Dagblaðið Vísir - DV - 06.09.2003, Blaðsíða 31
LAUGARDAGUR 6. SEPTEMBER 2003 DVHELGARBLAÐ 35
i hiutverk Mikka refs í Dýrunum í Hálsaskógi sem verður fyrsta frumsýning haustsins í Þjóðleikhúsinu. Hann fetar þar í fótspor Bessa Bjarnasonar
ist á við hinn slóttuga ref. DV-myndir ÞÖK
manninn úr sveitinni en ekki hægt að
taka sveitina úr manninum.
En hann hlýtur að sjá mikinn mun
á þeim Bíldudal sem nú er fyrir vest-
an og þeim Bfldudal sem hann ólst
upp á:
„Maður leitar alltaf til upprunans,
hvort sem það er hverflð, húsið eða
þorpið. Bfldudalur hefur breyst mjög
mikið. Það sveiflast alltaf upp og nið-
ur en núna eru menn þar ansi neðar-
lega þótt þeir gefist aldrei alveg upp.
Það fækkaði um rúmlega 100 manns
á Bfldudal á tíu árum á síðasta áratug.
Það er samt vaxandi ásókn í að
eignast hús þarna og ég hef fengið
kauptilboð frá bláókunnugu fólki
sem er að gariga í fjörunni. En það er
eitthvað alveg sérstakt við Bfldudal
og lognið þar og kyrrðina á sumrin,
þegar hafgolan finnst aldrei. Stund-
um er þetta eins og að búa við vatn.
Bæjarlífið hefúr breyst. Það er alltaf
erfitt þegar fólk fer því hver maður er
svo sérstakur. Þetta er eins og í Dýr-
unum í Hálsaskógi, það á hver sína
sérstöðu og þegar einn fer þá saknar
allt samfélagið hans og það verður
tómarúm, eins og þegar ein mús
hverfur í skóginum.
Þetta hefur niðurdrepandi áhrif á
samfélagið og maður finnur stundum
vonleysið en svo verða menn bjart-
sýnir aftur. Við héldum hátíð í sumar,
sem hét Bfldudals grænar. Það komu
meira en 2000 manns og það var
óskaplega gaman.
Þarna var byggt leikhús löngu áður
en það varð til í Reykjavík. Þegar
Leikfélag Reykjavíkur var stofnað
sendu Bflddælingar því að gjöf gamla
leikmuni sem þeir voru hættir að
nota. Svona hefur þetta alltaf verið og
menningarlffið hefur alitaf verið öf-
undarefni nágranna okkar síðan
þorpin urðu til,“ segir Þröstur og er
farinn að hljóma eins og vel heppn-
aður áróðursfulltrúi fyrir Vestur-
byggð og lífið á landsbyggðinni.
Svakalega rónalegur
- Þröstur segir að 42 ára gamall
leikari sé á góðum stað á ferlinum.
„Fyrst eftir að ég útskrifaðist hafði
ég mikið að gera. Svo kom tímabil
sem mér fannst ég ekki fá neitt en svo
er aftur uppsveifla núna og ég sé ekki
ffam úr öUu sem ég er beðinn að gera.
Bara síðustu vikur hef ég verið að fá
alls konar tilboð.“
- Þröstur hefur oft leikið skugga-
lega menn, jafnvel illmenni, og vakið
hrifningu áhorfenda. Er auðvelt að
finna illmennið í sér?
„Mér finnst það auðvelt, sennilega
því ég er svo rólegur í alvörunni. Ég
var einu sinni í smáhlutverki í Borg-
arleikhúsinu og Ieikritið byrjar á því
að ég kem inn og er eitthvað að bar-
dúsa. Það sátu tvær konur á fremsta
bekk sem hafa sennilega ekki fattað
að leikritið væri byrjað því önnur
hallaði sér að hinni og sagði svo hátt
að allir heyrðu:
„Svakalega er hann alltaf rónaleg-
ur, hann Þröstur Leó.“
Skilnaður eftir 20 ár
- Þröstur hefur ekki alltaf notið
daga víns og rósa því hann hefur átt
sín erfiðu tímabil.
„Ég skildi við eiginkonu mfna til
nærri 20 ára 1996, og eftir það komu
tvö ár sem voru ógurlega erfið. Ég bjó
einn í tvö ár og það var allt einhvern
veginn breytt og mér fannst ég ekkert
vita hvað ég ætti að gera í lífinu. Ég
var mikið á börunum og úti að
skemmta mér og var að leika.
