Dagblaðið - 18.08.1976, Page 14

14
DAGBLAÐIÐ.
f
MIÐVIKUDAGUR 18. ÁGUST 1976
Völundarmálið til lykta leitt!
Mál málanna i sumar hefur
verið Völunarmálið dularfulla
sem á rætur sínar að rekja
austur á Firði og Hérað.
Fullyrðingar hafa verið settar
fram eins og sumarrigningar
fyrir sunnan. Mönnum hefur
þótt með ólíkindum að popp-
síðan skyldi birta öll þau bréf
sem hún hefur þó gert. — Af
hverju geta þeir ekki rifizt
þarna fyrir austan, segja menn,
þetta er jú bara einskisnýtt
karp um hver lánaði hverjum
hvað og hvenær.
Og við höfum svarað: —
Vegna þess að þetta er gott mál.
Fólk vill lesa þetta og um leið
— sem er náttúrlega mikil-
vægara — fer það kannski að
velta fyrir sér þessum sveita-
böllum yfirleitt.
— Og til hvers það?
— Jú, kannski æskumenn-
ingin sé greinilegust þar, eða
þá í danshúsum borgarinnar.
Þar er svo auðséð að
yfirgnæfandi meirihluti gesta á
dansleikjum kærir sig ekkert
um músík til að hlusta á. Meiri
hlutinn vill músík til að hreyfa
sig eftir, æsa sig upp, til að
drekka með, til að syngja með
og „fíla allt í botn“
— Brennivínsmúsík,
meinarðu?
— Já, einmitt. Strákarnir í
Völundi sögðu, þegar við fórum
til að hlusta á þá, að hljóm-
sveitin hefði orðið til til að
þjóna staðnuin, þ.e. fullnægja
dansleikjaþörf á ákveðnusvæði.
Þeir hafa ekki þörf fyrir
konserta þarna fyrir. austan,
eða það segja þeir sumir, og á
böllum vill fólkið heyra það
sem það þekkir.
— Hvað segirðu maður,
fórstu að heyra í þessum
Völundi? Segðu mér hvernig
þetta var maður, var þetta
alveg glatað?
— Nei, nei. Völundur er ágæt
hljómsveit. Þeir spila það sem
fólkið vill heyra, þeir eiga
tryggan hóp þarna fyrir austan
og sleppa skammlaust frá sínu.
— Þá eru kröfurnar heldur
ekki miklar...
— Nei, alls ekki, en samt þó.
Völundur hefur það sem
nauðsynlegt er fyrir góðar
danshljómsveitir, þeir koma
fólki i heljar-mikið stuð. Þeir
halda uppi fjöri á böllum og
þess vegna eru þeir vinsælastir
þarna á þessu svæði.
— Eru þeir það? Eiga þeir
kannski alveg staðinn?
— Nei, ekki segi ég það.
Þeir trekkja vel á böll og fólk
viðurkennir það almennt.
Aftur á móti virðist skoðun
margra þarna að þótt Völundur
sé kannski mesta ballhljóm-
sveitin þá séu beztu hljóðfæra-
leikararnir í hljómsveit á Nes-
kaupstað, Amon Ra, undir
stjórn Arnars Óskarssonar sem
var i Íslandíu á sínum tíma. En
Amon Ra spilar sjaldnar en
Völundur enda bara starfandi
yfir sumariðÞaðer nokkuð stór
hljómsveit með þrjá eða fjóra
blásara, allt þrælmenntaðir
menn í músík.
— Og eru bara tvær hljóm-
sveitir?
— Nei, sú þriðja er á
Fáskrúðsfirði, hún heitir
Heródes. Það mun vera nokkuð
góð hljómsveit. Völundarstrák-
arnir sögðu hana það. Heródes
spilar víst dálitið rokk, hraðara
en hinar. Arnon Ra er
náttúrlega með Chicago- og
Blood Sweat & Tears-lögin á
fullu.
Bréf frá reiðum lesanda:
ÓV kirafínn skýrínga
Það er nú anzi oft sem mig
hefur langað til að taka mér
penna í hönd út af alls kyns
blaðaskrifum en aldrei orðið
neitt úr þvi fyrr en nú þar sem
ekki er hægt annað en að krefj-
ast skýringar á poppgrein
þeirri er þú, ÓV, setur stafi
þína undir 11.8. 1976. En það
eru dómar þínir — eða svo má
ætla þar sem ÖV stendur
undir — um hina frábæru
hljómsveit Celcius.
