Dagblaðið - 03.02.1977, Blaðsíða 2

TfSKUHERRANN - TÍSKUHERRANN - TÍSKUHERRANN
2 DAGBLAÐIÐ. FIMMTUDAGUR 3. FEBROAR 1977.
... " "
Prjónakonur Irtilsvirtar
V
— búðirnar selja t.d peysur á helmingi nærra verði
en þær kaupa þærá
Sigríður Jóhannesdóttdir skrif-
ar:
Eg gerói mér feró með þrjár
peysur, sem ég hafði prjónað, i
verzlun eina hér i borg. Þessi
verzlun kaupir prjónafatnað af
konum, sem prjóna úr lopa
heima hjá sér. Það var reyndar
ekki í fyrsta skipti sem ég fór
þangað. Eg hef prjónað peysur
í mörg ár og ætti því að vera
öllum hnútum kunnug.
Jæja, mér er sagt að allt sé í
lagi með peysurnar utan það að
ég þurfi að gera smálagfæringu
á tveimur þeirra. Ég fer heim
með peysurnar og geri þær lag-
færingar sem beðið var um.
Kona sem ég þekki fer svo með
þær sama dag en þá bíða í verzl-
uninni tíu konur. Eftir heilan
klukkutíma kemst hún að. Þá
er henni sagt að peysurnar séu
ótækar, bolur og ermar ekki í
samræmi.
Fór nú konan heim með peys-
urnar í annað sinn. Ég var
'ákveðin að gefast ekki upp,
enda peysurnar í réttum
málum. Systir mín fór með þær
í þriðja sinn. Það var tekið á
móti þeim og allt var í lagi með
þær. Eftir þessa reynslu míná
hefur mér oft verið hugsað til
þeirra sem eflaust hafa lent í
einhverju svipuðu í samskipt-
um sínum við þá sem kaupa
prjónavörur.
Ég kann reyndar aðra sögu
um konu sem býr í efra Breið-
holti. Hún fór með fimm peysur
í aðra verzlun hér í borg. Hún
kemur fyrir hádegið, eins og
verzlunin hafði auglýst. Þá er
henni sagt að það sé ekki tekið
á móti fleiri peysum í dag. Hún
geti komið næsta dag.
Mér finnst að það séu tak-
mörk fyrir því hversu hægt er
að henda konum fram og til
baka og lítilsvirða handaverk
þeirra. Þetta virðist allt vera
undir þvi komið hvernig starfs-
Börn tileinka sér auðveld
lega efni sjönvarpsins
Guðrún Stefánsdóttir skrifar:
1 tilefni af bréfi Sigga flugs í
DB 27. þ.m. og fleiri bréfum um
sýningar á svokölluðum glæpa-
myndum i sjónvarpi langar mig
til að tjá mig lítillega um málið.
Eg held að spurningin sé
ekki: Á að sýna ofbgldi i sjón-
varpi eða ekki? Það skiptir hiná
vegar meginmáli hvernig of-
beldi er tekið fyrir, þ.e.a.s. er
ofbeldi lofsamað eða fordæmt?
Kvikmyndin um Ameríku-
bófann, sænska myndin, var
fordæming á ofbeldi og það gat
ekki farið fram hjá neinum,
hvorki börnum né fullorðnum,
að Amerikubófi þessi var'
„vondur maður" í orðsins
fyllstu merkingu. I hinum „sak-
lausa grinþætti" Sigga flugs er
söguhetjan og „góði maður-
inn“ , McCloud, hins vegar hinn
mesti ofbeldisseggur. Þar
kemur fram dýrkun á þeim er
í skjóli lögreglumerkis í barm-
inum veifa byssum að vesölum
smáþjófum. Ég veit ekki hvort
Siggi flug hefur fylgzt með
börnum horfa á sjónvarp, en þá
er áberandi hve börn eru fljót
að tileinka sér boðskap þess
efnis sem þar er á borð borið.
Þau halda með „góða mannin-
um“ — aðalhetjunni en eru á
móti „vondu mönnunum". Þau
vilja vera eins og aðalhetjurnar
og ef þessar fyrirmyndir eru
veifandi skotvopnum i tíma og
ótíma, finnst börnunum að það
hljóti að vera æskileg og eftir-
sóknarverð hegðun. Það vill
hins vegar ekkert barn líkjast
„vondu mönnunum".
Að lokum: Meðan alls kyns
ofbeldi er jafnalgengt fyrir-
bæri á jörðinni og raun ber
vitni tel ég það bæði ómögulegt
og óæskilegt að halda slíku
leyndu fyrir börnum. En það
verður að fjalla um efnið á
þann hátt að börn skilji að of-
beldi sem slíkt er ákaflega lítið
eftirsóknarvert og í bezta falli
ill nauðsyn i vörn og uppreisn
gegn kúgun, yfirgangi og of-
beldi þeirra sem ekki skilja
annað tungumál.
Vörur úr íslenzkri ull eru orðnar eftirsóttar víða um netm.
fólkið er í skapinu þann og
þann daginn.
Það er varla hægt að tala um
þá skömm, hversu lítið þessar
konur fá fyrir verk sitt. Verzl-
anirnar selja svo peysurnar út
úr búðinni fyrir t.d. helmingi
hærra verð. Það mundi kannski
lækka á þessum körlum risið, ef
prjónakonur settu upp sina
eigin verzlun og þeir fengju
ekki neitt.
X
TISKUHERRANN - TÍSKUHERRANN - TÍSKUHERRANN
Útsalan er nýhafin
Enn höfum við
fjölbreytt úrval af:
fötum
skyrtum
peysum
sokkum
bindum
4?

Ogídag
opnum við
nýja

V
t/>
m
</)
gallafatadeild
Gallabuxur á góðu verði sg
Póstsendum um land allt S
TÍSKUHERRANN I
Laugavegi 27 — sími 12303
TÍSKUHERRANN — TÍSKUHERRANN—TÍSKUHERRANN
Að græða á
verðbólgunni
Kristinn skrifar:
Frt þvi var greint nýlega, að
Rauði krossinn hefði keypt og
innréttað hús á Akureyri fyrir
þá, sem bíða eftir sjúkrahús-
vist. Kostnaður er sagður
kominn upp í kr. 17—18 millj-
ónir, þar af eru 10 milljónir kr.
í skuld.
Er þess skemmst að minnast.
að Rauði krossinn opnaði heim-
ili hér syðra fyrir þá, sem koma
af sjúkrahúsi og eru á batavegi.
Það var í steinkumbalda við
Nóatún, sem er ein mesta um-
ferðaræð í höfuðborginni.
Höfðu hjón nokkur ætlað að
reka gistihótel þarna, en urðu
auðvitað að gefast upp. Gestir
gátu ekki fest svefn vegna há-
vaðans af götunni. Reyndu eig-
endur lengi að losna úr pen-
ingaklípunni með því að selja
fyrir ærið fé, en án árangurs,
unz Rauði krossinn kom með
hugmynd sína um enn vonlaus-
ara fyrirtæki þarna: Sjúkra-
hótel, sem krefst umfram allt
kyrrðar og góðs lofts, en ekki
bílahávaðajtg bensínstybbu.
Hver ræður íerðinni hjá
Rauða krossi Islands? Er þetta
ekki líknarstofnun, sem á að
vera til reiðu, ef náttúruham-
farir eða önnur stórslys ber að
höndum? Samrýmist fjárfest-
ing og skuldasöfnun ætlunar-
verkinu? Er ekki ríkisins að
annast heilbrigðisþjónustuna
og fasteignabraskaranna að
stunda húsakaup?