Dagblaðið Vísir - DV - 23.09.2000, Blaðsíða 24
24
LAUGARDAGUR 23. SEPTEMBER 2000
Helgarblað
DV
Paula Yates
Fjögurra ára dóttir hennar er nú
munaðarlaus.
Barist um yngstu
dóttur
Paulu Yates
Hungurpopparinn Bob Geldof
hefur tímabundið fengið forræöið
yflr Tiger Lily, íjögurra ára dóttur
Paulu Yates og söngvarans
Michaels Hutchence. Að sögn
breskra blaða var það Tiger Lily
sem fann móður sína látna í rúm-
inu síðastliðinn sunnudagsmorgun.
Bob Geldof er fyrrverandi eigin-
maður Paulu og faðir þriggja eldri
dætra hennar. Pauia skildi við Bob og
tók saman við Michael fyrir nokkrum
árum. Michael framdi sjáifsmorð á
hótelherbergi í Sydney fyrir þremur
árum.
Móðir Michaels og systir hans,
Tina og Patricia Glassop, sem báðar
búa í Kalifomíu hafa þegar haft sam-
band við lögmenn í London til þess að
tryggja sér forræðið yfir Tiger Lily.
Breska blaðið Times hefur það eftir
Patriciu að hún ætli að berjast til að
reyna að fá forræðið yfir litlu
stúlkunni.
Faðir Michaels Hutchences, Kell,
sem býr í Ástralíu, telur hins vegar
að bamabarninu muni líða best hjá
Geldof. „Ég óska Tiger Lily aðeins
hins besta. Ég held að báðir aðilar
eigi eftir að setjast niður saman og
gera áætlun um framtíð hennar,"
sagði Kell í viðtali á heimili sínu í
Ástralíu. Krufning hefur enn ekki
leitt í ljós dánarorsök Paulu. Breskir
íjölmiðlar hafa greint frá því að hún
hafi drukkið á laugardaginn, auk
þess sem leifar af heróíni og hassi
hafi verið á náttborði hennar. Á borð-
inu var einnig tómt verkjalyfjaglas.
Heygaröshornið
Af hverju lætur
konan svona?
leiðarvísir um tíðahring kvenna
Tíðahringur konunnar er 28 dag-
ar. Hormónar og boðefni eru öflug-
ustu stjómtæki náttúrunnar sem
hafa bæði áhrif á líkama og sál.
Skapferli kvenna breytist í takt við
sveiflur í hormónabúskapnum og
það getur verið skammt milli hjúf-
urþarfar og morðæðis. Það getur
því skipt sköpum í samskiptum
kynjanna að karlmenn þekki á
klukku tíðahringsins og viti hvers
vegna konur eru eins og þær eru.
Lítum aðeins nánar á málið.
Dagar nr. 1-5
Við upphaf tíðahrings minnkar
magn estrógen-hormóna í blóð-
inu. Á þessum tíma eru að-
eins 2% líkur á að samfarir
leiði til getnaðar. Þetta
gætu verið góðar fréttir en
eru það ekki því lágt
estrógenmagn gerir að
verkum að konan hefur lít-
inn áhuga á kynlífi. í henn-
ar augum er karlmaðurinn
húsgagn þessa daga.
Skortur á estrógeni veldur
einnig andvökum og eirðarleysi
svo á þessum dögum eru konur sér-
lega afkastamiklar og áhugasamar
um húsverk.
Dagar 6-9
Um þessar mundir líður konunni
vel. Hún er í góðu jafnvægi og
hormónar og boðefni eru í góðu
jafnvægi. Nýjar hugmyndir eru vel
þegnar og þeim er oft tekið með
stillingu og jafnaðargeði. Þetta gæti
þvi verið góður tími til að koma á
breytingum, lægja öldur og gera
upp gömul ágreiningsefni. Kannski
fær gamla hugmyndin um tveggja
holu golfvöll í garðinum grænt ljós.
Dagar 10-14
Nú fer að verða gaman því aukið
magn andrógen-hormóna í blóði
kvenna vekur með þeim heilbrigð-
an og lifandi áhuga á kynlífi. Um
þessar mundir þarf ekki að grenja
út neitt með eftirgangsmunum held-
ur er konan alltaf til í tuskið og
snarast úr naríunum af minnsta til-
efni. Þetta eru því skemmtilegir en
krefiandi dagar fyrir eiginmenn og
elskhuga.
Dagur 15
Þessi dagur
er eiginlega
há-
punktur
tíðahringsins.
