Dagblaðið Vísir - DV - 29.03.2003, Side 19

LAUGARDAGUR 29. MARS 2003
Helgarhlac? DV
19
H-
-V' - ..>/
Þaö sést vel á öflugu starfi kirkjunnar. Þar er
standandi prógramm alla daga og tónlistarstarf
er þar mjög áberandi. Kirkjan er móöir listanna
og hefur alltaf verið. Tónlistin er mest áberandi
en einnig hafa sjónlistir dafnaö í skjóli kirkjunn-
ar. Notkun trúarmótífa í myndlist hefur fariö
vaxandi og kirkjan hefur ýtt undir þá þróun með
því að veita aðstöðu til sýningahalds. Það er stór-
kostlegur hlutur og rétt stefna hjá kirkjunni að
ýta undir alla sköpun. Kirkjan hefur verið trú
móðurhlutverki sínu enda eru trúin og listin
systur.“
Ósáttur við stríðið
Hvernig er að vera prestur á tímum stríðs?
„Eru ekki alltaf stríð?
Ég er mjög ósáttur við það stríð sem geisar
núna. Mannkynið virðist alltaf falla í sömu gryfj-
una. Aldamótin 1900 einkenndust af mikilli bjart-
sýni í heimspeki og guðfræði; lærðir menn í Evr-
ópu voru sannfærðir um að mannkynið hefði náð
þeim andlega þroska að aldrei kæmi aftur til
stríðs. íbúar Vestur-Evrópu féllu í gryfjuna í
fyrri heimsstyrjöldinni, sem var einhver voðaleg-
asti atburður sögunnar, og aftur í hinni síðari.
„Guðs eigið land“ missti marga syni sína í Ví-
etnam. Og enn á að leysa mál manna í millum
með ofbeldi.
Við verðum ekki betur stödd eftir þetta stríð
heldur verr. Við fáum sár á sálina. Hve mörgum
mannslífum verður fórnað fyrir einn harðstjóra?
Hefði verið hægt að hjálpa fólki út úr feni fátækt-
ar og eymdar og til þess að losa sig við harðstjóra
ef önnur leið hefði verið farin?
Mér finnst illt að una við það að ekki skyldi
fundin lausn á vettvangi Sameinuðu þjóðanna.
Auðvitaö þarf stundum að taka í taumana. Við
þurfum lögregluþjóna til að hefta þá sem limlesta
aðra og í samfélagi þjóðanna ættu Sameinuðu
þjóðirnar að hafa það hlutverk. Það er óþolandi
að ein þjóð geti í krafti síns herveldis tekið sér
það vald að fara með stríði á hendur fullvalda
þjóð. Það hefur valdið mér mikilli sorg að Bret-
land, fóstra min í tuttugu ár, hafi dregist inn í
þetta mál. Við sjáum það núna að stríð er ekki
einfalt mál og það mun kosta marga menn lífið
og þá frekast sem eru saklausir."
Nú talar Bush mikið um að Guð sé með hon-
„Það ætti enginn að gerast prestur nema eiga sér trúarsannfæringu. Trúin
er þó alltaf barátta og prestar, eins og allir sannir trúmenn, eiga sínar efa-
semdastundir. Ég hef litla trú á því þegar fólk „frelsast" eða „fæðist aftur í
trúnni" á einu augabragði og efast aldrei eftir það, en margir hafa slíkar
hugmyndir um trúna, jafnvel George W. Bush. Peter Ustinov sagði í viðtali
við Sunday Times að hann skildi núna af hverju Bush væri svona óþrosk-
aður. Það væri vegna þess að hann hefði „fæðst“ fyrir fimmtán árurn!"
DV-mynd Hari
um.
„Ég er ekki hrifinn af því. Maður skyldi varast
að ætla Guði skoðanir af því að manni falla þær
sjálfum í geð. Þetta bendir einmitt á mikilvægi
lifandi samræðna við Guð. Maður verður stöðugt
að leita eftir því hvað er vilji Guðs. Ekki þarf að
lesa boðskap Krists lengi til að finna að hann
boðaði ekki að menn ættu að setja sig í hásæti og
ætla honum skoðanir sem eru manni sjálfum
þóknanlegar.“
Datt aldrei í hug að verða biskup
Stefndirðu alltaf að því að verða biskup?
„Nei, og mér haföi aldrei dottið það í hug. Ein-
hvern tímann var nefnt við mig að það væri góð-
ur kostur að koma heim til að gerast vígslubisk-
up á Hólum. Ég gerði aldrei neitt með slíkt. Það
var ekki fyrr en núna á þriðjudaginn, þegar ég
var skipaður vígslubiskup, sem þessi staðreynd
rann upp fyrir mér. Það leit ekki sérstaklega vel
út eftir fyrri umferð kosninganna því þá var tals-
verður munur á mér og séra Kristjáni Val Ing-
ólfssyni. Ég hafði í raun afskrifað þennan mögu-
leika og haldið í huganum aftur út til Lundúna.
En hér er ég nú og ég er afar þakklátur forsjón-
inni fyrir að treysta mér fyrir þessu og einnig
fólkinu sem studdi mig. Ég hef líka sérstaka
ástæðu til að þakka Kristjáni Val fyrir drengi-
lega framkomu og elskulegheit í minn garð. Ég
vona að þessi úrslit spilli ekki neinu á milli okk-
ar en við höfum verið vinir frá því við iðkuðum
saman guðfræði fyrir þrjátíu árum.“
Verða byltingar í Hólastifti?
„Það fylgja alltaf nýir straumar nýjum mönn-
um. Ég hef mikinn áhuga á að efla kirkjuna eins
og í mínu valdi stendur. Ég tel það vera höfuð-
hlutverk vígslubiskups að örva menn til dáða;
ekki bara prestana heldur safnaðarfólkið líka.
Minn draumur er sá að geta verið sýnilegur og
virkur. Teymisvinna presta er að verða algeng-
ari innan þjóðkirkjunnar og hugnast mér vel.
Hinir ósýnilegu múrar milli prestakalla hafa um
of komið í veg fyrir samvinnu presta. Við höfum
öll hæfileika á mismunandi sviðum og aukin
teymisvinna gefur kirkjunni færi á að nýta hæfi-
leika presta sinna mun betur en gert er í dag.
Það er mikilvægt að prestar sitji áfram á
prestssetrum og séu hluti af samfélaginu. Það er
líka mikið byggðamál að prestar styrki sveitarfé-
lögin, bæði andlega og fjárhagslega, með sköttum
sínum. Um leið og presturinn fer veikist byggð-
in. Það er margsannað. Ég vil því að prestar sitji
áfram á setrum sínum en múrarnir milli brauða
verði brotnir niður.
Umfram allt vil ég taka þátt í að viðhalda
ímynd þjóðkirkjunnar sem víðsýnnar og um-
burðarlyndrar kirkju sem sé öllum opin og komi
öllum við. Sú ímynd þjóökirkjunnar hefur gert
mér kleift að byggja upp safnaðarstarf í útlönd-
um með þátttöku fólks af margvíslegum trúar-
uppruna. Þjóðemið og trúararfurinn dýri hefur
sameinað fólk þrátt fyrir ólíkar áherslur í trúar-
efhum. Hið sama á stundum við í dreifðum
byggðum landsins. Þessa ímynd þarf þjóðkirkjan
að rækja svo hún geti áfram sem hingað til ver-
ið landsmönnum öllum sem alltumvefjandi og
kærleiksrík móðir.“ -sm