Dagblaðið Vísir - DV - 13.05.2000, Síða 18

18
Helgarblað
LAUGARDAGUR 13. MAÍ 2000
3DV
Juro
Um þessa helgi ganga þjóðir Evrópu
til keppni um það hver þeirra hafi á
boöstólum hugljúfasta sniiidarverkið á
sviði tónlistar til að færa tón-og listelsk-
um jarðarbúum.
Júróvisjónkeppnin er í kvöld.
Eftir kvöldið í kvöld hafa heiminum
bæst tuttugu Og fjögur ný tónverk sem
hvert um sig á eftir að fanga hjörtu tón-
listarunnenda og þeirra blessaðra guðs-
bama sem byggja Evrópu eða jafnvel
heimsbyggðina alla.
Mestan unað, hugfró og fullnægju mun
lag númer eitt veita lýðum þjóðanna, en
minnstan imað það lagið sem verður aft-
ast.
En eins og alltaf þegar góð tónlist er
annars vegar munu öll tónverkin stuðla
að friði og farsæld og mannbætandi ást
á öllu því sem gott er og fagurt.
Eftir helgina verður heimurinn tutt-
ugu og fjórum tónverkum ríkari.
Þegar stórviðburður einsog Júró-
visjónkeppni Evrópuþjóða stendur fyrir
dyrum leikur venjulega undarlegur and-
blær um íslensku þjóðarsálina. Ógnarleg
spenna liggur í loftinu.
Dagana fyrir keppnina em í sjónvarp-
inu lög hinna ýmsu þjóða leikin svona
einsog undanrásir í íþróttum og flestir
hailast að því að okkar lag sé best.
Sem það áreiðanlega er.
Þá kem ég að skuggahlið þessa máls.
Þegar nær dregur sjálfri keppninni ger-
ist það stundum að loft verður - einsog
sagt er - lævi blandið og öfundarraddir
fara að láta á sér kræla.
Virtir tónlistarmenn storma fram á öld-
um ljósvakans og finna þroskaferli söng-
kvenna allt til foráttu. Svo langt hafa sum-
ir þeirra gengið að finna okkar bestu
söngkonum það til foráttu að „þær séu
hættar að syngja smápíkupopp og farnar
að syngja fullorðinspíkupopp“ (einsog einn
þeirra orðaði það svo undur ósmekklega í
sjónvarpinu á dögunum).
Auðvitað verður hver smámey að lúta
lögmálum náttúrunnar, að eldast, þroskast
og blómstra og því ferli fylgja lífifærin að
sjálfsögðu.
Að sjálfsögðu kemur þetta sjáifri Júró-
visjón-keppninni ekki nokkurn skapaðan
hlut við og er vert að kveða í kútinn þá
sem veitast að þessum listviðburði með
ómaklegum hætti.
Þegar Telma fékk gubbupestina og
komst ekki til Svíþjóðar með hinum staf-
aði kveisan einfaldlega af því að hún var
að hlusta á belgíska lagið og það fer -
skilst mér- ekki sérlega vel í maga.
Nú hefur óslensku sendisveitinni sam-
kvæmt læknisráði verið bannað að hlusta
á belgíska lagið og víst raunar nokkur
önnur sem kváðu fara ótrúlega iila í
maga.
En í þessu sambandi má benda á það að
eins dauði er annars brauð og vænlegt til
vinnings ef fólki verður óglatt af öllum
lögunum nema því íslenska sem mér
skilst að sé titiilagið úr kvikmyndinni
„That thing you do“
íslenska lagið heitir hins vegar „Tell
Me“ og telur höfundur það til marks um
hve undursamlega gott það sé að það er
eiginlega næstum einsog titillagiö í kvik-
myndunni.
En þetta er nú einsog hver annar titt-
lingaskítur.
Það sem mest er um vert er það að
Júróvisjónkeppnin er sameiginlegt áhuga-
mál íslensku þjóðarinnar. Næstinn allir
landsmenn hafa vit á þessari tónlist.
Næstrnn allir landsmenn hafa skoðun á
þessari tónlist. Og næstum öllum lands-
mönnum vekur þessi tónlist yndi, unað og
listræna fuUnægju.
