Dagblaðið - 16.10.1978, Side 22

22
MARKAÐURINN
GRETTISGOTU12-18
Sýningarsvæði úti sem inni.
simi 25252
Kord (íranadu *77. lirænn
(sanscraftur), 2ja dvra, H «L, biinsk. i
(■úin. I kinn 18 þ. km. Mjöu fallcuiir
hill. Vcrú 4,5 millj.
Peugeot 404 station 1973, rauður,
ekinn 74 þús. km. 7 manna. Snjódekk
á felgum. Toppgrind. Verð kr. 1550
þús.
Ford Fairmonl, árg. ’78,
grásanseraður, sjálfsk., aflstýri, afl-
bremsur, tausæti. Glæsilegur bill.
Verð4.7 m.
Bronco Ranger 1974, grænn,
sanseraður 8 cyl, sjálfskiptur. Góð
klæðning, ekinn 51 þús. km. útvarp og
segulband, mjög fallegur jeppi. Verð
kr. 3,2 millj. Skipti möguleg á Mazda
929 Coupé ’77—’78.
li
Tovota MK U’75. Gulur, ekin 53 þús. Datsun 120 Y station ’77, rauður
km, útvarp, glæsilegur og eftirsóttur ekinn 32 þús. km. NV dekk +
bíll. Verð 2,7 millj. snjódekk. Verð kr. 2,7 millj.
Citroeen G.S. station 1974, grænn. V.W.1303 1974, grænn, sanseraður,
- Fallegur bill. Verð kr. 1600 þús. ekinn 68 þús. km. Segulband. Fallegur
bill.Verð kr. 1350 þús.
Volvo 145 station 1972 gulur, ekinn, Lancer 1975 ekinn 36 þús. km. Verð
114 þús. km. Verð kr. 1750 þús. kr. 1900 þús. Skipti á ódýrari bil.
Subaru 1978 rauður ekinn 26 þús. km. Chevrolet Vega 1974 rauður ekinn 49
Verð kr.3,9 millj. þús. km. Verð kr. 1600 þús.
Passat'74, Ijósblár. Verð2.l millj. Dodge Dart Swinger árg. ’71, blár
m/vinyltoppoi, 8 cyL, sjálfsk., aflstVri.
Bill i sérflokki. Verð kr. 2.1 millj.
DAGBLADIÐ. MÁNUDAGUR 16. OKTÓBER 1978.
Slysin í umferðinni:
„Ætti að sýna fólki
afleiðingar slysanna
áður en það fær
ll íl ^ “ Litið inn á Grensásdeild
U11 |J IUI Borgarspítalans
Yf ir tuttugu
árekstrar
á sólarhring
Slysin í umferðinni að undanförnu
hafa vakið menn til umhugsunar um
umferðarmálin. Menn virðast yfirleitt
láta allar fréttir af umferðarslysum
sem vind um eyru þjóta og hugsa sem
svo: Þetta kemur aldrei fyrir mig. En
að undanförnu hafa verið um og yfir
tuttugu árekstrar í Reykjavik á sólar-
hring og oft hafa þessir árekstrar í för
með sér alvarleg slys á mönnum. Það
er þvi full ástæða til að íhuga þessi
mál. Kannski verður þú einn af
tuttugu sem lendir í árekstri næsta
sólarhringinn?
Augnabliks yfirsjón
Blaðamenn DB litu inn á Grensás-
deild Borgarspítalans og hittu þar
nokkra sjúklinga að máli. Fyrstur á
vegi okkar varð 15 ára piltur í hjóla-
stól, Magnús Geir Pálsson. Hann lenti
i umferðarslysi 24. ágúst sl. Honum
sagðist svo frá: „Þetta skeði á Holta-
veginum. Ég keyrði upp veginn á
skellinörðu. Þá sé ég að bill kemur að
vegamótunum og ég lít til bílsins þar
sem ég þekkti ökumanninn. Þarna var
um augnabliks yfirsjón að ræða, því
fyrir bragðið sá ég ekki kyrrstæðan bil,
sem stóð aðeins fyrir ofan vegamótin.