Hér eru mestar lík-
ur á getnaði og konan
beinlínis óðfús til þess að
lifa kynlífi. Það þarf ekki
endilega að vera með eigin-
manninum því rannsóknir
sýna að á þessum stað í
hringnum eru konur lík-
legastar til að halda fram
hjá. Rannsóknir í nætur-
klúbbum sýna að á
þessu skeiði klæðast
konur flegnari og
aðskornari fötum
en aðra daga. Ástæðan? Þær eru í
veiðihug.
Þess vegna er skynsamlegt að
sleppa þeim ekki út af heimilinu
heldur sinna af alúð því hlutverki
sem náttúran ætlast til og gera dag-
inn að degi kynlífs og losta.
Dagur 16-23
Nú fer
estrógen aft-
ur minnk-
andi og
dregur úr
frjósemi.
Af ein-
hverjum
furðulegum
ástæðum lað-
ast konur að
mjúkum kvenleg-
um mönnum á
þessu skeiði. Það er
vegna þess að hún er
ekki lengur að leita að
stórum og sterkum
manni heldur einhverjum
sem sinnir heimilinu. Það
getur því borgað sig að vera
almennilegur og reyna að
snúa mýkri hliðinni út. Nú
er vinsælt að setja á sig
svuntuna og muna eftir að
vökva blómin og horfa
með henni á Providence
eða Friends í sjónvarp-
inu.
Dagar 24-26
Estrógen minnkar
Tíðahríngurinn
Það eru 28 dagar í
tíðahringnum. Á
þessum tíma getur
skapferli kvenna
sveiflast frá hjúfur-
þörf til moröæðis á
skömmum tíma.
enn en progesteron-hormón eykst í
staðinn. Á þessum dögum er skap-
ferli kvenna afskaplega óstöðugt og
getur blossað upp í ofsalegum
bræðiköstum með engum fyrirvara.
Konan er viðkvæm fyrir gagnrýni,
uppstökk, grjátgjöm, úrill, áhuga-
laus og hefur nagandi áhyggjur af
útliti sínu. Þetta eru því góðir dag-
ar til þess að fara út að skokka og
brenna við það bæði hitaeiningum
og fá útrás fyrir pirring og reiði. Á
þessum tíma eru skynsamir eigin-
menn undirgefnir og leiðitamir og
forðast þrætur og uppistand því
hjónabandiö er jarðsprengjusvæði.
Þetta er nefnilega sá tími tíða-
hringsins sem hin illræmda fyrir-
tíðaspenna nær hámarki sínu en
fyrirtíðaspenna er nokkurs konar
safnheiti yfir fiölda einkenna sem
flest eru hættuleg. Það er á þessum
tíma sem leirtauið getur flogið,
hjónabönd rofna, það er grátið út af
tómati sem datt í gólfið og það er á
þessum tíma sem konur myrða eig-
inmenn sína. Förum varlega, bræð-
ur.
Dagar 26-28
Þetta er tiltölulega hættulítill
tími þvi fyrirtíðaspenna hverfur
eða dregur úr henni. Enn dregur úr
flæði hormóna því nú er hringur-
inn við það að lokast og hefiast að
nýju. Þetta getur leitt til löngunar í
feitmeti og sætindi sem getur vissu-
lega hresst upp á sálina en situr
lengi á líkamanum. Það er því ekki
ráðlegt að láta eftir þessum löngun-
um. Eiginmaður sem vill vera góð-
ur við konu sína ætti því ekki að
fara og sækja ís handa henni. Hon-
um yrði eflaust kennt um að hafa
látið hana borða sætindi sem gera
hana svo feita.
-PÁÁ
Þessi hvimleiða hrósþörf
Gu&mtindur Andri
Thorsson
skrifar í Helgarblaö DV
Er þetta ekki að verða ágætt með
þetta víkingaskip? í hvert sinn sem „Is-
lendingur" leggur að höfn einhvers
staðar við Ameríkuströnd linnir ekki
látum hér heima yfir stórsigrum í land-
kynningu, frábærum viðtökmn og lang-
vinnu lófataki þar vestra yfir því að
„við“ hefðum „fundið" Ameríku; lát-
laus viðtöl dynja á manni þar sem eng-
inn á orð yfir velgengninni og misgáfu-
legar bollaleggingar þarlendra um Leif
Eiríksson og „rit hans“ vekja hér
ómælda hrifningu. Og skipið ekki einu
sinni komið til New York.
