Dagblaðið - 24.05.1976, Síða 11
DACBLAÐIÐ. MANUDAGUR 24. MAI 1976.
1ÚSNÆÐI
HEIMS
Austur-Evrópu, en I þeim
löndum fær IBM nú mjög
góðan hljómgrunn með
hugmyndafræði sfna.
3. „IBM á íslandi"
Yfirlýst markmið:
Almenn, jákvæð kynning á
fyrirtækinu og þjónustu-
greinum þess.
Dulið markmið:
Hér gefst gott tækifæri, til
að ræða við valinn hóp
stjórnenda um stöðu IBM
hér á landi, kynna e.t.v.
umdeilda þætti í rekstri
þess (t.d. fjármagns-
flutning úr landi, bókhalds-
hagræðingar og samnings-
aðferðir) og leggja áherziu
á mikilvægi alhliða
þjónustu. Sfðasta atriði er
einnig nefnt á ensku „pack-
age deal“ eða „bundled
services", en IBM hefur á
undanförnum árum sætt
mikilli gagnrýni erlendis og
orðið að hiíta dómsúr-
skurði í Bandaríkjunum
fyrir þess háttar viðskipta
mál.
4. „Matur"
Að sjálfsögðu á kostnað IBM.
5. „Forritunarmál"
Yfirlýst markmið:
Fræða menn um eðli og
eiginleika forritunarmála
(tölvumála).
Dulið markmið:
Gefa mönnum góð „ráð“
Landhelgin og
„vinir" okkar
Hvað eru orð innantóm og
hvað stuðningur f reynd?
Stuðningsyfirlýsing þings
Norðurlandaráðs er góðra
gjalda verð, en liklega má samt
þakka hana þvf, að þvfsa þingi
mun ekki hafa þótt við hæfi að
styðja tillögu eða yfirlýsingu
sem Finn Gustavsen og fleiri
róttækir vinstri menn höfðu
uppá vasann. Þetta varð til þess
að forsætisnefndin flutti aðra
yfirlýsingu, sem alkunn er.—
En „rokkarnir eru þagnaðir“
um sinn og stuðningur frænda
og vina nokkuð beggja blands.
Einhverjir fulltrúar dana mót-
mæltu harðlega og skrif
danskra blaða ýmist með eða
móti íslendingum og ekkert við
þvf að segja. Frá svíum heyrist
fátt. Afstaða norðmanna skiptir
mestu, og þar gefa stjórnmála-
mennirnir tóninn.
Hátíðlegt tal um norræna
samvinnu er best að taka ekki
alltof alvarlega, þvf „skrif-
finnska og ræðuhöld virðast oft
á tfðum skipta meira máli en
raunhæfur árangur” segir
Ellert B. Schram alþm. f Dag-
biaðinu nýlega, en af öðru til-
efni.
Ivar Eskeland svaraði fyrir
nokkru greinum tveggja norð-
manna háttsettra um fiskveiði-
deiluna, en þeir herrar lýstu
eindregnum stuðningi við mál-
stað breta. „Og gleymum þvf
ekki að bretar hafa réttinn sfn
megin” fullyrðir annar þessara
frænda okkar.
„Hvaða rétt?“ spyr Eskeland.
Hafa bretar öðlast þann rétt
með þvf að stunda veiðiþjófnað
í íslenskri landhelgi um aldir?
Ivar Eskeland er Nató-trúar
að eigin sögn. Hann skilur þó
vel, að íslendingar geti orðið
langþreyttir á hernaði bræðra-
þjóðar f Nató á fslensku um-
ráðasvæði. Hann skrifar meðal
an.nars: „Það sem norðmenn
gera er annarsvegar að hrista
höfuðið, þegar íslendingar ýja
að þvf að samningnum um her-
stöðina verði sagt upp, og hins-
vegar að koma sér undan því að
setja upp Nató-herstöðvar á
norskri grund.”
Það er lóðið. Sjálfir segja
norðmenn að það muni kosta þá
1260 milljónir norskra króna á
ári fari kaninn af Keflavíkur-
beisnum.
í FISKAREN 15. mars er svo
harðorð grein (ritstjórnar) um
Matthías Bjarnason sjávarút-
vegsráðherra vegna ummæla I
„14. september” f Færeyjum en
þar segir Matthías berum
orðum, að honum þyki lítið til
stuðnings norðmanna koma. Er
ráðherrann m.a. víttur fyrir að
haga orðum sfnum ekki f sam-
ræmi við diplómatískar siða-
reglur. Þá segir I greininni að
fiskverndarpólitík fslendinga
hafi komið sér illa fyrir norð-
menn vegna aukinnar sóknar á
fiskimið þeirra. Stefna íslend-
inga sé skiljanleg, en norðmenn
hafi sínar hugmyndir um hvort
hún sé rétt. Og ekki sé allt
leyfilegt f stríði, jafnvel ekki
þorskastríði.—
Það þurfti ekki að koma á
óvart, að norðmenn væru ekki
tilkippilegir að lána okkur
hraðbát. Ekki hyggilegt að
styggja volduga vini, bret-
ana.—
En það er meira blóð f kúnni.