Ég lenti aftan á stauðaranum og flaug
af hjólinu. Þessi augnabliks yfirsjón
kostaði það, að ég lærbrotnaði á hægri
fæti, einnig slitnuðu liðbönd og ég
fékk vont brot á vinstri ökkla. Nú er
ég búinn að eiga i þessum meiðslum í
sjö vikur en eftir helgi á ég að fara á
hækjur.” Magnús sagðist fyrst hafa
verið 4 vikur á Borgarspítalanum og
þá alveg rúmfastur. Síðan hefði hann
verið á Grensásdeildinni og kynni þar
ágætlega við sig. Kennari kæmi til
hans og sæi um að hann yrði ekki á
:ftir i náminu. Magnús sagðist vilja
koma þeirri hugmynd sinni á fram-
færi, að það yrði gert að skyldu í sam-
aandi við mótorhjólin að þau hefðu
Ijós á allan daginn þvi annars féllu þau
;vo inn í umferðina að erfitt væri að
ijá þau.
Ófær gatnamót
Kristin Bundy.
Næst hittum við Hafliða Helgason
frá Siglufirði að máli. Hann lenti í slysi
10. september á Arnarneshæðinni.
Hann sagði svo frá slysinu: „Við hjón-
n vorum að koma úr kaffi hjá mág-
conu minni, sem býr í Arnarnesinu.
Ég keyröi svo sem leið liggur upp á
órnarneshæðina og ætlaði að sæta
lagi að komast yfir, en gatnamótin
parna á hæðinni eru að minum dómi
alveg ófær. Mér sýndist að miðað við
fullkomlega löglegan hraða ætti ég að
deppa yfir. Þegar ég var kominn yfir
iðra akreinina kemur bill, sem mér er
sagt að hafi verið að taka fram úr
öðrum bil. Það skipti engum togum að
hann kom inn i hliðina á mér og
billinn minn valt. Ég missti meðvitund
og vissi ekkert af mér fyrr en farið var
að tosa mig úr frakkanum. Ég var
fluttur á slysadeild og myndaður i bak
og fyrir og reyndist ég mjaðmar
grindarbrotinn. Mér hefur verið sagt,
að ég hafi verið heppinn að ekki skyldi
fara verr. Siðan var ég fjórar vikur á
Borgarspitalanum og kom hingað sl.
mánudag. Ég er nú að byrja í æfingum
í grind og get orðið snúið mér í rúminu
en ennþá get ég ekkert stigið í annan
fótinn. Ég reikna með að verða hér
a.m.k. fjórar vikur í viðbót.”
Lausamölin
búin að kosta
mörg mannslíf
Kristin Bundy, sem er búsett i
Bandarikjunum, varð næst á vegi
okkar. Hún var stödd hér í hálfsmán-
aðarsumarfríi er hún lenti í bilslysi i
Suðursveit í A-Skaftafellssýslu 29.
júní. Þetta bilslys varð þess valdandi
að sumarleyfi hennar stendur enn án
þess að hún hafi óskað eftir því. Hún
sagði að billinn sem hún var i hefði
lent i lausamöl og út af veginum. Hún
brotnaði illa á báðum fótum, var í
hálfan mánuð á Borgarspítalanum en
siðan á Grensásdeildinni. Hún vonast
til að komast heim fyrir mánaðamót.
En gefum Kristínu orðið: „Ég held að
vegakerfið hér og þá einkum lausamöl-
in hljóti að vera búin að kosta mörg líf
og miklar þjáningar og þrengingar. Ég
er aldrei hrædd i umferðinni i Banda-
ríkjunum þrátt fyrir að hún sé miklu
meiri en hér. Hér er ég hins vegar alltaf
hálfhrædd í umferðinni. Mér finnst
umferðin eitthvað svo óörugg hér og
margt asnalegt í sambandi við um-
ferðarreglur hér. Þú sérð t.d. hvergi
fjórar stöðvunarskyldur hér á kross-
götum eins og algengt er i Bandaríkj-
unum. Einnig mætti minnast á þessa
asnalegu hringi hér. Ég held að það
væri ekki svo vitlaust að skylda fólk til
að fara á staði eins og Grensásdeildina
áður en það fær bilpróf og sýna þvi af-
leiðingar slysanna. Það yrði þá
kannski til þess að það færi gætilegar í
umferðinni."
Alvarlegum
umferðarslysum
fer fjölgandi
Að lokum tókum við tali Jóhann
Gunnar Þorbergsson yfirlækni. Hann
sagði að sér virtist sem alvarlegum
umferðarslysum færi mjög fjölgandi.
„Það má segja að tækninni við að
lappa upp á fólk sem lendir i svona
slysum hafi fieygt mjög fram. Margt
af þvi fólki sem hér er hefði dáið áður
fyrr en nú hlýtur það varanlegan
skaða, er e.t.v. lamað fyrir neðan háls
eða mitti. Það er hægt að endurhæfa
flesta sjúklingana aö vissu marki en
spurningin er: hvað tekur svo við? Er
þjóðfélagið tilbúið að taka við svo