Dagblaðið Vísir - DV - 11.02.2002, Side 15

Dagblaðið Vísir - DV - 11.02.2002, Side 15
15 MÁNUDAGUR 11. FEBRÚAR 2002 j>V____________________________________________________________________________________________Menning Hulda Björk Garðarsdóttir og Ólafur Kjartan Sigurðarson stikla á Brúðkaupi Fígarós í Óperunni á morgun: Brúðkaup á hálftíma „Við höfum bœði verió að syngja í Brúðkaupi Fígarós eftir Mozart er- lendis, hvort í sínu óperuhúsinu, við Ólafur Kjartan, hann Fígaró og ég Súsönnu, og við œtlum að syngja þeirra hluta í óperunni," segir Hulda Björk Garðarsdóttir sópran- söngkona. Hún var aó fastráóa sig hjá Islensku óperunni og á morgun kl. 12.15 œtla þau Ólafur Kjartan að halda upp á þaó með fyrstu hádegis- tónleikum í nýrri röð fernra tón- leika. Þar munu á nœstu vikum koma fram þrír söngvarar sem Óper- an var aó ráða til sín, fyrst Hulda Björk, síðan Sesselja Kristjánsdóttir messósópran og loks Jóhann Friö- geir Valdimarsson. Davíó Ólafsson bassi bœtist einnig í hóp fastráðinna söngvara í haust en hann kom ný- verið fram á nýárstónleikum ís- lensku óperunnar. Eins og óperuaðdáendur vita eru Súsanna og Fígaró einmitt þau sem giftast í óperu Mozarts og þeirra hlutverk hin skemmtileg- ustu í henni. Þau eru alþýðan i verkinu, Súsanna þjónar greifa- frúnni en Fígaró greifanum. Greifinn girnist Súsönnu en minna verður vart við að greifynj- an girnist Fígaró. Þó er aldrei að vita. En Súsanna er trú sínum kærasta og lætur ekki siðspilltan aðalinn fleka sig, og marga Súsönnuna hefur maður gegnum tíðina séð hlaupa á harðaspretti undan greifanum kringum hin ólíklegustu húsgögn á sviðinu... Enginn draumóramaður Hulda Björk hefur sungið hlut- verk Súsönnu í óperuhúsinu í Garsington skammt frá Oxford en þar er starfrækt vinsæl sumar- ópera. Hún hefur líka sungið hlut- verk Fiordiligi í Cosi fan tutte í Englandi. Þekktust er hún hér heima fyrir hlutverk Mikaelu sem hún söng í uppsetningu Sinfón- íuhljómsveitar íslands á Carmen í fyrravor - og fyrir söng á fjölda tónleika. Hún tekur ekki til starfa fyrr en eftir tæpt ár I íslensku óperunni vegna þess að hún var búin aö ráða sig i spennandi verkefni við Norsku óp- eruna í haust. Þar syngur hún titilhlutverk- ið í óperunni Jenufa eftir tékkneska tón- skáldið Janácek. „Þetta er mikið drama, byggt á sannsögu- legum atburðum, um stúlku sem elur ná- frænda sínum barn og stjúpa hennar rænir tíma. Tilboðið frá íslensku óp- erunni kom ekki til fyrr en eft- ir að þetta var ákveðið." Huldu Björk segist vel hugur um framtíðina hér heima og hlakkar mikið til að hjálpa til að byggja upp óperulíf á ís- landi. „Við eigum ekki langa sögu sem óperuþjóð," segir hún, „og það er eðlilegt að það taki tíma að hæna fjöldann að Óperunni.“ - Áttu þér óskalista handa þér sjálfri og íslensku óper- unni? Hulda Björk hugsar sig um smástund og segir svo: „Ég er svo lítil draumóramanneskja að mér flnnst alltaf mest gam- an að gera það sem ég er að gera hverju sinni og ég veit að það sem koma skal í íslensku óperunni verður verulega gott fyrir mig.“ Söngur í hádeginu Allir hádegistónleikarnir hafa ákveðið þema og sækja tónlistarmennirnir bæði í evr- ópska óperuhefð og islensk sönglög. Ólafur Kjartan, sá fyrsti sem Óperan fastréð, syngur með nýju söngvurun- um á öllum tónleikunum. Yfir- skrift tónleikanna á morgun er „Brúðkaup á hálftima" með at- riðum og aríum úr Brúðkaupi Fígarós, Steinunn Birna Ragn- arsdóttir leikur á píanó meö Ólafi Kjartani og Huldu Björk. 