Dagblaðið Vísir - DV - 01.09.2001, Page 21
1>V
LAUGARDAGUR 1. SEPTEMBER 2001
21
Helgarblað
löndur hennar í]órar, en hún hef-
ur dvalist hér á landi allt siðan
1996. Kom þá hingað sem bamapía
til frænku sinnar á Akureyri og
var í um tvö ár. Daginn sem hún
varð tvítug, það er í maí 1998, þótti
henni við hæfi að gera sér daga-
mun og bauð til sin i afmælisboð
vinkonu sinni á Vestara-Landi.
Sveinbjöm maður hennar hafði
hins vegar ekki tök á að skutla
henni til Akureyrar og þá hljóp í
skarðið piparsveinn úr sveitinni,
Þórarinn Sveinsson í Krossdal. Sú
ferð var upphafið að ævintýri.
Fljótlega eftir þetta fóru þau Thip-
hawan, sem yflrleitt er nefnd E, að
hafa samband, það er bæði í síma
og á Netinu. Hlutirnir voru síðan
fljótir að vinda upp á sig og fjórum
mánuðum eftir fyrstu fundi gengu
þau Þórarinn og E upp að altarinu.
„Maðurinn minn er bóndi og
vinnur einnig hjá Landgræðsl-
unni. Ég hef einnig verið að vinna
þar með því að finna til nesti fyrir
vinnuflokkana sem eru að störfum
hér uppi á heiðum. Þá hef ég
einnig stundum verið að vinna í
Grásíðu sem er reykhús og fisk-
verkun hér í sveitinni og svo hér í
Ásbyrgi," segir E. Hún fór siðast
til heimalands sins, Taílands, fyrir
tveimur árum en fjölskyldurnar í
Krossdal og á Tóvegg munu verða
samferða í austurferð siðar í
haust.
E hefur nú þegar gert sig gild-
andi á ýmsum sviðum i sveitinni
og er þegar gengin í raðir kvenfé-
lagsins. Allar taílensku konurnar í
sveitinni mættu á fundi í félaginu
í fyrravetur og kynntu fyrir hús-
freyjunum í sveitinni matargerð-
arlist heimalands sins við góðar
undirtektir. Þannig hafa hin tai-
lensku áhrif nú smitast inn i
sveitasamfélagið og íslenskir siðir
aftur orðið hluti af tilveru taí-
lensku kvennanna sem búa við
ysta haf í Öxarfirði. -sbs
horn í versluninni í Ásbyrgi. Þar
er seld ýmiss konar matvara frá
Taílandi, svo sem núðlur, sósur og
krydd - auk þess sem seld eru
hrísgrjón í 25 kg pokum.
sagt að hins vegar hafi íslenskir
karlmenn verið að þessu leyti eins
og hinir taílensku hér áður fyrr,“
segir Sunan enn fremur.
Liftið mjög vei saman
Á Tóvegg búa þau Sigurður
Yngvason og Wong. Þau hafa verið
saman í tæp þrjú ár. Fyrir átti hún
dótturina Sófi, sem er orðin fimm
ára gömul íslensk heimasæta. Hún
talar íslensku við Sigurð, sem hún
kallar pabba, en á taílensku við
mömmu sína. Þá er nú einnig
kominn í heiminn sólargeislinn
Dagur Yngvi sem er rúmlega árs-
gamall.
Kynni Sigurðar og Wang hófust
í gegnum Pam, konu Sveinbjörns á
Vestara-Landi. Hún sagði Sigurði
frá þessari náfrænku sinni eystra
og að hana langaði að koma til ís-
lands. „Ég hafði fljótlega bréfasam-
band og við skiptumst á bréfum og
myndum hvort af öðru. Svona þró-
aöist málið og fljótlega sammælt-
umst við um að ég myndi senda
þeim mæðgum peninga fyrir flug-
farinu hingað. Þær komu þann 16.
október 1998 og eru ekki farnar
enn. Okkur hefur liðið mjög vel
saman,“ segir Sigurður, sem er 44
ára en kona hans er níu árum
yngri.
Allir elga sama rétt
Sigurður segir að koma taí-
lensku kvennanna í hina fámennu
sveit hafi tvímælalaust auðgað
mannlífið þar. „Að minnsta kosti
hefur fólk nóg um að tala, þótt ég
hafi væntanlega ekki heyrt nema
helminginn af þeim sögum sem
hafa gengiö. Sögumar eru ef til
vill hluti af fordómum og þeir fara
virkilega í taugarnar á mér.
