Dagblaðið Vísir - DV - 16.07.2002, Blaðsíða 14

14
Skoðun
ÞRIÐJUDAGUR 16. JÚLÍ 2002
I>V
Spurning dagsins
Fylgistu með fótbolta?
Rúnar Gunnlaugsson,
aðstoöarverslunarstjóri BYKO:
Já, fótbolti er mitt líf og yndi og
Vaisarar eru bestir í 1 deild.
Halldór Benediktsson,
starfsmaöur BYKO:
Nei, en ég studdi Senegal á HM.
Jón Ægir Baldursson,
starfsmaöur BYKO:
Nei, finnst hann leiöinlegur.
Guömundur Bjarnason,
delldarstjóri hjá BYKO:
Já, ég held meö Fram en þeir eru
aö veröa bestir.
Eggert Olafsson, starfsmaöur BYKO:
Já, mitt liö er Grótta.
Ingi Einar Jónsson:
Ég fylgist lítiö meö en horföi samt
á HM ruglaö.
SJúkllngar bera sjúkrahúsunum vel söguna
- og segjast lítiö sem ekkert hafa fundiö fyrir þrengslum eöa öörum vanköntum.
Vællinn um vistrýmavandann
Magnús Sigurösson
skrifar:
Maður opnar vart svo dagblað eða
hlýðir á fréttir ljósvakamiðlanna, að
ekki sé þar klifað á vanda sjúkrahús-
anna. „Háskólasjúkrahús í vanda“
(nýleg grein í Mbl.), „Annars tlokks
þjónusta á sjúkrahúsum", „Sjúkling-
ar á göngum spítalanna" - og fleiri
upphrópanir í líkingu við þetta. í
mörgum tilvikum eru læknar að
skrifa þessar greinar, stundum
hjúkrunarfræðingar eða sjúkraliðar.
En í fæstum tilvikum sjúklingar sem
hafa verið á sjúkrahúsunum. Þeir
bera stofnunum þessum vel söguna,
róma þjónustu og aðhlynningu og
segjast lítið sem ekkert hafa fundir
fyrir þrengslum eða öðrum vankönt-
um. Telja að fremur hafi þeir verið
ofdekraðir, ef eitthvað er.
Þetta síðasta er næsta samdóma
álit sjúklinga sjúkrahúsanna og ann-
arra sem leita þurfa á þessar slóðir,
svo sem vegna slysa eða annarra
bráðauppákoma. Ætli sannleikurinn
sé ekki einfaldlega sá að hér séu helst
til of mörg sjúkrahús - eða ailar göt-
„Má ekki boða til forvama
á landsvísu fyrir allan al-
menning? Boða hættumörk
fyrir alla sem sitja í bílnum
sínum nœstum daglangt,
fara aldrei út undir bert loft
til að ganga eða hreyfa sig
og éta á sig gat hvenœr
sem fœri gefst.“
ur; of mörg sjúkrarými, miðað við
mannfjölda okkar íslendinga?
Það er rauður þráður í kvörtunum
þeirra sem á sjúkrahúsunum starfa
að fjármagn skorti til að reka stofn-
anirnar. Stjórnvöld verði að leggja
fram meira fé, „setja verði markið
hátt“ og niðurskurður leiði til lélegri
þjónustu. Hvað á svo ríkið að gera
meira? Það eru lögð drög að fjár-
magni í áætlunum fyrir rekstur
sjúkrahúsa líkt og til annarrar þjón-
ustu hins opinber og talið gott og gilt
á þeim tíma. Siðan er líða tekur á
fjárhagsárið er eins og allt fari úr
böndunum í heilbrigðismálunum. En
er í raun þörf á öllum þeim sjúkra-
rýmum sem í boði eru?
Það er klifað á forvörnum í flest-
um greinum; í slysavörnum, áfengis-
vörnum, tannvörnum, ekki síst fyrir
börnin! - en af hverju ekki fyrir full-
orðna líka? Má ekki boða til förvarna
á landsvísu fyrir allan almenning?
Boða hættumörk fyrir alla sem sitja í
bílnum sínum næstum daglangt, fara
aldrei út undir bert loft til að ganga
eða hreyfa sig og éta á sig gat hvenær
sem færi gefst.
Ég fullyrði að allsherjarátak meðal
þessarar eindæma værukæru þjóðar
um aö hreyfa sig meira (nota þá lík-
amsræktarstöðvar ef ekki viU betur)
myndi snarfækka þörf fyrir fleiri
sjúkrarými en nú eru til staðar og
leiddi til niðurskurðar á þeim. - Væll-
inn um vanda sjúkrahúsanna, fá
sjúkrarými og hallarekstur sjúkra-
stofnana er orðinn hvimleiður. Við
getum vissulega sjálf minnkað þenn-
an vanda. Hlúum að þeim sjúku og
verulega fótluðu fólki en tökum okkur
tak, við hin, sem erum frisk og em.