Svo gat þetta ekki gepgið svona, ég
var að mæta hér á sýningar þreyttur
og þunnur og illa fyrirkallaður og það
getur ekki gengið. Þá týnist maður al-
gerlega og getur lent alveg út í horn
því maður getur ekkert gefið af sér. Ég
hefði ekki getað leikið Mikka ref á
þessum tíma því höfuðið á manni
þarf að vera í lagi í leikhúsinu og
hausinn á mér var ekkert í lagi þegar
þetta var.
Svo kynntist ég annarri konu og við
fluttum saman vestur. Ég veit ekkert
hvort ég var að flýja ffá þessum
lífsmáta, en Bfldudalur togar alltaf
ofsalega sterkt í mig."
- Margir segja að leikhúsið sé ekki
mjög góður vinnustaður fyrir hjóna-
bönd. Var það leikhúsið sem eyði-
lagði þitt hjónaband?
„Nei. Það var einhvem veginn
komið í þrot eftir langan tíma. Við
emm sem betur fer góðir vinir í dag
og eigum saman fjögur börn. Auðvit-
að tekur leikhúsið mikinn tíma frá
hefðbundnu fjölskyldulífi og það er
aldrei hægt að plana neitt fram í tím-
ann. En ef „Dýrin" ganga eins vel og
við vonum þá em allar helgar í vetur
fráteknar í þau."
Kaldur bjór eða kapall?
- Nú er það ekki svo að leikarar séu
neinir sérstakir hreinh'fismenn og
þeir hafa jafrimikla þörf fyrir að hitta
félaga sína á barnum og aðrir. Það
felst hins vegar í starfi leikarans að
þegar hann pantar sér einn kaldan á
barnum þá er það nánast opinber
viðburður. Það er einn staður í bar-
flórunni í Reykjavík sem er vinsælli
viðkomustaður leikara en aðrir og
það er Næstibar við Ingólfsstræti. Það
er ekki bara vegna þess að hann er
hinum megin við götuna.
„Það er vegna þess að þar er ekki
tónlist og leikarar eru óskaplega upp-
teknir af sjálfum sér og hafa mikla
þörf fyrir að ræða saman um vinnuna
sína. Það er frábært að setjast niður
eftir rennsli eða sýningu, fá sér einn
bjór og slaka á og fara yfir stöðuna án
þess að neitt trufli. Þetta er mjög vin-
sælt hér og mér finnst það gott.
„Ég hefði ekki getað leikið
Mikka refá þessum tíma
því höfuðið á manni þarf
að vera í lagi í leikhúsinu
og hausinn á mér var ekk-
ert í lagi þegar þetta var."
En þetta hefur breyst mikið. Þegar
ég útskrifaðist vom fáir barir í Reykja-
vík og leikarar áttu þá, eins og núna,
frí á mánudögum. Þess vegna vom
þeir oft að skemmta sér á mánudags-
kvöldum sem er ekki sérstaklega gott
fyrir orðsporið," segir Þröstur og
glottir.
Langt fram eftir tuttugustu öldinni
tíðkaðist að leikarar voru stundum að
staupa sig á sýningum og í leikhúsinu
lifa sögur um að draga þurfti tjaldið
fyrir áður en sýningu lauk vegna al-
mennrar ölvunar leikara. Þetta segist
Þrösmr aldrei hafa séð sjálfur en
heyrt gamlar sögur og segir að slík
hegðun væri sjálfsögð brottrekstrar-
sök í dag.
„Svona umgengni um áfengi er líka
horfin út úr veiðinni sem ég stunda
mikið. Ég vil að minnsta kosti halda
því algerlega aðskildu, bjórnum og
stönginni.
En það er misjafnt hvaða aðferðir
menn nota til að slaka á þegar þeir
stíga út úr leikhúsinu, upptjúnaðir
eftir góða sýningu undir miðnætti. Ég
fer stundum heim og get alls ekki
sofnað. Þá sest ég við tölvuna og legg
svona 50-100 kapla í röð. Þá smátt og
smátt hægist á mér.“
polli@dv.is
REFURÁ HJÓLI. Þröstur hefur átt mörg mótorhjól um dagana og þetta er farkostur hans
um þessar mundir.