Það er að sjálfsögðu skemmtilegt að
fólk skuli láta rætast skringilega
drauma og áhöfnin á „íslendingi" er
áreiðanlega að upplifa mikið ævintýri,
skipstjórinn og skipasmiðurinn hefur
sýnt mikla djörfung og lofsverðan
dugnað við að lita líf sitt og samferða-
fólks síns um ókominn aidur og ferðin
sjálf er skemmtOegt ævintýri á borð
við það þegar fólk smíðar skútu og fer
í kringum hnöttinn. Þessu mætti öllu
gera skil í greinargóðu viðtali í sunnu-
dagsblaði Moggans að aflokinni ferð-
inni, en óþarfi er að minna okkur hér
heima á það á tveggja daga fresti að
okkur beri að vera eitthvað sérstaklega
stolt yfir þessu tiltæki eða lifa okkur
inn í það umfram það að horfa yfirleitt
með vinsemd á brölt náungans.
Allt snýst þetta um sjálfsmynd. Allt
snýst þetta um löngun lltillar þjóðar til
að bera höfuðiö hátt í heiminum.
Spumingin er bara: hvemig fórum við
að þvi? Yfir hveiju eigum við að bera
höfuðið hátt? Að hafa fundið Ameríku?
Fundum við Ameríku? Hvemig sem
ég leita í sjálfum mér verð ég hvergi
var við það að í mér sé að finna þess
háttar mann sem finnur Ameríku,
hvort sem sú Ameríka er í eiginlegri
eða óeiginlegri merkingu. Þetta eilífa
landafundatal felur í sér hvimleiöa yf-
irfærslu og kjánalegan þjóðarbelging:
Hamrað er á því að við Islendingar
séum í eðli okkar „landafundaþjóð" og
látið liggja að því að við séum öðrum
jarðarbúum fremri á því sviði að finna
einhverja Ameriku - í eðli okkar nokk-
urs konar uppfinningamenn, sífellt að
finna eitthvað nýtt, hvort heldur í
tækni og vísindum eða listum.
Öllum þjóðum er nauðsyn að eiga
sér skáldaða sjálfsmynd - öðm nafni
sjálfsblekkingu. Og hver veit nema
þessi hugmynd geti reynst einhverj-
um nauðsynlegur aflvaki til ein-
hverra afreka. En það fer ekki vel á
því að hafa mjög oft orð á sínum
sjálfsblekkingum - þá kann að falla á
þær of sterkt ljós. Og það er líka um-
deilanlegt hversu geðslegt er að sam-
sama sig svo mjög hugmyndinni um
víkinga, þessa sjóræningja og ribb-
alda sem létu greipar sópa um önnur
Víð unnum þau afrek
okkar á pappír og skinn
sem okkur fannst að við
œttum að hafa unnið.
Þar fundum við daglega
okkar Ameríku. Og unn-
um þá um leið bók-
menntaleg afrek sem
sjálfsagt og eðlilegt er að
vera stoltur af - nægilega
stoltur af til að láta ógert
að betla lof um það frá
Guntheri Grass, svo ann-
að nýlegt dœmi um þessa
hvimleiðu hrósþörf sé
tekið.
lönd og stóðu þar að voðaverkum í
líkingu við þau sem við fordæmum öll
nú á dögum þegar hetjur og skáld fara
með stríð á hendur konum og böm-
um, líkt og í fyrmm Júgóslavíu.
Þurfi fólk endilega að lifa sig inn í
það að með því búi arfbomir eigin-
leikar komnir frá gengnum kynslóð-
um fer ekki hjá því að nærtækara sé
fyrir íslendinga að lifa sig inn í hlut-
skipti fómarlamba slíkra raufara sem
víkingar vom: við voram um aldir
vopnlaus og þrautpínd af náttúm og
vondri samfélagsgerð og þegar enskir
í;/ >i
/ X V \
■ ■ 1 » A-'
ræningjar komu hér varð fátt um
vamir; að ógleymdum þeim alþjóða-
lýð sem hér gerði strandhögg og hefúr
verið kenndur við Tyrki svo lengi
sem elstu menn muna - þá hlupu
meintir afkomendur víkinga í felur.
Eins og Hermann Pálsson orðaði
það einhvern tímann í snjallri ræðu
þá vomm við íslendingar pappírsvík-
ingar. Við unnum þau afrek okkar á
pappír og skinn sem okkur fannst að
við ættum að hafa unnið. Þar fundum
við daglega okkar Ameríku. Og unn-
um þá um leið bókmenntaleg afrek
sem sjálfsagt og eðlilegt er að vera
stoltur af - nægilega stoltur af til að
láta ógert að betla lof um það frá
Guntheri Grass, svo annað nýlegt
dæmi um þessa hvimleiðu hrósþörf sé
tekið.
Sérvitur smáþjóð sem kunni ekki
með sverð að fara, hvað þá plóg og
hafði naumast fúndið upp hjólið en
var haldin undursamlegu ritæði: er
það ekki sjálfsmynd sem nægir til að
bera höfúðið hátt í heiminum?