Vændi í framfærsluskyni
Helga Gunnarsdóttir
skrifar:
Nú hefur ein opinber nefndin
skilað tillögum til ráðherra um „úr-
bætur vegna kláms og vændis" hér
á landi. Sér er nú hver tillagan! Þar
sem lagt er til að ekki verði lengur
refsivert að stunda vændi í fram-
færsluskyni!! Er þá ekki í raun búið
að leysa framfærsluvanda allra
stúlkna, einstæðra mæðra og ann-
arra kvenkyns (líka karlkyns), sem
vilja falbjóða sig? Og það þurfa þeir
sannarlega ekki að gera opinberlega
á götum úti.
Nægir eru barimir og skemmti-
staðirnir, krárnar og afkimarnir
„Það er talað um að svokall-
aður „einkadans“ á nætur-
klúbbunum verði bannaður
og tilskilin fjarlœgð verði á
milli dartsara og gestanna. Er
verið að grínast að okkur sem
lesum þetta? Einkadans og
vændi? Hver er munurinn?“
þar sem þetta hefur viðgengist lengi
og viðgengst enn.
Það er talað um að svokallaður
„einkadans" á næturklúbbunum
verði bannaður og tilskilin fjarlægð
verði á milli dansara og gestanna.
Er verið að grinast að okkur sem
lesum þetta? Einkadans og vændi?
Hver er munurinn? Síðan er búið að
„flokka“ klám í tvennt og sent til
ráðuneytis til samþykktar! Gróft
klám og „vægt klám“! Eru þetta fá-
ráðar sem þama um fjalla?
Og til að bæta gráu ofan á svart;
Tillaga er gerð um að 12 ára fangelsi
liggi við því að einstaklingur 18 ára
eða eldri hafi mök við einstakling
undir 15 ára aldri! Ætla kynóðir
glæpamenn að spyrja um nafnskír-
teini? Nú er tilhlökkunarefni að ná
15 ára aldursmarkinu - eða hitt þó
heldur.
■
Stálslegnir Norsarar og Þjóðverjinn sem beið
Gúrkutíðin yfir sumarmánuðina viröist vera
náttúmlögmál á íslandi. Átt er við þegar fréttir
og fólk taka sér dágott frí hvort frá öðru yfir há-
sumarið að minnsta kosti. En þótt lítið sé um has-
ar og „alvarlegar" fréttir á sumrin þá eiga
óþreyju- og metnaðarfullir fréttafiklar þess kost
að fylla fréttanefið af öðm vísi fnyk en þessari
vanalegu skítalykt sem leggur af stórskandölun-
um. Hér er átt við töðu- og/eða þangilminn sem
gýs upp þegar blöðunum er flett á sumrin og er
öraggt merki þess að fréttariturunum hefur verið
hleypt í rótgnagaðan hagann og gefinn laus taum-
urinn til að blessaðar fréttasíðurnar, að minnsta
kosti innsíðurnar, líti ekki út eins og Til minnis
síður í meðal-filófaxinu - það er: auðar með öllu.
Það getur nefnilega verið hin ágætasta skemmtun
og oft fróðlegt í ofanálag að verða vitni að því
hvað margir af þeim em duglegir að flytja fregnir
af öllu mögulegu og ómögulegu sem hendir i við-
komandi bæ eða byggðarlagi og bera saman hvað
fréttnæmt telst frá einum stað til annars.
Frá einum stað kemur kannski létt og skemmti-
leg frásögn um heimalninginn sem skokkar dag-
lega nokkra kílómetra með prestshjónunum, úr
öðru landshomi berast fregnir af hinni eöa þess-
ari höfðinglegri gjöf Lionsklúbbsins til heilsu-
gæslustöðvarinnar á staðnum, áhugasömum reyn-
ist ekki skotaskuld að fylgjast meö hve lúsiðin og
uppátækjasöm kvenfélög landið um
kring em að bardúsa og auðvitað fáum
við ítarlegar fregnir af sprettu og veöri
með reglulegu millibili.
Frændur vorir á Fáskrúðsfirði
„Norsararnir bera af í glæsileik"
tilkynnti fyrirsögn i blaðinu í gær
undir yfirfyrirsögn sem sagði útlend-
inga tíða gesti í Fáskrúðsfjarðarhöfn.
Við fyrstu sýn hefur sumum eflaust
hlýnað um hjartarætumar við að sjá
hina órofa samstöðu Skandinavíubúa lifna við á
ný eftir síendurteknar rýtingsstimgur í Evró-
visjón og lesið ótrauðir áfram til að komast að
því hvaða fjallmyndarlegu Norðmenn væru í
heimsókn á Fáskrúðsfirði, hvemig þeim semdi
viö heimamenn og hvaða erindi þeir ættu í bæ-
inn. Kannski að kynna nýja og byltingarkennda
útgáfu af „ostehövel“, ætlaða til notkunar á sam-
dráttartímum.
