Dagblaðið - 26.07.1977, Blaðsíða 3
DACHLAWO. I>immiI)ACl:K 2<i .111.1 I
Andann
grunar
ennþá
fleira...
Hákon Aðalsteinsson Húsa-
vík hringdi og vildi koma á
framfæri réttri útgáfu af vísu,
sem mun vera eftir Hannes
Hafstein, og var að sögn ort úti
í Kaupmannahöfn þegar Hann-
es og fleiri Islendingar ræddu
um klæðaburð kvenna. Hér
kemur þá vísan eins og Hákon
telur hana rétta:
Fegurð hrífur hugann meira
ef hjúpuð er.
Svo andann gruni ennþá fleira
en augað sér.
DULBÚNAR BLEKKINGAR, -
FISKIRÆKT Á VILLIGÖTUM
„Já, víst þykir mér gaman að veiða lax,“ söng Guðmundur Jónsson
fyrir nokkrum árum og hann er víst ekki sá eini.
1 blaði yðar, miðvikudaginn
20. þessa mánaðar, birtist
greinargerð frá framkvæmda-
stj. Stangaveiðifélags Reykja-
víkur, Friðriki D. Stefánssyni,
sem þó að langmestu leyti er
skýrsla dr. Guðmundar Péturs-
sonar læknis sem á sæti í fisk-
sjúkdómanefnd og starfar við
Tilraunastöð Háskólans í
meinafræði að Keldum við
Reykjavík. Þar sem ég hefi
látið mál það, er umrædd
greinargerð og skýrsla fjallar
um, töluvert til mín taka í
Veiði- og fiskiræktarráði
Reykjavíkurborgar, sem ég á
sæti í, vil ég hér með fara þess á
leit að birt verði í blaði yðar
eftirfarandi svar mitt:
I greinargerð þeirri sem
framkvæmdastjóri SVFR
sendir frá sér í Dagblaðinu
hinn 20. þessa mánaðar með
skýrslu dr. Guðmundar Péturs-
sonar nefndarmanns í fisksjúk-
dómanefnd er gerð tilraun til
að afsaka og raunar hvítþvot
sig af þeim mistökum að sleppa
5000 laxaseiðum af sjógöngu-
seiðastærð, sen: lifðu af sjúk-
dómsfaraldurinn í Klak- og
eldisstöðinni við Elliðaárnar í
vor, en seiðum þessum var ekki
alls fyrir löngu sleppt í Leir-
vogsá.
Skýrsla dr. Guðmundar
Péturssonar að Keldum er
megin uppistaðan í greinargerð
framkvæmdastjóra SVFR. Skal
hún ekki véfengd af mér á þess-
um vettvangi þótt margt í
henni væri fróðlegt að taka til
sérstakrar meðferðar. 1 skýrsl-
unni getur dr. Guðmundur
þess, að hann sendi Stanga-
veiðifélaginu jafnframt afrit af
bréfi dr. Rjchards, sérfræðings
í fiskasjúkdómum við Stirling
háskólann í Skotlandi.
Þetta umrædda bréf, sem ég
hefi undir höndum i afriti, er
að því leyti mjög athyglisvert
að í því segir dr. Richard í sam-
bandi við seiðin sem lifa kynnu
af sjúkdómsfaraldurinn í Klak-
og eldisstöðinni við Elliðaárnar
þannig orðrétt:
„It should be noted that al-
though a certain degree of reso-
lution of these lesions may
occur, sverely affected fish will
nefar fully recover and will
show poor growth and a high
mortality following any stress.“
Hvernig mundu nú þeir Frið-
rik og Guðmundur vilja þýða
þessa athyglisverðu niðurstöðu
dr. Richard? Skyldi það ekki
verða eitthvað á þá leið að
leggja bæri á það áherzlu að
jafnvel þótt batamerki kæmu í
Ijós á umræddum seiðum
mundu þau samt sem áður
aldrei verða fullfrísk, mundu
sýna lélegan vöxt (framfarir)
og að há dánartala mundi sýna
sig við hvers konar áreynslu.
Yfir þessu þegja báðir í fyrr-
greindri greinargerð og
skýrslu, en láta sér nægja að
itmrætt bréf fylgi skýrslu dr.
Guðmundar.
Ef þetta er ekki að fara á bak
við sannleikann veit ég ekki
hvað nefna á slíkan málflutn-
ing.