Hvorki ég né þú, þótt af hinum
norræna kynstofni séum, erum
betri en annað fólk. Allir eiga
sama rétt,“ segir Siguröur, sem
býr með um 400 fjár, auk þess sem
hann sækir vinnu í hálfu starfi í
fiskeldisstöð Silfurstjörnunnar.
Wong starfar síðan í versluninni í
Ásbyrgi og með þessari vinnu
tekst þeim að hafa í sig og á. Kjör
Wong og aðstæður eru stórum
betri en þegar hún var eystra og
starfaði í gerviblómaverksmiðju.
Heimahérað Wong er í NV-hluta
Taílands og þangað ætlar fjöl-
skyldan á Tóvegg í heimsókn í
uppidans
Foringinn- Dans ársins
Barnadansar Salsa Freestyle
Nýjustu tískudansarnir
Mambó Brúðarvals Tjútt
Samkvæmisdansar
Hý«
Suður-amerískir dansar
fyrir einstaklinga
Kennslustaðir
• Bolholt 8, Reykjavík
• Fjölnishúsið Dalhúsum 2, Grafarvogi
Innritun og upplýsingar alla daga
kl. 12-19 í síma 553 6645 eða með
tölvupósti: dans@dansskoli.is.
AthugiS. ýmis starfsmanna- og stéttarfélög
veita styrki vegna dansnámskeiSa.
DANSSKÓLI
Jóns Péturs ogKöru
dans@dansskoli. is
Er orðin íslendingur
ísak og Senee voru gefin saman
í heilagt hjónaband í síðustu viku,
af sr. Jóni Ármanni Gíslasyni,
sóknarpresti á Skinnastað, við at-
höfn í litlu sveitakirkjunni í
Garði. Að henni lokinni var hald-
in brúðkaupsveisla í skólanum í
Lundi. „Ég hef kunnað mjög vel
við mig hérna og eftir að við ísak
giftumst lít ég orðið á mig sem ís-
lending," segir Senee og brosir.
Hún segist kunna vel við að búa í
afskekktinni í Kelduhverfi, mun
betur en í heimalandi sínu þar
sem hún starfaði í dauðhreinsuð-
um klefum við aö raða saman ör-
gjöfum í tölvur. Kjörin á íslandi
séu einnig miklum mun betri, í
Taílandi hafi hún eftir sex daga
vinnuviku haft um 3.000 kr. ís-
lenskar í laun og var þó unnið tíu
tima á dag.
„Taílenskir karlmenn vinna
mikið en leggja ekkert af mörkum
til heimilisstarfa, Þessu er þveröf-
ugt farið hér á landi. En mér er
Við búðarborðiö
Andrúmsloftiö í versluninni í Ásbyrgi er allt að því fjölpjóðlegt, en þar starfa þrjár taílenskar konur og einn íslendingur.
Á myndinni eru Wong, húsfreyja á Tóvegg, ísak Sigurgeirsson og Senee, eiginkona hans, og lengst
til hægri er E í Krossdal.
Helmasætan
Sófí í Tóvegg er fimm ára dama og unir hag sínum vel. í Tóvegg á hún heima
enda fer það ekki milli mála af þessari mynd að dæma.
næsta mánuði og af lýsingum
Wong að dæma eru lífsskilyrði þar
frumstæð miðað við hvað gerist í
hinum vestræna heimi. Sem dæmi
um það má nefna að heimili áttu
þær mæðgur í bjálkakofa og annar
aðbúnaður var í samræmi við það.
„Þegar ég sé myndir úr þessu litla
þorpi hennar Wong þá virðist allt
þar vera eins og gerðist hér á landi
fyrir áratugum. Þó erum við ekki
neitt mjög nútímaleg hér í Keldu-
hverfinu eða búum i neinum
marmarahöllum."
„Mér finnst gaman að vera hér í
sveitinni,“ segir Wong. Hún er
kjarnorkukona og gengur jöfnum
höndum í öll þau störf á búinu
sem þarf. Vílar ekki fyrir sér að
fara og gefa fénu þegar maður
hennar er af bæ. „Síðan hef ég ver-
ið hér í íslenskunámi, var fyrst úti
á Kópaskeri og síðan í Lundar-
skóla hér í Öxarfirði. Hins vegar
gaf ég náminu fri í fyrravetur
enda var strákurinn þá lítill. En
hver veit nema ég taki þráðinn
upp síðar,“ segir Wong og brosir.
Komin í kvenfélagiö
Þriðja konan í Kelduhverfi sem
hér segir frá er Thiphawan Sarp-
hat í Krossdal. Hún kom reyndar í
sveitina eftir öðrum leiðum en