Forgangsröðin er á hreinu
Sitt hvað annað kom þó á daginn við nánari at-
hugun. Hér var nefnilega átt við sex norsk loðnu-
skip - „hvert öðm glæsilegra" - sem landað höfðu
tilteknu magni af loðnu í bænum dagana á undan
og þóttu „bera af í snyrtimennsku og öllu við-
haldi“. í beinu framhaldi var því hnýtt við að
þýsku skipunum sem sækja átti mjöl í sömu höfn
hafi gessovel verið uppálagt að bíða og anda ró-
lega meðan frændur vorir lykju sér af. Er gaman
að sjá að Fáskrúðsfirðingar hafa forgangsröðina á
hreinu og láta ekki frekan Bæjara troða ríka
frændanum um tær.
Svona fréttir af kantinum - varamannabekkn-
um? - era prýðilegt krydd i tilveruna, auka víð-
sýni og almenna þekkingu, já og gott ef þær bæta
ekki meltinguna og gefa hraustlegt og gott útlit í
leiðinni. Þær eru síst ómerkilegri en meðal-blaða-
mannafundur meöalráðherrans eða fregnir af
reikisamningi símafyrirtækis í Fjarskanistan,
sem þó fá sitt pláss meðal merki-
legu fréttanna í skammdeginu. Cy/Xffí
Á þjóðvegunum
Þola ekki álagiö til iengdar.
Vegirnir að sligast
Gisli Árnason hringdi:
Ég var að koma úr nokkuð viða-
mikilli hringferð um landiö, fór þó
ekki alveg allan hringinn en ók því
meira þessa aðalvegi sem flestir fara,
vestur, norður og um austurhluta
landsins. Það er enginn vafi á því, að
vegir sem fyrir nokkrum árum vom
svo til nýgerðir og lagðir slitlagi eru
nú að sligast undan þunga vöruflutn-
ingabíla og rútubíla, en þó einkum
hinna fyrmefndu, sem eru í bókstaf-
legri merkingu að fletja vegina út og
eyðileggja kantana. Þetta skeður eftir
að sjóflutningar með vörur lögðust
meira og minna af um landsbyggðina.
Hér verður að spoma við; takmarka
þungaflutninga á vegum og taka upp
sjóflutninga, bæði með fólk og vörur.
Gjaldþrot Nanoq
Margrét ívarsdðttir hringdi:
Talsverður fjöldi útivistarfólks átti
uppsafnaða inneign hjá versluninni
Nanoq vegna sérstakra kjara sem
verslunin bauð útivistarfólki. Margir
þeirra, ekki síst böm og unglingar,
höfðu safnað dágóðri inneign með
miklum viðskiptum við verslunina
og ætluðu að leysa hana út fyrir
Landsmót skáta sem hefst nk. þriðju-
dag (16. júlí). Ég vil vekja athygli á
þessu því að fimm þúsund króna tjón
er jafnsárt fyrir ungling og milljón-
irnar hjá Austurbakka.
Miklir penlngar í spillnu
En hættumörk fram undan.
Afkoman versnar
Ingvi hringdi:
Ég hef áhyggjur af versnandi af-
komu ríkissjóðs sem sýnir nú vem-
lega versnandi afkomu, eða tæpa 9
milljarða króna á fyrstu 5 mánuðum
þessa árs, miðað við sama tímabil í
fyrra, en þá voru það þó ekki nema
rúmir 5 milljarðar króna. Tekjunar
vaxa að vísu eitthvað, enda skatt-
heimtan orðin gífurleg. En útgjöldin
vaxa hröðum skrefum og hafa hækk-
að um 9,5 milljarða milli ára, em nú
orðin rúmir 100 milljarðar króna.
Þetta allt bendir til þess aö islenska
ríkið sé komið að hættumörkum á
margan hátt og viðbúið að þetta
verði orðið erfitt í árslok með sama
framhaldi. Ríkisstjórnin er sterk en
stenst ekki ásókn og kröfur.
Fréttablaðið enn á ferð?
Guðrún Ólafsdðttir skrifar:
Ég furða mig að Fréttablaðið
skuli enn vera á ferðinni eftir það
sem á undan er gengið. Eitt barna-
bama minna bar út blaðið og lenti í
ógöngum með að fá greiöslur. Nú er
blaðið að auglýsa eftir blaðburðar-
bömum í vinnu og það líklegast hjá
sömu aðilum og áður stóðu að út-
komu blaðs þessa. Ég vona að
krakkar líti til fyrri reynslu og
gaumgæfi allar aðstæður, krefjist
jafnvel útburðarlauna fyrirfram.
Þaö er ekki ósanngjarnt miðað við
hvemig að var staðiö gagnvart
bömunum í fyrra skiptið og þess
hvaða blaö er um að ræða.
FAVir;:::..,
Lesendur geta hringt allan sólarhring-
inn í síma: 550 5035.
Eða sent tölvupóst á netfangiö:
gra@dv.is
Eöa sent bréf til: Lesendasíöa DV,
Skaftahlíö 24, 105 Reykjavík.
Lesendur eru hvattir til að senda mynd
af sér til birtingar meö bréfunum á
sama póstfang.