26. febrúar flytja Sesselja Krist- jánsdóttir og Ólafur Kjartan sönglög og dúetta eftir Brahms undir yfirskriftinni „Fyrir luktum dyrurn", meðleikari er Ólafur Vignir Albertsson. Loks verður „Óvissuferð í Óperuna" 26. mars þar sem Ólafur Kjartan og Jóhann Friðgeir Valdimarsson flytja íslensk sönglög ásamt Jónasi Ingimundarsyni píanóleikara. Inn á milli, þann 12. mars, flytja Signý Sæ- mundsdóttir, Ólafur Kjartan og Þóra Fríða Sæmundsdóttir píanóleikari sönglög eftir Atla Heimi Sveinsson, „Heima hjá Atla“. Tónleikarnir hefjast kl. 12.15 og taka ein- ungis um 40 mínútur. Það ætti þvi að vera auðvelt fyrir þá sem búa eða starfa í ná- grenni miðbæjarins að skjótast í hádegishléi í Óperuna og njóta þar ljúfra tóna áður en haldið er til starfa á ný. Aðgangseyrir er að- eins 600 kr. DV-MYND HARI Þau elska hvort annað heitt enda ætla þau að giftast Hulda Björk Garöarsdóttir og Ólafur Kjartan Siguröarson í hlutverkum Súsönnu og Fígarós. barninu frá henni sofandi og ber það út,“ segir Hulda Björk. „Harmur Jenufu er þung- ur og sár. Verkið byrjar með hjartslætti og honum linnir ekki allt verkið út í gegn.“ - Er þetta vinsæl ópera? „Hún er ekki fastur liður á dagskrá óperu- húsa en hún er vel þekkt. Tónlistin er afar sérstæð og gaman að syngja hana.“ - Hefurðu sungið við Norsku óperuna áður? „Nei, ég hélt ljóðatónleika í Ósló og kom við i óperunni og söng fyrir. Eftir það buðu þeir mér hlutverk sem ég hafði ekki tíma til að þiggja en i þetta sinn small það betur i Næturdrottningin stígur fram í birtuna: Sungið um ástir og harm Amdís Halla Ásgeirsdóttir sópransöng- kona, og Holger Groschopp píanóleikari halda söng og píanótónleika í Tíbrárröð Sal- arins í Kópavogi annað kvöld kl. 20. Efnis- skráin gerir gríðarlegar kröfur til beggja listamannanna og verður gaman fyrir aðdá- endur söngkonunnar að heyra hana takast á við jafnólík verk og Hermit Songs eftir Samuel Barber og Una voce poco fá úr Rak- aranum í Sevilla. Amdís Halla er búsett i Berlín en kom hingað heim síðast til að syngja Næturdrottninguna í sýningu ís- lensku óperunnar á Töfraflautunni eftir Mozart, sællar minningar. Hún hefur hvar- vetna hlotið lofsamlega dóma fyrir söng sinn og einstaklega heillandi sviðsframkomu. Ekkert raul - En hvað er svona erfitt við þessi lög? spyr fáfróður blaðamaður. „Ég tek svo rosalega breitt úrval,“ útskýr- ir Amdís Halla í sima frá Berlín. „Verk Bar- bers eru til dæmis ekki alveg í dúr og moll, eins og sagt er, svo tek ég smá Gershwin sem er kannski ekkert svo erfiður en svolít- ið út í popp eða söngleikjastíl, þó ég syngi hann auðvitað klassískt. Eftir hlé verða svo þrjár rosalega erfiöar ítalskar aríur - og þær eru erfiöar hver á sinn hátt. Fyrst syng ég Una voce poco fá eftir Rossini sem ég söng líka í Milli himins og jarðar í Sjónvarpinu fyrir jól; þar er mikill kóleratúr og liggur frekar djúpt. Svo tek ég aríuna Regneva nel silenzio úr Luciu di Lammermoor eftir Don- izetti sem er auðvitað svínslega erfið. Þetta er fyrri stóra arían hennar þar sem hún seg- ir fylgikonu sinni frá draumi sínum og kærastanum sem hún fær svo ekki að eiga - með hrikalegum afleiðingum, náttúrlega. I lokin syng ég svo aríuna hennar Elvíru úr I Puritani eftir Bellini sem er kóleratúr aría, stór og mikil." Það verður mikið bróderað með röddinni í Salnum og þýðir ekki að reyna að raula sig í gegnum þetta, eins og Arndís Halla bætir við, hlæjandi. Úrvals meðleikari Félagi hennar, Holger Groschopp, er Berlínarbúi sem hefur leikið bæði ein- leik og með kammerhópum um víða veröld. Hann leikur á tónleikunum þrjár prelúdiur eftir Gershwin, Spinning Chorus úr Hollendingnum fljúgandi í útsetningu Liszts og „Rigoletto“- Paraphrase eftir Verdi í útsetningu Liszts fyrir píanó. Groschopp hefur leikið með fjöl- mörgum virtum tónlistarmönnum og vinnur náið með starfandi tónlist- arfólki úr Berlínar Fílharmóni- unni. Hann hefur hlotið ýmis verðlaun á ferli sínum, m.a. í Brahms píanókeppninni í Hamborg. Fyrsti einleiks- diskur hans, Bu- soni umritanir, er á lista BBC tónlist- artímaritsins yfir diska sem eindreg- ið er mælt með. Arndís Halla Rosalega breiö efnisskrá. Meö augum