I Tímanum 25. f.m. er þetta
haft eftir Þórarni Þórarins-
syni. „Norska sendinefndin (í
New York) með stórhættulega
málamiðlun”, sem hann segir
að geti orðið íslendingum mjög
óhagstæð. Hann klykkir út á
þessa leið: „Ég get hiklaust sagt
um þessar tilraunir Norðmanna
að ég lít þær meira en alvarleg-
um augum. Hér verður að
treysta á, að strandríki þriðja
heimsins stöðvi þessar tilraunir
Norðmanna og allar slfkar til-
raunir'.”—
Fyrir nokkru var til umræðu
á alþingi tillaga um veiðiheim-
ildir handa norðmönnum og
Kjallarinn
Haraldur Guðnason
færeyingum. Þótt ólíku sé
saman að jafna, tillögum að
þeim samningum og samningn
um við þjóðverja, er rétt að
spyrja: Um hvað á að semja?
Hvaða fiskur er það sem alþm.
ætla að úthluta þessum þjóð-
um? Jafnvel þeir sem vilja
semja viðurkenna, að ekki sé
um neitt að semja. Og er ekki
rætt og ritað um það, að íslend-
ingar verði jafnvel að leggja
stórum hluta flotans á miðju
sumri?—
Þá er röðin komin að vina-
þjóð okkar f vestri, þ.e.a.s. ráða-
mönnum. Þeir voru beðnir að
lána hraðbát. En „bráðri bón
hæfir óbrátt svar”. Og svo
bágur var búskapurinn, að eng-
an áttu þeir hraðbátinn handa
okkur! Hinsvegar guðvelkomið
að senda mann vestur til að
skoða einn slfkan!
Þegar þetta spurðist birtist í
stjórnarblaðinu Tímanum stóru
letri um þvera forsfðu: „Banda-
rfkjamenn hafa afhent öðrum
þjóðum fimm Ashviile-skip”.
Grikkir fengu t.d. 2 á sfðasta
ári. Og auðvitað voru blessaðir
mennirnir orðnir uppiskroppa.
Um svipað leyti og þetta
spurðist, hittust þeir vinirnir
Kissinger og Crossland. Hafa
þeir sjálfsagt kysst fast og
lengi að falslausum þjóðhöfð
ingjasið. Eftir fregnum að
dæma voru þeir á einu máli um
að standa saman gegn þeirri
vondu þjóð norður í hafi. Hvað
voru þessir útskerjakailar að
pfpa? Höfðu þeir ekki Nató-her
sér til verndar?—
Það bar enn til um þær
mundir er Halldór E. og póst-
og símamálastj. sendu loft-
skeytamönnum bréf upp á það,
að fyrir engan mun mættu þeir
brjóta lög á bretum, en fólu
þeim um leið ritskoðunarhl.verk
nokkurt, að Geir forsætis
birtist á skerminum með nýjan
boðskap, aldrei þessu vant:
Enda þótt ekkert hafi verið
gert til þess að bókun 6 tæki
gildi og 5 mánaða fresturinn
útrunninn, skuium við ekkert
hafast að. Við biðjum þjóðverja
bara um skýrslu og svo
bfðum við nokkrar vikur og
sjáum til hvað þeim þóknast.
Ekki að vita nema Eyjólfur
hressist. Við höfum fengið frá
þeim aflaskýrslur sem ekki er
að tvíla, og ekki er vitað að þeir
þhafi læðst inn í landhelgina.
r En hvað sagði Einar utan-
rlkis f nóvember? Ef bókun 6
hefur ekki gengið f gildi eftir 5
mánuði „mun ríkisstjórnin
segja samningum upp” — og
allar veiðiheimildir úr gildi.
Það er nú lýðum ljóst, að
orðum ráðherra okkar er í engu
treystandi.
Sú krafa kjósenda verður þvi
með hverjum degi sem líður
ákveðnari, 1) Að þessi ríkis-
stjórn segi af sér, 2) og engir
samningar verði gerðir um
veiðiheimildir útlendingum til
handa.
Haraldur Guðnason
bókavörður Vestmannaeyjum.
stjórnun munu vera f fullu
samræmi við eigin starfs-
mannapólitfk, en hún er
með endemum óvinveitt
stéttarvitund launþega,
samstöðu þeirra og hvers
konar raunverulegu at-
vinnulýðræði.