Ég hef hlusta aö þá í tvö
skipti og hef verið yfir mig
hrifin. Hér eru á ferðinni
strákar með þyngri músík en
tiðkazt hefur undanfarið hjá is-
lenzkum hljómsveitum. Eg veit
ekki hvort þú og þínir, ÖV,
kunnið aðeins að meta hina svo-
kölluðu brennivínsmúsík.
Þú segir í umræddri grein að
Guðmundur Ingólfsson hafi
spilað þá Sigurð, Pálma og
Birgi Hrafnsson undir borðið.
Aðra eins þvælu hef ég varla
lesið! Þeir komu nefnilega
mjög vel út úr þessari ,,session“
og gáfu Guðmundi ekkert eftir.
Stemmningin í Tjarnarbúð var
mjög góð umrætt kvöld og er
langt síðan ég hef verið á balli
þar sem klappað er eftir hvert
lag og hljómsveitin síðan
klöppuð upp eftir aukalagið.
ÖV. mættu á staðinn og
dæmdu eftir eigin eyra, en
sendu þessa ,,aula“, sem ekkert
vit hafa á þessu, austur fyrir
Fjall á ball þar.
7513-7893
Þessi klausa á poppsíðunni
fyrir viku síðan virðist hafa
farið illa í marga, ekki bara í
þig, 7513-7893. En svona er það
nú þegar krakkar taka ekki
eftir. Ef þú lest greinina aftur
: Kiddi Guðmundss. sagðist
hafa lesið hana fimm sinnum
og ekki trúað sínum eigin
augum) þá sérðu eftirfarandi:
-ofl-
bæði
iveitinni,
|kur af
Iðgum
I söngur
Á gððan
\ hefur
ius. -«n
r þungt
■nar.
Kð heyra I
Jyni i ný .
■nfarin ár
|ómsveilutn
I stuttu
keyrendur
n spilaði
‘ tpp úr
I
íok „Take Klvc"
• Waltz".
ickur maður á staðnuro »
sunnudagskvöldið scgir svo frá |
þvl sem gerðist: „Guðmundur !
kom þarna oc kynnti hljóm-
svcitina: Þctta cr Celcius, sagði
hann — það þarf vlst ekki að |
kynna hana. Eg er Farenheit.
Við ætlum að gera smátilraun
hérna með nokkur jasslög Svo I
gerðu þeir þewa tilraun, sem
mistókst en áheyrendur |
fögnuðu glfurlega “
Hvað um það.Mcmmningin var
góð I Tjarnnrbúð — gólflð
mcira að scgja þéttsctlð -
góð stemmning er það, sem I
þeir bjóóa upp á á Loftleiðum I
kvöld.
—ÓV.
„Okkar maður á staðnum"
hefur kosið að halda nafni sínu
leyndu enn um sinn enda tízku-
fyrirbrigði að upplýsa ekkert.
Én sá maður veit sitthva<l um
músík, ágætlega menntaðuh og
hæfur á því sviði. Ég tel mig
geta treyst því þegar hann segir
— eins og orðrétt er eftir
honum haft I blaðinu sl. mið-
vikudag: „Svo gerðu þeir þessa
tilraun sem mistókst, en áheyr-
endur fögnuðu gífurlega."
Þetta voru hans orð, ekki mín.
Ég var ekki á staðnum og
leitaði mér því upplýsinga.
Ég er þér sammála um það,
7513-7893, að Celcius er góð
hljómsveit. Ég er þér líka sam-
mála um að ef til vill eru liðs-
menn hljómsveitarinnar að
gera merkilegri hluti í músík
núna en flestir aðrir. En það
breytir því ekki — látum liggja
á milli Iiluta hvort það er gott
eða vont — að músík eins og sú
sem Celcius flytur er ekki við
allra hæfi.
6900-2218
VÖLUNDUR SJALFUR! Myndin er tekin á Egilsstaóaflugvelli þá
er flokkurinn hélt í Færeyjaferð. Frá vinstri: Bjarni, Jón.Stefán,
Friðrik, Helgi.