Nönu, lokaatriöiö íslenski dansflokkurinn og Hanna María. Yndisleg danssýning Eftirlætisefm mitt í dagblöðum eru skoðan- ir, einkum umsagnir um listviðburði. Oft er freistandi að hafa skoðanir á skoðunum fólks - verða skoðandi fuglaskoðara eins og Stefán Hörður lýsir svo snilldarlega í einu ljóði sínu - oftar en maður lætur eftir sér opinberlega. Það verður þó gert nú. Ég fór á nýja sýningu íslenska dansflokksins fyrir rúmri viku og varð djúpt snortin. I hléi hreinlega grét maður af gleði yfir því hvað ball- ettinn hans Itziks Galili var undursamlegur, margræður, fyndinn og fjörugur. Með augum Nönu heitir hann og Hanna María Karlsdóttir var gamla ræstingakonan Nana sem tekur sinn samúðarfulla þátt í villtu lífi unga fólksins og fær að launum að dansa við unga karlmenn undir seiðandi söng Tom Waits, Walzing Mat- hilda. Dansaramir nutu greinilega hverrar sekúndu meðan þeir færðu áhorfendum þetta verk og innlifunin skilaði sér alla leið inn í hjörtun. Síðara verkið er allt öðruvísi, minnti meira á fimleikakeppni en túlkun á sögu eða aðstæð- um, og síðan veit ég að „dansleikhús" er það sem ég aðhyliist. En „Lore“ Richards Wher- locks var líka skemmtilegt verk og sérstaka nautn hafði ég af stóra dansaranum Trey Gil- len sem ekki samrýmist beint hugmyndum manns um ballettdansara en stelur einmitt þess vegna allri athyglinni þegar hann er á sviðinu. Máltækið að glápa eins og naut á ný- virki átti vel við þar. Þrátt fyrir stærðina og vöðvana er hann svo lipur og liðugur að hann verður dansandi þversögn á sviðinu. Að standast kröfur Dansrýnir DV, Sesselja G. Magnúsdóttir, var hrifin - en ekki eins hrifin og áhugamann- eskjan. Henni fundust dansverkin glæsileg en dansararnir ekki alveg standast kröfur dans- höfundanna og spurði hvort verið gæti að Katrín Hall, listrænn stjórnandi dansflokksins, gerði meiri kröfur til danshöfunda sinna en dansara. Sé svo tel ég að það sé hárrétt stefna. Ef leik- ari fær aldrei að leika erfiðara hlutverk en hann hefur áður leikið þá þroskast hann varla sem listamaður. Rithöfundur hlýtur að velja æ meira ögrandi viðfangsefni og hamast við að standast kröfur þess. Dansara fer ekki fram ef verkin sem hann dansar í eru alltaf í svipuðum þyngdarflokki. Ég sá ekki betur en dansarar ís- lenska dansflokksins stæðust allar kröfur en ef eitthvað vantaði á það er ég viss um að þeir þjálfa sig upp í þær og verða sífellt færari að takast á við erfið verkefni. Og ég tek undir með Sesselju og hvet alia til að drífa sig í Borgarleikhúsið. Þessi danssýn- ing er æði. Guðað á glugga Svo er það Freud _______ og Gesturinn hans sem kannski er Guð sjálfur. Þíbilja frum- sýndi leikritið um þá í Borgarleikhúsinu í vikunni sem leið og gagnrýnandi Morg- unblaðsins, Soffla Auður Birgisdóttir, var óánægð með myndina sem þar er dregin upp af Sig- mundi Freud. Þessi prýðilega sýning mátti líða fyrir það að gagnrýnandinn var ekki sáttur við persónu Freuds og skoðanir í verkinu því þær samrýmdust ekki skoðunum Freuds í tiltekn- um verkum hans. Hér vil ég bara segja A: að þetta leikrit er skáldskapur - höfundur er bara að stytta sér leið að ýmsum merkilegum umræðuefnum með því að skíra aðra persónu sína Freud og hina Guð - og B: að það er enginn handhafi Freuds alls, ekki einu sinni hann sjálfur. Hann er hvergi allur i einu verki. Og þó að „litlar tengingar" séu „í textanum við fræðitexta Freuds" getur þetta vel verið Freud - á þessari ákveðnu nóttu þegar djöflar berja að dyrum og annarlegur gestur guðar á glugga. Altént skipt- ir það ekki máli því þetta er - eins og áður sagði - skáldskapur. Og hvílíkur skáldskapur!

x

Dagblaðið Vísir - DV

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Dagblaðið Vísir - DV
https://timarit.is/publication/255

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.