Dagblaðið - 10.02.1978, Síða 3

DAGBLAÐIÐ. FÖSTUDAGUR 10. FEBRtJAH 1978.
íslenzkir áhugamenn um íþróttin
Kunna ekki listina
að bíða lægrí hlut
Fyrrverandi íþróttamaður
skrifar:
„Mikið óskapiega geta
Islendingar verið fordómafullir
og dómharðir, þegar íþróttafólk
okkar á í hlut. Handboltalið frá
hólmanum okkar, með sína 220
þúsund afskekktu fbúa
Helgi skrifar:
Ég er nýkominn úr ferðalagi
í Evrópu og horfi þá stundum á
sjónvarp þar. Mjög eftirtektar-
vert var að mikið var um
kvikmyndir sem hafði verið
breytt frá upprunalegu máli á
móðurmál viðkomandi lands. í
Þýzkalandi var þetta t.d. svo vel
gert að nær ómögulegt var að
sjá að leikararnir voru ekki í
raun að tala býzku.
Mér kom til hugar að ef til
vill væri búið að þróa þessa
tækni svo, að tími væri til
kominn að íslendingar kynntu
sér hana og nýttu. Það væri
jákvætt skref í áttina að fram-
leiðslu okkar eigin kvikmyndir.
Útvegið
endingarbetri
kúlupenna
Skrifstofumaður hringdi og
vildi koma á framfæri þeirri
eindregnu ósk til ritfangasala
að þeir reyndu að sjá þjóðinni
fyrir endingarbetri kúlupenn-
um.
Hann sagði að því væri svo
háttað að flestir notuðu ódýrari
gerðir kúlupenna, pennar
þessir væru að sjálfsögðu mis-
jafnir en þó hefði hann tekið
eftir þvi að undanförnu að
ending þeirra væri stöðugt að
minnka.
Svo virtist sem blekmagnið
minnkaði í pennunum og taldi
skrifstofumaður þetta hina
mestu ósvinnu og alls ekki
heiðarlega hætti hjá fram-
leiðendum.
Því skorar hann á ritfanga-
sala að snúa viðskiptum sínum
til annarra framleiðenda, sem
framleiða góða og endingar-
mikla kúlupenna.
blandar sér í lokabaráttuna f
heimsmeistarakeppni i hand-
knattleik. Það út af fyrir sig
mundi margt kotrlkið telja
ærinn sigur. En ó ekkí! Við
verðum númer þrjú, sagði aðal-
forkólfurinn fyrir leikina í
Danmörku. Hvilík kokhreysti!
Og landinn flykkist utan til
Það væri sama frá hvaða landi
kvikmyndirnar kæmu þvf
tslendingar fengju að njóta
móðurmáls sins. Það hljóta ailir
að vera sammála um að ritaður
„texti“ með kvikmyndum er
ófullnægjandi og stöðug innrás
erlendra tungumála inn á
heimili Islendinga hlýtur að
vera einni aðalstoð menningar
vorrar hættulegt.
Ég legg til að sjónvarpið
stefni að þvf að geta komið með
eina erlenda kvikmynd á
mánuði með fslenzku tali nú í
ár en eina á viku næsta ár.
Með þessu mundi íslenzka
sjónvarpið eignast verulegt
safn kvikmynda með fslenzku
tali sem mætti sfðan endursýna
á nokkurra ára fresti.
Siðmenntaðar þjóðir stefna
allar að því að sjónvarpsefni
þeirra sé sem mest innlent, t.d.
er f Kanada tryggt með lögum
að innlent efni verði að vera
minnst 60% í kanadískum
sjónarpsstöðum, samt eru
þeirra nábúar mestu sjónvarps-
efnisframleiðendur heims og
hafa sama mál og líka
menningu.
tslendingar geta riðið
menningu sinni að fullu með
þvf að vera kærulausir og
gerast eftirbátar annarra f
þessum efnum.
að taka á móti verðlaunum f
þessu mikla móti. Vonbrigðin
voru lfka sár. Þrír leikir, þrjú
töp. Samt var það nú svo að
landinn lék eins vel og efni
stóðu til. Rússar máttu vara sig
I leiknum gegn okkar mönnum
(þeir lentu í úrslitum), Danir
voru talsvert betri og urðu
fjórðu í keppninni, og Spán-
verja höfðum við misreiknað og
vanmetið alla tíð. Þeir eru
engir aukvisar lengur.
En hvers vegna allt þetta
fjaðrafok? Okkar menn, ásamt
dönsku leikmönnunum, voru f
rauninni einu áhugamennirnir
í þessari grein á HM. Að vfsu
kunna leikmenn nokkurra ann-
arra þjóða að geta státað af
sama. Væri ekki nauðsyn að við
færum að taka ósigri á ofurlítið
íþróttamannslegri hátt?
I einu Akureyrarblaðinu sá
ég bréf frá áhugamanni, —
myndskreytt af blaðinu, trúi
ég. Sú myndskreyting fannst
mér dæmigerð fyrir þann hund-
flata hugsunarhátt sem hér
rikir. Líkkista með áletruninni:
ISLAND HM 1978. Læt ég
úrklippuna fylgja. I henni er
bent á þann aumkunarverða
þankagang HSl-forystunnar að
senda liðið rakleiðis heim eftir
að leikjum Islands var lokið.
Þar hefur bréfritari rétt fyrir
sér. Auðvitað átti að gefa liðs-
mönnum kost á að sjá þá leiki
sem eftir voru. Var það ofrausn
fyrir þá vinnu sem liðsmenn
höfðu á sig lagt?“
Sólargeislinn frá Florida
ER ÍSLENZK FRAMLEIÐSLA
Stef num að fslenzku
tali í sjðnvarpsmyndum
HEFURÐU SÉÐ EINHVERJA AF
ÞEIM KVIKMYNDUM SEM
SÝNDAR ERU Á KVIK-
MYNDAHÁTÍÐINNI?
Birna Björnsdóttir, húsmóðir:
Nei og ég hef eiginlega engan
áhuga á því að gera það.
Sigriður Ottós, húsmóðir og elli-
lifevrisþegi: Nei, og ég hef engan
áhuga á að gera það.
Aðalsteinn Guðmundsson, sjúkl-
ingur: Nei. Hef engan áhuga á
því.
Sævar Jóhannesson brunavörður:
Nei, ég fer aldrei í bíó. Eg er að
byggja og hef engan tíma til
slikra hluta.
Elínbjörg Krist jánsdóttir póst-
afgreiðslumaður: Nei, ég hef
enga þeirra séð. Ég hef aðeins séð
það sem sýnt var úr nokkrum í
sjónvarpinu.
Halla Júliusdóttir húsmóðir,
vinnur á kvöldin i Oddfellow:
Nei, það hef ég ekki. Ég hefði þó
haft áhuga á að sjá einhverja
þeirra en kemst ekki vegna kvöld-
vinnu minnar.