Eg hefi líka undir höndum
afrit af bréfi því er dr. Guð-
mundur Pétursson á Keldum
skrifaði Stangaveiðifélagi
Reykjavikur hinn 18. apríl
síðastliðinn, út af frumrann-
sóknum á sjúkdómsfaraldrin-
tm í laxaseiðunum í Klak- og
aldisstöðinni við Elliðaárnar,
sn þar segir orðrétt:
„Óvíst er því hvernig þau
seiði, sem lifa kunna af í stöð-
inni, standa sig úti i náttúr-
unni, þvi búast má við að þau
hafi meiri eða minni táikna-
skemmdir, sem ekki er liklegt
að gangi til baka.“
Menn taki eftir, að þetta álit
dr. Guðmundar er sent rúmum
mánuði eftir að hann fær efnis-
lega hinar sömu niðurstöður
frá dr. Richards við Stirling
University í Skotlandi, sem að
framan er vikið að.^
Þrátt fyrir þessa persónulegu
skoðun sína, sem er samhljóða
áliti dr. Richards, lætur dr.
Guðmundur Pétursson það
lönd og leið að minnast á þessi
veigamiklu atriði í skýrslu
sinni til Stangaveiðifélags
Reykjavíkur hinn 14. júli
síðastliðinn. Og auðvitað fer
framkvæmdastjóri Stangaveiði-
félags Reykjavíkur ekki að
flagga með þessari alvarlegu
niðurstöðu.sem hann veit full-
vel um með stjórn félagsins.í
greinargerð sinni.
Hvers vegna dulbúast þessir
menn þannig? Hví er verið að
fara með blekkingar í þessum
alvarlegu efnum? Hvers vegna
játa þeir ekki yfirsjón sína og
segja sannleikann?
Nei — þeir kjósa aðrar leiðir,
leiðir sem hljóta að koma þeim
sjálfum illilega í koll.
Dr. Guðmundur Pétursson
segir í lok skýrsiu sinnar, orð-
rétt „þótti starfsmönnum Til-
raunastöðvarinnar engin
ástæða til þess að ráða frá því
að þau seiði, sem af lifðu, yrðu
alin í göngustærð“ — og fram-
kvæmdastjóri Stangaveiði-
félagsins er af þeim ástæðum
kokhraustur og lýkur greinar-
gerð sinni með þessum orðum
— orðrétt: „Enda var ekkert
athugavert við þau seiði, sem
sleppt var.“
Þá vitum við það.
Það er þá allt I lagi að hafa
sleppt umræddum seiðum i
Leirvogsá, þrátt fyrir tálkna-
skemmdir, sennilegan mikinn
dauða við hvers konar áréynslu
og takmörkuð vaxtarskilyrði.
Á sama tíma á að slátra 130
þúsund iaxaseiðum í stöð Skúla
Pálssonar að Laxalóni þótt þar
hafi ekki átt sér stað nema eðli-
legur seiðadauði, en talið að þar
geysi nýrnaveiki, smitandi, sem
þó ekki er sannað, og veiki sem
á alþjóðavísu er ekki talin
hættuleg laxastofnum og engin
skilyrði sett um þá veiki í við-
skiptum eldisstöðva á milli
landa.
Það er sem sagt ekki sama
hver á heldur í okkar kerfis-
pinda þjóðfélagi. Seiðin hans
Skúla skulu drepin. Seiðin frá
Stangaveiðifélagi Reykjavíkur
mega lifa.
Það eru slíkar blekkingar og
dylgjur sem að framan greinir
sem valda nú mestum villum og
ágreiningi í fiskiræktarmálum
þjóðarinnar. Rikisstjórnin ætti
svo sannarlega að taka hér dug-
lega í taumana.
Jakob V. Hafstein,
Iögfræðingur.
Hríngiö i síma
83322
millikl. 13-15
eöa skrífiö
Spurning
dagsins
Fylgist þú með
íþróttafréttum
ífjölmiðlum?
Rúnar Svéinsson loftskeyta-
maður: Það er nú heldur sjaldan.
Öðru hvoru þegar eitthvað mikið
er um að vera Iegg ég við eyru og
þá helzt ef það er handbolti eða
fótbolti.
Haraidur Erlingsson viðskipta-
fræðingur: Nei, því miður. Eg er
alveg laus við þá dellu. Annað
slagið les ég þó um frjálsar íþrótt-
ir og glímu. Ég er engihn boita-
leikjaidjót.
Arni Gislason vinnur hjá Lýsi og
Mjöli í HafnarfirðLNei, það geri
ég ekki. Það er þó ekki af áhuga-
leysi en ég hef litinn tima til að
fylgjast með svoleiðis löguðu.
Jóhann Eggertsson sellóleikari:
Nei, það geri ég ekki. Eg hef
lítinn áhuga á iþróttum. Ég er
orðinn allt of gamall fyrir þess
háttar.
Ingibjörg Jónsdóttir sjúkraliði:
Nei, það geri ég ekki. Eg hef
lítinn áhuga á íþróttum.
Guðmundur Arason verkfræðing-
ur lijá Vegagerð ríkisins: Nei, ég
geri fremur lítið af því. Eg hef
lítinn áhuga á íþróttum.