma. Það
er reyndar mjög mikið að gera
en það kom svosem ekki á óvart
því ég er búinn að sitja einn vetur uppi í
Háskóla. Mér sýnist álagið svipað,“ sagði
Gauti Eiríksson kennaranemi þegar Til-
veran hitti hann nýverið á kaffistofu
skólans.
Kennarastarfið var aldrei draumastarf
Gauta og hann segir algjöra tilviljun að
hann leiddist út í kennslu fyrir þremur
árum. „Ég var heima í Reykhólasveit eitt
haustið þegar það vantaði skyndilega
kennara í Reykhólaskóla. Það var hringt
í mig á fimmtudagskvöldi og ég hóf störf
á mánudegi. Hefði ég verið spurður viku
áður hvort ég ætti eftir að leggja fyrir
mig kennslu hefði ég örugglega hlegið að
viðkomandi. Mér líkaði hins vegar
kennslustarfið og þetta var afspymu
skemmtilegur vetur,“ segir Gauti en við-
urkennir að þrátt fyrir góðan vetur hafi
hann enn um sinn lagt kennarastarfið á
hilluna. Hugurinn stefndi annað og hann
skráði sig í líffræði í Háskólanum.
„Raungreinar hafa alltaf átt við mig en
ég fann það fljótt að líffræðin í Háskólan-
um var ekki fyrir mig. Ég kláraði þó vet-
urinn en fór síðan í byggingavinnu. Eftir
talsverða umhugsun komst ég að því að
mig langaði mest í Kennaraháskólann og
þess vegna er ég hér,“ segir Gauti.
Kvenfólkið spillir ekki fyrir
Þegar horft er yfir kaffistofuna sést
berlega að kvenfólkið er í miklum meiri-
hluta. „Þetta er samt langt frá því að vera
kvennastarf en það spillir svo sem ekki
fyrir að hafa svona mikið af kvenfólki
héma,“ segir Gauti og brosir.
Kjarabarátta kennara hefur ekki farið
fram hjá neinum en Gauti segist engu
kvíða í þeim efnum. „Ég kvíði ekki lágum
launum enda geri ég ráð fyrir að
kjör kennara eigi eftir að batna
á næstu áram. Menn hljóta
að fara að átta sig á mikil-
vægi þessa starfs. Hvað
mig sjálfan varðar
þá sé ég mig
ekki endilega
í kennslu
alla ævi
og ég á
örugg-
lega
eftir
að leggja fleira fyrir
mig,“ segir verðandi
liffræði- og stærð-
fræðikennari Gauti
Eiríksson.
-aþ Gauti í góðum félagsskap í raungreinastofu í Kennaraháskólanum.
DV-mynd Teitur
ir eru þó ekki í
vafa um að
hafa valið rétt...
Berglind les félagsfræði í húsi félagsvísindadeildar, Odda.
DV-mynd Teitur
Berglind Leifsdóttir háskólanemi:
Heillaðist ung af félagsfræðinni
Félagsfræðin er mitt fag og ég
held ég hafi verið býsna ung
þegar ég áttaði mig á því.
Strax í framhaldsskóla valdi ég mér
félagsfræði- og sálfræðibraut
þannig að það má segja að ég hafi
strax mótað mér þessa stefnu. Ég
tók mér svo ársfrí eftir stúdents-
prófið, svona til að hugsa mig að-
eins um, og vann hjá Flugleiðum í
Keflavík. Það var ágæt hvíld en mig
var farið að langa aftur i skóla og
einhvem veginn kom ekkert annað
til greina hjá mér en félagsfræðin,"
segir Berglind Leifsdóttir en hún
nám nú i haust í félagsvísindadeild
Háskólans. Berglind er búsett í
Njarðvík og telur ekki eftir sér að
keyra á milli daglega.
„Ég er mjög ánægð í Háskólanum
en þetta er auðvitað allt miklu óper-
sónulegra en maður á að venjast í
framhaldsskóla. Námið leggst samt
vel í mig og það sem af er hefur ver-
ið mjög áhugavert. Það er mikill
lestur og mér sýnist að maður geri
ekki mikið annað á meðan," segir
Berglind.
Framtíðin er óráðin hjá Berglindi
en hún segir námið gefa marga
möguleika. Hún á enn eftir að velja
á milli félagsfræðinnar eða félags-
ráðgjafar. „Ég get vel hugsað mér
að taka félagsráðgjöfina en hvort
heldur verður úr þá held ég að þessi
menntun geti nýst til hinna marg-
víslegustu starfa. í það minnsta eru
félagsfræðingar starfandi víða í
þjóðfélaginu. Svo eru margir félags-
ráðgjafar starfandi í skólum og það
fínnst mér áhugavert. Ég blæs á allt
tal um há og lág laun, aðalatriðið er
að vinna við það sem manni þykir
áhugavert. Svo er náttúrlega inni i
• ••••••
myndinni að fara í framhaldsnám
til útlanda en þá möguleika á ég al-
veg eftir að skoða. Ég hef ekki
áhyggur af því ennþá enda bara
búin að vera hér í einn rnánuð,"
segir félagsfræðineminn Berglind
Leifsdóttir.
-aþ
• •••••
Heimir Jónsson Vélskólanemi:
Væri gaman að prófa
sjómennskuna
Eg hafði hugsað mér að læra
bifvélavirkjun en ákvað svo í
haust að skella mér frekar í
Vélskólann. Þessi fyrsti mánuður
hefur verið mjög skemmtilegur og
mér líst í alla staði vel á skólann,11
segir Heimir Jónsson sem stundar
nám á fyrsta ári i Vélskóla íslands.
Vélar hafa alltaf heillað Heimi og
hann segist hafa eytt drjúgum tíma
æskuáranna á bílaverkstæði afa
síns. „Ég hef alltaf haft áhuga á
vélum og fannst alltaf gaman að
fylgjast með
afa á verk-
stæðinu.
Hér erum
við náttúr-
lega að fást
við allt
annars
konar
vélar
e n
það
e r
líka mjög skemmtilegt," segir Heim-
ir.
Hvort sjómennskan á fyrir
Heimi að liggja segir hann enn
óljóst en í sumar sigldi hann með
Landhelgisgæslunni og líkaði vel.
„Vélstjórar vinna náttúrlega ekki
bara um borð í skipum en annars
gæti ég vel hugsað mér að fá skips-
pláss og það væri gaman að prófa
sjómennskuna. En
fyrst ætla ég að
einbeita mér að
náminu hér í
Vélskólan-
um. Hvað
svo verður
síðar kem-
ur bara í
ljós,“ segir
H e i m i r
J ó n s s o n ,
verðandi vél-
stjóri.
-aþ
Heimir Jónsson hefur
alltaf haft áhuga á vélum.
DV-mynd Teitur