Góð skemmtun hjá
Galdraköríum og
H&L&GR&BB
íSulnasalnum
— skemmtunin
endurtekin á
föstudagskvöldið
með nýjum atríðum
Loksins, loksins, loksins!!
Skemmtun Galdrakarla, Halla,
Ladda og Gísla Rúnars — að
ógleymdum Baldri Brjánssyni
töframanni-var að mínu viti
með betri ,,showum“ sem hér
hafa sézt lengi. Það var
föstudagskvöldið fyrir hálfum
mánuði sem þeir félagar lýstu
því yfir að þeir vildu „hréssa
svolítið upp á skemmtanalífið"
hér í borginni og það tókst þeim
svo sannarlega.
Umhverfið var líka ágætt.
Súlnasalur Hótel Sögu, og
stemmning góð, enda þótt
heldur fáir hefðu áttað sig og
ekki mætt fyrr en seint.
Galdrakarlar spiluðu jass
fram undir klukkan hálfellefu
og komust snyrtilega frá því.
Þá hófst skemmtiatriði þeirra
þremenninga og satt bezt að
segja fann maður hvergi
hnökra á því. Allt rann
skemmtilega og hiklaust i gegn
og ekki vart við neinn tauga-
óstyrk. Það kom hins vegar
nokkrum sinnum fyrir að raf-
magnið fór af hljóðfærum enda
er sérstakur rofi í salnum sem
Mönnum gefst kostur á að
skemmta sér vel nk. föstudag
en þá endurtaka þeir félagar
grínið sitt. DB-m.vnd: Arni Páll.
sér fyrir þvi, fari hávaðinn yfir
ákveðið mark.
Galdrakarlar ætla að
endurtaka skemmtunina næsta
föstudag og er það vel.
Undirritaður treystir sér til
þess að mæla með henni.
—HP
— En þú hefur ekkert heyrt í
þeim, bara í Völundi?
— Já, Heyrði fyrst eitt lag
með Völundi á balli í Valaskjálf
og svo önnur Uu eða tólf á balli
á Reyðarfirði helgina eftir.
— Var mikið að gerast þarna
í ballmálum og fjöri?
— Ja, Raggi Bjarna kom með
Sumargleði í Valaskjálf eina
helgina. Troðfullt hús, 600-700
manns.
— Váh! Hvernig var það?
— Það var gaman. Bessi
Bjarnason og Ómar Ragnarsson
seldu bingóspjöld á fimm-
hundruðkall í fatahenginu.
—ÖV
Bréfum Völ...
Um ónefnda
bassaleikara
og pikkupp
í viðgerð
Hóraösbúi skrifar:
„Það var mikiö aö einhverjar deilur fóru
aö risa um hljómsveitir utan höfuöborgar-
svœösins í fjölmiölum þjóöarinnar. Ég var
satt aö segja farinn aö halda aö popp-
skrifarar vildu bara ekki hoyra ó þnr
minnzt. ÞaÖ er nefnilega staðreynd aö
slíkar doilur um hljómsveitir í blööum hafa
mikiö auglysingagildi fyrir þnr, fyrir nú
utan þaö aö um leiö eru þnr orönar viöur-
kcnndar sem efni fyrirgagnrýnendur.pafi er
því engin goögó aö halda fram aö eftir skrif
Bjöms Jóhannssonar í Dagblaöiö 16. júni
sJ. um hljómsveitina VÖLUND hafi margir
hug á aö kynna sór hvaÖ sá kandidat í
hljómlistargagnrýni hafi fyrir sór.
Ég er nú raunar ekki sammala
kandidatinum unga né fullyröingum hans
en viröi honum þó til vorkunnar aö þetta
eru trúlega hans fyrstu spor i blaöa-
mennskunni og fyrstu sporin vilja jú alltaf
veröa roikul. Þaö er ekki svo aö skilja aö ég
œtli aö fara aö hefja Völund upp á
stjörnuhimininn því aö þaö veröa þeir aö
gera sjólfir, en í svaðiö eru þeir of góöir aö
mínum dómi. Völundur er aö vísu ekki
nein toppgrúppa, en þetta eru hrossir og
léttir strókar, sem halda oft uppi miklu fjöri
á dansleikjum hór austanlands.