Mariah Carey
Carey veröur aö gæta betur aö
unnusta sínum, Luis Miguel, en
hann sást meö annarri konu um
borö í snekkju á dögunum.
Kærastinn stað-
inn að verki
Mariah Carey söngkona nýtur
mikilla vinsælda, svo vart eru
dæmi um önnur slík. Hún er á
þvælingi um alla heimsbyggðina
að syngja fyrir fólk og eins og
allir vita geta langar fjarvistir
haft óholl áhrif á Qölskyldulífið.
Unnusti Carey er af spænsku
bergi brotinn og heitir Luis
Miguel. Honum hefur sennilega
verið farið að leiðast eftir spúsu
sinni. Að minnsta kosti náði
sjónvarpsstöð í Miami myndum
af honum þar sem hann
frílystaði sig lun borð í snekkju
sinni með gamalli unnustu. Sú
er fræg sjónvarpsstjama á Spáni
og heitir Sofia Vergara. Þetta
var klukkan fiögur um nótt og
þótti því afar óliklegt að um
kurteisisheimsókn væri að ræða.
Sérstaklega ekki þar sem Verg-
ara gekk ekki frá borði fyrr en í
birtingu daginn eftir.
Miguel reyndi að skrökva sig
út úr öllu saman og sagði að þau
væru aðeins vinir en þegar upp
komst að þau væru gamalt
kærustupar datt kom þegar í
stað leki að málflutningi hans og
trúverðugleikinn sökk eins og
steinn.
Mariah tjáði sig ekkert um
málið en flaug til Miami þegar í
stað og var komin á vettvang að
kvöldi næsta dags og var að
sögn ekki bllðleg á svip þegar
hún stormaði á fund unnustans.
Eltir sjúkrabíla
- í starfi sínu þarf Ágúst Mogensen að mæta á vettvang banaslysa
Til eyrnayndis hef ég einsog aðrir lands-
menn lagt mig fram um að tileinka mér
júróvisjóntónlist. Mér finnst mikið hag-
ræði að því að lögin eru einhvernveginn
öll eins svo maöur kann þau eiginlega fyr-
irfram og það er dáldið gott.
Mér finnst líka að tónverkin og textam-
ir séu betri eftir því sem flytjendur eru
snoppufríðari og hafa lengri læri.
En þetta hljóta að vera afskaplega falleg
ljóð og lög og göfgandi hljómlist, sem
„nær til fólksins", annars væri þjóðin
ekki svona hugfangin af þessu stórmerka
árlega tónlistarátaki íslenska sjónvarps-
ins, sem mér skilst aö leggi drjúgan skerf
til heimsmenningarinnar með því að
senda fremstu listamenn íslensku þjóðar-
innar í júróvisjónkeppni.
Guð láti gott á vita
Flosi
Síðastliðinn miðvikudag var í
Borgarleikhúsinu haldin ráð-
stefna undir yfirskriftinni Bætt
umferðarmenning - burt með
mannfómir! Boðað var til hennar
vegna versnandi umferðarmenn-
ingar sem lýsir sér m.a. i fiölgun
mnferðarslysa jafnt innan þéttbýl-
is sem utan. Kostnaðurinn sem af
þessu hlýst er gríðarlegur auk
mannfóma sem ekki verða metn-
ar til fiár. Rannsóknarnefnd um-
ferðarslysa lék mikilvægt hlut-
verk á ráðstefnunni en til hennar
var stofnað fyrir fiómm árum í
von um að varpa mætti ljósi á
helstu orsakir umferðarslysa.
Hana skipa Rögnvaldur Jónsson,
tækniforstjóri hjá vegagerðinni,
Jón Baldursson, yfirlæknir á
slysadeild Sjúkrahúss Reykjavík-
ur, og Símon Sigvaldason lögfræð-
ingur sem er jafnframt formaður
hennar. Haraldur Sigþórsson um-
ferðarverkfræðingur starfar með
nefndinni en eini starfsmaður
hennar í fullu starfi er Ágúst
„Ef ég gerði ekkert nema
að hugsa um banaslys all-
an daginn færi ég ekkert
fram úr á morgnana. Það
er samt alltaf sami hnút-
urinn í maganum þegar
ég kem á vettvang. “
Mogensen og meðal skyldustarfa
hans er að fara á vettvang aflra
banaslysa í umferðinni.