Forstjórarnir, sem sitja
námskeiðið, munu eftir-
leiðis vera sannfærðir um
að í þessum efnum er IBM
fulltreystandi!!
hvernig þeim beri að meta
eiginleika forritunarmála.
Þau ráð leiða menn sjálf-
virkt að þvf markmiði sem
IBM hefur sett sér í
upphafi: að menn velji þau
forritunarmál sem binda
kerfi þeirra við tölvur IBM.
6. „Skipulagning verkefna“
Yfirlýst markmið:
Fræða um þá þætti, sem
mynda skipulagsferil
verkefna fyrir tölvu-
vinnslu. Hér mun væntan-
lega lögð áherzla á verka-
skiptingu milli ýmissa hópa
tölvumanna, s.s. notenda,
kerfisfræðinga, forritara og
tölvara.
Dulið markmið:
Aukin verkaskipting á sviði
skipulagningar fyrir tölvu-
vinnslu stuðlar að skipan
sérhæfðra tölvudeilda, sem
vinna yfirleitt í formi
þjónustumiðstöðva. Eins og
hefur verið sýnt hér að
framan er uppsetning tölv'u
miðstöðva með miðstýrðu
framkvæmdavaldi horn-
steinn í sölustefnu IBM,
bæði hér og ei leiuiis.
7. „Rekstur tölvudeilda"
Yfirlýst markmið:
Veita mönnum hagnýtar
upplýsingar um þaðhvornig
beri að nyia „„.u.
tölvudeildir méð aukinni
stjórnun.
Dulið markmið:
Skv. boðsbréfi IBM er yfir-
mönnum tölvudeilda ekki
boðið á þetta námskeið,
heldur ýmsum yfir-
mönnum, sem ekki munu
sjálfir reka tölvudeildir.
Hvers vegna er þeim þá
boðið að læra um „rekstur
tölvudeilda"?
A síðustu árum hefur sam-
keppni ýmissa fyrirtækja
við IBM vaxið. Tölvusér-
fræðingar vita nú orðið að
tölvur frá IBM eru allt of
dýrar, að þær eru yfirleitt
ekki í fararbroddi hvað
tækni viðkemur og að hug-
búnaði IBM (þ.e. forrit)
er með fáum undan-
tekningum ábótavant.
IBM vill ógjarnan mæta
tölvusérfræðingum á þessu
tæknilega sviði og kýs þvf
að flytja mál sitt fyrir for-
stjórum og öðrum ráða-
mönnum, sem ekki geta
metið nógu vel hin
tæknilegu sjónarmið.
Þar með getur IBM komið í
veg fyrir að íslenzkir
tölvusérfræðingar hafi
áhrif á ákvarðanir varðandi
val fyrirtækja á tölvu-
búnaði.
Til þess að koma sér f
mjúkinn hjá þessum áhrifa-
aðilum, er algengt að IBM
lítillækki tölvusérfræðinga
í augum yfirmanna siiuia,
m.a. með pvi að gef a i skyn
að þeim sé ekki of vel
tre.vstandi til að móta tölvu-
Kjallarinn
Elías Davíðsson
þróun fyrirtækja vegna
skorts á yfirsýn og að þeir
einblíni á tæknilegar hliðar
tölva.
8. „Starfsfólk"
Yfirlýst markmið:
Veita stjórnendum
upplýsingar um val starfs-
fólks til tölvuvinnu og um
aðferðir við stjórnun þessa
sama fólks.
Dulið markmið:
Án þess að segja það
opinskátt er IBM að gefa í
skyn að það sé á bandi at-
vinnurekenda og annarra
valdaaðila. Tillögur IBM í
sambandi við starfsmanna-
9. og 10. „Yfirlit og Matur“
Með þessum sjálfskýrandi.
dagskrárliðum lýkur
námskeiðinu.
Niðurstaða.
Af lestri þessarar úttektar
verður mönnum vonandi ljóst,
hvernig IBM hyggst treysta
aðstöðu sfna og orðstfr. Þessi
erl. hringur ætlar sér að
„mennta“ og safna um sig
kjarnahóp vilhollra forstjóra og
embættismanna, en mun ekki
leita stuðnings hjá tölvusér-
fræðingum landsins, hvað þá
heldur hjá íslenzkum al-
menningi. IBM veit mæta vel
hverjir fara með hin raunveru-
legu völd í þessu landi og
hverjir halda um pyngjuna.
Að lokum aðeins ein
spurning:
Hvaða Islendingar ætla að
mæta á námskeiðið hjá IBM?
Elias Daviðsson
kerfisfræðingur