Kandidatinn drap i grein sinni ó nokkur
atriöi sem hann taldi aö betur mœttu fara
hjá Völundi. Ég ætla nú aö leyfa mór aö
rifja upp þessi atriöi í stuttu yfiriiti.
Fyrst er þaö lagavalið sem hann getur
ekki umboriö og nefnir hann meöal annars
plötuna Mannakom í heild. Þar veröa
kandidatinum á fyrstu mistökin því óg er
smeykur um aö Pálmi Gunnarsson og co.
vilji ekki meðganga aö platan sú hafi bara
þrjú lög aö geyma, fyrir utan aö engin
hljómsveit þarf aö skammast sin fyrir aÖ
taka lög af þeirri plötu á prógramm sitt.
I ööru lagi fara mjög í taugar hans
„breik" þeirra Bjarna og Jóns á trommur
og bassa. Þaö skal ég aÖ vísu viðurkenna að
þaö eru viöbrigði frá tveggja tóna bassaleik
ÓNEFNDS bassaleikara í skólahljómsveit
hór oystra, sem óg heyröi sl. vetur í
poppútgáfu af laginu „Anna í Hlíö". Mór
finnst aftur á móti slíkt grunntónahjakk
heldur tilþrífalitiö ekki sízt þegar vantar
sjálfa grunntónana og met ég því breik
þeirra fólaga mikils. Vera kann þó aö
kandidatinn taki ekki jafn nærtækt dæmi til
viömiðunar.
Staöbundinn sóló Friöriks á gítar-
hálsinum svo og Fenderinn hans eru næmta
mál á dagskrá. Ég hólt nú aö aðalatriöið
væri aö sólóin væri góÖ en ekki hvar hún
væri tekin á hálsinum. Ég get líka huggaö
kandídatinn meö þvi aö Friörik tjáöi mór aö
hann ætti líka Gibeon gítar auk þess sem
bilaöi pikkupinn væri aö koma úr viögerö.
Þá er þaö píanóleikurinn í Lady Madonna.
Heldur kandidatinn virkiloga aö þótt ein-
hver einn maöur spiii eitthvert ákveðiö lag á
vissan hátt aÖ allir veröi aö apa þaö
nákvæmlega upp efftir honum?^
Þetta finnst mór nú bera vott um heldur
einhæft og takmarkað hugmyndaflug hans,
a.m.k. hvaö varðar tónlist.
Helgi gítaristi fær raunar ekki slæma
dóma hjá kandidatinum. Ástæöan skyldi þó
ekki vera sú að hann var úti I Færoyjum
einmitt þegar ball þaö var haldiö sem
kandidatinn dæmir Völund eftir og spilaði
hann því ekki meö í þaö skiptiö. Allavega
finnst mór vera hálfgerö heimabruggslykt
af þessum sleggjudómum og tel óg Völund
standa meö pálmann í hondunum jafnt eftir
sem áöur.
í lokin lofast svo Bjöm til aö senda línur
jm hljómsveitina Heródes á Faskruösfiröi.
Ég er satt aö segja strax farinn aö hlakka til
því óg hef ekki oröið þeirrar ánægju
aönjótandi aö heyra í henni enda sjaldgaoft
aÖ heyra auglýst ball meÖ þeim.Hvort þaö
er galli í auglýsingakerfinu eöa eitthvaö
annaö skal ég ósagt látið en sóu þeir eins
góöir og Bjöm vill vera láta finnst mór þeir
ættu ekki oingöngu aö gerast spámenn i
sínu föðurlondi, heldur og oinnig aö loyfa
hinum „tónlistariega vanþroska Aust-
firðingum" aö njóta hæfileika þeirra.
Aö lokum vil óg óska Völundum góðrar
Færeyjaferöar og hlakka til aö komast á
næsta ball meö þeim.
Reyndar á víst Heródes aÖ spila hóma i
Valaskjálf um helgina og hvort ég skal ekki
skella mór og heyra i þessari „súper-
grúppu" á meðan Volundur er i Færeyjum.
— Héraðsbúi.
V