Yflrsýn yfir slysln
„Starfið er fólgið í því að halda
utan um daglegan rekstur, gögn
sem nefndinni berast, lögreglu-
skýrslur og annað sem tengist
umferðarslysum - einkrnn þó
banaslysum. Ég vinn síðan úr
þessum gögnum og undirbý árs-
skýrslu sem er síðan yfirfarin af
öðram nefndarmönnum.“ Ágúst
var ráðinn til starfa um síðustu
áramót og með tilkomu hans var
hægt að öðlast betri yfirsýn yfir
banaslys i umferðinni: „Ef ein-
ungis er stuðst við lögregluskýrsl-
ur er hætta á mistökum þar sem
DV-MYND ÞÖK
Ágúst Mogensen í skærgula jakkanum sem hann klæðlst í útköllum.
„Þaö er alltafsami hnúturinn í maganum þegar ég kem á vettvang. “
nefndin þekkir sjálf ekki aðstæð-
umar. Með því að mæta á staðinn
fáum við miklu skýrari mynd af
slysinu auk þess sem við og lög-
reglan eriun ekki endflega að
rannsaka sömu hluti. Þegar
banaslys verða er fyrst hringt í
mig en náist ekki í mig hlaupa
aðrir í skarðið. Ég fer á vettvang
innan Reykjavíkursvæðisins og
skynsamlegs radíuss frá borginni
en þegar slys verða úti á lands-
byggðinni er ég í símasambandi
við lögregluna. Nefndarmenn,
Nefndarmenn, sem eru
sérfrœðingar á sínu
sviði, fara nákvœmlega
yfir hvert slys hver fyrir
sig og bera saman bœkur
sínar að því loknu.
sem era sérfræðingar á sínu
sviði, fara nákvæmlega yfir hvert
slys hver fyrir sig og bera saman
bækur sínar að því loknu. Síðan
velta menn fyrir sér hvemig hefði
verið hægt að standa betur að
málum og jafnvel koma í veg fyr-
ir slys.“ Ágúst sér fyrir sér að í
framtíðinni verði hægt að skoða
fleiri gerðir umferðarslysa en
eins og staðan er í dag vanti til
þess starfskrafta. Hann segir þó
nefndina loksins komna með byr
undir báða vængi og því ekki
ólíklegt að hún geti fært út kví-
amar áður en langt mn líður.
Meft hnút í maganum
Aðkoma að banaslysum er einatt
yfirþyrmandi. Flestir myndu því
eflaust telja það mikla byrði að
fara á vettvang þeirra - og vera
ávallt í viðbragðsstöðu. Það er því
óumflýjanlegt að spyrja Ágúst í
lokin hvemig honum gangi að
glíma við þennan hluta starfsins:
„Ég hafði sérstakar áhyggjur af
þessu áður en ég byrjaði. Ég hugs-
aði þetta vel og reyndi að undirbúa
mig sem mest. Það hefur síðan
gengið bærilega að fást við þetta.
Nú, ef ég verð fyrir einhvers konar
áfalli þá hef ég aðgang að áfalla-
hjálp líkt og aflir aðrir sem koma
að þessum slysum.“ Hann hefur
ekki þurft að nýta sér hana og sef-
ur rólega um nætur - engar
martraðir: „Ef ég gerði ekkert
nema að hugsa um banaslys allan
daginn færi ég ekkert fram úr á
morgnana. Það er samt alltaf sami
hnúturinn i maganum þegar ég
kem á vettvang. Annars held ég að
ef hans nyti ekki við væri komin
hálfgerð tilfinningabrenglun í
mann. Það verður aldrei eðlilegt að
mæta á vettvang. Dagurinn sem
það gerist verður dagurinn sem ég
hætti."
-BÆN